We hebben deze middag al warm gegeten. Om één of andere reden wil ik ‘s avonds altijd iets warm, dus de drang om te zondigen is een pak groter.
Mijn zoon die nooit wilt luisteren. Als je zegt dat hij niet in de zetel mag springen, garandeer ik u dat hij het nog een keer of drie doet. Achja, ze zijn waarschijnlijk allemaal hetzelfde.
Het feit dat ik de laatste tijd een erg kort lontje heb. Ik besef achteraf dan altijd dat ik misschien te fel gereageerd heb. Kan op mijn zoon zijn, maar ook richting mijn madam. Heeft waarschijnlijk te maken met Corona-blues, winter-blues, etc, maar is op zich niet ok. Het besef is er, maar toch betrap ik me er steeds op dat het sterker is dan mezelf.
Ons huis dat elke dag een stort is. Met 2 kinderen totaal geen tijd om eens wat structuur te brengen. Als ik dan wat probeer op te ruimen komt mijn madam zagen dat ze het zelf wel zal doen en dat ik met de kinderen moet bezig zijn.
Grmbl grmbl. ‘t Moest er toch eens uit