Hellsdinner
Crew Member
Gekocht
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
We zijn eraan begonnen.
Ik denk dat het voor mij een tijdje gaat duren voordat ik echt "in" het boek ga zitten. Nogal overdonderend qua informatie in het eerste hoofdstuk en weet niet goed wat te denken/verwachten...
Ik heb net hoofdstuk 1 uit, net even mijn gedachten in spoiler tags gezet.
Ik was toch wel even verward met de vreemde namen en de vele hoofdletters. Ik kan me niet echt veel voorstellen als ik het lees ,wat ik wel moeilijk vind.
Er zit een leuke knipoog naar Narnia in en ook de olifant met het kasteel op zijn rug.... Staat die niet in Londen in de Elephant and Castle wijk
Ook deat er maar 15 mensen zijn/waren is best bizar en boeiend.
Ik ben heel nieuwsgierig hoe het verder gaat gaan.
De eerste paar pagina's dacht ik even dat dit boek ging tegenslagen door de verschillende windrichtingen en kamers, no way dat ik de details van elke kamernummer ging onthouden.
Maar eens de dingen wat uitgelegd werden dan werd mijn nieuwsgierigheid wel aangewakkerd.
Mij deed het alvast denken aan de film "the cube".
Dit weekend hoofdstuk 1 & 2 gelezen. Hoofdstuk 1 vond ik nogal verwarrend. Veel namen en die jaren lees ik zelfs niet meer. De wereld vond ik moeilijk in te beelden en over het algemeen nogal vaag.
Hoofdstuk 2 is gelukkig al veel beter. De wereld begint al wat duidelijk te worden en in ben geïntegreerd door de mysteries. Ook het hoofdpersonage vind ik heel sympathiek wat het boek ook aangenaam lezen maakt.
Ik ben benieuwd naar deel 3.
Piranesi is een boek van 2 helften voor mij.
Het eerste deel doet het wel goed om het mysterie op te zetten, maar de ellenlange omschrijvingen van de hallen haalden me echt uit het verhaal.
Uiteindelijk is het wel nodig om het karakter van Piranesi goed uit de doeken te doen.
Eens we meer hints krijgen over "The Other" en de gebeurtenissen in het boek begon het echt vaart te maken. Ik heb het vanaf dan ieder pauze moment tijdens mijn werk verder gelezen en uiteindelijk uit gelezen toen ik thuis was.
Wat ik minder vond was dat de hints over het mysterie en over wie Piranesi eigenlijk is plots te snel kwamen en te duidelijk waren? If that makes sense. Eigenlijk had het tweede deel van het boek nog een stuk langer mogen zijn voor mij.
De thema's van het boek lijken me duidelijk.
The House, een andere wereld die enkel gewaardeerd wordt door zij die er werkelijk tijd doorbrengen (Piranesi en James Ritter) tov de cultists die er enkel interesse in hebben als means to an end (Ketterley en Laurence Arne Syles, de ancient knowledge).
Het trauma dat het personage van Piranesi heeft gecreëerd, iemand die wel kan overleven in The House in tegenstelling tot Mathew Rose Sorensen. Dit is iets wat we in de echte wereld ook terug zien komen, waar mensen in traumatische ervaringen bijna een alter ego creëren dat wel met de veranderingen om kan gaan. Uiteindelijk gebeurt dat ook wanneer hij terug naar de "echte" wereld gaat, en er eigenlijk 3 karakters in hem leven. De oude Mathew Rose Sorensen, Piranesi en de nieuwe Mathew Rose Sorensen.
Iets waar ik nog onduidelijk over ben zijn de beelden in The House. Op het einde van de boek ziet Mathew enkele personen waarvan hij zegt dat ze een corresponderend beeld hebben in The House (oude man die in The House een beeld heeft waar hij een wijze koning is, 2 kinderen die een beeld hebben). Is er een soort reflectie van onze wereld naar The House? Niet zeker hoe dit te interpreteren.
Uiteindelijk had het boek wel mogelijkheden om verder uit te wijden over bepaalde delen: Laurence Arne Syles en zijn "cultists", de lijken in The House, Ketterley, de politie agente Raphael, de andere werelden die Laurence Arne Syles ontdekt heeft, ... Maar misschien is het beter dat het ons doet snakken naar meer, dan alles tot in de nopjes te beschrijven.
Zoals reeds gezegd, wel een top boek voor een dagje leesplezier. Geen "verstand op nul en lezen" maar een boek dat je doet nadenken en je niet snel los laat.
Ik heb het boek vandaag uitgelezen, en kan me volledig vinden in wat jullie er over hebben neergepend!Bij de eerste twee pagina's van het boek had ik echt zoiets van 'moet ik hier zo een gans boek van uit lezen?'. Maar ik werd het snel gewoon en ik vond het wel mooi beschreven allemaal. Het eerste deel van het boek bouwt het mysterie heel mooi op. Piranesi is een intellectueel, maar hij heeft tegelijkertijd iets naïef over zich. Ik heb in het eerste deel van het boek wel tussendoor het boek een paar keer aan de kant moet leggen (niet lang, 5 minuutjes ofzo), omdat ik er soms eventjes genoeg van had.
In het tweede deel van het boek krijg je beetje bij beetje wat informatie binnen om het mysterie te ontrafelen. Het boek wordt dan steeds interessanter en komt nu echt op gang. Volledig duidelijk wordt het mysterie toch niet. Piranesi keert terug naar de 'echte' wereld, maar zoals Hellsdiner zegt ziet hij daar mensen en die lijken op de standbeelden die hij in het Huis tegenkwam. Ik denk dat je dat op verschillende manieren kunt interpreteren. Ik hoef er eerlijk gezegd ook geen antwoord op.
Dit is geen boek, denk ik, als je pasklare antwoorden verwacht en alles 100 % uitgelegd wilt zien. En je moet er wel je aandacht bijhouden als je het leest. Maar het blijft wel nazinderen, het laat je niet direct los. Ik zie me dit boek ooit nog eens herlezen.
Ik ben nu ook benieuwd naar het andere boek van de auteur; Jonathan Strange & Mr Norrell. Ik denk dat ik die in de toekomst ook nog wel eens ga lezen.