Iets niet lusten is een luxeprobleem maar wat krijg je écht niet binnen?

[oxbow1]

Hier een alleseter, bij voorkeur wel dood en gebakken.

Wat ik wel niet wegkrijg is fruit, een appel of banaan gaat nog, maar een aarbei bijvoorbeeld geeft zo’n smaakexplosie in mijn mond dat ik daar echt gezichten van trek van afschuw. (Wil wel altijd doen alsof voor dochterlief, maar ik val altijd door de mand)
Vind dat zelf best vreemd eigenlijk. Heeft niets met de textuur ofzo te smaken, gewoon ‘’te fruitig’’

 

[ikbenben]

Mijn vriendin durft soms de spaghetti te breken voor ze die in de pot gooit, vreselijk.

Ik heb mijn vrouw daar ook al over aangesproken dat ze dat niet mag doen. Daarna vind ik ook altijd kleine stukjes droge pasta overal omdat dat alle kanten opvliegt als je dat breekt

Bij mij alles wat een vuile textuur heeft, zoals paling, kikkerbilletjes of ingewanden.

Kikkerbilletjes als ze klaar gemaakt zijn hebben gewoon de structuur van kip

 

[Chelark007]

Als kind at ik eigenlijk meestal dezelfde dingen, volgens ik mij herinner. Ik mocht meestal kiezen, mijn ma was daar veel te braaf in denk ik nu.

Maar met ouder worden proef ik wel. Maar sommige dingen blijven njet. Zoals spruiten en oesters.

Probeer mijne kleine ook wel te laten proeven van andere dingen, maar is erg wisselvallig. Onlangs heeft em wel garnalen leren eten vers aan zee.

 

[Sneakytje]

Ik ben ook een vrij moeilijke eter, al is het wel al gebeterd tegenover vroeger. MAar dingen die ik altijd zal weigeren zijn: vis (en alles dat in het water zit), champignons en rauwe tomaten.
Ik ben ook van 1 van die mensen die op citytrip een mcdo binnenstapt ipv een lokaal restaurant. Ik eet ook voornamelijk de goeie Vlaamse boerenkost. En ook 'lid van de patatjesclub'
Al hoop ik dat mijn dochter toch meer lust, want dat is gewoon gemakkelijker. (en tot nu toe lust ze veel meer dan mij )

 

[DogFacedGod]

Ik denk dat de helft die spruiten, broccoli of bloemkool niet lusten altijd kapot gekookte groenten kreeg. Als je dat te lang kookt, stinkt dat inderdaad.
Maak dat eens klaar op een andere manier (oven, wokken, grillen,...) en dat is veel lekkerder.

Ik snap al die paddenstoelhaters nu ook niet.

 

[Sneakytje]

Ik snap al die paddenstoelhaters nu ook niet.

De structuur, precies caoutchou imo.

 

[Wilcao]

Mijn vriend heeft dat ook en kan daardoor behalve een banaan en een appelsien bijna niets van fruit eten. Ik had onlangs ook een wortel geraspt en gemarineerd in onder meer azijn, maar dus voor de rest rauw gelaten. Dan kwam hij achteraf ook nog af dat zijn lippen waren aan het zwellen...

Blijkbaar zou het ook al kunnen helpen om bijvoorbeeld een appel 10 seconden in de micro te steken, maar heb het zelf nog niet geprobeerd.

Spaghetti eet je met een vork, draaien en in uwe mond, klaar.

Mijn vriendin durft soms de spaghetti te breken voor ze die in de pot gooit, vreselijk.

Dat doe ik ook

 

[BlackOccult]

Ik denk dat ik zo goed als bijna alles lust, behalve koriander en ik ben ook geen grote fan van komkommer. Maar mosselen, zalm en champignons, mannekes toch.

Mijn ex heeft een aversie voor bananen. Die kon binnen komen bij mij, banaan ruiken (niet zien!) en terug weggaan tot de bron verwijderd was... Voor hem staat dat symbool voor verrotting.

Sindsdien heeft Mulan altijd bananen in huis, it's very effective!

 

[glashelder]

Ik ben ook zo'n ontzettend moeilijke eter en da's dus autismegerelateerd (in die mate dat het zelfs als ARFID - avoidant/restrictive food intake disorder - kan beschouwd worden met momenten). Ik vind eten zelden leuk, je doet mij geen plezier met een restaurantbezoek (enkel stress), ik heb al eens zitten wenen op restaurant omdat ik niks lustte en mij zo schaamde, ik vind koken tijdsverspilling, ik heb hele periodes dat ik maaltijden oversla en als het aan mij lag, nam ik elke dag een pilletje waardoor ik alle voedingsstoffen binnen heb die ik nodig heb. Ik kan ook gerust weken overleven op eenzelfde saaie maaltijd of wat voor maaltijd moet doorgaan (bvb crackers met hummus).

Dat gezegd zijnde, veel van de dingen die ik 'niet lust' heb ik effectief nog nooit geprobeerd. Omdat de geur mij niet aanstaat, het idee, de textuur. Maar dus wel in die mate dat ik weet dat mijn keel gewoon dicht gaat en ik ga overgeven als ik het toch probeer. De afkeer is dus zo sterk.

De dingen die ik wél geprobeerd heb en niet lust, ondanks blijven proberen: sushi, tomaat, gerookte dingen, icea tea en euh witte soep (ooit al kokhalzend en wenend moéten opeten op school).

Da's een kort lijstje maar dat is dus omdat het grootste deel van de dingen die ik niet lust, ik ofwel nog nooit geprobeerd heb, ofwel mij zo tegenstaan dat ik al problemen krijg bij het denken eraan alleen al. Zoals vlees dat 'gecombineerd' wordt met iets, zowel dingen als cordon bleu (vlees met iets lopends in??) als blinde vinken (twéé soorten vlees tégen elkaar? ).

Sommige dingen die anderen niet lusten, vind ik dan weer geen enkel probleem, zoals escargots of mosselen. Lekker zelfs. Ook champignons is geen al te groot probleem.

Dingen waar je me helemaal geen plezier mee doet: asperges, bloemkool (gatverdekke dat stinkt ook zo als ge dat klaarmaakt), spruiten, brocolli, olijven, witloof, ... er zullen er nog wel een paar bij zijn.

Ik heb dezelfde afkeer van dezelfde groenten. Vraag me af wat er zo gemeenschappelijk aan is. Aja rode kool vind ik dan weer superlekker.

Spoiler

Dien topictitel triggert mij. Ik heb autisme, en op vlak van eten komt deze handicap het hardst voor. Het is zowat onmogelijk voor mij om iets te eten wat ik nooit gegeten heb. Het aantal gerechten dat ik lust is dan ook erbarmelijk weinig, maar gelukkig nipt genoeg om redelijk gezond te leven.

Wat ik nog erger vind dan niet veel gerechten lusten zijn commentaren zoals "gewoon 1 hap nemen" of "zet je erover". Dat zijn typisch mensen die nul komma nul kennis hebben van autisme. Het is een mentale handicap, een handicap betekent een mentaal of fysiek gebrek waar huidige middelen ontoereikend zijn om dit te verhelpen. Als het zo simpel was, dan zou autisme nooit een handicap geweest zijn.

Mocht ge iemand kennen die autisme heeft en moeite heeft met gerechten, probeer wat begrip te tonen. Er zijn natuurlijk ook mensen met autisme die geen moeite met gerechten hebben, spijtig genoeg ben ik zo iemand niet.

Exact hetzelfde hier dus. Ik heb me daar ook jaren voor geschaamd dus dat soort dingen komt wel hard binnen. Ik snap ook niet waarom mensen zo'n harde meningen hebben over iets dat hen eigenlijk niet aanbelangt.

 

[Chilliewillie88]

Ik eet alles, tenzij het rauw is.

 

[Li1quid]

Boter op de boterham of broodjes.
Ik mag het niet proeven en niet zien of ik ga kokhalzen.

Als er op een koffietafel enkel met boter is, dan geen pistolekes voor mij.

Op restaurant broodjes besmeren met boter en zout. Smaakt me soms beter dan de maaltijd

Ben geen moeilijke eter, enkel witte selder krijg ik niet binnen.
Orgaanvlees weet ik niet en wil ik eigenlijk niet weten.
Koriander eet ik wel, maar vind het niet speciaal lekker. Te overheersend in een maaltijd.

Misschien twee rare dingen:
- ik verwijder glazuur van elk dessert (koffiekoek, taart,...) dat is precies een suikerklont in de mond. Geen idee hoe mensen daar van genieten.
- Taart met een zachte bodem eet ik niet van. Veeeeeel te zompig in de mond. Maar van harde koekjesdeeg gaat mijn hart sneller kloppen

 

[Avondland]

Ik ben ook zo'n ontzettend moeilijke eter en da's dus autismegerelateerd (in die mate dat het zelfs als ARFID - avoidant/restrictive food intake disorder - kan beschouwd worden met momenten). Ik vind eten zelden leuk, je doet mij geen plezier met een restaurantbezoek (enkel stress), ik heb al eens zitten wenen op restaurant omdat ik niks lustte en mij zo schaamde, ik vind koken tijdsverspilling, ik heb hele periodes dat ik maaltijden oversla en als het aan mij lag, nam ik elke dag een pilletje waardoor ik alle voedingsstoffen binnen heb die ik nodig heb. Ik kan ook gerust weken overleven op eenzelfde saaie maaltijd of wat voor maaltijd moet doorgaan (bvb crackers met hummus).

Dat gezegd zijnde, veel van de dingen die ik 'niet lust' heb ik effectief nog nooit geprobeerd. Omdat de geur mij niet aanstaat, het idee, de textuur. Maar dus wel in die mate dat ik weet dat mijn keel gewoon dicht gaat en ik ga overgeven als ik het toch probeer. De afkeer is dus zo sterk.

De dingen die ik wél geprobeerd heb en niet lust, ondanks blijven proberen: sushi, tomaat, gerookte dingen, icea tea en euh witte soep (ooit al kokhalzend en wenend moéten opeten op school).

Da's een kort lijstje maar dat is dus omdat het grootste deel van de dingen die ik niet lust, ik ofwel nog nooit geprobeerd heb, ofwel mij zo tegenstaan dat ik al problemen krijg bij het denken eraan alleen al. Zoals vlees dat 'gecombineerd' wordt met iets, zowel dingen als cordon bleu (vlees met iets lopends in??) als blinde vinken (twéé soorten vlees tégen elkaar? ).

Sommige dingen die anderen niet lusten, vind ik dan weer geen enkel probleem, zoals escargots of mosselen. Lekker zelfs. Ook champignons is geen al te groot probleem.



Ik heb dezelfde afkeer van dezelfde groenten. Vraag me af wat er zo gemeenschappelijk aan is. Aja rode kool vind ik dan weer superlekker.


Exact hetzelfde hier dus. Ik heb me daar ook jaren voor geschaamd dus dat soort dingen komt wel hard binnen. Ik snap ook niet waarom mensen zo'n harde meningen hebben over iets dat hen eigenlijk niet aanbelangt.

Om die reden heeft mijn boutade - iets niet lusten is een luxeprobleem - een disclaimer. Autisme had ik er nog bij kunnen zetten in de openingspost. Alle respect daarvoor, ook bedoeld voor @Yusifer .

Omdat ik zo'n meerwaardezoeker ben en ongelofelijk kan genieten van eten is het voor mij heel moeilijk in te beelden dat er mensen zijn die moeite hebben met eten of het bekijken als iets louter functioneel. Nu, het zou voor mijn bankrekening veel beter zijn als ik erg sobere doch voedzame maaltijden at. En enkel kraantjeswater. Ik zou er alleszins niet gelukkig van worden.

 

[Tonerider]

Ik zit daar eigenlijk in een serieus contrast: langs de ene kant eet ik niet graag, gewoon omdat er zoveel is dat ik niet mag, maar ook totaal niet weet hoe ik dingen moet klaarmaken en ook al weet ik hoe het moet, het me toch nooit echt goed lukt. Maar vooral ook dat het zoveel tijd kost om iets klaar te maken: ik kook gewoon niet graag. En het is ook iets dat ge elke dag weer moet doen he.

Algoed dat er ne dag is voor het frituur en dan dikwijls ook nog ne pizza dag zodat we het koken al eens kunnen overslaan. Op dat vlak zou ik blij zijn, moesten we ofwel maar 3x in de week moeten eten ofwel gewoon elke dag fastfood kunnen eten (en gezond blijven).

Moest mijn leven er zo uitzien:
maandag: pizza
dinsdag: frieten met stoofvlees
woensdag: spaghetti bolognaise
donderdag: frieten met vleesjes van het frituur
vrijdag: lasagne van den aldi
zaterdag: frieten met vol au vent
zondag: spaghetti met mayo en weense worstjes
En dan voor middagmaal altijd een smoske (met afwisseling tussen prepare, kaas/hesp, kip curry, carrero en vleeskroket)
Ik zou nogal genieten van eten.

Maar nu is het dus spreidstand: van sommige maaltijden kan ik echt genieten en er ook naar uitzien, maar dikwijls is het toch eerder van 'God moeten we echt weeral eten?'

 

[Sir.Killalot]

Is dat een grap of wordt dat soms geserveerd in Vietnam? Ik dacht dat hond iets was voor een paar streken in China en Korea, en kat meer was voor oorlogstijden.
Edit: wikipedia zegt mij dat Vietnamezen, vooral in Hanoi, al eens een kat of hond lusten.

Da's nu iets dat mij eigenlijk weinig uit zou maken. Een dier is een dier. Zolang het maar lekker smaakt, kan mij dat nu weinig schelen of wat op mijn bord ligt gisteren nog een schattig lammetje, een snoezig konijntje of een huppelend hondje was. Ik heb het nog nooit voorgeschoteld gekregen, maar ik zou dat nu (als het niet slecht ruikt ) niet weigeren.

In Japan ooit in een restaurant beland waar ze walvis serveerden, maar dat heb ik principieel niet besteld omdat het een bedreigd dier is (alhoewel ik zeer curieus was naar de smaak). Maar honden en katten zijn er niet direct te kort he. Als nu blijkt dat die deftig smaken? Meteen oplossing voor de dierenasielen toch?

 

[Hellsdinner]

Da's nu iets dat mij eigenlijk weinig uit zou maken. Een dier is een dier. Zolang het maar lekker smaakt, kan mij dat nu weinig schelen of wat op mijn bord ligt gisteren nog een schattig lammetje, een snoezig konijntje of een huppelend hondje was. Ik heb het nog nooit voorgeschoteld gekregen, maar ik zou dat nu (als het niet slecht ruikt ) niet weigeren.

In Japan ooit in een restaurant beland waar ze walvis serveerden, maar dat heb ik principieel niet besteld omdat het een bedreigd dier is (alhoewel ik zeer curieus was naar de smaak). Maar honden en katten zijn er niet direct te kort he. Als nu blijkt dat die deftig smaken? Meteen oplossing voor de dierenasielen toch?

Als persoon die altijd katten heeft gehad is de gedachte gewoon genoeg voor mij om het niet binnen te krijgen. Geen probleem met andere mensen die het wel eten maar het zou mij niet lukken.

 

[Sylverscythe]

Da's nu iets dat mij eigenlijk weinig uit zou maken. Een dier is een dier. Zolang het maar lekker smaakt, kan mij dat nu weinig schelen of wat op mijn bord ligt gisteren nog een schattig lammetje, een snoezig konijntje of een huppelend hondje was. Ik heb het nog nooit voorgeschoteld gekregen, maar ik zou dat nu (als het niet slecht ruikt ) niet weigeren.

In Japan ooit in een restaurant beland waar ze walvis serveerden, maar dat heb ik principieel niet besteld omdat het een bedreigd dier is (alhoewel ik zeer curieus was naar de smaak). Maar honden en katten zijn er niet direct te kort he. Als nu blijkt dat die deftig smaken? Meteen oplossing voor de dierenasielen toch?

Enerzijds ga ik akkoord dat het eigenlijk even erg is om pakweg varkens te kweken om op te eten dan honden, en het dus een beetje ons hypocriet perspectief is om hond en kat dan taboe te vinden. Ik zou het op zich wel willen proeven.

[Je kan je trouwens ook vragen stellen bij mensen die geen vlees eten on dierenleed te beperkenbof ecologische redenen, maar die wel vis blijven eten. Buiten enkele gekweekte soorten vissen we de oceaan wel leeg om die op ons bord te krijgen.]

Maar anderzijds, als je dan hoort dat er gezelschapsdieren worden ontvoerd om in een pot te eindigen

 

[Waelvis]

Ik lust eigenlijk alles... Er zijn wel enkele dingen die ik minder graag eet.
Thuis ga ik wel een paar dingen vermijden, maar bij anderen of op restaurant ga ik alles wel opeten (uitgezonderd dingen waarvan ik weet dat ik allergisch op reageer)


De meeste dingen die ik minder graag eet is eigenlijk niet voor de smaak, maar door de textuur. Ik ben daar heel gevoelig voor.

Sinaasappel/mandarijn/... Ik kan kokhalsneigingen krijgen van die draadjes
Frambozen, dat knettert zo irritant.
Ook Ananas, en eigenlijk het overgrote deel van fruit voelt enorm irritant aan in m'n mond.

Van kiwi en bananen krijg ik enorm hard het zuur.

Stoverij is ook zoiets. Ik vind dat wel lekker, maar ik heb een vernauwing in m'n slokdarm waardoor er af en toe eens wat eten komt vast te zitten, dan loop ik even rond als een spast tot het toch zakt of moet ik het uitkotsen. Waarna ik vrolijk kan verder eten). Stoverij is een gerecht waar ik het 8/10 keer bij voorheb.

Zoals gezegd, vol-au-vent, ik vind dat gewoon een saai gerecht. Geen uitgesproken smaak erin. Mijn vrouw en kinderen eten dat doodgraag en blijkbaar kan ikzelf heel lekkere vol-au-vent maken. M'n jongste zus en haar vriend vragen me dikwijls om voor hen eens wat te maken, ruilhandel met m'n zus haar overheerlijke tiramisu.

Heel pikante dingen, pijn is geen smaak (een beetje pikant mag uiteraard wel, kebab met samurai bvb)


En natuurlijk door m'n allergie aan eieren en lactose intolerantie probeer ik dat zoveel mogelijk te mijden. Wat heel moeilijk is aangezien dat in heel veel zaken zit.
Het klote is ook wel dat ik bvba enorm graag kaas eet.
Gelukkig is het voor beiden maar een lichte allergie/intolerantie zodat ik de meeste dingen waar het verwerkt in zit wel kan eten. En anders zijn er altijd wel antihistamine pilletjes die ik standaard altijd bij heb voor de zekerheid.

 

[Sir.Killalot]

Als persoon die altijd katten heeft gehad is de gedachte gewoon genoeg voor mij om het niet binnen te krijgen. Geen probleem met andere mensen die het wel eten maar het zou mij niet lukken.

Ik heb ook altijd kippen gehad, lang schapen gehad, vroeger ook een konijn gehad, ... die fret ik toch ook op.

Dat je je eigen huisdier niet zou opeten, da's iets anders.

 

[Hellsdinner]

Ik heb ook altijd kippen gehad, lang schapen gehad, vroeger ook een konijn gehad, ... die fret ik toch ook op.

Dat je je eigen huisdier niet zou opeten, da's iets anders.

Zoals ik al zei, geen problemen met andere mensen die het wel eten, maar voor mij ligt dat anders.
Je reactie heeft nogal een hoog "Doe kik dat toch ook, dus kan voor anderen toch ook geen probleem zijn." gehalte.

 

[Sir.Killalot]

Zoals ik al zei, geen problemen met andere mensen die het wel eten, maar voor mij ligt dat anders.
Je reactie heeft nogal een hoog "Doe kik dat toch ook, dus kan voor anderen toch ook geen probleem zijn." gehalte.

Oei, nee, ik sprak alleen voor mezelf hoor. Was geen waardeoordeel naar jou. Niet mijn bedoeling om over te komen zoals jij zegt!