Album of the week Drexciya – Neptune’s Lair (Tresor 129, 1999)
- Onderwerp starter clercqie
- Startdatum
clercqie
Well-known member
Kraftwerk is overduidelijk de grootste invloed op het hele subgenre, no question. Ook op hiphop enzo eigenlijk.
Numbers /Computer World 2 heeft de template voor de beats geleverd :
Superdroog, superrigide. I love it. Maar anderen kunnen het ook als derivatief beschouwen, 't is een kwestie van perspectief..
Numbers /Computer World 2 heeft de template voor de beats geleverd :
Superdroog, superrigide. I love it. Maar anderen kunnen het ook als derivatief beschouwen, 't is een kwestie van perspectief..
Wel opmerkelijk dat hier toch veel mensen het als rustig en ambient beschouwen, dat is toch niet het eerste waar ik aan denk bij deze plaat. Ik moet zeggen dat ik het album zelf ook wel heviger had verwacht, omdat ik vooral nummers uit dj sets ken, die meestal wel wat harder zijn.
Die Detroit sound doet mij altijd denken aan de sets van Dj Stingray, een aantal jaar geleden op Horst festival mogen aanschouwen en dat was echt een zweet sessie van jewelste!
Die Detroit sound doet mij altijd denken aan de sets van Dj Stingray, een aantal jaar geleden op Horst festival mogen aanschouwen en dat was echt een zweet sessie van jewelste!
clercqie
Well-known member
Welja, alle Drexciya voor 1999, dus voor dit album waren eerder harde dance tracks. Zaten onder UR ook.
Clone heeft dat vroeger materiaal dan allemaal samengebracht onder hun Journey of the Deep Sea Dweller-serie. Dat gaat allemaal eerder richting hardere techno :
wel ook een beest van een schijf! DJ Stingray is de Drexciya-huis DJ terwijl James en Donald op de achtergrond bleven. Die man is echt geweldig! No BS sets, keer op keer. The real stuff, dit!
CerumenCrevice
Well-known member
favoriete voor mij toch Jazzy Fluids
Tweede fav voor de unieke flow, minst repetitief aanvoelend ook
Derde omwille van de bassline
Dan Lost Vessel voor de dreunende beat en soundscape. extreem repetitief wel.
(voor de mensen die dit achtergrond muziek of ambient noemen, zet ne keer wat luider en voel die beat)
Mis een bassline bij dit soort muziek, de bass is vooral beats.
Tweede fav voor de unieke flow, minst repetitief aanvoelend ook
Derde omwille van de bassline
Dan Lost Vessel voor de dreunende beat en soundscape. extreem repetitief wel.
(voor de mensen die dit achtergrond muziek of ambient noemen, zet ne keer wat luider en voel die beat)
Mis een bassline bij dit soort muziek, de bass is vooral beats.
clercqie
Well-known member
Nice picks voor favorieten!
Wat versta je onder bassline, vraag ik me wel af? Imo staat dit album er vol van. Alleen zitten ze wat hoger in het frequentie spectrum. Dat vind ik er net zo cool aan: het is meer melodisch en is direct afleidbaar van de Funk uit de 70s. De beats zorgen dan meer voor het fundament in het laag, da's waar.
I take it dat je meer fan bent van UK genres waar echt diepe sub-bass een van de karakteristieke elementen is? Dat zit hier idd minder in, maar dat kan ik niet als minpunt zien, gezien de groovyness van wat Drexciya en consorten doen.
Ik kom weer defensief over, oops. Maar vind het wel interessant om op in te gaan.
CerumenCrevice
Well-known member
Wel ja wat ge zegt, de basslines zitten hier nooit echt laag. En die melodische upper-bass basslines zijn zeker smakelijk.
Nog beter (voor mij) zou zijn als ze half time de beats deden en dan die basslines wat meer extenden naar het echte laag.
Nu voelen ze soms wat hard aan.
Die sub bass hier nog bijdoen zou in gedrang van de beats komen, da zou het volgens mij te sloppy doen overkomen.
Nu klinkt het allemaal heel strak, zeker goed.
Nah is helemaal niet defensief, per geluk heeft mijn trein vertraging en kan ik u uitleggen dat het meestal een keuze is tussen beats in sub bass (pakt onder de 60hz) en bassline in sub bass. Beide en je krijgt een sloppy low end of een te groot contrast met mid en upper bass (die vaak afwezig is dan, in mijn ervaring en dat wilt ge zeker niet want daar zit die melodie)Ik kom weer defensief over, oops. Maar vind het wel interessant om op in te gaan.
Ga nog een voorbeeldje proberen zoeken hiervan, maar don't quote me on that ;-)
Gavin
Well-known member
Wel wel, @clercqie, ik moet zeggen dat ge me erg verrast hebt met deze keuze. Tenzij ik mij helemaal vergist heb op basis van vorige posts, had ik zeker geen techno verwacht. Ge verdient, of ge dat nu wilt of niet, ook een lange post maar ik ga u moeten ontgoochelen want zoals bij de meeste van die elektronische platen, val ik toch al vlug terug op dezelfde clichés. Als ik dan @NDEFCB zijn aanmerkingen zie, verdwaal ik helemaal.
Ge weet dat ik ga zeggen dat ik hier niet veel aan heb, ik kan er wel grotendeels naar luisteren maar verder denk ik toch vooral aan achtergrondmuziek bij iets visueel. Tracks zoals nummertje zeven Drifting into a Time of No Future zijn er te veel aan, da's toch echt wat op knopjes duwen om een geluidje te krijgen en dan te herhalen? Draining of the Tanks ook, dat achtergrondgeluidje alsof er iemand in iets slijmerig aan het knijpen is, kan ik niet begrijpen. Ik kan me ook niet direct inbeelden dat iemand daar wel plezier uit haalt, maar ge bewijst duidelijk anders. Polymono Plexusgel bijvoorbeeld vond ik dan wel weer "leuk" en meer melodisch, maar verder geraak ik niet.
Wel weer een andere keuze dan het meeste hier, dus voor het concept zeker geslaagd. Verder ben ik er weinig mee, en moet ik bekennen dat ik ook niet snap wat hier uniek aan zou zijn, of hoeveel vakkundigheid dit zou vereisen om te maken. Als ge het mij had gevraagd zonder uw begeleidende tekst, had ik eigenlijk "amper iets" gezegd. Maar goed, de dingen die ik van het bekendere Kraftwerk ken dat hierboven op de pagina genoemd wordt, heb ik ook nooit gesnapt.
Ge weet dat ik ga zeggen dat ik hier niet veel aan heb, ik kan er wel grotendeels naar luisteren maar verder denk ik toch vooral aan achtergrondmuziek bij iets visueel. Tracks zoals nummertje zeven Drifting into a Time of No Future zijn er te veel aan, da's toch echt wat op knopjes duwen om een geluidje te krijgen en dan te herhalen? Draining of the Tanks ook, dat achtergrondgeluidje alsof er iemand in iets slijmerig aan het knijpen is, kan ik niet begrijpen. Ik kan me ook niet direct inbeelden dat iemand daar wel plezier uit haalt, maar ge bewijst duidelijk anders. Polymono Plexusgel bijvoorbeeld vond ik dan wel weer "leuk" en meer melodisch, maar verder geraak ik niet.
Wel weer een andere keuze dan het meeste hier, dus voor het concept zeker geslaagd. Verder ben ik er weinig mee, en moet ik bekennen dat ik ook niet snap wat hier uniek aan zou zijn, of hoeveel vakkundigheid dit zou vereisen om te maken. Als ge het mij had gevraagd zonder uw begeleidende tekst, had ik eigenlijk "amper iets" gezegd. Maar goed, de dingen die ik van het bekendere Kraftwerk ken dat hierboven op de pagina genoemd wordt, heb ik ook nooit gesnapt.
Over wie gaat dit? Ofwel heb ik de tekst verkeerd gelezen want ik zie de referentie of naam waarover het gaat niet.
FlyingHorseman
Well-known member
Hoppa deze nog net beluisterd voor de week om is! Ik keek er naar uit omdat the clercqster toch voor een groot deel overlappende smaak met mij lijkt te hebben. De naam Drexciya deed vaag een belletje rinkelen, hoewel ik erg weinig van techno weet en er eerlijk gezegd amper naar luister. Maar toen las ik dat dezelfde kerel ook achter Lifestyles of the Laptop Café zat, de schitterende plaat van The Other People Place, iets dat mij interesse nog wat deed toenemen.
Het album is me zeer goed bevallen. Op voorhand had ik een beetje schrik toen ik de lengte zag, maar dat viel ook nog wel mee. Uiteraard zijn veel nummers op repetitieve muziek gebaseerd, maar gelukkig wordt niet elk nummer over 5 minuten of langer uitgesponnen. Ook behoorlijk veel variatie in de nummers. Machine funk is hier de ideale term voor want meerdere nummers slapten wel echt. Enerzijds is dit misschien niet iets waar ik actief voor zou gaan zitten om het te beluisteren. Anderzijds zou ik het ook niet echt achtergrondmuziek noemen omdat de hooks toch wel aandacht opeisen, maar eerder euh.. doe-iets-anders-ondertussen muziek zoals koken en kuisen.
Naast de klassiekers die de weg gebaand hebben voor dit soort muziek zoals Kraftwerk en Moroder, hoor ik er ook wat dingen in die me aan Aphex Twin doen denken. En ook wat geluiden die zo op een soundtrack van John Carpenter konden staan. Habitat of Negative, Funk Release Valve en het laatste nummer waren mijn favorieten. Minpuntje was dat er in Lost Vessel een geluidje zat dat verdacht veel op mijn huisbel lijkt, waardoor ik effectief ben gaan kijken of er iemand aan de deur stond.
Het album is me zeer goed bevallen. Op voorhand had ik een beetje schrik toen ik de lengte zag, maar dat viel ook nog wel mee. Uiteraard zijn veel nummers op repetitieve muziek gebaseerd, maar gelukkig wordt niet elk nummer over 5 minuten of langer uitgesponnen. Ook behoorlijk veel variatie in de nummers. Machine funk is hier de ideale term voor want meerdere nummers slapten wel echt. Enerzijds is dit misschien niet iets waar ik actief voor zou gaan zitten om het te beluisteren. Anderzijds zou ik het ook niet echt achtergrondmuziek noemen omdat de hooks toch wel aandacht opeisen, maar eerder euh.. doe-iets-anders-ondertussen muziek zoals koken en kuisen.
Naast de klassiekers die de weg gebaand hebben voor dit soort muziek zoals Kraftwerk en Moroder, hoor ik er ook wat dingen in die me aan Aphex Twin doen denken. En ook wat geluiden die zo op een soundtrack van John Carpenter konden staan. Habitat of Negative, Funk Release Valve en het laatste nummer waren mijn favorieten. Minpuntje was dat er in Lost Vessel een geluidje zat dat verdacht veel op mijn huisbel lijkt, waardoor ik effectief ben gaan kijken of er iemand aan de deur stond.
D
Deleted member 95
Guest
Ik heb nog veel in te halen maar deze heb ik in het weekend eens opgelegd. Ik kan er zo kort of zo uitgebreid over schrijven als ge zelf wilt, maar mijn conclusie is samen te vatten in vrij weinig woorden: het album is mij te lang en de songs te simpel (wat natuurlijk ingebakken zit in het genre) om mij te blijven boeien. Los daarvan kan ik de erg goede productie en de algemene mix aan geluidjes en invloeden die er te horen zijn wel oprecht appreciëren, maar als geheel doet het mij weinig tot niets.
Grootste minpunt is toch wel echt het gebrek aan ritmische drive imo, ook weer inherent aan het genre zeker? Ik kan hier met de beste wil van de wereld niet op dansen en om er actief naar te luisteren vanuit de zetel is het mij ook wat te saai, bij gebrek aan een beter woord, en bepaalde nummers bezorgen mij hoofdpijn (Drifting into a Time of No Future op kop, wat is me dat zeg). Ik lees hier verschillende posters zeggen dat ze hier goede achtergrondmuziek in horen, zelfs voor bij een boek, maar dat snap ik toch ook niet goed, eerlijk gezegd.
Ik vind het jammer, echt waar, dus sorry en vat het vooral niet persoonlijk op.
Het is gewoon echt mijn genre niet, van de vijf keer dat ik op een technofeestje ben beland in mijn leven was ik ook telkens als eerste weer weg.
Grootste minpunt is toch wel echt het gebrek aan ritmische drive imo, ook weer inherent aan het genre zeker? Ik kan hier met de beste wil van de wereld niet op dansen en om er actief naar te luisteren vanuit de zetel is het mij ook wat te saai, bij gebrek aan een beter woord, en bepaalde nummers bezorgen mij hoofdpijn (Drifting into a Time of No Future op kop, wat is me dat zeg). Ik lees hier verschillende posters zeggen dat ze hier goede achtergrondmuziek in horen, zelfs voor bij een boek, maar dat snap ik toch ook niet goed, eerlijk gezegd.
Ik vind het jammer, echt waar, dus sorry en vat het vooral niet persoonlijk op.
Het is gewoon echt mijn genre niet, van de vijf keer dat ik op een technofeestje ben beland in mijn leven was ik ook telkens als eerste weer weg.
clercqie
Well-known member
Haha, tja ik ben van alle markten thuis!
Je moet maar eens in het Beats/Electronica topic passeren. ;-)Thx om te posten!
Ik wist dat het voor sommigen misschien een long shot ging zijn. Ik ben zelf mijn muzikale reis begonnen als rocker en veel andere genres vond ik toen ook maar wat "met knopjes draaien" en geen echte muziek. Dan ben ik mij toch gaandeweg gaan open stellen en meer gaan verbreden. Dit soort elektronische muziek is wel een andere luisterervaring en vraagt denk ik ook wel een andere mindset.... Ik luister hier ook echt naar de textuur van alle klanken. En zo van die jazzy akkoorden die ze laten meezweven op de achtergrond, met een heerlijke tonaliteit, daar smelt ik nu echt van. Dat is iets wat bij mij met de jaren is gegroeid en nu is dit toch voor het merendeel van de tijd waar ik naar luister.
Ik weet dat er op Neptune's Lair enkele WTF nummers staan. Enkele anderen hebben de Drifting into a Time... ook al aangehaald. Ik vind dit echt geweldig daarentegen. Die "intermezzo's" zijn echte palate cleansers tussen de iets meer straightforward tracks in. Lekker bruut, lekker tegendraads. Voor mij werken deze wel in de context van het album, om de luisteraar alert te houden.
Ik herinner mij uw post over "soundtrackmuziek" en ik snap nu wel uw insteek daar. Met het gehele achtergrondconcept hier is dit ook erg visuele muziek. Die synths die ze gebruiken zijn voor mij echt evocatief en dat is deel van de fun. Dit klinkt allemaal echt alsof de actie onderwater plaatsvindt.
Enkele OGs zouden me dood doen als ze dit zouden zien, maar ik heb deze ook al vaak opgelegd tijdens de afwas. Not gonna lie.
En die melodieën, die zitten nu echt in mijn hoofd vast en da's keiplezant om mee te fluiten en neurieën.
Haha, die huisbel is hier ook altijd efkes dubbelchecken!
Carpenter is een nice shout-out! Die heeft met zijn soundtracks toch ook veel pionierswerk geleverd.
Hayrus
Well-known member
Amai, dit was by far the moeilijkste AOTW voor mij. Als ik 'techno' hoor, denk ik direct aan DJ Tiësto en Tomorrowland 
Ik had al meerdere luisterpogingen ondernomen, maar het is voor mij echt geen toegankelijk genre. Het spreekt me echt niet aan. Maar goed, onbekend is onbemind. Ik heb me er nog eens doorgeworsteld.
Wat een gekke rollercoaster. In het begin had ik vooral het gevoel dat ik naar een 16-bit soundtrack van een oude videogame aan het luisteren was (Surface Terrestial Colonization). Nadien ging het beter en naar het einde toe waande ik mij zelfs eventjes in een underground nachtclub in Berlijn. De afsluiter van het album was dan plots weer alsof ik in een sprookje zat. Heel gek.
Het is heel minimalistische (durf ik simplistisch zeggen?) muziek en ik vrees dat ik deze boot gewoon gemist heb. Ik beeld mij ook altijd in hoe zulke muziek gemaakt wordt... kick-snare in Ableton en dan gewoon copy-paste? Door de vele herhalingen was de speelduur mij iets te lang.
Ik ben alleszins heel ver uit mijn comfortzone gegaan voor deze en ik was verbaasd dat ik er toch enkele leuke momentjes heb uitgehaald voor mezelf. En door dat laatste vind ik jouw AOTW dan ook geslaagd, al zal ik hem niet snel nog eens luisteren.
Ik had al meerdere luisterpogingen ondernomen, maar het is voor mij echt geen toegankelijk genre. Het spreekt me echt niet aan. Maar goed, onbekend is onbemind. Ik heb me er nog eens doorgeworsteld. Wat een gekke rollercoaster. In het begin had ik vooral het gevoel dat ik naar een 16-bit soundtrack van een oude videogame aan het luisteren was (Surface Terrestial Colonization). Nadien ging het beter en naar het einde toe waande ik mij zelfs eventjes in een underground nachtclub in Berlijn. De afsluiter van het album was dan plots weer alsof ik in een sprookje zat. Heel gek.
Het is heel minimalistische (durf ik simplistisch zeggen?) muziek en ik vrees dat ik deze boot gewoon gemist heb. Ik beeld mij ook altijd in hoe zulke muziek gemaakt wordt... kick-snare in Ableton en dan gewoon copy-paste? Door de vele herhalingen was de speelduur mij iets te lang.
Ik ben alleszins heel ver uit mijn comfortzone gegaan voor deze en ik was verbaasd dat ik er toch enkele leuke momentjes heb uitgehaald voor mezelf. En door dat laatste vind ik jouw AOTW dan ook geslaagd, al zal ik hem niet snel nog eens luisteren.
Ik was braafjes de lijst van de openingspost aan het af gaan en daar door niet meteen het gat tussen God is Good en Patchouli Blue was opgevallen. Dus ik heb deze niet bewust geskipt, bij deze mijn fout recht gezet. Al had ik het misschien niet moeten doen.
Ok, da's misschien een brug te ver want zo heel slecht was het nu ook weer niet; het was geen marteling ofzo maar echt veel deed het me niet.
Iets te lang en wat teveel van hetzelfde, gekoppeld aan een paar zeer irritante nummers (Draining of the Tanks). Zeker de eerste helft van het album is wat te monotoom. Ik heb ook niet meteen getraind oor voor dat soort muziek, dat kan ook wel spelen.
Als ik hier de lovende comments lees, denk ik dat daar een groot deel van de oorzaak (of het probleem) ligt.
Naar het einde toen zaten er een paar boeiendere tracks tussen.
Ik ben geboren in het jaar 84 van de vorige eeuw en tijdens mijn puberjaren frequenteerde ik tent- en parichiezaalfuiven waar de lokale DJ's met ronkende namen als Discobar Piraat, DJ Jos en DJ Lumbago, het beste van zich lieten horen van achter hun draaitafels. Tijdens die fuiven passeerde vanalles qua muziek: van de commerciële toppers van dat moment (Lethal Industry) , over "oude" dansclassics (Bonzai Channel One), tot mee zingers en springers (Bro Hymn en Killing in the Name). En af en toe gooide zo'n weekend DJ daar eens iets obscuurs tussen, zoiets wat niemand kent maar dat toch zo goed in de flow past, dat iedereen toch los gaat.
Wel zo zitten er een paar nummers tussen: Devil Ray Cove of Lost Vessel zou zoiets geweest zijn waar ik in de juiste sfeer me keihard op zou hebben geamuseerd!
Ok, da's misschien een brug te ver want zo heel slecht was het nu ook weer niet; het was geen marteling ofzo maar echt veel deed het me niet.
Iets te lang en wat teveel van hetzelfde, gekoppeld aan een paar zeer irritante nummers (Draining of the Tanks). Zeker de eerste helft van het album is wat te monotoom. Ik heb ook niet meteen getraind oor voor dat soort muziek, dat kan ook wel spelen.
Als ik hier de lovende comments lees, denk ik dat daar een groot deel van de oorzaak (of het probleem) ligt.
Naar het einde toen zaten er een paar boeiendere tracks tussen.
Ik ben geboren in het jaar 84 van de vorige eeuw en tijdens mijn puberjaren frequenteerde ik tent- en parichiezaalfuiven waar de lokale DJ's met ronkende namen als Discobar Piraat, DJ Jos en DJ Lumbago, het beste van zich lieten horen van achter hun draaitafels. Tijdens die fuiven passeerde vanalles qua muziek: van de commerciële toppers van dat moment (Lethal Industry) , over "oude" dansclassics (Bonzai Channel One), tot mee zingers en springers (Bro Hymn en Killing in the Name). En af en toe gooide zo'n weekend DJ daar eens iets obscuurs tussen, zoiets wat niemand kent maar dat toch zo goed in de flow past, dat iedereen toch los gaat.
Wel zo zitten er een paar nummers tussen: Devil Ray Cove of Lost Vessel zou zoiets geweest zijn waar ik in de juiste sfeer me keihard op zou hebben geamuseerd!
Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield
Well-known member
Zit aan het tweede nummer en het steekt al tegen. Toetst voor mij alle clichés van het genre af: repetitieve beatjes en deuntjes die in laagjes over elkaar gelegd worden. Het voelt nergens als een organisch geheel af dus ga het voor bekeken houden
PolletPoulet_OG
Well-known member
Techno is een genre waar ik het moeilijk mee heb. Dit is ook bij deze weer bewezen. Ik moet wel toegeven dat het niet de slappe flut techno dat de laatste jaren wordt uitgebracht, en hier effectief wel iets meer inzit. Ik zet Techno echte nooit opzij, en ik weet dat het en genre is met bijna evenveel subgenres dan metal. Ik houd evenveel van schranz als van death, en als er ergens een naam zoals bv Paola Temple op een affiche staat ben ik de eerste om alle dansers bij elkaar te roepen.
Dit an sich is ook weer een Techno dat ik nog niet vaak ben tegengekomen.
Ik heb het er ook een beetje moeite mee om dit in niet-set vorm te beluisteren, en daarom ook wel een pluim voor u dat ge het aandurft. Vaak komt het beter tot zijn recht onder de vorm van een set, dus mooi dat je het toch aandurft.
Ik vind dat er over het algemeen een beetje te weinig dynamiek in de plaat zit. Productie is nog wel oke. Heb er niet iets negatief over te zeggen, maar ook niet perse dingen waar ik lyrisch over ben.
Album art I like.
Ps Universal Element zit in mijn 'Liked' playlist en dat hebben nog maar een klein handvol nummertjes van het AOTW concept gedaan gekregen. Wat een beukplaat.
Dit an sich is ook weer een Techno dat ik nog niet vaak ben tegengekomen.
Ik heb het er ook een beetje moeite mee om dit in niet-set vorm te beluisteren, en daarom ook wel een pluim voor u dat ge het aandurft. Vaak komt het beter tot zijn recht onder de vorm van een set, dus mooi dat je het toch aandurft.
Ik vind dat er over het algemeen een beetje te weinig dynamiek in de plaat zit. Productie is nog wel oke. Heb er niet iets negatief over te zeggen, maar ook niet perse dingen waar ik lyrisch over ben.
Album art I like.
Ps Universal Element zit in mijn 'Liked' playlist en dat hebben nog maar een klein handvol nummertjes van het AOTW concept gedaan gekregen. Wat een beukplaat.
clercqie
Well-known member
Toch bedankt allemaal om met open geest te luisteren en dit album een kans te geven! Ik heb het sommigen blijkbaar niet al te makkelijk gemaakt, waarvoor excuus. Hopelijk bevalt het komende maandag beter, het zal alvast geen techno zijn.
Biased natuurlijk, maar ik blijf wel vinden dat dit goed werkt in album-vorm. Zoals vermeld, wat mij er in aantrekt is de jazz en funk invloed. Stinson steekt genoeg kronkels in deze tracks, die daardoor afwijken van de typische dj-tool tracks. Het is echt niet makkelijk om enkele zaken hier op een deftige manier in een set te verwerken hoor imo. Stingray doet het vlotjes, maarja da's dan ook de master.
Biased natuurlijk, maar ik blijf wel vinden dat dit goed werkt in album-vorm. Zoals vermeld, wat mij er in aantrekt is de jazz en funk invloed. Stinson steekt genoeg kronkels in deze tracks, die daardoor afwijken van de typische dj-tool tracks. Het is echt niet makkelijk om enkele zaken hier op een deftige manier in een set te verwerken hoor imo. Stingray doet het vlotjes, maarja da's dan ook de master.
Ik ben deze ook eens aan het beluisteren. Een derde beluisterd en het valt me best mee. Universal Element klinkt wel heel goed net als Polymono Plexusgel maar er komen nog tracks aan natuurlijk. Vrij melodieus ook idd. O.b.v. de sound dacht ik dat deze ouder zou zijn dan 1999. Ik zou het meer plaatsen begin jaren '90. Lichte hinten ook naar Aphex Twin's Selected Ambient Works 85-92.
Ik zie dat er op de CD/digitale versie 8 nummers meer zijn dan op de LP. Lijkt me toch een redelijk verschil al in beleving want toch zeker wat langere nummers die niet op de LP staan.
Ik zie dat er op de CD/digitale versie 8 nummers meer zijn dan op de LP. Lijkt me toch een redelijk verschil al in beleving want toch zeker wat langere nummers die niet op de LP staan.
Yeah dit is toch wel een zeer ballsy aotw Eigenlijk meer bekend met Stingray zijn werk dan Drexciya al heb ik ergens wel een deel van de Deep Sea Dweller serie in mijn collectie.
Dit album komt op mijn homespeakers en headset meestal iets te schel over voor mij maar ik heb al meerdere nummers op feestjes gehoord en dan is dan toch wel iets helemaal anders. Dat lijkt mijn relatie met electro over het algemeen te zijn. In het uitgaan echt wel de shit, thuis zelden tot nooit beluisterd.
Misschien moet ik gewoon maar eens wat nieuwe speakers kopen. Yes yes, i'l take that excuse
Favo nummer Habit o Negative, @ 1.50 speed.
Enneuh Chicago Footwork enzo is de shit, maar Detroit Jitters kunnen er toch ook wel wat van
Morgenavond trouwens Detroit in Effect te Antwerpen(stadspark) die de Detroit sound wel mooi vertegenwoordigt.
Eigenlijk meer bekend met Stingray zijn werk dan Drexciya al heb ik ergens wel een deel van de Deep Sea Dweller serie in mijn collectie.Dit album komt op mijn homespeakers en headset meestal iets te schel over voor mij maar ik heb al meerdere nummers op feestjes gehoord en dan is dan toch wel iets helemaal anders. Dat lijkt mijn relatie met electro over het algemeen te zijn. In het uitgaan echt wel de shit, thuis zelden tot nooit beluisterd.
Misschien moet ik gewoon maar eens wat nieuwe speakers kopen. Yes yes, i'l take that excuse
Favo nummer Habit o Negative, @ 1.50 speed.
Enneuh Chicago Footwork enzo is de shit, maar Detroit Jitters kunnen er toch ook wel wat van
Morgenavond trouwens Detroit in Effect te Antwerpen(stadspark) die de Detroit sound wel mooi vertegenwoordigt.
PolletPoulet_OG
Well-known member
