Evolutie van de genres / toekomst van muziek

Lakigigar

Well-known member
Ik wou even dit topic openen, omdat de geschiedenis en toekomst van muziek me interesseert, en hoe alles blijft evolueren.

Rate Your Music heeft bij een nieuwe update nu interessante charts, en gezien ze een uitgebreide database hebben van genres, van muziek van her en der en over de wereld, en het meeste (doch niet alles) op die site staat, en de genre charts available staan is dat best wel interessant.

Van de laatste jaren is heel duidelijk dat hip hop in het algemeen aan een grote boom bezig is. Waar ik vroeger het idee had als kind dat hip hop vooral iets van de jaren '90 was, is duidelijk dat deze huidige hip hop wave die van de jaren '90 aan het voorbijsteken is. De 2010's zijn vooral het decennium waarbij hip hop mainstream geworden is, zeker in Engelstalige regio's. Ook bij onze was er meer hip hop verwerkt in de popnummers op de radio.

2StQNa4.png


Het dipje in de 2000s is evenwel niet merkbaar maar het succes van Kanye West en Kendrick Lamar enzovoort, alsook een explosie aan wie hip hop produceert, en subgenres zorgt mede voor deze flinke stijging. Het percentage van het aantal hip hop albums op de markt is verdubbeld over de laatste 5-6-7 jaar. Waar dat in 2015 nog. 4896 hip hop releases waren er in 2014 (8,27%). In 2020 is dat gestegen tot 16142 releases of 18,44% van de totale markt.

Bij pop heb ik ook even gekeken, dat is vrijwel gelijk, maar welke pop is dan weer aan het veranderen: K-pop, V-pop, C-pop en ook wel J-pop in mindere mate exploderen. Ook Latin pop doet het beter dan vroeger, maar had een piek in de 20ste eeuw. Verder doen dream pop, ambient pop, glitch pop, indie pop, bedroom pop, synthpop, dance-pop het beter dan 10 jaar geleden. Bij synthpop en dance-pop is dat duidelijk te merken door de 80's revival.

Let niet op het aantal genres... er zijn er wellicht duizenden op RYM, wat eigenlijk juist intrigerend en boeiend is, maar soms ook wel toegegeven wat belachelijk, maar dat maakt deze trends niet minder leuk, natuurlijk.

Als 1960 de jaren van de hippies en psychedelica waren, de 1970s de prog rock (en hard rock en metal) jaren (dus het hardere of de epische nummers), de 80s de goth jaren met synthpop/new wave/post-punk en beginning van mainstream commerciele pop, de jaren '90 terug een rock revival met eerst shoegaze, post-rock, grunge gevolgd door britpop en de oorsprong van hip hop en underground elektronische muziek, de jaren '00 het einde van rock als mainstream genre met nog een alt-rock / indie rock wave met de explosie van elektropop en later ook EDM, gevolgd door in de 2010s de explosie van de internetcultuur, gerelateerde genres en hip hop, en misschien wel het begin v/h einde van veel dat mainstream is?

Wat zal de toekomst brengen?
 
Hiphop is zo’n genre dat een hypercommercialisering gekend heeft. Veel pop muziek wordt onder de noemer hiphop gezet, terwijl er toch veel water bij de wijn gedaan is.

Bijvoorbeeld:

Dit nummer staat in de Spotify Top hiphop Songs van het moment


En dan heb je dit nummer:


Een wereld van verschil maar semantisch gezien, beide hiphop.

Allicht is het wachten tot een ander genre ’de fakkel overneemt‘ op commercieel vlak en dan wordt dat weer het meest populaire genre.
 
Hip Hop heeft duidelijk de luxe niet gekregen van subgenre erkenning zoals Rock & Roll :p

Qua "evolutie" denk ik dat we de laatste 10 jaar op een zachter ritme zitten van nieuwe geluiden dan pakweg van 2000 tem 2010 toen er bij vele kleinere labels nog echt wat geld was om eigenzinnig talent te ondersteunen.

Wat je wel meer ziet is dat diezelfde labels simpelweg bestaande genres en subcultures gaan opzoeken en deze "ondersteunen" als een nieuwe geluid, terwijl het in de meeste gevallen dan al x aantal jaren oud is.

Echt heel grote sprongen zie ik niet direct gebeuren, op de korte termijn zie ik vooral simpelere genres meer kwaliteit brengen.

Over het algemeen is muziek wel zoveel breeder en gemengd dan ooit tevoren wat toch wel super is.
 
Wat ook interessant is zijn de interpretaties van hedendaagse bands van muziek van enkele decennia geleden, zoals Whispering Sons. Er wordt nog altijd veel "oldschool" muziek gemaakt met duidelijke knipogen naar het verleden, al is dit zeer vaak een remix (zoals Rasputin van Boney M). Ik zoek niet per sé de nieuwigheden op en ben ook wel benieuwd wat er over pakweg 20 of 30 jaar zal worden gespeeld. Het is vandaag ook moeilijk om in te beelden dat er héél nieuwe genres gaan ontstaan, aangezien het aanbod vandaag al zo uitgebreid is maar dat is omdat we allemaal aan myopie lijden: we kunnen ons tijdsgewricht niet ontstijgen.
 
Hiphop is zo’n genre dat een hypercommercialisering gekend heeft. Veel pop muziek wordt onder de noemer hiphop gezet, terwijl er toch veel water bij de wijn gedaan is.

Bijvoorbeeld:

Dit nummer staat in de Spotify Top hiphop Songs van het moment


En dan heb je dit nummer:


Een wereld van verschil maar semantisch gezien, beide hiphop.

Allicht is het wachten tot een ander genre ’de fakkel overneemt‘ op commercieel vlak en dan wordt dat weer het meest populaire genre.
Maar dan doen ze met elk genre, er bestaat ook zoiets als country pop of pop rock of pop punk. Ik bedoel... water bij de wijn doen gebeurt altijd, is soms nodig als je eens wat succes wilt boeken.

Misschien zijn er veel poppy hip hop songs nu, maar er zijn toch ook wel heel goede hip hop albums (Kendrick Lamar, zelf niet beluisterd) en nummers gemaakt de laatste tijd (Danny Brown?), alsook heel veel experimenteel gedoe. Kanye West is één van de meest succesvolle artiesten van de 21ste eeuw.

Zoals altijd heb je commercialisering die gepaard gaat met "poppy nummers" die niemand wat doet, maar ook met erg goede nummers als je verder zoekt dan je neus lang is.

Dat is van alle tijden.
 
Maar dan doen ze met elk genre, er bestaat ook zoiets als country pop of pop rock of pop punk. Ik bedoel... water bij de wijn doen gebeurt altijd, is soms nodig als je eens wat succes wilt boeken.

Misschien zijn er veel poppy hip hop songs nu, maar er zijn toch ook wel heel goede hip hop albums (Kendrick Lamar, zelf niet beluisterd) en nummers gemaakt de laatste tijd (Danny Brown?), alsook heel veel experimenteel gedoe. Kanye West is één van de meest succesvolle artiesten van de 21ste eeuw.

Zoals altijd heb je commercialisering die gepaard gaat met "poppy nummers" die niemand wat doet, maar ook met erg goede nummers als je verder zoekt dan je neus lang is.

Dat is van alle tijden.
Poppy nummers zijn voor veel mensen ook een opstap naar de real deal. Het gebeurt niet vaak dat je in een genre duikt met de meest obscure releases, tenzij iemand je in een specifiek genre duwt.
 
Popmuziek is nog altijd heel Anglocentrisch . Terwijl de andere werelddelen zooveeel te bieden hebben. K-pop is (blijkbaar) aan het boomen her en der, maar wat mij betreft mogen er nog meer doorbraken komen van sounds die niet uit de UK of Noord-Amerika afkomstig zijn.
 
K-Pop is zeker aan het boomen. C-pop ook aan het exploderen. V-pop ook trouwens, maar dan relatief een stuk minder dan K-pop en C-pop. Bij V-pop wel grappig door de vele trap invloeden in hun poppy commerciele liedjes. Het is bijna allemaal trap (EDM) met pop vermengd.

J-pop is met periodes. Er was de gouden city pop periode, en voor de city pop was er ook wel wat muziek uit Japan, na de city pop periode dan iets minder, maar nu toch in heel wat genres een brede variatie aan muziek, en dus een soort van city pop revival in de J-pop scene. Maar J-pop is meer dan city pop, en er zijn ook wel heel wat niet J-pop artiesten uit Japan actief, dacht ik, want ik heb zelf wel al naar eea geluisterd. Japan heeft ook een heel grote shoegaze-scene, volgens mij hebben ze daar meer dan shoegazebands dan in eender welk land op dit moment, ook behoorlijk wat post-rock bandjes. Japan is eigenlijk een onverkende goudmijn aan muziek. En city pop vind ik persoonlijk wel mooi. Yukika - Insomnia is een mooi nummer, dat is iemand die J-pop invloeden in de K-pop scene heeft geintroduceerd... door haar Japanse roots maar actief binnen Zuid-Korea.


En dit is bvb. een city pop classic (heb ik leren kennen door een Japanse vaporwave band, die een sample daarvan gebruikte, dus had ik het origineel opgezocht).

 
Nog even gekeken naar de trends van 2022. Natuurlijk is het jaar nog niet voorbij, en zal heel onbekend werk zelfs later of niet altijd toegevoegd worden op RYM maar dat is ook soms indicatief voor de populariteit van een genre.

De meeste genres gaan achteruit. Voor folk en jazz is dit qua percentages album wederom het slechtste jaar ooit, sinds dat die genres bestaan. Pop gaat voor het eerst sinds lang lichtjes achteruit. Rock gaat voor het eerst sinds lang weer lichtjes omhoog. Punk en metal doen hetzelfde, met een voorwaartse trend voor de eerste keer in meer dan een decennia. Hip hop blijft aan de weg omhoog timmeren. Grootste genre dat vooruitgaat is dance muziek. Ook "dance pop" gaat omhoog. Voor EDM is dit het beste jaar ooit.

Trance doet duidelijk merkbaar beter, was al aan een opwaartse trend bezig, wordt voortgezet. Idem voor "breakbeat" dat omhoog gaat, en drum & bass doet ook lichtjes beter dan voorbije jaren. Fors omhoog dit jaar is ook hardcore (EDM) en gabbermuziek, onder meer ook door digital hardcore. Fossora het laatste album van Björk heeft ook hardcore-invloeden. Binnen hardcore doen ook J-core en frenchcore het goed dit jaar. Breakcore verdubbelt zelfs tegenover vorig jaar, vorig jaar goed voor 0,5% van alle albums, dit jaar over 1%.

House gaat ook fors omhoog dit jaar, tegenover een gemiddeld jaar in de 2010s bijna verdubbeld, dit jaar tegen 9% van alle albums, in 2019 maar rond de 4%. Doen het onder meer goed: future house, microhouse, garage house, tech house.

Qua rockmuziek zijn de winnaars van dit jaar shoegaze, j-rock, noise pop, alt dance. Verder zie ik niet echt trends. De echt oudere varianten (prog rock, psychedelic rock) doen het eigenlijk niet zo goed verder dit jaar, op hard rock na dat ook lichtjes omhoog gaat na een jarenlange trend van omlaag (misschien door Maneskins succes).

Luide en dansbare muziek lijken het dus goed te doen. Net zoals de trend die al langer bezig is en waar geen einde aankomt, de opwaartse trend van hip hop.

Natuurlijk soms wat goochelen met genres, zeker niet perfect, en dit houdt enkel rekening met wat artiesten produceren en creëren, niet met wat men thuis beluistert of naar welke optredens men gaat.
 
aangezien elke muziekinstrumentenwinkel in dit land failliet gaat moeten we in de toekomst niet veel Belgische gitaarmuziek meer verwachten.
ik zie een sterke evolutie naar huisgemaakte electronische muziek. Die me helaas vaak weinig boiet.
Mijn grootste ontdekking van het jaar is een Siberische etno-folk-electroband. Die doen tenminste iets nieuws.
 
De hip hop van de laatste jaren is bagger, vergeleken met vroeger. Maar eigenlijk trek ik mij dat niet zoveel aan. Maar als ik kijk naar rave rebels, dan is het toch triestig gesteld met de ‘techno’ van vandaag 😒
 
aangezien elke muziekinstrumentenwinkel in dit land failliet gaat moeten we in de toekomst niet veel Belgische gitaarmuziek meer verwachten.
Howhow, ze gaan failliet omdat iedereen zijn gerief online koopt he. De muziekwinkels zijn duurder omdat ze ook extra service geven uiteraard, maar de meeste mensen zien enkel maar naar de prijs jammergenoeg.
 
De hip hop van de laatste jaren is bagger, vergeleken met vroeger. Maar eigenlijk trek ik mij dat niet zoveel aan. Maar als ik kijk naar rave rebels, dan is het toch triestig gesteld met de ‘techno’ van vandaag 😒
Wat versta je onder 'techno' natuurlijk?
 
Het album als afgerond geheel, een identiteit opbouwen van Artist & Repertoire, anders klinken dan de rest, longevity, een stomende livegig neerzetten (al was het met electronische apparatuur), sociale/politieke thema's aankaarten via teksten,... Toch allemaal serieus den dieperik ingegaan de laatste jaren.
 
Terug
Bovenaan