derp
Well-known member
Ik ben er nu mee bezig. Heel interessant maar ik lees meestal zo een half uurke vooraleer ik ga slapen en dat is nu eens echt een boek wat zich daar niet voor leent Waarom?Iemand de Dawn of Everything al gelezen hier?
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Ik ben er nu mee bezig. Heel interessant maar ik lees meestal zo een half uurke vooraleer ik ga slapen en dat is nu eens echt een boek wat zich daar niet voor leent Waarom?Iemand de Dawn of Everything al gelezen hier?
Ik vond het ook héél sterk, misschien nog met een sterkere boodschap naar het einde toe dan Congo. Hoe de VS als antikoloniale macht toch weer neokolonialisme via het achterdeurtje binnenbracht, bijvoorbeeld. Bij momenten een hallucinant verhaal en ik voel toch aan dat de nostalgie naar Nederlands-Indië sterker leeft bij de noorderburen dan naar Congo bij ons.Revolusi - David Van Reybrouck
Relaas van de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië tegen de Nederlandse bezetters. Ik kan niet zeggen dat de gruwel mij verraste, maar het blijft toch wraakoproepend hoe straffeloos al die oorlogsmisdaden zijn gebleven. Ik was compleet verbouwereerd door Raymond Westerling, die er nog in zou slagen in een wedstrijd tegen Anton Chigurgh als minst menselijke persoon uit de vergelijking te komen.
Veel van de zaken die Congo fantastisch maakten zijn ook aanwezig in Revolusi: poëtisch taalgebruik (ik ben vooral fan van de scheepsdekmetafoor dat als leitmotiv door de hele narratief loopt), doorspekt met eerstehandsgetuigenissen van mensen wiens stem anders wellicht nooit nog tot bij ons zou komen. Dat alles op een overzichtelijke, logische geordende manier.
Het is ontstellend hoeveel invloed de VS na het vertrek van de Nederlanders daar op politiek vlak nog heeft gehad uit schrik voor "de rode dreiging". Het globaler prentje werd inderdaad mooi in beeld gebracht (en ook met duidelijkere gevolgen dan in Congo), maar ik heb die laatste toch net iets liever gelezen. Het klinkt absurd, en je had in Indonesië ook spraakmakende figuren zoals Soekarno, maar de geschiedenis van Congo vind ik boeiender door alle gestoordheid die plaatsvond rond/door Lumumba en Mobutu.Ik vond het ook héél sterk, misschien nog met een sterkere boodschap naar het einde toe dan Congo. Hoe de VS als antikoloniale macht toch weer neokolonialisme via het achterdeurtje binnenbracht, bijvoorbeeld. Bij momenten een hallucinant verhaal en ik voel toch aan dat de nostalgie naar Nederlands-Indië sterker leeft bij de noorderburen dan naar Congo bij ons.
De Oost is een serie die daar mooi in het verlengde bij past.
Hmmm nee, of misschien en passant, maar de focus ligt echt op de strijd van Indonesië zelf.Staat er ook iets in over het imperialisme van Indonesië zelf? Bv hoe ze West-Papoea eigenlijk gekoloniseerd/geannexeerd hebben met een schijnreferendum?
Lees ook zeker 'Noise: A Flaw in Human Judgment' van o.a. dezelfde Kahneman als je 'Thinking Fast and Slow' goed vond. Het geeft op sommige vlakken praktische voorbeelden van wat er gebeurt wanneer we te veel op system 1 vertrouwen. Je kan het met wat verbeelding zelfs zien als een groot pleidooi voor algoritmen. Meer spoilers ga ik nog niet geven.Daniel Kahneman - Thinking, Fast and Slow
Een boek over de twee denkprocessen die ons gedrag en functioneren bepalen: een snel systeem dat impulsief en instinctief werkt en een trager systeem dat dieper en rationeler werkt. Kahneman bouwt het werk goed op door ze eerst apart toe te lichten en vervolgens weer te geven hoe de systemen samen en soms tegenwerken. Hij geeft veel voorbeelden van de toepassingen van de systemen aan de hand van leuke kleine experimentjes. Sommige hoofdstukken leunden iets te veel op statistiek, maar over het algemeen is dit een zeer toegankelijk boek over een onderwerp waar je, al dan niet bewust, elke dag mee te maken hebt.
Ik had een beetje hetzelfde traject als jou doorlopen met boek, heel tevreden van maar dan achteraf wat beginnen grasduinen over het boek online en daar toch wat van zijn glans verloren. Al is het ook wel zo dat ook zijn critici redelijk kritiek krijgen. Er zitten factuele fouten in het boek maar ze halen de algemene stelling van het boek niet per sé onderuit. Ik had ook wel gelezen dat het boek wel kritiek verdiende maar anderzijds er vaak ook zwaar overdreven werd in de kritiek en dat de kritiek helaas ook vaak politiek geïnspireerd was, schrijven over waarom het westen de bovenhand heeft is uiteraard rap controversieel.Jared Diamond - Guns, Germs and Steel
Diamond stelt in dit boek voor hoe bepaalde beschavingen de overhand kregen in de wereldgeschiedenis, kort samengevat door de drie onderdelen in de titel. Het is ambitieus om dat in een vlot leesbaar en niet al te zwaar uitdijend boek te gieten, aangezien er verschillende disciplines moeten gecombineerd worden om een coherent antwoord te geven op de centrale vraag van het boek. Diamond slaagt er wel grotendeels in maar het blijft een moeilijke evenwichtsoefening tussen overmatige info dump en te felle veralgemening. Als ik slechts enkel het boek gelezen had, zou ik het goed gevonden hebben dat hij vooral voor de grote lijnen koos aangezien dat de leesbaarheid ten goede komt. Ik vond het merendeel alvast interessant en niet al te droog gebracht.
Mijn probleem met GG&S ontstond eigenlijk achteraf. Net omdat ik verschillende delen interessant vond, ging ik nog wat meer opzoeken en dan bleek dat dit boek in bepaalde academische kringen nogal controversieel is, net door die grote lijnen. Diamond is blijkbaar geregeld selectief in het uitkiezen van feiten en gebeurtenissen die zijn verhaal ondersteunen. Als leek had ik dat natuurlijk niet echt door tijdens het lezen en dan was het toch wel teleurstellend om te lezen dat het boek voornamelijk op een oppervlakkig niveau werkt maar dat er wat mankementen zijn in zijn theorie als er op bepaalde aspecten dieper ingegaan wordt. Misschien dat dit boek dan eerder als springplank kan dienen om nog wat meer te lezen over de onderwerpen die erin aan bod gekomen zijn.
Daniel Kahneman - Thinking, Fast and Slow
Een boek over de twee denkprocessen die ons gedrag en functioneren bepalen: een snel systeem dat impulsief en instinctief werkt en een trager systeem dat dieper en rationeler werkt. Kahneman bouwt het werk goed op door ze eerst apart toe te lichten en vervolgens weer te geven hoe de systemen samen en soms tegenwerken. Hij geeft veel voorbeelden van de toepassingen van de systemen aan de hand van leuke kleine experimentjes. Sommige hoofdstukken leunden iets te veel op statistiek, maar over het algemeen is dit een zeer toegankelijk boek over een onderwerp waar je, al dan niet bewust, elke dag mee te maken hebt.
Ik was hier inderdaad ook al op gebotst. Een aantal studies die Kahneman aanhaalde, konden niet gerepliceerd worden en waren dus te mooi om waar te zijn. Wat nogal ironisch is, omdat dat eigenlijk een mooi voorbeeld is van een denkfout die hij in het boek bespreekt.Veel van wat er in het boek staat is inmiddels al debunked of gefalsifieerd - ook door hemzelf.
Replecatiecrisis heeft ook de psychologie bereikt, en dit boek leidt er ook serieus aan. Hoofdstukken 3 en 4 zouden vandaag bv gewoon volledig geschrapt worden.
Ik wil niet zeggen dat het een waardeloos boek is, want het is wel interessant en Kahnemann is echt wel een goede wetenschapper, maar het is wel al wat gedateerd.
Gaat dit vooral over de stukken pseudo-wetenschap (het priming-experiment met de tijd die mensen erover deden om door een gang te wandelen na het horen van enkele woorden en de benaming 'system 1 & 2' wat een simpelere benaming lijkt voor geen of wél actieve tussenkomst van de prefrontale cortex etc.), of zijn er ook hardere wetenschappelijke zaken die compleet incorrect zijn, voor zover je dit boek niet volledig als pseudo-wetenschap kan afdoen?Veel van wat er in het boek staat is inmiddels al debunked of gefalsifieerd - ook door hemzelf.
Replecatiecrisis heeft ook de psychologie bereikt, en dit boek leidt er ook serieus aan. Hoofdstukken 3 en 4 zouden vandaag bv gewoon volledig geschrapt worden.
Ik wil niet zeggen dat het een waardeloos boek is, want het is wel interessant en Kahnemann is echt wel een goede wetenschapper, maar het is wel al wat gedateerd.