Financiële onafhankelijkheid

Er is geen enkele logica wanneer je ‘liefde’ mee in rekening brengt. Ik zie genoeg koppels, waarbij de man meer dan financieel binnen is en waar in dan denk dat die zijn vrouw/vriendin wel heel graag moet zien.
 
In een relatie waarin beide onafhankelijk zijn doe je meer moeite uit liefde. In een relatie waarin de machtsevenwichten niet gelijk zijn doe je meer moeite om de balans te herstellen: man die de meeste rekeningen betaalt : vrouw geeft seks ook al heeft ze geen goesting (om maar een voorbeeld te geven....).
Dat is toch net wat ik zeg? Op dat vlak zijn een normale relatie en een relatie met twee financieel onafhankelijke partners identiek => in de twee gevallen zijn de partners niet afhankelijk van elkaar en doe je de normale moeite die je hoort te doen in een relatie.

Een relatie waarin de "machtsevenwichten" ongelijk zijn is een derde situatie, daar gaat het niet over in deze vergelijking :p
 
Again: da's een logica die ik niet volg. 🤷🏼

"De ander MOET niet bij me blijven om financiële redenen, ik heb de ander ook niet nodig om financiële redenen dus ik ga meer moeite doen (me op emotioneel vlak meer uit mijn comfortzone halen) want... We hebben beide minder te verliezen zonder elkaar? 🤷🏼
Waarom zou je meer moeite doen als je financieel onafhankelijk bent in vergelijking met een *normale* relatie?
Ik was ook eerst 2 seconden niet mee en anders aan het denken.
Maar het zit zo :) :

Jullie bekijken het puur vanuit financieel standpunt, daarom lijkt het onlogisch.

Het punt is: als de (rijke) man wil dat zijn vrouw bij hem blijft (niet omdat hij het financieel nodig heeft, wel omdat hij dat zo wil, om gelijk welke reden zoals schoonheid/gemak/gewoonte/...), dan zal hij (all else equal) meer moeite moeten doen om zijn vrouw te houden als deze vrouw financieel op eigen benen kan staan dan als ze financieel afhangt van hem.
 
  • Leuk
Waarderingen: Musk
Jullie bekijken het puur vanuit financieel standpunt, daarom lijkt het onlogisch.
...
dan zal hij (all else equal) meer moeite moeten doen om zijn vrouw te houden als deze vrouw financieel op eigen benen kan staan dan als ze financieel afhangt van hem.
Dus jij zegt dat het niet puur financieel is en maakt een vergelijking die gebaseerd is op... het financiële. 🤷🏼

Ik zie het zo: stel dat er balans is in een relatie, zullen beide partners een fictief getal van 50 "moeite" doen voor de ander.
Is er een wanbalans, dan zal diegene met meer macht opvallend minder moeite moeten doen, diegene die nodig heeft wat de ander biedt, zal opvallend meer moeite moeten doen.

En dan komt Cege met de stelling dat als er financieel GEEN wanbalans is, dat gegeven op zich, ervoor zorgt dat je net meer moeite (meer dan 50 dus) zou doen. Does not compute. 🤷🏼

Edit: dat is voor mij net zo "logisch" als zeggen: "Omdat ik mijn partner wettelijk gezien niet meer mag afslaan, doe ik meer moeite om die niet te verliezen".
Het compleet AFwezig zijn van een machtsverhouding resulteert rechtstreeks in meer moeite doen, zegt hij. Ik ga er van uit dat die gelijkheid van uw partner uw vertrekpunt is, niet "ik zou mijn partner als stront kunnen behandelen maar ik doe in vergelijking daarmee "meer" moeite. Meer moeite dan geen moeite? :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Ik was ook eerst 2 seconden niet mee en anders aan het denken.
Maar het zit zo :) :

Jullie bekijken het puur vanuit financieel standpunt, daarom lijkt het onlogisch.

Het punt is: als de (rijke) man wil dat zijn vrouw bij hem blijft (niet omdat hij het financieel nodig heeft, wel omdat hij dat zo wil, om gelijk welke reden zoals schoonheid/gemak/gewoonte/...), dan zal hij (all else equal) meer moeite moeten doen om zijn vrouw te houden als deze vrouw financieel op eigen benen kan staan dan als ze financieel afhangt van hem.
Ik zou alle posts nog eens nalezen hoor, dat is opnieuw niet waar de vergelijking om gaat :p. In een normale relatie kan de vrouw financieel op eigen benen staan, dus er is geen enkel verschil met een relatie waarbij beide partners financieel onafhankelijk zijn; in beide relaties zijn de twee partners evenwaardig.

Zie de laatste post van Mulan: "Het compleet AFwezig zijn van een machtsverhouding resulteert rechtstreeks in meer moeite doen, zegt hij (cege)" - dat concludeer ik ook uit de post van cege en daar zie ik geen logica in.

Iedereen maakt hier constant de vergelijking tussen een relatie waarbij partner A financieel afhankelijk is van partner B vs. een relatie waarbij partner A en partner B financieel onafhankelijk zijn, maar daar ging de eerste post van cege helemaal niet over:

"Hier is het eerder omgekeerd. Als 1 van de 2 vertrekt, heeft niemand van ons 2 financiële problemen. Dat zorgt ervoor dat in gevallen van strubbelingen de ander wat meer zijn best doet. Er is geen enkel vangnet of "stickiness" in de relatie. Hang het te lang te erg uit en de ander is weg..."

Als ik dit lees dan interpreteer ik dit als "als beide partners financieel onafhankelijk zijn, creërt dat een andere dynamiek binnen een relatie: je gaat dan meer moeite doen voor elkaar", terwijl wat hij daarna opsomt toch kenmerken zijn van elke gezonde, normale relatie: "Hang het te lang te erg uit en de ander is weg...". Wat maakt het nu uit of je beide miljoenen waard bent of beide een normaal loon hebt? In de twee gevallen kan elke partner zichzelf onderhouden en blijft die toch niet in een relatie wanneer het echt niet meer lukt?
 
...

Ik zie het zo: stel dat er balans is in een relatie, zullen beide partners een fictief getal van 50 "moeite" doen voor de ander.
Is er een wanbalans, dan zal diegene met meer macht opvallend minder moeite moeten doen, diegene die nodig heeft wat de ander biedt, zal opvallend meer moeite moeten doen.

...

Edit: dat is voor mij net zo "logisch" als zeggen: "Omdat ik mijn partner wettelijk gezien niet meer mag afslaan, doe ik meer moeite om die niet te verliezen".
Het compleet AFwezig zijn van een machtsverhouding resulteert rechtstreeks in meer moeite doen, zegt hij. Ik ga er van uit dat die gelijkheid van uw partner uw vertrekpunt is, niet "ik zou mijn partner als stront kunnen behandelen maar ik doe in vergelijking daarmee "meer" moeite. Meer moeite dan geen moeite? :unsure:

En ik dacht dat ik cynisch was :)

Ongetwijfeld zullen er zo'n relaties met een onbalans zijn waar er misbruik van gemaakt wordt, maar er zit toch iets fundamenteel scheef als je in een relatie minder moeite gaat doen (of omgekeerd meer moeite moet doen) omdat de 1 financieel redelijk afhankelijk is van de ander...
 
Blablabla.

people be people. Een relatie is geen roze wolk zoals in de flair staat.

Er is geen enkele gradient tussen "afslaan" en "alle moeite doen".... uiteraard niet...

Ik heb hier nog altijd geen antwoord gelezen op de vraag waarom er tot 50y geleden in belgie geen vrouwen met een eigen rekening of auto of whatever waren. Voor het ontzorgen van de vrouw zal het niet geweest zijn e ? Of om meer moeite te moeten doen voor de vrouw.

Ik weet het. Moest de vrouw absolutely niet kunnen weglopen, we zouden nog altijd valentijn vieren, 45 min voorspel doen per keer, naar Hugh grant films kijken, elke week een boeket bloemen kopen, nooit scheten laten, geen voetbal kijken, het perfecte verjaardagscadeu kopen, etc. Want ja, alle mannen zijn perfect en doen dat uit grote liefde :woohoo:
 
Ik heb hier nog altijd geen antwoord gelezen op de vraag waarom er tot 50y geleden in belgie geen vrouwen met een eigen rekening of auto of whatever waren. Voor het ontzorgen van de vrouw zal het niet geweest zijn e ? Of om meer moeite te moeten doen voor de vrouw.
Gisteren in "Het verhaal van Vlaanderen": één van de grote redenen waarom het stemrecht voor vrouwen er zo laat gekomen is is om dat de liberalen en de socialisten vreesden dat de vrouwen massaal voor de katholieke partij zouden stemmen. Dat de macht van de pastoor in gezinnen, in vrouwenlevens nog te groot was, waardoor de socialisten en liberalen stemmen gingen verliezen.

Vrouwen buitenspel zetten hoorde er voor de sossen en de blauw gewoon bij om aan de macht te blijven.
 
En ik dacht dat ik cynisch was :)

Ongetwijfeld zullen er zo'n relaties met een onbalans zijn waar er misbruik van gemaakt wordt, maar er zit toch iets fundamenteel scheef als je in een relatie minder moeite gaat doen (of omgekeerd meer moeite moet doen) omdat de 1 financieel redelijk afhankelijk is van de ander...

"Fundamenteel" Ik denk dat zo'n relaties de standaard zijn in veel gebieden op deze wereldbol.

Dat recent artikel waar een vrouw geen maandverband kan kopen omdat ze geen geld krijgt van haar man bijvoorbeeld.
 
Middelen worden nu liquide gemaakt komen uit bedrijf.

vastgoed heb ik al.
Geen erfenis, als die er over 20~30 jaar aankomt zit ik royaal gebeiteld.

50% van mijn vermogen is zelf opgebouwd, 50% gekregen. (Bedrijf mee groot gemaakt)

Ik heb al ervaring met beleggen. Maar om zomaar alles op een index te investeren is ook wat ver van mijn bed.


Om de top te bereiken heb ik werkdagen van 14 uur gedaan, die levensfase ben ik echt wel voorbij.
Wat mijn omgeving denkt over mijn daginvulling kan mij gestolen worden.

Wil ook een boek gaan schrijven, maar dit zou ik ook niet in eigen naam publiceren. ( je laat toch wat in je hersenspinsels kijken)
Ga ook gewoon de voetjes op de grond houden, momenteel is vrije tijd of een echte hobby mij al 15 jaar onbekend.

In principe is alles aanwezig denk ik dan, er zullen er zijn die zeggen dat het gedeelte dividend -aandelen niet meteen het beste onderdeel is:
  • RV is een doorn in het oog
  • Gezien andere bronnen van inkomsten is er geen nood aan dividend -inkomen
  • Statistisch gezien hoger rendement elders mogelijk
  • Maar dividenden zijn leuk om te ontvangen, je kan ze herinvesteren, werken soms koers -ondersteunend.
Het gedeelte spaargeld lijkt me, gezien de inkomensstroom, te groot - maar gemoedsrust heeft ook een waarde, maar ook dan de vraag hoeveel gemoedsrust er moet zijn - met een groot gedeelte vastgoed beschik je reeds over een fors stuk redelijk waardevast doch minder liquide vermogen.

Ik denk mss dat de post vastgoed mss nog het meest tegen het licht moet gehouden worden: het is een stabiele bron van vermogen en inkomen - maar of het de komende 20 jaar ook het meest renderende zal zijn... , best een groot aandeel i.f.v. asset verdeling (ik neem dat de leningen slechts een beperkt deel zijn). Maar anderzijds zie ik vastgoed ook niet crashen met 30% - ook daar het element gemoedsrust en absolute zekerheid van inkomen.

Aangezien de middelen liquide worden gemaakt zijn investeringen rationeel gezien gewoon nodig. Het optimale resultaat zal nooit bereikt worden maar is ook niet nodig.

Het blijft een moeilijke vraag, zelfs met een aantal forumleden die in feite al min of meer kunnen rentenieren en een aantal die het (vermoedelijk) al doen. Maar zo een kant en klaar advies is nooit makkelijk - de gebruikelijke excuses van garanties op rendement, prestaties uit het verleden - en het is ook makkelijk te adviseren op basis van statistische rendementen en te investeren geld dat niet van uzelf is - het wordt pas moeilijk wanneer je zelf voor die keuze staat en moet gaan beslissen.
 
Laatst bewerkt:
Moest de vrouw absolutely niet kunnen weglopen, we zouden nog altijd valentijn vieren, 45 min voorspel doen per keer, naar Hugh grant films kijken, elke week een boeket bloemen kopen, nooit scheten laten, geen voetbal kijken, het perfecte verjaardagscadeu kopen, etc. Want ja, alle mannen zijn perfect en doen dat uit grote liefde :woohoo:
Oela, dit komt van diep :biglaugh:
 
Dus jij zegt dat het niet puur financieel is
De beweegreden voor het bestaan van de relatie vanuit het standpunt van de moeitedoener!

Het feit dat het subject al dan niet gemakkelijk weg kan, is de financiële kant. Dat was het startpunt.
 
Ik heb al ervaring met beleggen. Maar om zomaar alles op een index te investeren is ook wat ver van mijn bed.
Maar individuele aandelen selecteren (voor die dividenden) vind je dan minder risicovol dan een index met 1500 aandelen in?
 
In principe is alles aanwezig denk ik dan, er zullen er zijn die zeggen dat het gedeelte dividend -aandelen niet meteen het beste onderdeel is:
  • RV is een doorn in het oog
  • Gezien andere bronnen van inkomsten is er geen nood aan dividend -inkomen
  • Statistisch gezien hoger rendement elders mogelijk
  • Maar dividenden zijn leuk om te ontvangen, je kan ze herinvesteren, werken soms koers -ondersteunend.
Het gedeelte spaargeld lijkt me, gezien de inkomensstroom, te groot - maar gemoedsrust heeft ook een waarde, maar ook dan de vraag hoeveel gemoedsrust er moet zijn - met een groot gedeelte vastgoed beschik je reeds over een fors stuk redelijk waardevast doch minder liquide vermogen.

Ik denk mss dat de post vastgoed mss nog het meest tegen het licht moet gehouden worden: het is een stabiele bron van vermogen en inkomen - maar of het de komende 20 jaar ook het meest renderende zal zijn... , best een groot aandeel i.f.v. asset verdeling (ik neem dat de leningen slechts een beperkt deel zijn). Maar anderzijds zie ik vastgoed ook niet crashen met 30% - ook daar het element gemoedsrust en absolute zekerheid van inkomen.

Aangezien de middelen liquide worden gemaakt zijn investeringen rationeel gezien gewoon nodig. Het optimale resultaat zal nooit bereikt worden maar is ook niet nodig.

Het blijft een moeilijke vraag, zelfs met een aantal forumleden die in feite al min of meer kunnen rentenieren en een aantal die het (vermoedelijk) al doen. Maar zo een kant en klaar advies is nooit makkelijk - de gebruikelijke excuses van garanties op rendement, prestaties uit het verleden - en het is ook makkelijk te adviseren op basis van statistische rendementen en te investeren geld dat niet van uzelf is - het wordt pas moeilijk wanneer je zelf voor die keuze staat en moet gaan beslissen.
Niet echt moeilijk hoor, als je voor FIRE gaat dan weet je op voorhand welke strategie je gaat volgen: investeren in indexfondsen en daarvan rentenieren wanneer de jaarlijkse ROI je jaarlijkse kosten dekt. Vastgoed beheren geeft extra kopzorgen, aandelen met dividend zijn fiscaal niet interessant in België dus wat blijft over: een accumulerend indexfonds. Eenvoudige strategie, berekende risico's en schaalt ongeacht je vermogen.
 
@Mulan je bent toch een vrouw? Waarom denk je dat de taliban en andere apen regimes vrouwen onderdrukken en financieel van de vent afhankelijk te maken? Omdat ze veel moeite willen doen voor de vrouwen?

Hoeveel relaties waar de vent zich zou gedragen als in de jaren '50 zouden lang overleven in huidige setting? Af en toe een kletsen geven, pinten hijsen in cafe terwijl de vrouw met 7 kinders alleen thuis zit.

Hoe je een opmerking die intrensiek positief bedoeld is weer in een rare redenering moet omdraaien. Mij goed...

Dus een vent doet meer moeite als hij weet dat zijn madam niet kan weglopen? Dat hebben ook weer geleerd. Eens proberen in Afghanistan? Denk je dat die onderdrukte vrouwen veel moeite doen voor hun vent? Het minimale wat ze moeten om slagen te vermijden. Denk niet dat die hun vent eens verrassen met een snelle wip in de keuken of vergeperst fruitsap tijdens een thuiswerk dag. Tenzij de vent hen dat verplicht te doen. Ik wil geen schoothondje als vrouw, ik heb liever 1 die wat moeite uit zichzelf doet, but that's just me.
En waarom zou die vriendin meer moeite doen uit haar eigen als ze het financieel goed heeft?

Mij lijkt dat dan enkel het geval te zijn als er een andere afhankelijkheid geïntroduceerd wordt. Als ik en mijn partner niets financieel te verliezen hebben. En het mij emotioneel geen bal uitmaakt als ze verkast. Maar zij er het hart van in zou zijn. Dan zie ik zulke snelle wip of versgeperst fruitsap tijdens een thuiswerk gebeuren.

Als het haar vierkantig koud laat wat jij doet... en je dus voor haar part de boom inkan dan zie ik geen enkele reden waarom die extra moeite zou gebeuren. Of er moet weer een andere afhankelijkheid aanwezig zijn.

En uiteindelijk is dat ook de reden waarom er zo'n massale scheidingspercentage is. Vroeger waren er financiële en emotionele afhankelijkheden (vb kinderen, graag zien, wat zouden de buren wel niet denken, wat zou de pastoor / ouders wel niet denken, alleenstaande moeder/vader zijn de horror, ...). Ondertussen is dat financieel cement geërodeerd. En hangt alles (allez veel) af van de vergankelijke emotionele component. Het is namelijk niet de eerste die verliefd wordt op iemand anders, waar de liefde gewoon uitblust, of waar kinderen onvoldoende als binding geacht wordt om de partner nog te binden. Desondanks dat er bij sommigen nog altijd het idee is dat het krijgen van een kind, de partner zou kunnen binden als die al half uit de relatie is gestapt.

Maar dat kan ook schrik zijn om single te vallen - eigenlijk het onbekende, kan ook de reden zijn waar jij, Cege dus, op doelt. Net zoals dat iemand die lang tot zeer lang single is, bij een nieuwe vlam wel eens zeeeer hard zijn best kan doen omdat die het single zijn zo beu is als koude pap. Of gewoon het omgekeerde... feit dat het die single geen sikkepit uitmaakt of die van straat zou geraken omdat die het goed heeft.

Anders gezegd, het zijn emoties, niet ratio, en die kunnen alle kanten uitgaan. En voor cege kan dat zijn dat er "schrik" is dat als hij die moeite niet doet dat zijn vriendin het kan aftrappen omdat het anders niet goed genoeg zou zijn. En voor Mulan, en eventuele anderen, is dat gewoon raar want je doet gewoon in basis al al die moeite om samen te blijven.

Het enigste wat ik weet is dat ik van het overpijnzen hiervan hoofdpijn heb gekregen...
 
Niet echt moeilijk hoor, als je voor FIRE gaat dan weet je op voorhand welke strategie je gaat volgen: investeren in indexfondsen en daarvan rentenieren wanneer de jaarlijkse ROI je jaarlijkse kosten dekt. Vastgoed beheren geeft extra kopzorgen, aandelen met dividend zijn fiscaal niet interessant in België dus wat blijft over: een accumulerend indexfonds. Eenvoudige strategie, berekende risico's en schaalt ongeacht je vermogen.
Op basis van het verleden klopt dat idd, vermits de vraagsteller ook voldoende ander inkomen heeft is dat zeker een optie.
 
Terug
Bovenaan