Iets niet lusten is een luxeprobleem maar wat krijg je écht niet binnen?

[Tonerider]

Ik moet wel zeggen dat ik blij ben met dit topic, ik dacht altijd dat ik ne moeilijke was, maar als ik dit lees blijk ik toch niet de enige te zijn die bijv. het lastig heeft met de structuur van bepaalde groenten zoals champignons.
Mijn ex (allez vooral haar ouders) waren vegetariers met veel groenten uit den eigen hof en we gingen daar 1x in de week eten. Die vonden mij dus ne moeilijke eter, maar als ik hier lees zouden ze dat van velen gevonden hebben.

 

[CerumenCrevice]

Goed om te lezen dat geuren bij anderen ook een stevige impact kan hebben.

Kaas: ooit eens flauwgevallen van een anderwereldse kaas die een collega had gesmeerd. De geuren alleen al van kaas houden mij tegen het te eten. Al speel ik het binnen als ik niets anders heb omdat de textuur en de smaak meestal niet navenant zijn.

Spek en ham: textuur, vaak rubber (gekookt) of een stuk grind (gebakken), maar ook dit kan ik eten als het echt moet.

Bier (vooral het standaard bier) : water met een poging tot een vollere smaak en een vreselijk nasmaakje. ik snuif nog liever spinazie.

Met een kok van opleiding als moeder zijn er hier de meest vreemde ingrediënten de neus gepasseerd en kan ik smaak en geur bijna op commando uitschakelen.

 

[Hellsdinner]

Gluten en lactose allergie, maar als ik kon zou ik alle pintjes, pizza, cheesecake, broodjes of whatever dan ook opfretten die ik kan .

Moeite met koriander door de zeepsmaak, af entoe moeilijk in Vietnam .

Daarnaast geen brein, testikelen, kat of hond.
Oh ja en de geur van schaap en geit maakt het ook wat moeilijker om binnen te krijgen.

 

[Sylverscythe]

Daarnaast geen brein, testikelen, kat of hond.

Is dat een grap of wordt dat soms geserveerd in Vietnam? Ik dacht dat hond iets was voor een paar streken in China en Korea, en kat meer was voor oorlogstijden.
Edit: wikipedia zegt mij dat Vietnamezen, vooral in Hanoi, al eens een kat of hond lusten.

 

[DwightSchrute]

Is dat een grap of wordt dat soms geserveerd in Vietnam? Ik dacht dat hond iets was voor een paar streken in China en Korea, en kat meer was voor oorlogstijden.

Hond in Vietnam gezien ja, wel enkel shiba inu's of iets dergelijks.
Hoofd wordt voor een of andere reden ook naast het lijf gelegd op de toonbank (lees: tafel voor de voordeur)

 

[Hellsdinner]

Is dat een grap of wordt dat soms geserveerd in Vietnam? Ik dacht dat hond iets was voor een paar streken in China en Korea, en kat meer was voor oorlogstijden.

Vooral de oudere generaties, als je er specifiek naar zoekt zal je het wel vinden. Zelf nog nooit tegengekomen in mijn 5 jaar hier en de jongere generaties zijn er ook heel hard tegen.
Er is helaas nog een markt voor blijkbaar want ik zie wekelijks wel op social media van mensen waar de hond of kat is ontvoerd en verkocht werd aan een slachter...

 

[Wilcao]

Altijd een moeilijke eter geweest en mijn ma maakte altijd iets apart voor mij wanneer ik iets niet zou lusten. Vooral omdat mijn nonkel zei dat forceren het omgekeerde effect zou hebben.

Toen ik alleen ging wonen maakte ik al dingen voor mezelf, die ik eerst niet zou lusten (zoals rijst bijvoorbeeld ). Sinds ik samen ben met mijn vrouw, eet ik eigenlijk alles. Champignons, rauwe hesp en rauwe tomaten heb ik niet zo graag, maar als het echt moet, eet ik het wel. Al moet ik zeggen dat ik moet kokhalzen van een stukje eierschaal in mijn ei en ook wel moeite heb met pezen of vet (van een kotelet of biefstuk) in mijn mond. Ahja, olijven, ook geen fan van. Tapenade van olijven nog wel oké. En blauwe kaas.

En heb een allergie voor appel, peer, kersen, walnoten, perzik, pruimen,... . Indien rauw. Dus die dingen vermijd ik uiteraard.

 

[Googke]

Boter op de boterham of broodjes.
Ik mag het niet proeven en niet zien of ik ga kokhalzen.

Als er op een koffietafel enkel met boter is, dan geen pistolekes voor mij.

 

[Dyer Hunt]

Wel, zij at dat niet omdat ze als kind die urban myth was beginnen geloven dat er iemand eens in een sliert spaghetti was gestikt.

Whut!? Nog nooit gehoord. En hoe achterlijk moet je zijn om dat te geloven?
Je kan je spaghetti trouwens ook gewoon snijden hé (doe ik altijd, uit gemak).

Zelf ben ik een gemakkelijke eter die quasi alles eet, al vind ik uiteraard niet alles even lekker. Zo doe je me geen plezier met olijven, champignons, schorseneren, spruitjes of gestoofde witloof. En wellicht zijn er nog wel zaken die ik gewoon nog nooit geprobeerd heb. Maar op zich kan ik dat allemaal wel eten, indien nodig. Als ik echt moet kiezen heeft de Italiaanse keuken mijn voorkeur, maar eigenlijk kan ik van heel veel soorten gerechten genieten.

 

[Yusifer]

Der is veel dat ik niet lust, maar iets wat ik resoluut weiger te eten: konijn. Minus de pruimen krijg ik dat zeker binnen, maar ik vind het te ver gaan om nen konijn te eten. Die beesten zijn te schattig gvd.

Maarre, er moet nog iets van mijn lever (pun not intended) ivm topic titel. Ik zet het in spoilertags want het komt een beetje te serieus over ten opzichte van de bedoeling van dit topic.

Spoiler

Dien topictitel triggert mij. Ik heb autisme, en op vlak van eten komt deze handicap het hardst voor. Het is zowat onmogelijk voor mij om iets te eten wat ik nooit gegeten heb. Het aantal gerechten dat ik lust is dan ook erbarmelijk weinig, maar gelukkig nipt genoeg om redelijk gezond te leven.

Wat ik nog erger vind dan niet veel gerechten lusten zijn commentaren zoals "gewoon 1 hap nemen" of "zet je erover". Dat zijn typisch mensen die nul komma nul kennis hebben van autisme. Het is een mentale handicap, een handicap betekent een mentaal of fysiek gebrek waar huidige middelen ontoereikend zijn om dit te verhelpen. Als het zo simpel was, dan zou autisme nooit een handicap geweest zijn.

Mocht ge iemand kennen die autisme heeft en moeite heeft met gerechten, probeer wat begrip te tonen. Er zijn natuurlijk ook mensen met autisme die geen moeite met gerechten hebben, spijtig genoeg ben ik zo iemand niet.

 

[Mr.Anderson]

Ik eet zo goed als alles. Natuurlijk heb ik voorkeuren en zijn er dingen die ik minder lust, maar ik eet ze gewoon op. Ik kan ook perfect de hele week puur op voedingswaarden eten, ook al is dat dan een blik of 2 droge tonijn of rijst met kip en groenten zonder saus. Ik ontdek ook heel graag nieuwe dingen.

MAAR

Ik mag op geen enkel moment, tijdens het eten, iets in m'n mond krijgen dat niet eetbaar is. Meteen een kokhals reflex en de eetlust is helemaal weg. Ik denk dan aan botten, kraakbeen, een haar, graten, een grote brok vet,... ik moet kokhalzen als ik er nog maar aan denk. Konijn is daarom iets wat moeilijk te eten is, want de kans op een klein stukje bot is een pak groter dan bij kip.

Ik merk dat m'n dochter dat ook heeft.

 

[zarathustra]

En heb een allergie voor appel, peer, kersen, walnoten, perzik, pruimen,... . Indien rauw. Dus die dingen vermijd ik uiteraard.

Uiteraard zeg jij .. ik had een periode van een jaar of 2-3 waar mijn berk allergie serieus de spuigaten uitliep en dus oversloeg op perzik, pruim, appel,.. Ik nam er het tintelende gevoel op mijn tong en lippen maar bij Veel te lekker ^^

 

[Wilcao]

Uiteraard zeg jij .. ik had een periode van een jaar of 2-3 waar mijn berk allergie serieus de spuigaten uitliep en dus oversloeg op perzik, pruim, appel,.. Ik nam er het tintelende gevoel op mijn tong en lippen maar bij Veel te lekker ^^

Ik word er ongemakkelijk van. Dan durf ik niet meer verder te eten. Mijn keel gaat ook wat dicht zitten, waardoor het niet evident is. Zo eens in een tapasbar wat Sangria gedronken, even de appel erin vergeten. Gelukkig kwam de allergie na een paar gerechten, maar ben moeten stoppen met eten. Een hooikoortspilletje helpt wel.

 

[zarathustra]

Ik word er ongemakkelijk van. Dan durf ik niet meer verder te eten. Mijn keel gaat ook wat dicht zitten, waardoor het niet evident is. Zo eens in een tapasbar wat Sangria gedronken, even de appel erin vergeten. Gelukkig kwam de allergie na een paar gerechten, maar ben moeten stoppen met eten. Een hooikoortspilletje helpt wel.

Terzijde, gewenningstherapie met een pil voor 3 jaar elke dag werkt echt wel tegen berk allergie en gras allergie.

 

[Wilcao]

Terzijde, gewenningstherapie met een pil voor 3 jaar elke dag werkt echt wel tegen berk allergie en gras allergie.

Daar heb ik niet heel veel last van. Maar voor het voedsel moet ik eens gaan voor die spuiten.

 

[coldplayke]

En heb een allergie voor appel, peer, kersen, walnoten, perzik, pruimen,... . Indien rauw. Dus die dingen vermijd ik uiteraard.

Mijn vriend heeft dat ook en kan daardoor behalve een banaan en een appelsien bijna niets van fruit eten. Ik had onlangs ook een wortel geraspt en gemarineerd in onder meer azijn, maar dus voor de rest rauw gelaten. Dan kwam hij achteraf ook nog af dat zijn lippen waren aan het zwellen...

 

[Sylverscythe]

Whut!? Nog nooit gehoord. En hoe achterlijk moet je zijn om dat te geloven?
Je kan je spaghetti trouwens ook gewoon snijden hé (doe ik altijd, uit gemak).

Ik heb dat als kind anders ook gehoord, waarschijnlijk om ons te ontmoedigen die slierten op te zuigen ofzo. Nu goed, nooit mijn spaghetti voor gelaten. Maar zij is zo iemand met een hoop idee-fixen die nooit zullen veranderen. En ze heeft ook zo een partner gevonden en hebben een kind samen dat ook niets zal lusten vermoed ik

Spaghetti snijden is buiten een oorlogsverklaring aan Italië volgens mij ook minder handig, je rolt dat toch gewoon met je vork?

 

[Tonerider]

Ik snij mijn spaghetti ook. Das veel gemakkelijker en rapper.

 

[Genius]

Spaghetti eet je met een vork, draaien en in uwe mond, klaar.

Mijn vriendin durft soms de spaghetti te breken voor ze die in de pot gooit, vreselijk.

 

[Chill Panda]

Bij mij alles wat een vuile textuur heeft, zoals paling, kikkerbilletjes of ingewanden.