Film Welke film heb je vandaag gezien en wat vond je ervan?

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Dat White girl instagram liedje is 1 van de beste dingen die ik het laatste jaar heb gezien.

Al die gevoelens van angst en isolatie resoneren bij mij niet echt maar toch vond ik het ook als geheel enorm goed. Alleen al puur voor het vakmanschap. En niemand heeft een betere kijk en commentaar op de toestand van comedy/het internet/social media/... in deze tijden.

Voor wie minder fan was van de gevoelens maar wel van de grappen: zeker zijn 2 zaalshows op netflix bekijken. Beiden briljant.

Eight Grade is ook fantastisch maar dat is dan weer iets helemaal anders.

White girl instagram moest ik mij echt inhouden om niet te gaan schateren van het lachen. Ik zit zelf niet op sociale media buiten letterboxd (als dat al sociale media is) en de kerel vatte zowat al mijn problemen ermee in deze show. Had nooit eerder van de man gehoord maar ik ben verkocht

 

[Killjoy]

Promising young woman is een gut punch met perfect gemanicuurde nagels. Een donkere film die baad in speelse tinten met een Carey Mulligan die het scherm domineert. Het is een film die ook steeds bepaalde richtingen lijkt uit te sturen om dan het tapijt vanonder de voeten van de kijker te trekken. Het is een film die je als kijker kwaad maakt op alle goede manieren, om alle goede redenen.

 

[vloet]

The ninth gate (1999) - 9/10

Beresterke film en onbegrijpelijk dat ik die nog niet had gezien. Ontzettend spannende thriller, zeer lang geleden dat ik nog zo op het puntje van mijn stoel heb gezeten.

Zeker eentje die ik spoedig nog een tweede keer ga bekijken, want heb volgens mij wel wat gemist.

Heb 'm vandaag ook opgezet. Was weeral een hele tijd geleden. Vroeger kwam die wel vaker op tv en dan keek ik altijd. Dat donkere 'investigation' sfeertje aan gezapig tempo. Een bovennatuurlijk mysterie dat eigenlijk vrij subtiel wordt gebracht. Op een paar momenten na dan

 

[Akuma]

The Act of Killing van Joshua Oppenheimer

Ergens in 2013 denk ik voor de eerste keer gezien, de ingekorte versie van ~120min weliswaar. Deze keer de director's cut van ~160min. Hoewel langdradig met momenten komt de film nog steeds snoeihard aan. Het brutale onrecht dat onverstoord plaatsvond in die tijd (~midden jaren 60) en zich doorzet tot op de dag van vandaag door middel van een overheid die steun geeft aan de mensen die die misdaden hebben gepleegd, hen tot helden en soms zelfs (lokale) leiders maakt, die quasi allemaal geen beetje berouw tonen, en via hen propaganda het land doorstuurt ten einde de haat tegenover communisten levende te houden is verbijsterend en in ieder opzicht weerzinwekkend. Aanrader als je van docu's houdt, maar het kan soms moeilijk te slikken zijn hoe die mensen zo terugkijken op de horror die zich toen heeft voltrokken in hun land en wat ze toen zelf allemaal hebben gedaan.

 

[Deckard]

The Treasure of the Sierra Madre (1948): 8/10.
The Valachi Papers (1972): 6.5/10

 

[Floki]

The Mauritanian (2021)

Gebaseerd op 'n waargebeurd verhaal van een terrorist die werd opgesloten in Guantanamo. Straf.

 

[Tonerider]

Without Remorse: waarom zou je zo'n gedrocht van een film willen maken. Smijt alle cliches op een hoop, effe goed schudden et voila: ge hebt deze film.
Hoe voorspelbaar wil je een film hebben en hoe ongeloofwaardig wil je je film hebben qua actie?

 

[shellshock]

Joker (2019)

Nu pas aangezien hij (eindelijk) op Netflix beschikbaar was. Tja. Een van de beste films die ik de afgelopen jaren gezien heb. Oscar voor Joaquin Phoenix is ook helemaal terecht. Al van bij het begin krijg je een ongemakkelijk, verstikkend gevoel dat de hele film lang blijft duren. Ook heerlijke sfeerschepping; een donker, troosteloos Gotham waar bijna elke hoop uit lijkt verdwenen. Ook dikke pluim voor de belichting.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Joker (2019)

Nu pas aangezien hij (eindelijk) op Netflix beschikbaar was. Tja. Een van de beste films die ik de afgelopen jaren gezien heb. Oscar voor Joaquin Phoenix is ook helemaal terecht. Al van bij het begin krijg je een ongemakkelijk, verstikkend gevoel dat de hele film lang blijft duren. Ook heerlijke sfeerschepping; een donker, troosteloos Gotham waar bijna elke hoop uit lijkt verdwenen. Ook dikke pluim voor de belichting.

Idk zag er geweldig uit maar ik weet nog altijd niet wat ik bij die film moest voelen. Ik vond ook dat je te hard zag waar het uiteindelijk heenging.

Spoiler

En dat zag ik al van de moment dat ze zijn bord in zijn gezicht kapotsloegen. Maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik ook de films gezien heb waarnaar deze film refereert ( taxi driver, king of comedy en een beetje network) die ik trouwens alle 3 kan aanraden

 

[Lint]

Ik vind Joker vooral compleet vergeetbaar. Ik heb letterlijk geen enkele keer meer aan die film gedacht sinds ik de cinema ben uit gelopen ... en dat is niet het effect dat je met deze film wil bereiken imo. Een Taxi Driver blijft bvb veel langer op uw maag liggen.
En helemaal akkoord met @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield dat het allemaal wat "on the nose" was.

Voor de rest goed gemaakt hoor, en Phoenix mag zijn oscar voor beste acteur hebben.

 

[_-Butch-_]

Gisterenavond "The Shining (1980)" - Stanley Kubrick versie gezien.
Voor mij nog altijd het summum van één van de beste films in zijn genre!
Heb een tijd geleden het vervolg gezien "Doctor Sleep (2019)", kon mij echter helemaal niet bekoren.

The Shining: 9/10
Doctor Sleep: 5/10

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Ik vind Joker vooral compleet vergeetbaar. Ik heb letterlijk geen enkele keer meer aan die film gedacht sinds ik de cinema ben uit gelopen ... en dat is niet het effect dat je met deze film wil bereiken imo. Een Taxi Driver blijft bvb veel langer op uw maag liggen.
En helemaal akkoord met @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield dat het allemaal wat "on the nose" was.

Voor de rest goed gemaakt hoor, en Phoenix mag zijn oscar voor beste acteur hebben.

Heb wel 1 anekdote waardoor ik em nooit zal vergeten: de zaal waar ik die zag zet altijd voor een film de soundtrack van ne musical op in afwachting van de film. Dus ik stap de zaal binnen en "can you feel the love tonight" begon te spelen gevolgd door "hakuna matata" en het contrast tussen die 2 en ne film over ne mentaal instabiele clown geeft mij nog altijd de slappe lach

 

[Tagliata]

Mother (2017) 4/10 (Dankzij Jennifer Lawrence haar gestoorde mooie looks) -> het punt om de film uit je zetel te bekijken met geen clue to the bigger picture.
Mother (2017) 8/10 -> The bigger picture

Spoiler

Vanuit filmperspectief. Ik had al gehoord dat het een speciale film. Stond op Netflix en ging hem een kans geven. Film met Jennifer Lawrence kan niet slecht zijn

DEEL 1 (OT)Het moment dat Javier B. zonder toestemming Ed Harris binnenliet, had ik al iet.. "mmh ok.." Zekers wanneer Jennifer (mother) beetje heel haar plan moest trekken en ook als de hulp werd gebruikt, begon ik al een zeer lichte frustratie te krijgen. Toen de vrouw van Ed Harris (Michelle P.) dan ook binnenkwam+ de zonen dan begon ik toch al rechtop te zitten. Heel de heisa daarna met zoon die sterft en ineens heel die meute die binnenkomt en Javier dit allemaal maar toelaat en zijn vrouw zo in de steek laat begon écht frustrerend te worden. Mensen die haar negeren, gewoon in het huis overal zitten, spotten enz. OK, dit gedeelte was gedaan, alles gaat ineens rooskleurig verder.

DEEL 2 (NT). Ik ga heel eerlijk zijn, toen hij zijn ineens successvol was, ben ik beginnen spoelen. Gewoon alles op versnelt bekeken beginnend van seconden tot bijna minuten. Hoe degoutant en frustrerend was dit allemaal. Het moment met de baby (zelf ben ik vader van een bijna 2 jarig kindje) was voor mij om bijna over te geven en het gedeelte erna.

Ik was blij dat de film gedaan is. Enorm frustrerende film. Ik had ook eerlijk gezegd (ik wist niet waarover de film ging wegens geen synopsis gelezen te hebben) totaal geen idee waarover hem ging. Klotefilm, frustrerend, gestoord.

The bigger picture
Lag hier echt wakker over en begon dan maar eens wat recensies te lezen, blijkbaar overal klote. Echter kwam ik erachter dat we het verhaal van Aarde en God hier aan het lezen zijn. Langzaam aan begon men koppeke te werken. Jennifer=Aarde. Javier = God | Ed Harris= Adam | Baby= Jezus |Mensen die in het huis rondlopen= wij | Huis = aarde/natuur

Dus als je de film opnieuw bekijkt met het standpunt dat de bijbel hier wordt uitgelegd dan is het een ander verhaal helemaal. Cain en Abel die vechten met elkaar. Eva (Michelle) die meerdere keer zegt tegen Jennifer van 'omg je houdt echt van hem (god)'. Echt meerdere keren signalen geven ze aan Mother van 'je wordt in de steek gelaten'. Die mensen die constant alles kapot maken (ondertussen breekt er ene de lavabo af, en iets verder zie je iemand de muur schilderen) zijn wij die de Aarde vernietigen en denken dat wij alles mogen (spotten met Mother van: "yeah your house..). De baby is jezus die … enz enz.

Als je de film dan zo achteraf analyseert, is het een compleet ander verhaal. Steeds frustrerend maar tja, eigenlijk is het ook zo in realiteit.

 

[Pegasus]

Gisteren nog eens Mean Girls gekeken
Blijft één van de beste high school movies van de laatste twintig jaar
Jammer dat het talent van Lindsey Lohan zo verloren is gegaan

En idd, Joker is overrated as f*ck

 

[lled]

Torpedo dit weekend een kans gegeven aangezien ze hem op VTM toonden. 3/10

 

[FlyingHorseman]

Minder films in de zomer.

If Beale Street Could Talk (Barry Jenkins, 2018)
Omdat ik Moonlight zeer sterk vond, waren mijn verwachtingen misschien iets te hoog voor deze en was ik een heel klein beetje teleurgesteld. Op zich een goeie film met goeie acteerprestaties en smaakvol geregisseerd door Jenkins, maar ik miste er precies een connectie mee. Misschien dat Jenkins iets te respectvol met het materiaal om ging.

Birds of Passage (Ciro Guerra & Cristina Gallego, 2018)
Een standaard misdaadverhaal over de opkomst van een drugshandelaar, maar met een andere insteek door de setting te plaatsen te midden van de Wayuu gemeenschap in het noorden van Colombia. Dat geeft de film een meerwaarde want enkele van mijn favoriete scènes behandelden de tradities van de Wayuu.

Cold in July (Jim Mickle, 2014)
Onderhoudende misdaadthriller met wat twists & turns met een goeie centrale cast. Michael C. Hall speelt de hoofdrol maar het is vooral door Sam Shepard en Don Johnson dat m’n interesse gewekt werd.

 

[Deckard]

The Killing Of Two Lovers (2020): 7/10

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Robin Vidal’s reviews

Robin Vidal’s reviews

letterboxd.com

Torpedo
28 days later
Sanjuro
Assasins
Bridge on the river Kwai

 

[jesseke]

Unhinged. Doet wat het probeert te zijn en Russel Crowe speelt het wel geweldig. Voor de rest niet heel realistisch imo. Spannend, dat wel. 6/10.

 

[Karry98]

Joker (2019) - 7/10

Gisteren ook gezien op Netflix. Niet gezien toen hij was uitgekomen en sindsdien eigenlijk het bestaan wat vergeten tot ik hem gisteren dus zag opduiken.

Had er waanzinnig hoge verwachtingen van als gigantische fan van the Dark Knight trilogie. Ik blijf helaas wat op mijn honger zitten en ik weet niet goed of het komt door de torenhoge verwachtingen die ik had of door het feit dat het maar zo-zo was.

Op zich zeker niet slecht, grimmige sfeer zit er duidelijk wel in, de wanhoop van Gotham wordt wel weergegeven, maar voor de rest vond ik het wat magertjes.

Gelukkig is er wel Joaquin Phoenix om de boel recht te houden. Wat een waanzinnige acteerprestatie is dit... Alleen al voor de manier waarop hij lacht verdient de man zijn Oscar. Ik vind het altijd hoogst indrukwekkend om een film te zien die zodanig wordt gedragen door 1 man, heel erg straffe kost en daardoor al gewoon blij dat ik hem heb gezien.

Misschien moet ik Mother ook maar eens een kans geven, al zijn die doorgaans niet de films waar ik van kan genieten (op welke manier dan ook).