Nightdive Studios

Doom guy haat demonen en wilt (volgens het tweede deel) de dood van zijn konijn wreken. Duke Nukem is de meest geschikte man die een invasie van vijandelijke, buitenaardse wezens kan tegenhouden en ontvoerde strippers kan redden. Ik overdrijf natuurlijk een beetje, maar oudere first-person shooters gingen zelden verder dan zulke simplistische ideeën wat betreft hun narratief. Dit is net hetgeen waar de LucasArts van weleer een verschil wou maken, want zij blonken geregeld uit in het schrijven van meer diepgaande concepten. De evenementen die je als speler in hun projecten zou beleven, hadden (om het zacht uit te drukken) een hogere dosis flair en die aanpak paste ongetwijfeld voor een gelicenseerde game in het teken van Star Wars. Vandaag de dag is het vanzelfsprekend dat zoiets verbonden zou zijn met de continuïteit van de films (of dergelijke media), maar circa 1995 was dit quasi ongehoord.

Gedurende de jaren ‘90 was de pc-consument al lang gewend aan first-person shooters, terwijl console-eigenaars pas rond de vijfde hardwaregeneratie regelmatig aan dit genre werden blootgesteld. Vooral de Nintendo 64 beschikte over enkele memorabele titels die zelfs vandaag nog herdacht worden, los van het feit dat de PlayStation 1 destijds ook dit soort titels ontving. GoldenEye 007 en Perfect Dark zullen velen meteen herinneren, net als de verrassend competente conversies van (onder meer) DOOM en Duke Nukem 3D. Turok: Dinosaur Hunter behoort eveneens tot de lijst van gekoesterde games, om nog maar te zwijgen over de sequel die relatief snel daarna volgde. Ondanks dat (het inmiddels failliete) Acclaim hiermee veel succes boekte, ging de serie uiteindelijk samen met hen ten onder, deels nadat het povere Turok: Evolution op de markt verscheen. Natuurlijk wekte Disney de franchise terug tot leven met een eenmalige poging, maar de reputatie van Turok kelderde hoe dan ook na het...

Wanneer je discussies opzoekt omtrent remasters, dan zul je op fora, sociale media en dergelijke vaak tegenspraak lezen. Velen beschouwen zulke releases als goedkope cash grabs, of uiten hun teleurstelling als de betrokken firma’s achter zo’n product amper tijd opzij hadden gezet voor behulpzame features. In de ergste gevallen kan ik zulke opinies volledig begrijpen: kijk eens hoe de eerste Red Dead Redemption werd overgedragen naar de PS4 en de Switch bijvoorbeeld, of erbarmelijke ‘definitieve’ versies zoals The Batman Arkham Collection. Veel instanties waar heel wat aan schort jammer genoeg, of zelfs immense schade hebben verricht aan de perceptie rondom een gegeven spel. Toch vind ik dat remasters een terechte plaats op de markt hebben, want er zijn zoveel games die door bepaalde platformen werden gegijzeld, of te redden zijn met enkele slimme aanpassingen. Ik ben dus altijd nieuwsgierig wat x of y ontwikkelaar in deze context ervan kan bakken, dus ik wou...

DOOM … Een memorabele creatie van idSoftware dat de geschiedenis ingaat als één van de meest historische titels die heel het videogame-landschap permanent transformeerde! De beïnvloeding ervan kun je zelfs vandaag nog traceren in menig moderne ervaringen zodra je ze onder de microscoop legt. Niettegenstaande de positieve impact die deze baanbrekende First-Person Shooter op de hele industrie uitademde, ontstonden er tijdens haar glorieperiode ook ettelijke concurrerende klonen. Blood, Heretic, Shadow Warrior, Duke Nukem 3D, Rise of the Triad, Star Wars: Dark Forces, Marathon, Redneck Rampage, … Werkelijk een imposante lijst! PowerSlave behoort eveneens tot deze overbevolkte FPS-populatie komende uit dit specifiek tijdperk, maar deze obscuriteit van wijlen Lobotomy Software durfde redelijk wat aspecten te veranderen. Zodanig zelfs dat het de aandacht van Nightdive Studios trok, dus het is tijd om te examineren waarom men het spel terug tot leven wekte na meer dan 25 jaar!