De Cock, met c o c k. Op een andere manier kan je geen review over Baantjer beginnen. Voor een bepaalde generatie lezer en televisiekijker is de ‘c o c k’ even automatisch als ‘ik moest kloppen want … ‘ voor anderen. Ik ken Baantjer - en bijgevolg De Cock - al heel mijn leven. In ons huis van verwoede lezers, waren er schappen vol detectives, in alle maten (Sherlock Holmes, heel dun, tot Gideon Fell, heel dik), uitvoeringen (van een vreemd mannetje met eivormig hoofd tot een hard boiled Amerikaanse PI) en nationaliteiten, waaronder ook onze buren in Nederland. Nederland ‘doet’ een verrassend goede misdaadroman en heeft een paar reeksen die het lezen waard zijn, zoals Grijpstra en De Gier (J W van de Wetering). Maar … een klasse op zichzelf is gereserveerd voor Baantjer en die is nu terug van nooit echt weggeweest.