Klein verslagje van mijn tweede poging bij de WAOD, vorige zondag te Waasmunster:
tl,dr: leuke koers, geen accidenten, beter als de vorige
Stats:
DNF, 10/14 ronden
Avg: 44,2 km/h
Dist: 54,5 km
HR: 161 avg, 175 max
Eerst en vooral was het super koersweer, zelfs al naar de warme kant toe, maar in elk geval gestart onder een stralende zon. Uiteraard dus ook een hoop meer renners aan de start, 78 om precies te zijn, toch al een stevig peloton t.o.v. de 40 van in Lotenhulle.
In mijn eerste koers heb ik me deels opgeblazen door in het begin te veel van voor te zitten en te reageren op aanvallen, dus nu was de opdracht om in de buik van het peloton te zitten en om mijn positie goed in het oog te houden. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ik was niet de enige die met dat idee aan het rondrijden was. Eerste rondes gingen vlotjes, goede positie kunnen houden (40~50). Na een paar rondes mij toch wat laten wegdrummen tot ongeveer positie 60, maar de benen voelden nog goed, de bochten gingen vlot en ik verteerde het optrekken stukken beter, dus ik besloot me daar te nestelen en af te wachten.
Na ongeveer 8 ronden begon er al wat volk te lossen en bevond ik me opeens aan de achterzijde van het peloton, tijd genomen om gelletje te eten en dan terug proberen opschuiven. Helaas was dat ook geen simpele opdracht, er werd echt belachelijk snel gereden op de lange rechte stukken, waardoor opschuiven voor mij echt geen sinecure was.
Door het opschuiven, terugvallen en weer opschuiven heb ik toch wat krachten verspild en heb me ook een paar keer (dom) in de wind laten zetten, bij het ingaan van de tiende ronde werd de achterstand op de kopgroep afgeroepen: ongeveer 1 minuut. Vanaf dan begonnen de sterke mannen vooraan de koers echt hard te maken en werd er na elke bocht snoeihard gereden. In de voorlaatste bocht van ronde 10 laat ik een gat vallen en beland ik hopeloos in de tegenwind, zelfs met een laatste sprint kan ik net niet aanhaken... De bezemwagen en ambulance rijden me voorbij en op 4 ronden van het einde word ik afgevlagd.
Uiteindelijk echt heel content van deze koers, leuk om toch wat progressie te hebben t.o.v. de eerste! Het is toch echt een stiel apart die kermiskoersen, maar mits nog een beetje power kweken om die hoge snelheden vlot te rijden en wat slimmer koersen hoop ik er toch eentje uit te rijden dit seizoen. Deze zaterdag staat Sint-Amandsberg op het programma, enorm veel scherpe bochten in het parcours, dus gaat zeker een uitdaging worden en positie zal nog zo belangrijk zijn!
Ja ik ga voor de Tom Boonen 2006 bril stijl
tl,dr: leuke koers, geen accidenten, beter als de vorige
Stats:
DNF, 10/14 ronden
Avg: 44,2 km/h
Dist: 54,5 km
HR: 161 avg, 175 max
Eerst en vooral was het super koersweer, zelfs al naar de warme kant toe, maar in elk geval gestart onder een stralende zon. Uiteraard dus ook een hoop meer renners aan de start, 78 om precies te zijn, toch al een stevig peloton t.o.v. de 40 van in Lotenhulle.
In mijn eerste koers heb ik me deels opgeblazen door in het begin te veel van voor te zitten en te reageren op aanvallen, dus nu was de opdracht om in de buik van het peloton te zitten en om mijn positie goed in het oog te houden. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ik was niet de enige die met dat idee aan het rondrijden was. Eerste rondes gingen vlotjes, goede positie kunnen houden (40~50). Na een paar rondes mij toch wat laten wegdrummen tot ongeveer positie 60, maar de benen voelden nog goed, de bochten gingen vlot en ik verteerde het optrekken stukken beter, dus ik besloot me daar te nestelen en af te wachten.
Na ongeveer 8 ronden begon er al wat volk te lossen en bevond ik me opeens aan de achterzijde van het peloton, tijd genomen om gelletje te eten en dan terug proberen opschuiven. Helaas was dat ook geen simpele opdracht, er werd echt belachelijk snel gereden op de lange rechte stukken, waardoor opschuiven voor mij echt geen sinecure was.
Door het opschuiven, terugvallen en weer opschuiven heb ik toch wat krachten verspild en heb me ook een paar keer (dom) in de wind laten zetten, bij het ingaan van de tiende ronde werd de achterstand op de kopgroep afgeroepen: ongeveer 1 minuut. Vanaf dan begonnen de sterke mannen vooraan de koers echt hard te maken en werd er na elke bocht snoeihard gereden. In de voorlaatste bocht van ronde 10 laat ik een gat vallen en beland ik hopeloos in de tegenwind, zelfs met een laatste sprint kan ik net niet aanhaken... De bezemwagen en ambulance rijden me voorbij en op 4 ronden van het einde word ik afgevlagd.
Uiteindelijk echt heel content van deze koers, leuk om toch wat progressie te hebben t.o.v. de eerste! Het is toch echt een stiel apart die kermiskoersen, maar mits nog een beetje power kweken om die hoge snelheden vlot te rijden en wat slimmer koersen hoop ik er toch eentje uit te rijden dit seizoen. Deze zaterdag staat Sint-Amandsberg op het programma, enorm veel scherpe bochten in het parcours, dus gaat zeker een uitdaging worden en positie zal nog zo belangrijk zijn!
Ja ik ga voor de Tom Boonen 2006 bril stijl
Laatst bewerkt:
. Ik kan veel beter afzien op mijn rollen als buiten.
