Hoogbegaafdheid bij kinderen
- Onderwerp starter Cerv.Be
- Startdatum
Ik zou dat wel doen, als uw dochter dat zelf ziet zitten en er zin in heeft. Daarvoor hoeft nog niet de keuze gemaakt te worden om haar voltijds onder te dompelen in muziek, daar zou ik ook voorzichtig mee zijn
Tinufiel
Well-known member
Ze is eigenlijk sterker in talen dan in rekenen maar ze zit daar toch ook hoog. Bij talen zit ze wel in de taaltwist groep waardoor ze aparte lessen krijgt samen met 3 anderen kinderen van het 5de leerjaar.
Klopt wat je zegt trouwens, die viool was een echte uitdaging voor haar indertijd en dat deed haar echt goed. Plus die kleine 1/4 viooltjes zijn zo rap vals en ontstemt dat het nog meer uitdaging is eigenlijk.
Op dit moment wil ze daar zelfs nog niet aan denken. Plattelandsklassen binnenkort en dat is 3-4 dagen niet thuis slapen dus geen mama en papa 's avonds en dat piekt nog voorlopig. Tegen ze 12-13 is zal dat wel anders zijn vrees ik.
We zien wel met de situatie op dat moment.
515
Well-known member
Soundcloud zou kunnen dienen? Of misschien YouTube ook.
Je kan het naar YouTube uploaden en als privé zetten, zodat enkel mensen met de link het kunnen bekijken / beluisteren.
Misterblort
Well-known member
De school heeft ons vorige week uitgenodigd voor een gesprek en daar voorgesteld dat onze dochter de 3de kleuterklas zou overslaan en naar het eerste leerjaar gaan. Omdat ze al zover voorop is dat ze zich zou vervelen.. De enige reden om het niet te doen zou zijn omdat ze heel gevoelig is en snel intens kan wenen als ze (in haar ogen) iets niet goed doet..
We hebben dit weekend een koppel gezien met een "hoogbegaafd" kindje. Ze herkenden heel veel situaties die wij ook meemaken. Hebben ons ook een boek meegegeven. Interessant en beangstigend tegelijkertijd
Moeilijke beslissing, maar ik denk wel dat we het gaan doen.
Ook al denk ik dat dit maar en tijdelijke oplossing is en nog maar het begin is van een speciaal schooltraject..
We hebben dit weekend een koppel gezien met een "hoogbegaafd" kindje. Ze herkenden heel veel situaties die wij ook meemaken. Hebben ons ook een boek meegegeven. Interessant en beangstigend tegelijkertijd
Moeilijke beslissing, maar ik denk wel dat we het gaan doen.
Ook al denk ik dat dit maar en tijdelijke oplossing is en nog maar het begin is van een speciaal schooltraject..
NemesisBE
Well-known member
Zelf ooit getest als hoogbegaafd in het vijfde leerjaar, maar nooit iets aan gedaan door de scholen waar ik zat. Mijn ouders vonden dat ook niet nodig, ik ook niet blijkbaar. Ik kon wel niet studeren, wegens niks moeten doen in basisonderwijs. Dat heeft zich licht gewroken in het middelbaar en op de unief, omdat ik ook gewoonweg weinig deed in vgl met anderen.
M'n zoon is nu 6, kleuterklas afgerond, en ik herken veel van mezelf in hem. Hij is wel nog intelligenter dan ik, denk ik. Telt al meer dan een jaar vlotjes tot waar je wil, heen en terug. Heeft zichzelf de tafels aangeleerd via een spelletje uit het Kruidvat,... Nu is hij op de wereldkaart alle landen met vlag aan't leren nadat ik ze hem 1 keer heb uitgelegd
Ik hoop dus niet dat hij dezelfde problemen gaat ondervinden die ik ook ondervond vroeger. Maar voorlopig lijkt de school niet echt op de hoogte te zijn van zijn kennis. Ik hoop vooral dat hij komend schooljaar in het eerste leerjaar z'n weg vindt.
M'n zoon is nu 6, kleuterklas afgerond, en ik herken veel van mezelf in hem. Hij is wel nog intelligenter dan ik, denk ik. Telt al meer dan een jaar vlotjes tot waar je wil, heen en terug. Heeft zichzelf de tafels aangeleerd via een spelletje uit het Kruidvat,... Nu is hij op de wereldkaart alle landen met vlag aan't leren nadat ik ze hem 1 keer heb uitgelegd
Ik hoop dus niet dat hij dezelfde problemen gaat ondervinden die ik ook ondervond vroeger. Maar voorlopig lijkt de school niet echt op de hoogte te zijn van zijn kennis. Ik hoop vooral dat hij komend schooljaar in het eerste leerjaar z'n weg vindt.
Misterblort
Well-known member
Ik ben nu dus nen boek aan het lezen. Ik raad hem u aan. Hoogbegaafd als je kind (g)een Einstein is.Zelf ooit getest als hoogbegaafd in het vijfde leerjaar, maar nooit iets aan gedaan door de scholen waar ik zat. Mijn ouders vonden dat ook niet nodig, ik ook niet blijkbaar. Ik kon wel niet studeren, wegens niks moeten doen in basisonderwijs. Dat heeft zich licht gewroken in het middelbaar en op de unief, omdat ik ook gewoonweg weinig deed in vgl met anderen.
M'n zoon is nu 6, kleuterklas afgerond, en ik herken veel van mezelf in hem. Hij is wel nog intelligenter dan ik, denk ik. Telt al meer dan een jaar vlotjes tot waar je wil, heen en terug. Heeft zichzelf de tafels aangeleerd via een spelletje uit het Kruidvat,... Nu is hij op de wereldkaart alle landen met vlag aan't leren nadat ik ze hem 1 keer heb uitgelegd
Ik hoop dus niet dat hij dezelfde problemen gaat ondervinden die ik ook ondervond vroeger. Maar voorlopig lijkt de school niet echt op de hoogte te zijn van zijn kennis. Ik hoop vooral dat hij komend schooljaar in het eerste leerjaar z'n weg vindt.
Mijn petekind wordt binnen een paar maanden 11 en ze hebben pas dit schooljaar ontdekt dat hij een IQ heeft van 125 (dunno of dat nu hoogbegaafd is of 'enkel' bovengemiddeld). Ook hij is supergevoelig etc (enkele maanden geleden heeft hij bv een stress aanval gehad omdat er een fietsuitstap gepland was met de school en hij bang was dat hij niet goed genoeg kon fietsen).De school heeft ons vorige week uitgenodigd voor een gesprek en daar voorgesteld dat onze dochter de 3de kleuterklas zou overslaan en naar het eerste leerjaar gaan. Omdat ze al zover voorop is dat ze zich zou vervelen.. De enige reden om het niet te doen zou zijn omdat ze heel gevoelig is en snel intens kan wenen als ze (in haar ogen) iets niet goed doet..
We hebben dit weekend een koppel gezien met een "hoogbegaafd" kindje. Ze herkenden heel veel situaties die wij ook meemaken. Hebben ons ook een boek meegegeven. Interessant en beangstigend tegelijkertijd
Moeilijke beslissing, maar ik denk wel dat we het gaan doen.
Ook al denk ik dat dit maar en tijdelijke oplossing is en nog maar het begin is van een speciaal schooltraject..
Persoonlijk denk ik dat hij gewoon niet gewend is om te "falen" en daar die stress uit voort komt. Ik vrees dat mijn broer en schoonzus wat te beschermend zijn (geweest) en mijn petekind dan ook bang is om te falen terwijl dat totaal geen schande is. Men leert nog altijd het beste/meeste uit fouten.
Dus volgens mij moet je tevreden zijn dat ze het zo rap ontdekt hebben en zou ik dit zeker doen. Maar je mag je dan niet druk maken omdat ze eens een foutje maakt, zolang ze er maar uit leert.
Zelf hoor ik ook (imho) tot de slimmere helft van de bevolking maar aangezien ik dan ook nog eens ben geboren in de eerste weken van het jaar, ben ik ook nooit uitgedaagd geweest in mijn jonge jaren. Eigenlijk heb ik nooit moeten studeren tot het 6de middelbaar (al waren talen nooit mijn ding) maar het hoger onderwijs heb ik niet kunnen voltooien aangezien ik nooit heb geleerd om te studeren.
Ik denk regelmatig dat ik beter 14 dagen vroeger was geboren zodat ik helemaal op het einde van het jaar was geboren en een jaar vooruit was geschoven in 't school. Dan had ik misschien wel geleerd om te studeren.
Mulan
Well-known member
Ook dan blijf je tegen problemen aanlopen hoor.
Ik vermoed dat mijn dochter begaafd is (5j), ze had op 2j duidelijk een ontwikkelingsvoorsprong op vlak van taal, zoals dat dan wordt gezegd. Dus gekozen om ze naar Wallonië naar school te doen.
Ze is van eind december, zit in een "sterke" klas (zowel dit jaar als vorig jaar gaven de juffen aan een echte werkersklas te hebben van een hoger niveau), is de enige Nederlandstalige in haar klas en zit qua niveau "niet bij de top maar wel bovengemiddeld" (expliciet naar gevraagd op het oudercontact vorige week).
En gisteren was ze aan het vertellen tegen mij dat ze vrijdag een toneelstukje gaan doen voor kinderen uit het lager en ze schrik heeft dat ze fouten zal maken "en iedereen haar uit zal lachen, zelfs de juffen."
Dan breekt je hart een klein beetje. Een 5jarige hoort niet bezig te zijn met faalangst. Dus enige wat ik kan doen is zeggen dat iedereen foutjes maakt, dat dat absoluut niet erg is en dat zowel haar eigen juf als de juf van de andere klas, absolute schatten zijn die haar nooit zouden uitlachen. En ergens weet ze dat allemaal wel, maar toch al die angst dat iets niet zal gaan zoals ze het in haar hoofd heeft.
Ja, ze heeft er baat bij dat er nog sterkere kinderen in haar klas zitten. Maar dan komt faalangst gewoon om de hoek piepen omdat niet alleen de leerstof een uitdaging is, maar ook het emotioneel welbevinden anders verloopt, hoogbegaafden gaan veel meer analyseren dan de peers zullen doen.
(Haar faalangst is ook niet gegeneraliseerd, ze vindt dansen bvb heel leuk, optreden voor 200 man op het schoolfeest? Dolle pret! Volgende week optreden met de dansschool voor honderden toeschouwers en tot nu toe vooral euforisch dat ze een tutu mag dragen dan.
)
Laatst bewerkt:
Wij hebben zelf met diezelfde twijfel gezeten met onze zoon. Hij zat duidelijk ver voor intellectueel, maar was nog jong van mentaliteit. Even ons traject aangeven:De school heeft ons vorige week uitgenodigd voor een gesprek en daar voorgesteld dat onze dochter de 3de kleuterklas zou overslaan en naar het eerste leerjaar gaan. Omdat ze al zover voorop is dat ze zich zou vervelen.. De enige reden om het niet te doen zou zijn omdat ze heel gevoelig is en snel intens kan wenen als ze (in haar ogen) iets niet goed doet..
We hebben dit weekend een koppel gezien met een "hoogbegaafd" kindje. Ze herkenden heel veel situaties die wij ook meemaken. Hebben ons ook een boek meegegeven. Interessant en beangstigend tegelijkertijd
Moeilijke beslissing, maar ik denk wel dat we het gaan doen.
Ook al denk ik dat dit maar en tijdelijke oplossing is en nog maar het begin is van een speciaal schooltraject..
Tweede kleuter: eerste tekenen dat hij ver voor zat: leerde zelf letters schrijven, stelde vragen die ver voor zijn leeftijd waren (nu nog altijd). Toen echter niet veel nadruk op willen leggen omdat hij nog kinds mocht zijn (en qua spelen etc ook echt wel kinds was). Hij was ook van het begin van het jaar, dus enige voorsprong was niet abnormaal.
Derde kleuter: leerkracht die mij (papa) aansprak in oktober dat we er toch wel eens moesten naar kijken, omdat ze aanvoelde dat hij slecht gedrag vertoonde en bij het bespreken daarvan zei dat hij zich verveelde. Wou ook minder en minder graag naar school. Toen een traject opgestart met een hoogbegaafdheidscentrum en nét voor corona de uitslag gekregen dat hij slim (maar niet uitzonderlijk) was, maar wel een héél hoge verwerkingssnelheid heeft (>99% van de bevolking). Jammer genoeg was de begeleiding (ook van de test) door een nieuwe medewerkster die dan nog eens een héél hollands accent had, waardoor we wat twijfelen aan het algemeen resultaat en ook weinig verder nut hadden. Toen ook wel mezelf getest omdat we heel wat herkenden van hem in mezelf. Besloten omwille van zijn emotionele jonge leeftijd niet te springen (door Corona zou dat ook raar geweest zijn), maar hem wel aan te bieden wat hij wilde (wat tijdens Corona wel goed was gezien hij een privé-leerkracht in de vorm van mama had). Wilde echter vooral spelen en kinds zijn, wat we dan ook hem hebben laten doen, hij kon toch al een stuk schrijven.
Eerste leerjaar: Tempo lag vanaf het begin veel te traag en hij begon echt opstandig gedrag te tonen (stoer doen, de interessante willen uithangen, ...). Vanaf november begon hij dan (samen met een ander slim kind) steeds meer alleen te werken in andere boekjes omdat hij de rest al kon. Dat vond hij echter niet leuk, omdat hij niet anders wou zijn en aanvoelde minder mee te zijn met de grappen van de kinderen. In april, na lang twijfelen bij de mama, besloten om toch te springen voor alle "kennisvakken", maar hem nog de projecten met de oude klas te laten doen. Dat verliep zonder enig probleem.
Derde leerjaar: tweede dus overgeslagen en terechtgekomen in de derde klas, gelukkig een superlieve klasgroep met de beste leerkracht die er was (zijn mama
). Qua kennis zat hij direct boven het midden (A's en B's), maar emotioneel voelde hij zich niet aanvaard door de klas (terwijl de mama/leerkracht dat totaal niet zo aanvoelde). Hij speelde in de speeltijden dan ook nog met de kinderen van zijn vorige klas en mocht 1x per week eten in zijn oude klas.Vierde leerjaar: vreemd genoeg vanaf de eerste dag direct het gevoel dat hij nu wél aanvaard werd (terwijl er eigenlijk niks veranderd leek volgens de vriendin). Schoolse resultaten zijn zeer goed en hij had in april angsten dat hij nog eens ging moeten springen... Wat echter totaal uit den boze is volgens ons, gewoon nog 2 jaar uithouden en dan in het middelbaar wat uitdaging door Latijn of dergelijk te doen. Begint zich wel te ergeren aan groepswerkjes waar hij moet samenwerken met kinderen die "te traag zijn". Dat gaan we wat in de gaten moeten houden. Vindt rekenen en taal saai (wegens te traag), maar de presentatie over circus die hij aan alle klassen moest geven, was dan weer helemaal zijn ding. Deed dat blijkbaar ook heel goed. Is ook al héél geinteresseerd in atriums en peristiliums van de cursussen latijn van zijn zus. Zelfs woordjes wil hij al leren.
We zitten dus op het einde van het vierde ongeveer waar we in het derde kleuter/eerste leerjaar zaten. Nog 2 jaar te gaan en gelukkig is er steeds meer individueel werk in het vijfde en zesde, waardoor we het wel nog goed zien komen, maar het zal toch wel nipt worden tegen het einde van het zesde (vooral omdat het zesde vooral herhaling en verdieping is, niet echt veel nieuwe leerstof).
Springen is niet dé oplossing, maar is wel een stap die soms noodzakelijk is om je kind niet te laten verstikken in een lagere klas.
Laatst bewerkt:
Misterblort
Well-known member
Ik raad u hetzelfde boek aanWij hebben zelf met diezelfde twijfel gezeten met onze zoon. Hij zat duidelijk ver voor intellectueel, maar was nog jong van mentaliteit. Even ons traject aangeven:
Tweede kleuter: eerste tekenen dat hij ver voor zat: leerde zelf letters schrijven, stelde vragen die ver voor zijn leeftijd waren (nu nog altijd). Toen echter niet veel nadruk op willen leggen omdat hij nog kinds mocht zijn (en qua spelen etc ook echt wel kinds was). Hij was ook van het begin van het jaar, dus enige voorsprong was niet abnormaal.
Derde kleuter: leerkracht die mij (papa) aansprak in oktober dat we er toch wel eens moesten naar kijken, omdat ze aanvoelde dat hij slecht gedrag vertoonde en bij het bespreken daarvan zei dat hij zich verveelde. Wou ook minder en minder graag naar school. Toen een traject opgestart met een hoogbegaafdheidscentrum en nét voor corona de uitslag gekregen dat hij slim (maar niet uitzonderlijk) was, maar wel een héél hoge verwerkingssnelheid heeft (>99% van de bevolking). Jammer genoeg was de begeleiding (ook van de test) door een nieuwe medewerkster die dan nog eens een héél hollands accent had, waardoor we wat twijfelen aan het algemeen resultaat en ook weinig verder nut hadden. Toen ook wel mezelf getest omdat we heel wat herkenden van hem in mezelf. Besloten omwille van zijn emotionele jonge leeftijd niet te springen (door Corona zou dat ook raar geweest zijn), maar hem wel aan te bieden wat hij wilde (wat tijdens Corona wel goed was gezien hij een privé-leerkracht in de vorm van mama had). Wilde echter vooral spelen en kinds zijn, wat we dan ook hem hebben laten doen, hij kon toch al een stuk schrijven.
Eerste leerjaar: Tempo lag vanaf het begin veel te traag en hij begon echt opstandig gedrag te tonen (stoer doen, de interessante willen uithangen, ...). Vanaf november begon hij dan (samen met een ander slim kind) steeds meer alleen te werken in andere boekjes omdat hij de rest al kon. Dat vond hij echter niet leuk, omdat hij niet anders wou zijn en aanvoelde minder mee te zijn met de grappen van de kinderen. In april, na lang twijfelen bij de mama, besloten om toch te springen voor alle "kennisvakken", maar hem nog de projecten met de oude klas te laten doen. Dat verliep zonder enig probleem.
Derde leerjaar: tweede dus overgeslagen en terechtgekomen in de derde klas, gelukkig een superlieve klasgroep met de beste leerkracht die er was (zijn mama
Vierde leerjaar: vreemd genoeg vanaf de eerste dag direct het gevoel dat hij nu wél aanvaard werd (terwijl er eigenlijk niks veranderd leek volgens de vriendin). Schoolse resultaten zijn zeer goed en hij had in april angsten dat hij nog eens ging moeten springen... Wat echter totaal uit den boze is volgens ons, gewoon nog 2 jaar uithouden en dan in het middelbaar wat uitdaging door Latijn of dergelijk te doen. Begint zich wel te ergeren aan groepswerkjes waar hij moet samenwerken met kinderen die "te traag zijn". Dat gaan we wat in de gaten moeten houden. Vindt rekenen en taal saai (wegens te traag), maar de presentatie over circus die hij aan alle klassen moest geven, was dan weer helemaal zijn ding. Deed dat blijkbaar ook heel goed. Is ook al héél geinteresseerd in atriums en peristiliums van de cursussen latijn van zijn zus. Zelfs woordjes wil hij al leren.
We zitten dus op het einde van het vierde ongeveer waar we in het derde kleuter/eerste leerjaar zaten. Nog 2 jaar te gaan en gelukkig is er steeds meer individueel werk in het vijfde en zesde, waardoor we het wel nog goed zien komen, maar het zal toch wel nipt worden tegen het einde van het zesde (vooral omdat het zesde vooral herhaling en verdieping is, niet echt veel nieuwe leerstof).
Springen is niet dé oplossing, maar is wel een stap die soms noodzakelijk is om je kind niet te laten verstikken in een lagere klas.
indien je het nog niet gelezen hebt natuurlijk. Ge hebt dan wel een goeie school die wil meewerken in al dat gedoe. Dat is toch niet zo vanzelfsprekend, het helpt wss wel dat de mama daar leraar is We hebben toch beslist om het te doen, ik wil wel haar toekomstige juf eens zien.
Dat perfectionisme is het moeilijkste om mee om te gaan.. Zeker bij het tekenen. Die maakt (in mijn ogen) fantastische tekeningen maar ze scheurt de helft kapot omdat het volgens haar op niks trekt.. Dan mag ik dus niet zeggen dat ik ze mooi vind want dan vindt ze mij niet geloofwaardig.
Je mag me altijd de titel van het boek doorsturenIk raad u hetzelfde boek aan
We hebben toch beslist om het te doen, ik wil wel haar toekomstige juf eens zien.
Dat perfectionisme is het moeilijkste om mee om te gaan.. Zeker bij het tekenen. Die maakt (in mijn ogen) fantastische tekeningen maar ze scheurt de helft kapot omdat het volgens haar op niks trekt.. Dan mag ik dus niet zeggen dat ik ze mooi vind want dan vindt ze mij niet geloofwaardig.
. Hebben wel al wat gelezen, maar meer mag altijd. Perfectionisme is bij ons wisselend, hangt af van het onderwerp. Tekenen is sowieso niet zijn talent, er onderuit muizen wel. Hij was de eerste die ChatGTP gebruikte op school om een opdracht op te lossen. En hij had gelijk: ze hadden gezegd dat ze een route van A naar B moest opzoeken, dus heeft hij dat gedaan. Dat het niet via ChatGTP mocht, was niet gedefinieerd, dus telde niet.
Boek is van Tessa Kieboom (Excentra), dat zijn daar wel toppers in hun vakgebied. Wij zijn daar met onze zoon langsgeweest en dat was op zich wel heel verhelderend. Zelf hebben we daar een soort van oudercursus meegekregen die ons echt wel wegwijs gebracht heeft in veel zaken.Ik raad u hetzelfde boek aan
We hebben toch beslist om het te doen, ik wil wel haar toekomstige juf eens zien.
Dat perfectionisme is het moeilijkste om mee om te gaan.. Zeker bij het tekenen. Die maakt (in mijn ogen) fantastische tekeningen maar ze scheurt de helft kapot omdat het volgens haar op niks trekt.. Dan mag ik dus niet zeggen dat ik ze mooi vind want dan vindt ze mij niet geloofwaardig.
Perfectionisme en faalangst komt bij veel van die kinderen wel voor. Mijn zoon heeft er ook last van. Hij is ook enorm gevoelig. Als hij denkt dat een oefening niet kan loopt hij er liever van weg dan te falen. Want je gaat toch geen fout antwoord geven zeker. Alles moet altijd juist en goed zijn van de eerste keer. Terwijl is hij wel enorm leergierig en nieuwsgierig en wint dit meestal van het perfectionisme/faalangst. Het is op dit moment ook wel beetje een strever. Wij werken daar ook wel (onbewust voor hem) aan. Ze moeten nu eenmaal leren tegen een muur lopen soms.
Mijn oudste zoon is dus ook gesprongen in de kleuterklas en zal deze week zijn eerste leerjaar afwerken als 5-jarige (hij wordt pas 6 in december). Bij ons is dat een rollercoaster geweest. Reeds in het eerste jaar (instapklas/eerste kleuterklas) had de juf zelf al heel snel in de gaten dat er veel meer aan de hand was dan een kleuter die gewoon wat sneller ontwikkelde. Dat zijn we pas achteraf te weten gekomen, daar wij naar het einde van het schooljaar zelf vragen begonnen te stellen. De bal was wat aan het rollen gegaan na een aflevering over hoobegaafdheid in de wonderjaren. Het is opvallend als uw kind veel meer kan/weet dan zijn leeftijdsgenoten. Zo zijn we met de school in dialoog gegaan. Het jaar erna is hij dan gestart in het 2e kleuterklas en hebben we in december een traject bij Excentra gevolgd, de school/CLB had ons dat ook aangeraden zodat zij ook wat meer wisten over de situatie. De resultaten waren wel overduidelijk. Hij was nog geen 4 en zijn taalniveau zat al op dat van een 7-jarige+. Zij hadden ons ook aangeraden om direct naar het 1e leerjaar door te stromen. De school had ons dan voorgesteld om na kerstmis verder te gaan in het 3e kleuterklas, wat dan inderdaad ook allemaal een fluitje van een cent was - en alleen maar dit bevestigde.
Eerlijk: wij zagen dat als ouders niet zitten. Want ons klein ventje moest na amper 2 jaar kleuterklas al naar de lagere school. Maar we zagen ook wel in dat nog een jaar in het 3e kleuterklas zinloos was. Sociaal uit zich dat ook, omdat ze verder zitten, ze veel meer connectie hebben met oudere kinderen. Als ik zie hoe hij nu door het 1e leerjaar gevlogen is (ze differentiëren hem ook terwijl naar boven) hebben we alleen een goede keuze gemaakt. Hij is ook enorm gelukkig. Ik moet wel zeggen dat de school, zowel juffen als directie, ons heel goed ondersteund hebben en zelf pro-actief zijn. Ik hoop dat zijn toekomstige juffen van hetzelfde niveau zijn.
Het zijn allemaal geen gemakkelijke keuzes als ouder. Er staat ons nog zoveel te wachten waar ik liever niet aan denk. Enigste waar ik mij momenteel aan irriteer zijn reacties van andere ouders af en toe.
Het is wel grappig dat ik veel van hem herken in mezelf, mij wouden ze ook het 3e kleuterklas laten overslaan maar mijn moeder wou dat niet. Ik heb zelf ook nooit deftig leren leren, want ik moest nooit iets doen. Uiteindelijk wreekt zich dat in het hoger onderwijs, daar heb ik wel spijt van (ook al heb ik een hoger diploma, er zat veel meer in).
Laatst bewerkt:
Over hoogbegaafdheid wil ik momenteel niet spreken, maar we merken hier nu al wel dat ze (vooral qua communicatie) al voor loopt op veel leeftijdgenootjes. Ze vervoegd eigenlijk al lang (niet altijd juist) werkwoorden, gebruikt meervoudsvormen, ze verzint zelf (begrijpbare) liedjes, verzint zelf verhalen en vertelt die ook etc.
Zo hebben wij karton aan een raam hangen omdat een kraai zijn eigen spiegelbeeld aanvalt. Dat karton was gaan vliegen na de hevige regen een paar dagen geleden en eergisteren hadden we er dus een nieuw karton aan gehangen. We hadden wel uitgelegd dat dat karton dient voor de vogel, maar niks over dat het vervangen moest worden.
Gisteren kwamen de grootouders dan, loopt ze daar naartoe "papa op dak gekropen, nieuw karton voor vogel gehangen. Ander karton fwoesj in wolken gevlogen" (dus ook in die vervoegingen). Terwijl wij dus niks hadden gezegd over dat het was gaan vliegen ofzo.
Eens ze naar school gaat, zal het misschien duidelijker worden, maar als ik vergelijk met wat ze "zou moeten kunnen" (volgens websites etc), loopt ze qua taalgebruik 1.5 voor...
Zo hebben wij karton aan een raam hangen omdat een kraai zijn eigen spiegelbeeld aanvalt. Dat karton was gaan vliegen na de hevige regen een paar dagen geleden en eergisteren hadden we er dus een nieuw karton aan gehangen. We hadden wel uitgelegd dat dat karton dient voor de vogel, maar niks over dat het vervangen moest worden.
Gisteren kwamen de grootouders dan, loopt ze daar naartoe "papa op dak gekropen, nieuw karton voor vogel gehangen. Ander karton fwoesj in wolken gevlogen" (dus ook in die vervoegingen). Terwijl wij dus niks hadden gezegd over dat het was gaan vliegen ofzo.
Eens ze naar school gaat, zal het misschien duidelijker worden, maar als ik vergelijk met wat ze "zou moeten kunnen" (volgens websites etc), loopt ze qua taalgebruik 1.5 voor...
Misterblort
Well-known member
Hoogbegaafd als je kind (g)een Einstein is.Je mag me altijd de titel van het boek doorsturen
Perfectionisme is bij ons wisselend, hangt af van het onderwerp. Tekenen is sowieso niet zijn talent, er onderuit muizen wel. Hij was de eerste die ChatGTP gebruikte op school om een opdracht op te lossen. En hij had gelijk: ze hadden gezegd dat ze een route van A naar B moest opzoeken, dus heeft hij dat gedaan. Dat het niet via ChatGTP mocht, was niet gedefinieerd, dus telde niet.
Ik hoop ook dat ze op school naar boven gaan differentiëren maar daar hebben we nu nog geen idee van..
Mulan
Well-known member
Kleine tip: als het kan, laat ze naar een school met kleine klassen gaan. Hier bewust voor een wijkschooltje in Wallonië gekozen met een gemiddelde klasgrootte van 12 kinderen.
Hoe groter de klas, hoe meer je als leerkracht enkel energie KAN steken in de kinderen die achter zitten, als er extra gedifferentieerd wordt. Alez, in het klassiek onderwijs toch. In het methodenonderwijs wordt anders gewerkt.
Ik heb als leerkracht klassen gehad van 11 (ZALIG!!! veel meer ruimte om af te wijken van de klassieke leerkrachtenhandleiding) tot in de 20 leerlingen en een klas van 25 geeft je zoveel meer werk (puur al naar verbeteren toe bvb) na je uren lesgeven, dat je de moed niet meer hebt extra uitdagend lesmateriaal te ontwikkelen voor ocharme dat ene kindje...
We hebben bewust een school een beetje verder gekozen omdat ze daar max 22 kinderen per kleuterklas hadden (de school vlakbij had er 27).
Ook werd in hun presentatie aangegeven dat er extra aandacht was voor leerlingen die niet "de gemiddelde"-leerling zijn, zowel aan positieve als negatieve kant van het gemiddelde. Maarja, dat kunnen natuurlijk allemaal verkoopspraatjes zijn
Moest blijken dat ze effectief voor loopt op alles, dan overwegen we wel om ze naar een leefschool te laten gaan. Persoonlijk lijkt me dat echt een meerwaarde in zo'n geval.
Dat kan, maar verwacht ook geen wonderen. In dat geval speelt de zelfstandigheid van het kind ook een rol + de klas waarin je kind zit. M'n vriendin heeft al supergemakkelijke klassen gehad, waar je veel tijd hebt voor extra zaken, maar ook klassen waar dat absoluut niet het geval is/was.
