DOOM … Een memorabele creatie van idSoftware dat de geschiedenis ingaat als één van de meest historische titels die het videogame-landschap permanent transformeerde! De beïnvloeding ervan kun je zelfs vandaag nog traceren in menig moderne ervaringen zodra je ze onder de microscoop legt. Niettegenstaande de positieve impact die deze baanbrekende First-Person Shooter op de hele industrie uitademde, ontstonden er tijdens haar glorieperiode ook ettelijke concurrerende klonen. Blood, Heretic, Shadow Warrior, Duke Nukem 3D, Rise of the Triad, Star Wars: Dark Forces, Marathon, Redneck Rampage, … Werkelijk een imposante lijst! PowerSlave behoort eveneens tot deze overbevolkte FPS-populatie komende uit dit specifiek tijdperk, maar deze obscuriteit van wijlen Lobotomy Software durfde redelijk wat aspecten te veranderen. Zodanig zelfs dat het de aandacht van Nightdive Studios trok, dus het is tijd om te examineren waarom men het spel terug tot leven wekte na meer dan 25 jaar!
Over het verhaal ga ik niet eens een beknopte omschrijving typen, aangezien de generieke omstandigheden louter als een flinterdun excuus fungeren om in een Egyptische setting alles neer te knallen. Wat echter veel interessanter is om over te praten, is de geschiedenis achter het spel zelf. PowerSlave: Exhumed is in feite een combinatie van de drie versies die oorspronkelijk circa 1996 uitkwamen, welke elk drastisch van elkaar verschilden. De PC-port was een lineaire aandoening van matige kwaliteit vergeleken met diens tegenstrevers, terwijl de structuur van de SEGA Saturn-versie amper te vergelijken was met wat je toen op de computer kon spelen. Een immense verbetering zelfs, volgens fans! De PlayStation 1-versie daarentegen komt veel dichter in de buurt van die andere console-port, maar wegens een varia van redenen (inclusief technologische) ontstonden er ook hier noemenswaardige verschillen qua content, zoals andere levels of vijanden. Met als gevolg kun je PowerSlave: Exhumed - een leuke samensmelting van diens twee regionale namen trouwens - eerder beschouwen als een ‘Best of’-compilatie, compleet met nieuwe functionaliteiten die het totaalpakket muteren in een gemoderniseerde heruitgave.
Gonna save the world today, the Egyptian way.
Ik sprak net over de structuur van de console-ports, maar waarom was dit juist opmerkelijk? In DOOM-achtige shooters heb je normaliter omgevingen die op een doolhof lijken, vol met taaie monsters en gesloten deuren die je moet ontgrendelen. Het exploratiegehalte ligt dus relatief hoog in sommige van zulke games, al dan niet met een dosis backtracking, maar PowerSlave: Exhumed tilde deze nadruk naar het volgende niveau. Het liet zich namelijk inspireren door Metroidvania’s, waardoor de stijl van diens omgevingen (lees: qua layout) gedeeltelijk afwijkt tegenover die van de concurrentie. Concreet gesproken kun je bijvoorbeeld level #1 vervolledigen, tevens een power-up in level #2 te verdienen, waardoor je vervolgens toegang krijgt tot level #3, weliswaar na het vinden van een alternatieve uitgang in level #1 dankzij die zonet vermelde power-up! Een innovatieve uitvoering, zeker wanneer je onthoudt dat PowerSlave (daterende uit 1996) enkele jaren vroeger uitkwam dan Metroid Prime, als we over succesvolle First-Person varianten spreken.
Ondanks die kloof, kwam het eindresultaat nochtans bijzonder goed uit de bus! Hoewel de vaardigheden en het wapenarsenaal nogal banaal ogen naast de grootste genre tegenstrevers, voelt de graduele progressie dankzij die voorwerpen al bij al vloeiend aan in PowerSlave: Exhumed. De manier waarop de levels zijn verbonden is meestal slim ontworpen en nieuwe elementen worden meestal op het juiste moment geïntroduceerd. Je merkt overigens pas later op hoeveel aanvullende of intuïtieve paden er wel degelijk bestaan binnen een level, vaak gepaard met visuele hints, waardoor scherpzinnige zielen veel voldoening krijgen bij zulke ontdekkingen. Soms houdt het spel er zelfs een speelse filosofie aan over, zoals een optische illusie in de nabijheid van een health upgrade of de stereotypische geheimen die een gedachtesprongetje vereisen. Af en toe zat ik echter even knel wegens een nogal vage oplossing of iets minimalistisch dat ik makkelijk over het hoofd zag, waardoor het spel voor sommigen misschien iets te ouderwets overkomt, maar gelukkig gebeurde dit enkel sporadisch. Zeker als je herinnert hoe frequent en problematisch zoiets kon zijn tijdens dit tijdperk van games …
With the strength of Ra!
Dit betekent niet dat het een bewust tragere aandoening is zoals die eerder vermelde klassieker van Retro Studios, want net als bij DOOM en consoorten beweegt jouw personage ook hier vliegensvlug. Andere eigenzinnige truukjes die je herhaaldelijk in dit type shooter ziet - zoals het verhogen van je sprong via een granaat explosie - zijn eveneens present, evenals traditionele elementen zoals een equivalent voor de beruchte sleutelkaarten. Hiermee wil ik echter niet zeggen dat alle gameplay clichés onaangeroerd bleven. Om te beginnen bestaan er hier geen quicksaves of quickloads; lang niet zo erg als het in feite klinkt, deels dankzij de onorthodoxe structuur van de levels en deels dankzij de installatie van checkpoints per level, welke ter referentie vóór de aankomst van de remaster ontbraken. Bewust nadenken over welk geweer je gebruikt tegen welke klasse vijand is nog steeds prevalent, maar munitie voor ieder exemplaar is gebaseerd op een quasi universele pick-up in plaats van telkens een aparte categorie. Combineer dit met informatie uit de bovenstaande alinea omtrent het verkennen, evenals een aantal kleinere factoren, en je hebt familiair recept met een verfrissende smaak.
Met als gevolg demonstreert PowerSlave: Exhumed op een uiterst effectieve wijze juist hoeveel plezier zulke antieke titels op tafel kunnen brengen, ongeacht de populaire gameplay trends van het huidige klimaat. De simpliciteit van het spel windt geen doekjes om haar eigen concept en diens oprechte houding heeft enkel interesse om haar kopers te entertainen. Schiet hier dozijnen monsters neer, ontwijk spontaan enkele stuiterende stenen in een nauwe kamer, grijp een sleutel nadat je voorzichtig door de instakill lasers manoeuvreert en je bezit plotseling… magische sandalen waarmee je hoger (en verder) kunt springen. Luister daarna ook nog eens naar de volgende aanwijzingen van een zwevende hoofd met een zwoele stem, want buitenaardse wezens vallen een Egyptische god herhaaldelijk lastig. PowerSlave: Exhumed schaamt zich niet voor z’n belachelijke situaties en zo hoort het ook!
Mummies Alive
Hetgeen dat alles echter doet samenhangen, is de zorgvuldige arbeidsethos van de ontwikkelaars achter deze port. Capabele revisies van verscheidene titels kan ik probleemloos opnoemen, maar ook in de duurste instanties schort er regelmatig wel iets. Relatieve kleinigheden in grotendeels succesvolle exemplaren, welteverstaan. De tonale verandering in de muziek van Demon’s Souls op PlayStation 5 bijvoorbeeld, of die keer toen Crash Bandicoot meer glibberig aanvoelde (in de recente trilogie) omdat men de meetkundige vorm van zijn collision box verving. Bovendien gaan sommige firma’s ook een tikkeltje te ver met enige artistieke verschillen, maar in dit geval laat ik anekdotes betreffende dit breed onderwerp liever achterwege, zodat ik nu m’n punt kordaat kan uitstippelen. Over de algemene lijn is er in PowerSlave: Exhumed nauwelijks sprake van zulke zogezegde onvolmaaktheden, want alle voornaamste beslissingen blijven volkomen intact!
Nightdive Studios bewijst nogmaals dat ze heer en meester zijn in het opbouwen van authentieke reconstructies. Audiovisueel gesproken knapte men het spel respectvol op: de textures plus de pixel art ogen scherper, de gesynthetiseerde soundtrack met diens toffe bongo-klemtonen klinken duidelijker en men implementeerde features die de nostalgie van het bronmateriaal alleen maar versterken. Wat dacht je van een puike CRT-filter waarvan je meerdere grafische eigenschappen mag modificeren, of instellingen die specifiek het polygonale gedrag van de PS1-versie emuleren? Hogere resoluties, bredere beeldverhouding, snellere framerates en andere presentatie-gerelateerde verbeteringen (zoals een Field-of-View slider) zijn alsook aanwezig, en hier liet Nightdive Studios het niet bij. Knoppen of toetsen die je naar hartelust mag configureren, vlekkeloze ondersteuning voor controllers waarvoor je onder andere ook de deadzones voor analoge sticks kunt verfijnen, enzovoort! Wil je echter mikken via gyroscopische motoren, met behulp van bijvoorbeeld een DualSense? Eveneens toegelaten, dankzij de nieuwste patch die tegelijkertijd een opportuniteit voor onofficiële mods opende! De ontwikkelaars zagen bijna niets over het hoofd, zeker voor een product dat men tegen een spotprijs verkoopt.
Over het verhaal ga ik niet eens een beknopte omschrijving typen, aangezien de generieke omstandigheden louter als een flinterdun excuus fungeren om in een Egyptische setting alles neer te knallen. Wat echter veel interessanter is om over te praten, is de geschiedenis achter het spel zelf. PowerSlave: Exhumed is in feite een combinatie van de drie versies die oorspronkelijk circa 1996 uitkwamen, welke elk drastisch van elkaar verschilden. De PC-port was een lineaire aandoening van matige kwaliteit vergeleken met diens tegenstrevers, terwijl de structuur van de SEGA Saturn-versie amper te vergelijken was met wat je toen op de computer kon spelen. Een immense verbetering zelfs, volgens fans! De PlayStation 1-versie daarentegen komt veel dichter in de buurt van die andere console-port, maar wegens een varia van redenen (inclusief technologische) ontstonden er ook hier noemenswaardige verschillen qua content, zoals andere levels of vijanden. Met als gevolg kun je PowerSlave: Exhumed - een leuke samensmelting van diens twee regionale namen trouwens - eerder beschouwen als een ‘Best of’-compilatie, compleet met nieuwe functionaliteiten die het totaalpakket muteren in een gemoderniseerde heruitgave.
Gonna save the world today, the Egyptian way.
Ik sprak net over de structuur van de console-ports, maar waarom was dit juist opmerkelijk? In DOOM-achtige shooters heb je normaliter omgevingen die op een doolhof lijken, vol met taaie monsters en gesloten deuren die je moet ontgrendelen. Het exploratiegehalte ligt dus relatief hoog in sommige van zulke games, al dan niet met een dosis backtracking, maar PowerSlave: Exhumed tilde deze nadruk naar het volgende niveau. Het liet zich namelijk inspireren door Metroidvania’s, waardoor de stijl van diens omgevingen (lees: qua layout) gedeeltelijk afwijkt tegenover die van de concurrentie. Concreet gesproken kun je bijvoorbeeld level #1 vervolledigen, tevens een power-up in level #2 te verdienen, waardoor je vervolgens toegang krijgt tot level #3, weliswaar na het vinden van een alternatieve uitgang in level #1 dankzij die zonet vermelde power-up! Een innovatieve uitvoering, zeker wanneer je onthoudt dat PowerSlave (daterende uit 1996) enkele jaren vroeger uitkwam dan Metroid Prime, als we over succesvolle First-Person varianten spreken.
Nightdive Studios bewijst nogmaals dat ze heer en meester zijn in het opbouwen van authentieke reconstructies.
Ondanks die kloof, kwam het eindresultaat nochtans bijzonder goed uit de bus! Hoewel de vaardigheden en het wapenarsenaal nogal banaal ogen naast de grootste genre tegenstrevers, voelt de graduele progressie dankzij die voorwerpen al bij al vloeiend aan in PowerSlave: Exhumed. De manier waarop de levels zijn verbonden is meestal slim ontworpen en nieuwe elementen worden meestal op het juiste moment geïntroduceerd. Je merkt overigens pas later op hoeveel aanvullende of intuïtieve paden er wel degelijk bestaan binnen een level, vaak gepaard met visuele hints, waardoor scherpzinnige zielen veel voldoening krijgen bij zulke ontdekkingen. Soms houdt het spel er zelfs een speelse filosofie aan over, zoals een optische illusie in de nabijheid van een health upgrade of de stereotypische geheimen die een gedachtesprongetje vereisen. Af en toe zat ik echter even knel wegens een nogal vage oplossing of iets minimalistisch dat ik makkelijk over het hoofd zag, waardoor het spel voor sommigen misschien iets te ouderwets overkomt, maar gelukkig gebeurde dit enkel sporadisch. Zeker als je herinnert hoe frequent en problematisch zoiets kon zijn tijdens dit tijdperk van games …
With the strength of Ra!
Dit betekent niet dat het een bewust tragere aandoening is zoals die eerder vermelde klassieker van Retro Studios, want net als bij DOOM en consoorten beweegt jouw personage ook hier vliegensvlug. Andere eigenzinnige truukjes die je herhaaldelijk in dit type shooter ziet - zoals het verhogen van je sprong via een granaat explosie - zijn eveneens present, evenals traditionele elementen zoals een equivalent voor de beruchte sleutelkaarten. Hiermee wil ik echter niet zeggen dat alle gameplay clichés onaangeroerd bleven. Om te beginnen bestaan er hier geen quicksaves of quickloads; lang niet zo erg als het in feite klinkt, deels dankzij de onorthodoxe structuur van de levels en deels dankzij de installatie van checkpoints per level, welke ter referentie vóór de aankomst van de remaster ontbraken. Bewust nadenken over welk geweer je gebruikt tegen welke klasse vijand is nog steeds prevalent, maar munitie voor ieder exemplaar is gebaseerd op een quasi universele pick-up in plaats van telkens een aparte categorie. Combineer dit met informatie uit de bovenstaande alinea omtrent het verkennen, evenals een aantal kleinere factoren, en je hebt familiair recept met een verfrissende smaak.
Het liet zich namelijk inspireren door Metroidvania’s, waardoor de stijl van diens omgevingen (lees: qua layout) gedeeltelijk afwijkt tegenover die van de concurrentie.
Met als gevolg demonstreert PowerSlave: Exhumed op een uiterst effectieve wijze juist hoeveel plezier zulke antieke titels op tafel kunnen brengen, ongeacht de populaire gameplay trends van het huidige klimaat. De simpliciteit van het spel windt geen doekjes om haar eigen concept en diens oprechte houding heeft enkel interesse om haar kopers te entertainen. Schiet hier dozijnen monsters neer, ontwijk spontaan enkele stuiterende stenen in een nauwe kamer, grijp een sleutel nadat je voorzichtig door de instakill lasers manoeuvreert en je bezit plotseling… magische sandalen waarmee je hoger (en verder) kunt springen. Luister daarna ook nog eens naar de volgende aanwijzingen van een zwevende hoofd met een zwoele stem, want buitenaardse wezens vallen een Egyptische god herhaaldelijk lastig. PowerSlave: Exhumed schaamt zich niet voor z’n belachelijke situaties en zo hoort het ook!
Mummies Alive
Hetgeen dat alles echter doet samenhangen, is de zorgvuldige arbeidsethos van de ontwikkelaars achter deze port. Capabele revisies van verscheidene titels kan ik probleemloos opnoemen, maar ook in de duurste instanties schort er regelmatig wel iets. Relatieve kleinigheden in grotendeels succesvolle exemplaren, welteverstaan. De tonale verandering in de muziek van Demon’s Souls op PlayStation 5 bijvoorbeeld, of die keer toen Crash Bandicoot meer glibberig aanvoelde (in de recente trilogie) omdat men de meetkundige vorm van zijn collision box verving. Bovendien gaan sommige firma’s ook een tikkeltje te ver met enige artistieke verschillen, maar in dit geval laat ik anekdotes betreffende dit breed onderwerp liever achterwege, zodat ik nu m’n punt kordaat kan uitstippelen. Over de algemene lijn is er in PowerSlave: Exhumed nauwelijks sprake van zulke zogezegde onvolmaaktheden, want alle voornaamste beslissingen blijven volkomen intact!
PowerSlave: Exhumed schaamt zich niet voor z’n belachelijke situaties en zo hoort het ook!
Nightdive Studios bewijst nogmaals dat ze heer en meester zijn in het opbouwen van authentieke reconstructies. Audiovisueel gesproken knapte men het spel respectvol op: de textures plus de pixel art ogen scherper, de gesynthetiseerde soundtrack met diens toffe bongo-klemtonen klinken duidelijker en men implementeerde features die de nostalgie van het bronmateriaal alleen maar versterken. Wat dacht je van een puike CRT-filter waarvan je meerdere grafische eigenschappen mag modificeren, of instellingen die specifiek het polygonale gedrag van de PS1-versie emuleren? Hogere resoluties, bredere beeldverhouding, snellere framerates en andere presentatie-gerelateerde verbeteringen (zoals een Field-of-View slider) zijn alsook aanwezig, en hier liet Nightdive Studios het niet bij. Knoppen of toetsen die je naar hartelust mag configureren, vlekkeloze ondersteuning voor controllers waarvoor je onder andere ook de deadzones voor analoge sticks kunt verfijnen, enzovoort! Wil je echter mikken via gyroscopische motoren, met behulp van bijvoorbeeld een DualSense? Eveneens toegelaten, dankzij de nieuwste patch die tegelijkertijd een opportuniteit voor onofficiële mods opende! De ontwikkelaars zagen bijna niets over het hoofd, zeker voor een product dat men tegen een spotprijs verkoopt.
Conclusie
Destijds was de innovatieve origine van PowerSlave: Exhumed noch een populaire release noch een monumentale aanwinst voor het FPS-genre, maar niettemin blijft het na bijna drie decennia een fundamenteel geslaagde titel dat meer erkenning verdient! Lobotomy Software mocht de console-versies van toen wel intelligent ontworpen hebben, maar net zo belangrijk is de rol die Nightdive Studios speelde bij het overdragen van dit project naar hedendaagse hardware. Onderschat niet hoe voordelig Nightdive’s aanwezigheid in feite is voor het optutten van verouderde titels, deels vanwege hun passie voor nauwkeurigheid. Keer op keer levert dit bedrijf één van de beste remasters die je in de wacht kunt slepen, een definitieve versie waar superieure speelbaarheid (dankzij overvloedige quality-of-life inclusies) telkens gegarandeerd is. Het verdict dus voor PowerSlave: Exhumed? Een no-brainer voor liefhebbers van dit type shooter en simultaan een kwalitatieve uitkomst waar Nightdive Studios absoluut over mag pochen!
Pro
- Het exploreren is leuk
- Een innovatief FPS-concept dat nog steeds robuuste ideeën heeft
- Tal van opties die de algemene speelbaarheid verbeteren
- Responsieve besturing met een vlug tempo
- Een waarheidsgetrouwe, definitieve remaster!
Con
- Af en toe een beetje obscuur
- Voor sommigen misschien net iets te ouderwets qua presentatie
9
Over
Beschikbaar vanaf
10 februari 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
Genre
- Retro
- Shooter
Ontwikkelaar
- Nightdive Studios
Uitgever
- Nightdive Studios
Website
Laatst bewerkt:
