Ik denk nu eerlijk gezegd niet dat er veel mensen zijn die een verkeerd of te rooskleurig beeld hebben van de tweede wereldoorlog en hoe die in onze streken ervaren is.
 
Viel dat in België niet heel goed mee? Buiten pakweg Denemarken enzo zijn de Belgen relatief weinig geconfronteerd geweest met de oorlog. Zowel de verovering als de herovering verliepen tamelijk snel en 1% van de bevolking stierf over die 5 jaar (waarvan dan nog voor een groot deel joden, zigeuners en openlijk communisten waar de gemiddelde Belg mss sowieso weinig mee had).
Mss dat de (Duitse) mensen in de Oostkantons/Oost-Wallonië wel een zwaar trauma hebben opgelopen, maar het lijkt me toch sterk dat pakweg een toenmalige Bruggeling echt (objectief) zwaar getekend voor het leven uit die oorlog is gekomen. Wrs grotendeels 'Allo 'Allo situaties.
Goh, in de omgeving van Bastogne zijn er toch zware gevechten geweest. Verder heb je Breendonk en de Dossin kazerne, symbolen van een immense gruwelijkheid. Dan waren er nog bombardementen (https://www.belgiumwwii.be/nl/belgie-in-oorlog/artikels/luchtoorlog-in-belgie-1940-1945.html).

Toch niet echt te onderschatten denk ik. We herinneren ons de aanslagen in Brussel... Wel tijdens de oorlogsjaren gebeurde iets van een gelijkaardige omvang geregeld in België.
 
Ik denk nu eerlijk gezegd niet dat er veel mensen zijn die een verkeerd of te rooskleurig beeld hebben van de tweede wereldoorlog en hoe die in onze streken ervaren is.
De verwijzing naar 'Allo 'Allo schiet natuurlijk in het verkeerde keelgat. We lachen allemaal wel met Gruber en de Madonna with the big Boobies, maar mensen werden regelmatig van straat geplukt en naar de kelders van de lokale Kommandatur gesleept omwille van vermeende verzetsactiviteiten, tienduizenden mensen werden verscheept naar vernietigingskampen, regelmatig zal de bezetter wel misbruik hebben genomen van zijn machtspositie in de vorm van incidenteel oorlogsgeweld (diefstal, verkrachting, ...), je hebt in de steden de V1 en V2-terreur, bombardementen die verkeerd aflopen (Mortsel), ...

Het laatste wat je mag doen is die oorlogservaring minimaliseren en stellen dat het allemaal zo erg niet was, al zullen veel mensen wel een en ander hebben verdrongen.

Ik denk dat vooral verzetsmensen de naoorlogse periode met een wrange bijsmaak hebben mogen ervaren. Zeker in Vlaanderen is er nooit echt sprake geweest van een verering van verzetslui. Niet dat collaborateurs op handen werden gedragen, maar vergeleken met andere landen van Europa zijn die hier er toch redelijk goed vanaf gekomen en ook het collectieve geheugen was redelijk vergevensgezind, want het duurde tot 1999 tot er werd opgemerkt dat het toch niet oké is om als minister aanwezig te zijn op een bijeenkomst van het Sint-Maartensfonds.

Dat gezegd zijnde zullen Oostfronters ook een heel trauma hebben meegesleurd uit de oorlog. Niet alleen de grimmige oorlogsomstandigheden zullen daar hun aandeel in hebben, maar recent onderzoek wijst aan dat ze ook weet hadden en zelfs deelnamen in oorlogsmisdaden tegen de burgerbevolking.
 
  • Leuk
Waarderingen: toru
Dat krijg je als je politieke inmenging krijgt in de redactie van programma's hé. Al die subsidies zijn er gekomen niet omdat de Vlaamse regering zo inzit met onze kennis van de geschiedenis, maar wel om - net zoals met de Canon - aan natie- en mythevorming te doen.

Zeg nu zelf, dat viel al bij al toch HEEL goed mee allemaal.

Prima laatste aflevering. Internet is te recent en daarnaast is de migratie imo de grootste maatschappelijke verandering voor de gewone Vlaming. Domineert niet voor niets al bijna een half jaar het politieke toneel.
 
Ik denk nu eerlijk gezegd niet dat er veel mensen zijn die een verkeerd of te rooskleurig beeld hebben van de tweede wereldoorlog en hoe die in onze streken ervaren is.
Misschien moeten we hier de discussies nog eens bovenhalen ten tijde van de lockdowns door Corona en de vergelijking met WO II :oi22:


Ik heb nog niet alles gezien van het Verhaal van Vlaanderen (weet ook niet of dat er nog van gaat komen). Wat ik er van gezien heb, vond ik zeer degelijk.

Uiteindelijk was er toch veel gezeur voor niets. Eerst over de zogenaamde politieke agenda. Nu weer wat er allemaal ontbreekt of niet behandeld is... Ik weet niet wat mensen dan verwachten, maar zij hadden gehoopt op een reeks van 50 afleveringen blijkbaar. Ik denk dat het zijn doel niet gemist heeft, wie dieper in een onderwerp wil duiken moet er maar een goed boek over lezen of op zoek gaan naar een zeer specifieke docu.
 
Nu de serie voorbij is vraag ik me af hoe vaak het in klasverband zal worden gebruikt. Het is een samenraapsel van veel kleine verhalen en iets grotere portretten. De kracht zit hem vooral in het aanschouwelijk maken van de geschiedenis. Ik moet toegeven, de hele reeks hoef je niet te zien als je een clip wil tonen en kunnen volgen, de hoofdstukken zijn redelijk self-contained.

Een referentiepunt lijkt me deze reeks niet te worden, zonder duidelijke rode lijn is het verhaal eerder een bundel van essays. Binnen enkele maanden komt de canon uit, waardoor alles wat hier passeerde wss helemaal ondergesneeuwd raakt. Want gegarandeerd zal er heisa zijn over wat daar wel en niet in raakt.
 
Nu de serie voorbij is vraag ik me af hoe vaak het in klasverband zal worden gebruikt. Het is een samenraapsel van veel kleine verhalen en iets grotere portretten. De kracht zit hem vooral in het aanschouwelijk maken van de geschiedenis. Ik moet toegeven, de hele reeks hoef je niet te zien als je een clip wil tonen en kunnen volgen, de hoofdstukken zijn redelijk self-contained.
Leerkrachten gaan knippen en plakken hé. Een integrale aflevering gaan ze niet laten zien in de klas, maar korte fragmenten gaan ze zeker (kunnen) gebruiken.

Op dat vlak snap ik de kritiek van veel historici totaal niet. Dat komt dan zelfs van mensen als Karel Van Nieuwenhuyse die verantwoordelijk is voor de lerarenopleiding aan de KU Leuven, maar dan vraag ik me toch af of die mens weet hoe de klaspraktijk er effectief aan toe gaat. Neen, je kan de fragmenten niet zonder context voorschotelen aan je leerlingen, maar waarvoor dienen leerkrachten? Er zitten toch echt wel heel dankbare en goeie zaken in voor leerkrachten om bepaalde zaken te illustreren, om leerlingen te prikkelen, om wat zo ver af is voor de leerlingen wat dichterbij te trekken. En de nodige contexten en nuances breng je vervolgens als leerkracht.
 
Nu de serie voorbij is vraag ik me af hoe vaak het in klasverband zal worden gebruikt. Het is een samenraapsel van veel kleine verhalen en iets grotere portretten. De kracht zit hem vooral in het aanschouwelijk maken van de geschiedenis. Ik moet toegeven, de hele reeks hoef je niet te zien als je een clip wil tonen en kunnen volgen, de hoofdstukken zijn redelijk self-contained.

Een referentiepunt lijkt me deze reeks niet te worden, zonder duidelijke rode lijn is het verhaal eerder een bundel van essays. Binnen enkele maanden komt de canon uit, waardoor alles wat hier passeerde wss helemaal ondergesneeuwd raakt. Want gegarandeerd zal er heisa zijn over wat daar wel en niet in raakt.
In De Morgen stond gisteren een analyse van 6 historici over het al dan niet gebruiken in lesverband. Dat was toch redelijk unaniem negatief.
Ik vind wel dat je hier en daar een stukje kan gebruiken als illustratie. Bv Guldensporenslag, beeldenstorm etc. Maar het is geen vervangmateriaal voor een handboek natuurlijk.
 
Het is vooral geen vervanging voor de leerkracht, maar ik vind dat nogal een slecht beeld van het onderwijs als je denkt dat daar tijd is voor integrale afleveringen van iets als Het verhaal van Vlaanderen.
 
Ik vond het achteraf gezien een middelmatige serie met een (te) zware focus op de persoon Tom Waes, maar ik moet toegeven dat de aanvankelijke schrik die ik had dat dit nu Vlaemsche propaganda zou zijn achteraf grotendeels onterecht bleek, met misschien als uitzondering die re-enactment van de Brugse metten met de heldhaftige leuzen en het vlaggengezwaai, en uberhaupt het feit dat aan dat historisch evenement zo veel tijd werd besteed.

De laatste aflevering heb ik mij meer geërgerd als iets anders.
 
Ik vond het achteraf gezien een middelmatige serie met een (te) zware focus op de persoon Tom Waes, maar ik moet toegeven dat de aanvankelijke schrik die ik had dat dit nu Vlaemsche propaganda zou zijn achteraf grotendeels onterecht bleek, met misschien als uitzondering die re-enactment van de Brugse metten met de heldhaftige leuzen en het vlaggengezwaai, en uberhaupt het feit dat aan dat historisch evenement zo veel tijd werd besteed.

De laatste aflevering heb ik mij meer geërgerd als iets anders.
Die laatste was inderdaad slecht met die nadruk op de familie Waes.
 
Terug
Bovenaan