derp
Well-known member
Ik ben er nu mee bezig. Heel interessant maar ik lees meestal zo een half uurke vooraleer ik ga slapen en dat is nu eens echt een boek wat zich daar niet voor leent
Waarom?Boeken Welk non-fictie boek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?
- Onderwerp starter coldplayke
- Startdatum
Waarom?
Dyer Hunt
Well-known member
Feitenkennis: 10 redenen waarom we een verkeerd beeld van de wereld hebben en waarom het beter gaat dan je denkt - Hans Rosling
Wat een eye-opener! Dit boek zou verplichte kost moet zijn voor iedereen die kan lezen. Of toch op zijn minst posters in Pol&Actua.
Mooie 5 sterren review ook van Bill Gates op goodreads.
Bezonken Rood - Jeroen Brouwers
De titel van dit werk sprak me al 2 decennia aan sinds ik het als kind in de boekenkast van mijn ouders had zien staan. Ik wist niet dat het een memoire was, en was al helemaal niet op de hoogte dat Brouwers zijn kleuterjaren ten tijde van de Tweede Wereldoorlog in een Japans gevangenenkamp in Indonesië had doorgebracht. Bezonken Rood schreef hij jaren later, als veertiger, vlak nadat zijn moeder in een rusthuis was overleden.
Brouwers gaat in flarden en beknopt te werk, maar zelfs in kleine dosissen was dit een erg ongemakkelijk boek om door te geraken. Prachtig, maar afstotelijk; beklijvend, maar vervreemdend. Er is geen rationele verklaring voor de weinig vergevingsgezinde gevoelens die hij ook na de dood van zijn moeder ten opzichte van haar blijft behouden, waarbij hij haar een gebrek aan bescherming en het ontbreken van een zorgeloze jeugd lijkt kwalijk te nemen terwijl dit buiten haar macht lag, maar dat maakt het juist zo krachtig.
De titel van dit werk sprak me al 2 decennia aan sinds ik het als kind in de boekenkast van mijn ouders had zien staan. Ik wist niet dat het een memoire was, en was al helemaal niet op de hoogte dat Brouwers zijn kleuterjaren ten tijde van de Tweede Wereldoorlog in een Japans gevangenenkamp in Indonesië had doorgebracht. Bezonken Rood schreef hij jaren later, als veertiger, vlak nadat zijn moeder in een rusthuis was overleden.
Brouwers gaat in flarden en beknopt te werk, maar zelfs in kleine dosissen was dit een erg ongemakkelijk boek om door te geraken. Prachtig, maar afstotelijk; beklijvend, maar vervreemdend. Er is geen rationele verklaring voor de weinig vergevingsgezinde gevoelens die hij ook na de dood van zijn moeder ten opzichte van haar blijft behouden, waarbij hij haar een gebrek aan bescherming en het ontbreken van een zorgeloze jeugd lijkt kwalijk te nemen terwijl dit buiten haar macht lag, maar dat maakt het juist zo krachtig.
StBernardus
Active member
The Gifts of Imperfection - Brené Brown
Normaal zou ik dit soort boeken (zelfhulp/psychologie) nooit zelf kiezen om te lezen maar dit is een kado die ik aan iemand wil doen en wou het eerst zelf lezen zodat ik erover kan meepraten.
Had dit boek voor haar gekocht aangezien ik enkele quotes van Brené Brown had tegengekomen waar ik wel volledig achterstond en waarvan ik dacht dat het die persoon (voor wie ik het boek kocht) wel zou kunnen interesseren/helpen.
Boek is niet zo dik (160 blz ongeveer) en 90% van wat erin staat vind ik me volledig in terug. Enkel als het over spiritualiteit gaat verliest ze me een beetje.
Ik kan dit boek wel aan iedereen aanraden die worstelt met zelfaanvaarding en geluk.
Normaal zou ik dit soort boeken (zelfhulp/psychologie) nooit zelf kiezen om te lezen maar dit is een kado die ik aan iemand wil doen en wou het eerst zelf lezen zodat ik erover kan meepraten.
Had dit boek voor haar gekocht aangezien ik enkele quotes van Brené Brown had tegengekomen waar ik wel volledig achterstond en waarvan ik dacht dat het die persoon (voor wie ik het boek kocht) wel zou kunnen interesseren/helpen.
Boek is niet zo dik (160 blz ongeveer) en 90% van wat erin staat vind ik me volledig in terug. Enkel als het over spiritualiteit gaat verliest ze me een beetje.
Ik kan dit boek wel aan iedereen aanraden die worstelt met zelfaanvaarding en geluk.
FlyingHorseman
Well-known member
Daniel Kahneman - Thinking, Fast and Slow
Een boek over de twee denkprocessen die ons gedrag en functioneren bepalen: een snel systeem dat impulsief en instinctief werkt en een trager systeem dat dieper en rationeler werkt. Kahneman bouwt het werk goed op door ze eerst apart toe te lichten en vervolgens weer te geven hoe de systemen samen en soms tegenwerken. Hij geeft veel voorbeelden van de toepassingen van de systemen aan de hand van leuke kleine experimentjes. Sommige hoofdstukken leunden iets te veel op statistiek, maar over het algemeen is dit een zeer toegankelijk boek over een onderwerp waar je, al dan niet bewust, elke dag mee te maken hebt.
Jared Diamond - Guns, Germs and Steel
Diamond stelt in dit boek voor hoe bepaalde beschavingen de overhand kregen in de wereldgeschiedenis, kort samengevat door de drie onderdelen in de titel. Het is ambitieus om dat in een vlot leesbaar en niet al te zwaar uitdijend boek te gieten, aangezien er verschillende disciplines moeten gecombineerd worden om een coherent antwoord te geven op de centrale vraag van het boek. Diamond slaagt er wel grotendeels in maar het blijft een moeilijke evenwichtsoefening tussen overmatige info dump en te felle veralgemening. Als ik slechts enkel het boek gelezen had, zou ik het goed gevonden hebben dat hij vooral voor de grote lijnen koos aangezien dat de leesbaarheid ten goede komt. Ik vond het merendeel alvast interessant en niet al te droog gebracht.
Mijn probleem met GG&S ontstond eigenlijk achteraf. Net omdat ik verschillende delen interessant vond, ging ik nog wat meer opzoeken en dan bleek dat dit boek in bepaalde academische kringen nogal controversieel is, net door die grote lijnen. Diamond is blijkbaar geregeld selectief in het uitkiezen van feiten en gebeurtenissen die zijn verhaal ondersteunen. Als leek had ik dat natuurlijk niet echt door tijdens het lezen en dan was het toch wel teleurstellend om te lezen dat het boek voornamelijk op een oppervlakkig niveau werkt maar dat er wat mankementen zijn in zijn theorie als er op bepaalde aspecten dieper ingegaan wordt. Misschien dat dit boek dan eerder als springplank kan dienen om nog wat meer te lezen over de onderwerpen die erin aan bod gekomen zijn.
Een boek over de twee denkprocessen die ons gedrag en functioneren bepalen: een snel systeem dat impulsief en instinctief werkt en een trager systeem dat dieper en rationeler werkt. Kahneman bouwt het werk goed op door ze eerst apart toe te lichten en vervolgens weer te geven hoe de systemen samen en soms tegenwerken. Hij geeft veel voorbeelden van de toepassingen van de systemen aan de hand van leuke kleine experimentjes. Sommige hoofdstukken leunden iets te veel op statistiek, maar over het algemeen is dit een zeer toegankelijk boek over een onderwerp waar je, al dan niet bewust, elke dag mee te maken hebt.
Jared Diamond - Guns, Germs and Steel
Diamond stelt in dit boek voor hoe bepaalde beschavingen de overhand kregen in de wereldgeschiedenis, kort samengevat door de drie onderdelen in de titel. Het is ambitieus om dat in een vlot leesbaar en niet al te zwaar uitdijend boek te gieten, aangezien er verschillende disciplines moeten gecombineerd worden om een coherent antwoord te geven op de centrale vraag van het boek. Diamond slaagt er wel grotendeels in maar het blijft een moeilijke evenwichtsoefening tussen overmatige info dump en te felle veralgemening. Als ik slechts enkel het boek gelezen had, zou ik het goed gevonden hebben dat hij vooral voor de grote lijnen koos aangezien dat de leesbaarheid ten goede komt. Ik vond het merendeel alvast interessant en niet al te droog gebracht.
Mijn probleem met GG&S ontstond eigenlijk achteraf. Net omdat ik verschillende delen interessant vond, ging ik nog wat meer opzoeken en dan bleek dat dit boek in bepaalde academische kringen nogal controversieel is, net door die grote lijnen. Diamond is blijkbaar geregeld selectief in het uitkiezen van feiten en gebeurtenissen die zijn verhaal ondersteunen. Als leek had ik dat natuurlijk niet echt door tijdens het lezen en dan was het toch wel teleurstellend om te lezen dat het boek voornamelijk op een oppervlakkig niveau werkt maar dat er wat mankementen zijn in zijn theorie als er op bepaalde aspecten dieper ingegaan wordt. Misschien dat dit boek dan eerder als springplank kan dienen om nog wat meer te lezen over de onderwerpen die erin aan bod gekomen zijn.
Revolusi - David Van Reybrouck
Relaas van de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië tegen de Nederlandse bezetters. Ik kan niet zeggen dat de gruwel mij verraste, maar het blijft toch wraakoproepend hoe straffeloos al die oorlogsmisdaden zijn gebleven. Ik was compleet verbouwereerd door Raymond Westerling, die er nog in zou slagen in een wedstrijd tegen Anton Chigurgh als minst menselijke persoon uit de vergelijking te komen.
Veel van de zaken die Congo fantastisch maakten zijn ook aanwezig in Revolusi: poëtisch taalgebruik (ik ben vooral fan van de scheepsdekmetafoor dat als leitmotiv door de hele narratief loopt), doorspekt met eerstehandsgetuigenissen van mensen wiens stem anders wellicht nooit nog tot bij ons zou komen. Dat alles op een overzichtelijke, logische geordende manier.
Relaas van de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië tegen de Nederlandse bezetters. Ik kan niet zeggen dat de gruwel mij verraste, maar het blijft toch wraakoproepend hoe straffeloos al die oorlogsmisdaden zijn gebleven. Ik was compleet verbouwereerd door Raymond Westerling, die er nog in zou slagen in een wedstrijd tegen Anton Chigurgh als minst menselijke persoon uit de vergelijking te komen.
Veel van de zaken die Congo fantastisch maakten zijn ook aanwezig in Revolusi: poëtisch taalgebruik (ik ben vooral fan van de scheepsdekmetafoor dat als leitmotiv door de hele narratief loopt), doorspekt met eerstehandsgetuigenissen van mensen wiens stem anders wellicht nooit nog tot bij ons zou komen. Dat alles op een overzichtelijke, logische geordende manier.
Avondland
Well-known member
Ik vond het ook héél sterk, misschien nog met een sterkere boodschap naar het einde toe dan Congo. Hoe de VS als antikoloniale macht toch weer neokolonialisme via het achterdeurtje binnenbracht, bijvoorbeeld. Bij momenten een hallucinant verhaal en ik voel toch aan dat de nostalgie naar Nederlands-Indië sterker leeft bij de noorderburen dan naar Congo bij ons.
De Oost is een serie die daar mooi in het verlengde bij past.
Het is ontstellend hoeveel invloed de VS na het vertrek van de Nederlanders daar op politiek vlak nog heeft gehad uit schrik voor "de rode dreiging". Het globaler prentje werd inderdaad mooi in beeld gebracht (en ook met duidelijkere gevolgen dan in Congo), maar ik heb die laatste toch net iets liever gelezen. Het klinkt absurd, en je had in Indonesië ook spraakmakende figuren zoals Soekarno, maar de geschiedenis van Congo vind ik boeiender door alle gestoordheid die plaatsvond rond/door Lumumba en Mobutu.
Hmmm nee, of misschien en passant, maar de focus ligt echt op de strijd van Indonesië zelf.
Eland
Well-known member
Lees ook zeker 'Noise: A Flaw in Human Judgment' van o.a. dezelfde Kahneman als je 'Thinking Fast and Slow' goed vond. Het geeft op sommige vlakken praktische voorbeelden van wat er gebeurt wanneer we te veel op system 1 vertrouwen. Je kan het met wat verbeelding zelfs zien als een groot pleidooi voor algoritmen. Meer spoilers ga ik nog niet geven.
Ik had een beetje hetzelfde traject als jou doorlopen met boek, heel tevreden van maar dan achteraf wat beginnen grasduinen over het boek online en daar toch wat van zijn glans verloren. Al is het ook wel zo dat ook zijn critici redelijk kritiek krijgen. Er zitten factuele fouten in het boek maar ze halen de algemene stelling van het boek niet per sé onderuit. Ik had ook wel gelezen dat het boek wel kritiek verdiende maar anderzijds er vaak ook zwaar overdreven werd in de kritiek en dat de kritiek helaas ook vaak politiek geïnspireerd was, schrijven over waarom het westen de bovenhand heeft is uiteraard rap controversieel.
Avondland
Well-known member
1491 en 1493 van Charles C. Mann vind ik wel héél boeiende werken als je meer wil weten over het pre- en post-Colombiaanse Amerikaanse continent en de impact die de ontdekking ervan had op de rest van de wereld. Ik blijf erbij dat de Columbian Exchange de meest impactrijke gebeurtenis is geweest in de menselijke geschreven geschiedenis. Nog veel meer dan de komst en val van het Romeinse Rijk, WOII of de verspreiding van de Islam en het Christendom. Vooral omdat de impact ervan een globale invloed hadden en de mensheid in contact bracht met elkaar.
Eland
Well-known member
Garry Kasparov - Winter is coming (2015)
De samenvatting kan eigenlijk tot één zin beperkt worden: Jammer genoeg moeten we zeggen dat Kasparov al jarenlang gelijk had over Poetin.
Kasparov is een geniale verteller. De combinatie met in het achterhoofd houdend de wetenschap dat hij in 2005 zijn eerste levenswerk (de man was 20 jaar lang veruit de beste schaker ter wereld) heeft stopgezet, terwijl hij nog steeds de beste was, om politiek activist te worden, maakt dit boek voor mij legendarisch. Het drukt de lezer pijnlijk hard met de neus op de feiten. Veel namen in dit boek (van Schröder tot Navalny tot Kadyrov, ...) komen elk om hun eigen redenen -dezelfde waarvoor Kasparov in 2015 en eigenlijk al veel langer waarschuwde- nog steeds om de zoveel tijd in het nieuws.
De evolutie van Poetin van 1990 tot nu is gebracht als een verhaal dat heel logisch klinkt. Alleen op basis van dit boek, lijkt het verhaal ook duidelijk, terwijl Kasparov zelf aangeeft dat hij bij momenten nuances achterwege laat. Bepaalde tragische feiten (de moorden op Nemtsov en Politkovskaya en mindere mate Litvinenko, de gijzeling in Beslan, aanval op Doebrovkatheater) zijn helaas allemaal dankbaar om over te schrijven. Kasparov kadert dit allemaal in het grote verhaal, en de herinnering aan deze feiten versterkt ook het beeld van Poetin als niets ontzienende dictator.
Het plan van aanpak tegen Poetin sluimert door heel de tekst. Harde taal en de daad bij het woord voegen is het enige wat Poetin volgens Kasparov zal begrijpen. Ik ben zelf pacifistisch ingesteld, maar de retoriek van Kasparov heeft me wel overtuigd. Als effectief klopt dat wij voor 1/3 afhankelijk zijn van Russisch gas en de uitvoer van Russisch gas voor 80% naar het westen gebeurt, is het absurd dat we als westen ons in de zwakste positie in deze handelsrelatie wanen en maar handel blijven voeren met deze gangsters. Mijn mening dat we met z'n allen dan maar minder energie moeten verspillen, versterkt dit deels. Ik besef ook dat een terugvoer in gas tot 66% zodat we zonder Russisch gas kunnen niet evident is.
Ik besef natuurlijk ook dat dit een boek van een grote tegenstander van Poetin is. Voor zover wij weten leunt deze kant van het verhaal wel dichter bij de waarheid aan dan de pro-Russische-Poetin verhalen. De manier van vervalsen van democratische verkiezingen vanaf de start (door de meest absurde regels op te leggen voor kandidaten en hen tot in het extreme tegen te werken) tot het einde (scores van +100% in districten 
) lijken weerzinwekkend. Het feit dat Kasparov zich kwaad maakte wanneer hij een Russische presidentskandidaat genoemd werd, is perfect te begrijpen en vat voor mij het niveau van corruptie in Rusland samen.
Al bij al is dit één van de betere non-fictie boeken die ik gelezen heb, over een voor mij niet heel vertrouwd onderwerp, en voor mij ook de reden om erover te posten in dit topic.
Kleine sidenote: De hand mocht voor mij nog net iets dieper in eigen boezem gestoken worden. Er wordt heel kort aangehaald dat het hypocriet was van hem om mede door de Sovjetsteun één van de grootste schakers ooit te zijn geworden. Verderop zegt hij dat hij perfect begrijpt hoe sporters bv. in Sotsji in 2014 niet de dupe moesten worden door zelf het evenement te boycotten en geeft hij een voorbeeld van hoe hij ook ooit een WK speelde met tegen zijn zin een Sovjet-vlag achter zijn naam. Wetende waarom de Winterspelen van 2014 in Sotsji eigenlijk gebruikt werden (propagandamachine en de eigen vriendjes nog rijker maken met staatsgeld) en hoe Poetin eruitkwam als de grote leider van het grote land op een evenement in zijn eigen vakantieparadijs, was een absolute boycot van die Spelen door het westen net een straf geweest die wél indruk zou gemaakt hebben op Poetin als we de retoriek van Kasparov in het boek mogen geloven. De oplossing om de Spelen (uitgesteld) elders te houden, mocht voor mijn part geopperd worden.
De samenvatting kan eigenlijk tot één zin beperkt worden: Jammer genoeg moeten we zeggen dat Kasparov al jarenlang gelijk had over Poetin.
Kasparov is een geniale verteller. De combinatie met in het achterhoofd houdend de wetenschap dat hij in 2005 zijn eerste levenswerk (de man was 20 jaar lang veruit de beste schaker ter wereld) heeft stopgezet, terwijl hij nog steeds de beste was, om politiek activist te worden, maakt dit boek voor mij legendarisch. Het drukt de lezer pijnlijk hard met de neus op de feiten. Veel namen in dit boek (van Schröder tot Navalny tot Kadyrov, ...) komen elk om hun eigen redenen -dezelfde waarvoor Kasparov in 2015 en eigenlijk al veel langer waarschuwde- nog steeds om de zoveel tijd in het nieuws.
De evolutie van Poetin van 1990 tot nu is gebracht als een verhaal dat heel logisch klinkt. Alleen op basis van dit boek, lijkt het verhaal ook duidelijk, terwijl Kasparov zelf aangeeft dat hij bij momenten nuances achterwege laat. Bepaalde tragische feiten (de moorden op Nemtsov en Politkovskaya en mindere mate Litvinenko, de gijzeling in Beslan, aanval op Doebrovkatheater) zijn helaas allemaal dankbaar om over te schrijven. Kasparov kadert dit allemaal in het grote verhaal, en de herinnering aan deze feiten versterkt ook het beeld van Poetin als niets ontzienende dictator.
Het plan van aanpak tegen Poetin sluimert door heel de tekst. Harde taal en de daad bij het woord voegen is het enige wat Poetin volgens Kasparov zal begrijpen. Ik ben zelf pacifistisch ingesteld, maar de retoriek van Kasparov heeft me wel overtuigd. Als effectief klopt dat wij voor 1/3 afhankelijk zijn van Russisch gas en de uitvoer van Russisch gas voor 80% naar het westen gebeurt, is het absurd dat we als westen ons in de zwakste positie in deze handelsrelatie wanen en maar handel blijven voeren met deze gangsters. Mijn mening dat we met z'n allen dan maar minder energie moeten verspillen, versterkt dit deels. Ik besef ook dat een terugvoer in gas tot 66% zodat we zonder Russisch gas kunnen niet evident is.
Ik besef natuurlijk ook dat dit een boek van een grote tegenstander van Poetin is. Voor zover wij weten leunt deze kant van het verhaal wel dichter bij de waarheid aan dan de pro-
) lijken weerzinwekkend. Het feit dat Kasparov zich kwaad maakte wanneer hij een Russische presidentskandidaat genoemd werd, is perfect te begrijpen en vat voor mij het niveau van corruptie in Rusland samen.Al bij al is dit één van de betere non-fictie boeken die ik gelezen heb, over een voor mij niet heel vertrouwd onderwerp, en voor mij ook de reden om erover te posten in dit topic.
Kleine sidenote: De hand mocht voor mij nog net iets dieper in eigen boezem gestoken worden. Er wordt heel kort aangehaald dat het hypocriet was van hem om mede door de Sovjetsteun één van de grootste schakers ooit te zijn geworden. Verderop zegt hij dat hij perfect begrijpt hoe sporters bv. in Sotsji in 2014 niet de dupe moesten worden door zelf het evenement te boycotten en geeft hij een voorbeeld van hoe hij ook ooit een WK speelde met tegen zijn zin een Sovjet-vlag achter zijn naam. Wetende waarom de Winterspelen van 2014 in Sotsji eigenlijk gebruikt werden (propagandamachine en de eigen vriendjes nog rijker maken met staatsgeld) en hoe Poetin eruitkwam als de grote leider van het grote land op een evenement in zijn eigen vakantieparadijs, was een absolute boycot van die Spelen door het westen net een straf geweest die wél indruk zou gemaakt hebben op Poetin als we de retoriek van Kasparov in het boek mogen geloven. De oplossing om de Spelen (uitgesteld) elders te houden, mocht voor mijn part geopperd worden.
Laatst bewerkt:
Pieterjan94
Well-known member
Veel van wat er in het boek staat is inmiddels al debunked of gefalsifieerd - ook door hemzelf.
Replecatiecrisis heeft ook de psychologie bereikt, en dit boek leidt er ook serieus aan. Hoofdstukken 3 en 4 zouden vandaag bv gewoon volledig geschrapt worden.
Ik wil niet zeggen dat het een waardeloos boek is, want het is wel interessant en Kahnemann is echt wel een goede wetenschapper, maar het is wel al wat gedateerd.
FlyingHorseman
Well-known member
Ik was hier inderdaad ook al op gebotst. Een aantal studies die Kahneman aanhaalde, konden niet gerepliceerd worden en waren dus te mooi om waar te zijn. Wat nogal ironisch is, omdat dat eigenlijk een mooi voorbeeld is van een denkfout die hij in het boek bespreekt.
Ik denk niet dat dit heel het boek onderuit haalt, het is ook niet bedoeld al een hard wetenschappelijk werk, maar het is wel een belangrijke kanttekening. De grote lijnen blijven nog wel overeind en dat is wat ik eerlijk gezegd ook zoek in zo'n populair wetenschappelijk boek. Vooral het stuk over het primen, dat aanwijzingen uit de omgeving onbewust je denken sturen, blijkt weinig wetenschappelijk onderbouwd en dus verwaarloosbaar te zijn.
Het siert Kahneman alvast als wetenschapper dat hij zelf gereageerd heeft op de kritiek en dat hij zijn fout toegeeft. Het zou wel handig zijn dat er bij nieuwere edities op z'n minst een nawoord toegevoegd wordt om nieuwe verwikkelingen te vermelden (misschien is dat ook zo, ik had een wat vroegere druk).
Eland
Well-known member
Gaat dit vooral over de stukken pseudo-wetenschap (het priming-experiment met de tijd die mensen erover deden om door een gang te wandelen na het horen van enkele woorden en de benaming 'system 1 & 2' wat een simpelere benaming lijkt voor geen of wél actieve tussenkomst van de prefrontale cortex etc.), of zijn er ook hardere wetenschappelijke zaken die compleet incorrect zijn, voor zover je dit boek niet volledig als pseudo-wetenschap kan afdoen?
Ondertussen zit de exacte inhoud van dat boek wel heel ver weg.
Ik vond zoals in dit topic gezegd de opvolger echt goed. Dat is imo veel praktisch toepasbaarder.
FlyingHorseman
Well-known member
David Eagleman - Livewired
Een boek over neuroplasticiteit, de veranderingen die je hersenen ondergaan doorheen je leven, door ervaringen of ingrijpende gebeurtenissen (zoals bijvoorbeeld het verliezen van een ledemaat). Heel interessant en toegankelijk geschreven door Eagleman, die duidelijk zeer gepassioneerd is door zijn vakgebied. Hij geeft een geschiedenis ervan, nieuwe verwikkelingen en kijkt ook naar mogelijkheden voor de toekomst. Achteraf gezien had ik misschien beter eerst The Brain van hem gelezen om nog meer een algemene basis van de hersenen te krijgen, niet dat dat echt nodig is om dit boek te appreciëren.
Heb erna eens gegoogled naar 'criticisms' en 'factual errors' en dat lijkt deze keer wel mee te vallen.
Simon Jenkins - A Short History of Europe
Momenteel bezig aan dit boek dat precies doet wat de titel aangeeft: een korte geschiedenis van de verwikkelingen op het continent. Jenkins geeft in de introductie al aan dat hij zich zou beperken tot een politieke invalshoek, hij geeft dus voornamelijk de belangrijkste leiders en stromingen. Korte geschiedenis is echt wel letterlijk te nemen want het boek is iets meer dan 300 bladzijden, na 50 bladzijden zat Jenkins al voorbij de glorietijd van het klassieke Griekenland en Rome. Op zich vind ik dat niet zo slecht, het is soms een beetje droog maar door het zo kort te houden, komt Jenkins wel vrij objectief over. Nadeel is dat je een overmaat aan data en namen krijgt, ik lees dus elke dag één kort hoofdstukje. Ik heb dit boek gekozen om een brede basis van de geschiedenis te krijgen, die ik dan erna specifieker kan opvullen met andere boeken die dieper op bepaalde periodes ingaan.
Voor de Romeinse periode heb ik SPQR van Mary Beard al klaar liggen, voor WO2 een boek van Antony Beevor en voor de periode erna is dat Postwar van Tony Judt.
Een boek over neuroplasticiteit, de veranderingen die je hersenen ondergaan doorheen je leven, door ervaringen of ingrijpende gebeurtenissen (zoals bijvoorbeeld het verliezen van een ledemaat). Heel interessant en toegankelijk geschreven door Eagleman, die duidelijk zeer gepassioneerd is door zijn vakgebied. Hij geeft een geschiedenis ervan, nieuwe verwikkelingen en kijkt ook naar mogelijkheden voor de toekomst. Achteraf gezien had ik misschien beter eerst The Brain van hem gelezen om nog meer een algemene basis van de hersenen te krijgen, niet dat dat echt nodig is om dit boek te appreciëren.
Heb erna eens gegoogled naar 'criticisms' en 'factual errors' en dat lijkt deze keer wel mee te vallen.
Simon Jenkins - A Short History of Europe
Momenteel bezig aan dit boek dat precies doet wat de titel aangeeft: een korte geschiedenis van de verwikkelingen op het continent. Jenkins geeft in de introductie al aan dat hij zich zou beperken tot een politieke invalshoek, hij geeft dus voornamelijk de belangrijkste leiders en stromingen. Korte geschiedenis is echt wel letterlijk te nemen want het boek is iets meer dan 300 bladzijden, na 50 bladzijden zat Jenkins al voorbij de glorietijd van het klassieke Griekenland en Rome. Op zich vind ik dat niet zo slecht, het is soms een beetje droog maar door het zo kort te houden, komt Jenkins wel vrij objectief over. Nadeel is dat je een overmaat aan data en namen krijgt, ik lees dus elke dag één kort hoofdstukje. Ik heb dit boek gekozen om een brede basis van de geschiedenis te krijgen, die ik dan erna specifieker kan opvullen met andere boeken die dieper op bepaalde periodes ingaan.
Voor de Romeinse periode heb ik SPQR van Mary Beard al klaar liggen, voor WO2 een boek van Antony Beevor en voor de periode erna is dat Postwar van Tony Judt.
Laatst bewerkt:
Julian Sancton - Waanzin aan het einde van de wereld
De auteur vertelt het verhaal van de Belgische expeditie die met het schip de Belgica eind 19e eeuw de Zuidpool trachtte te bereiken. Het schip geraakte vast en men moest noodgedwongen in helse omstandigheden overwinteren. Fantastisch hoe de auteur het verhaal reconstrueert aan de hand van dagboeken, brieven, krantenartikels,...
De auteur vertelt het verhaal van de Belgische expeditie die met het schip de Belgica eind 19e eeuw de Zuidpool trachtte te bereiken. Het schip geraakte vast en men moest noodgedwongen in helse omstandigheden overwinteren. Fantastisch hoe de auteur het verhaal reconstrueert aan de hand van dagboeken, brieven, krantenartikels,...
