Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[Pion]

Shuggie Bain - Douglas Stuart
Goed boek. Neemt je mee, maar voor mij ook niet meer dan dat.
Door de hype eerder een teleurstelling.

Het drielichamenprobleem - Cixin Liu
Net als Shuggie deze opgenomen omwille van de vele lof.
Maar ook hier werden voor mij de verwachtingen niet ingelost.
Het verhaal vond ik maar matig. De wetenschapspeculatie was leuk, maar daarvoor had ik veel meer aan het boek dat hierna komt.

The Future of Humanity - Michio Kaku
Non-fictie neerzetting over onze huidige projecten in de ruimtevaart en wat erna allemaal komt.
Hoe verder in de toekomst, hoe meer speculatie natuurlijk maar desondanks waanzinnig interessant. Het toffe is ook dat het vlot neergepend is.

Topics: maanbasis, ontginnen van kometen, mars koloniseren, AI, robots, tijdreizen, ruimtereizen, ...

 

[TsD]

De Avond is Ongemak - Marieke Lukas Rijneveld

Het was voor het eerst dat ik bij een eerste leesbeurt van een boek een vlaag van nostalgie voelde opwellen, alsof ik het boek al eens had beleefd. De ervaringen en indrukken die de verteller - een jong tienermeisje in de begin jaren 2000 - deelt, lopen op vele vlakken synchroon met mijn eigen herinneringen aan mijn jeugd.

In al zijn schoonheid is het eigenlijk een heel lelijk boek. Let wel: lelijk, niet slecht. Het taalgebruik, de metaforen, symboliek, ... op ieder vlak maakt Rijneveld keuzes die je in de eerste plaats ongemakkelijk doen voelen. Hier en daar gaat ze de mist in met wat gekunstelde stukken waar ik een "I am 14 and this is very deep" gevoel bij kreeg, maar als je in je achterhoofd houdt dat het hier om een debuutroman gaat, zie je het talent en potentieel zo van de pagina's af spatten. De Engelse vertaling van dit boek heeft niet voor niets de international man booker prize gewonnen. Het was overigens voor het eerst dat die prijs aan de vertaling van een oorspronkelijk Nederlandstalig werk werd uitgereikt, wat toch ook een dikke pluim op de hoed van Rijneveld is.

Ik ga eerlijk zijn dat ik Rijneveld haar schrijfstijl wel enorm kan appreciëren, ze heeft soms heel sterke beeldtaal en een heel originele insteek om dingen te verwoorden. Haar 2de roman 'Mijn Lieve Gunsteling' is zeker ook de moeite waard, alleen al voor het taalgebruik en stijl. Haar leeftijd in gedachten houden moet ik toegeven dat dit 2 sterke romans zijn (voor mij toch) en ben wel benieuwd naar waar het naartoe zal gaan. Mogelijks de "i am 14 and this is very deep" gevoel is ook omdat ze precies wat worstelt met zichzelf nog, en dat merk je soms wel terug, vooral in haar poëzie dan.

 

[Avondland]

Beauty and sadness van Yasunari Kawabata is een prachtig kleinood. Nostalgisch, melancholisch en bij momenten behoorlijk sensueel. Meneer is een borstenman, dat is nu wel duidelijk. Eerder het magistrale Thousand Cranes gelezen, ook heel warm aanbevolen net als het fantastische Sleeping beauties (wel in het NL gelezen in een mooie editie van uitgeverij Meulenhoff). Snow Country heb ik vele jaren geleden gelezen, die is me niet heel sterk bijgebleven maar nu ik deze twee parels heb gelezen zal die hoger op de herleeslijst worden gezet.

Heel anders dan Mishima of Murakami, maar de correcte literatuurwetenschappelijke termen ontbreken mij om het verschil precies aan te duiden.

Hierna volgt iets luchtigers: de Ashfall-trilogie van Mike Mullin over de uitbarsting van de Yellowstone-supervulkaan. Apocalyptische toestanden zijn een guilty pleasure.

 

[Zorba]

Aan de andere kant, soms vind ik een vertaling persoonlijk nefast voor de stijl. Had ooit Blood Meridian & No Country For Old Men gelezen van Cormac Mccarthy in het Engels, daarna 'Al De Mooie Paarden' goedkoop gevonden in het Nederlands en ik kan daar precies niet aan beginnen. Bij het lezen van Cormac MCcarthy heb ik altijd zo een oer-Amerikaanse cowboy stem in mijn hoofd en dat komt niet over in het Nederlands, maar dat ligt vooral aan mij en waarschijnlijk niet aan de vertaler.

Net No Country For Old Men uitgelezen en kan dit enkel maar beamen.
Wat een pageturner ook, zelden een boek zo vlot uitgelezen. Dat de film één van mijn favorieten is, en de stijl volledig mijn ding is helpt natuurlijk.

 

[Avondland]

Hierna volgt iets luchtigers: de Ashfall-trilogie van Mike Mullin over de uitbarsting van de Yellowstone-supervulkaan. Apocalyptische toestanden zijn een guilty pleasure.

Damn, dat is best verslavend zeg. Leest héél vlot. Trilogie gaat vlotjes richting 1400+ pagina's maar het eerste boek heb ik na enkele dagen lezen al bijna uit.

 

[Général Zantas]

Robin Hobb - Fool's Assassin (#1 The Fitz and the Fool trilogy)
Robin Hobb - Fool's Quest (#2 The Fitz and the Fool trilogy)
Robin Hobb - Assassin's Fate (#3 The Fitz and the Fool trilogy)

Nou, nou, nou. Laatste trilogie van Robin Hobb in deze wereld. Een afsluiter voor de personages waarover ze 20 jaar schreef en die ik (vooral de laatste 3 trilogieen) in enkele weken uitgelezen heb. Een echte rollercoaster en de laatste twee weken bleek mijn zelf-discipline niet sterk genoeg want ik bleef vaak doorlezen tot 01h 's nachts.

Ook in haar laatste trilogie blijft Hobb zich voornamelijk focussen op karakterontwikkeling en sfeerschepping. Alledaagse dingen zoals je dagelijkse interactie met je kind, gaan "winkelen", oud worden met je geliefde vrouw, het leest heel vlot en je blijft geinteresseerd. Op dat vlak is Hobb steengoed.

Sommige karakterontwikkelingen leken een beetje vreemd en onnatuurlijk. Maar tussen deze trilogie en de vorige over dezelfde personages zat 10 jaar bij Hobb, terwijl ik ze gewoon na mekaar gelezen heb. Op dat vlak is het wel normaal dat Hobb karakters een beetje anders schrijft. De relatie tussen Fitz en de Fool vond ik ook niet aangenaam om lezen, maar dan eerder omdat Fitz zich teveel liet doen terwijl je van hem toch de indruk hebt dat het een geweldig sterke man is. In het laatste boek merk je dat ook dat Fitz niet meer de (mentaal) sterke persoon is die hij vroeger was. Hij wil dingen op een bepaalde manier doen, maar ondanks dat hij het radartje is dat alle wielen doet draaien, gebeurt het nooit op zijn manier. Hij is bijna 60 jaar, en toch laat hij zich doen door tieners. Bv: Fitz is een getrainde moordenaar en wil liefst ergens alleen heen gaan om mensen te elimineren, een paar tieners willen met hem meegaan. Ondanks dat Fitz intern een aantal heel goede argumenten heeft om ze niet mee te nemen, laat hij zich gewoon doen en komen ze toch gewoon mee.
Een beetje jammer want zulke ergernissen zorgen ervoor dat je niet met het volle plezier een boek kan herlezen daar je weet dat je je binnen x-aantal pagina's gaat ergeren.

Ondanks die minpunten, toch een 4/5 want het blijft wel een geweldig verhaal en Hobb is een geweldige schrijfster.

 

[Yurf]

Laurent Binet - Beschavingen

De auteur herschrijft de geschiedenis: wat als de ontdekkingsreizigers bezweken aan een inheemse Zuid-Amerikaanse ziekte en de Inca's vervolgens Europa veroverden. Boordevol details en geschiedkundige figuren en bovendien leuk geschreven. Enige minpunt is dat de schrijver het verhaal niet doortrekt tot het heden. Misschien is dat iets voor een vervolg?

 

[Conradus]

Laurent Binet - Beschavingen

De auteur herschrijft de geschiedenis: wat als de ontdekkingsreizigers bezweken aan een inheemse Zuid-Amerikaanse ziekte en de Inca's vervolgens Europa veroverden. Boordevol details en geschiedkundige figuren en bovendien leuk geschreven. Enige minpunt is dat de schrijver het verhaal niet doortrekt tot het heden. Misschien is dat iets voor een vervolg?

Om eerlijk te zijn zijn de ontdekkingsreizigers ook massaal bezweken aan inheemse ziektes (of malaria) een van de redenen dat er heel weinig blanke kolonisatie was in de Caraïben en dergelijke. De eerste kolonisatiepogingen van de Americas zijn echt niet goed afgelopen.
De Europese ziektes hebben wel meer natives afgemaakt ook tegelijk natuurlijk.

 

[FlyingHorseman]

Laurent Binet - Beschavingen

De auteur herschrijft de geschiedenis: wat als de ontdekkingsreizigers bezweken aan een inheemse Zuid-Amerikaanse ziekte en de Inca's vervolgens Europa veroverden. Boordevol details en geschiedkundige figuren en bovendien leuk geschreven. Enige minpunt is dat de schrijver het verhaal niet doortrekt tot het heden. Misschien is dat iets voor een vervolg?

Ik was behoorlijk onder de indruk van HHhH, maar daarna ben ik Laurent Binet een beetje vergeten. De omschrijving hiervan lijkt me wel interessant, dit zal weer eentje voor op mijn leeslijst zijn. Elke week wordt die wat langer...

 

[Yurf]

Bedankt voor de aanvulling, zo goed ken ik die geschiedenis niet. Ik wou enkel de grote lijnen schetsen. Binet begint z'n verhaal eigenlijk al voor de ontdekkingsreizigers en hij schrijft zo gedetailleerd dat het onmogelijk samen te vatten valt. Tot zover mijn poging.

 

[Gromker]

Robin Hobb - Fool's Assassin (#1 The Fitz and the Fool trilogy)
Robin Hobb - Fool's Quest (#2 The Fitz and the Fool trilogy)
Robin Hobb - Assassin's Fate (#3 The Fitz and the Fool trilogy)

Nou, nou, nou. Laatste trilogie van Robin Hobb in deze wereld. Een afsluiter voor de personages waarover ze 20 jaar schreef en die ik (vooral de laatste 3 trilogieen) in enkele weken uitgelezen heb. Een echte rollercoaster en de laatste twee weken bleek mijn zelf-discipline niet sterk genoeg want ik bleef vaak doorlezen tot 01h 's nachts.

Ook in haar laatste trilogie blijft Hobb zich voornamelijk focussen op karakterontwikkeling en sfeerschepping. Alledaagse dingen zoals je dagelijkse interactie met je kind, gaan "winkelen", oud worden met je geliefde vrouw, het leest heel vlot en je blijft geinteresseerd. Op dat vlak is Hobb steengoed.

Sommige karakterontwikkelingen leken een beetje vreemd en onnatuurlijk. Maar tussen deze trilogie en de vorige over dezelfde personages zat 10 jaar bij Hobb, terwijl ik ze gewoon na mekaar gelezen heb. Op dat vlak is het wel normaal dat Hobb karakters een beetje anders schrijft. De relatie tussen Fitz en de Fool vond ik ook niet aangenaam om lezen, maar dan eerder omdat Fitz zich teveel liet doen terwijl je van hem toch de indruk hebt dat het een geweldig sterke man is. In het laatste boek merk je dat ook dat Fitz niet meer de (mentaal) sterke persoon is die hij vroeger was. Hij wil dingen op een bepaalde manier doen, maar ondanks dat hij het radartje is dat alle wielen doet draaien, gebeurt het nooit op zijn manier. Hij is bijna 60 jaar, en toch laat hij zich doen door tieners. Bv: Fitz is een getrainde moordenaar en wil liefst ergens alleen heen gaan om mensen te elimineren, een paar tieners willen met hem meegaan. Ondanks dat Fitz intern een aantal heel goede argumenten heeft om ze niet mee te nemen, laat hij zich gewoon doen en komen ze toch gewoon mee.
Een beetje jammer want zulke ergernissen zorgen ervoor dat je niet met het volle plezier een boek kan herlezen daar je weet dat je je binnen x-aantal pagina's gaat ergeren.

Ondanks die minpunten, toch een 4/5 want het blijft wel een geweldig verhaal en Hobb is een geweldige schrijfster.

Ik heb de hele reeks gespreid over jaren gelezen (mss iets voor nog eens op de reread te zetten) maar mij stoorde het een beetje dat Hobb redelijk hard probeerde aan te sluiten bij de, tegenwoordig populaire "grim" fantasy. Veel explicieter over details (behandeling vd Fool), algemeen donkerde atmosfeer. Ik heb/had de indruk dat ze in haar eerdere boeken veel subtieler was, de laatste paar lag alles er nogal dik op.

 

[Avondland]

Om eerlijk te zijn zijn de ontdekkingsreizigers ook massaal bezweken aan inheemse ziektes (of malaria) een van de redenen dat er heel weinig blanke kolonisatie was in de Caraïben en dergelijke. De eerste kolonisatiepogingen van de Americas zijn echt niet goed afgelopen.
De Europese ziektes hebben wel meer natives afgemaakt ook tegelijk natuurlijk.

Een fantastische studie over pre- en post-Colombiaans Amerika (en de rest van de wereld) is 1491 en 1493 van Charles C. Mann. Vrij helder geschreven werk over de immense impact van de ontdekking van Amerika op de wereld, maar ook heel boeiend om te weten wat er voor die ontdekking bestond in Amerika.

 

[Conradus]

1493 gelezen en dat was inderdaad een geweldige aanrader

 

[Yurf]

Een fantastische studie over pre- en post-Colombiaans Amerika (en de rest van de wereld) is 1491 en 1493 van Charles C. Mann. Vrij helder geschreven werk over de immense impact van de ontdekking van Amerika op de wereld, maar ook heel boeiend om te weten wat er voor die ontdekking bestond in Amerika.

Staat bij deze op de leeslijst! Bedankt.

 

[iCruysberghs]

Relatief ongeschonden van Anthony Palaia (even mijn Goodreads review copypasten)
Wat. Een. Boek. Ik heb Anthony leren kennen door de podcasts “Welcome To The AA” & “De Peperkwekerij” en heb meteen na het luisteren zijn boeken besteld. Begonnen met “Relatief Ongeschonden” en ik ben omver geblazen. Hou je vast: superlatieven incoming…

Het leest écht als een trein. Nooit heeft een Nederlandstalig boek mij zo kunnen bekoren en nooit eerder werd ik zo hard meegezogen in een verhaal en hoofdpersonage. De American Psycho-achtige beschrijvingen met talloze merknamen die Anthony gebruikt zijn volledig mijn ding. Geen ellenlange beschrijvende pagina’s zoals bij bv. Murakami, wel gewoon perfect qua lengte. Een vocabulaire (inclusief originele woordspelingen en originele zinsbouw) waar veel beginnende schrijvers niet aan kunnen tippen. Het Lynchiaans sfeertje dat gecreëerd wordt is heerlijk en de personages zijn relatable. Film, muziek- en zelfs enkele boekenreferenties waar ik alleen maar inspiratie uit kan halen. Rauwe en gruwelijke (maar geweldig doordachte) moordscènes die lang blijven nazinderen. Kortom: een hedendaags meesterwerk.

Waarom dan geen 5 sterren? Omdat ik geen open einde verwacht had, op z’n minst niet zo abrupt. Jammer. Ook omdat “zich meester maken van” enorm veel terugkomt in het boek, dat was voor mij na 5 keer wel genoeg.

En of ik benieuwd ben naar “Ranke Kuiten”? You bet.

The Stranger van Albert Camus
Was wat wennen aan de korte en unieke schrijfstijl, maar toch in één keer uitgelezen. Het zal aan mij liggen, maar vond er niet heel veel aan.

 

[Pegasus]

Meneer Wilder en ik van Jonathan Coe

Heel leuk en vlot leesbaar boek, zeker voor een filmliefhebber als mezelf, dat feiten en fictie rond de laatste film van filmlegende Billy Wilder vermengt
Ideale vakantieliteratuur ook, met hoofdstukken die zich afspelen in Griekenland, LA, Munchen en London

 

[coldplayke]

Dracula - Bram Stoker

Ik had gehoopt in deze klassieker dezelfde diepgang van het fantastische Frankenstein terug te vinden, maar jammer genoeg kreeg ik een uiterst inferieure en oppervlakkige gothic novel waarin ik na het lezen van nog maar de eerste paar hoofdstukken ieders personage het hoofd al wou inslaan om mijn martelgang drastisch in te korten.

Toch doorgebeten - hihi - maar dit moet toch wel het slechtst geschreven boek van een Victoriaanse auteur - die doorgaans bekend staan voor hun gevatte en verbose schrijfstijl - zijn dat ik al heb gelezen.

Stoker maakt het zichzelf wel heel moeilijk om uit te blinken in zijn proza door het merendeel van de personages als analfabetische halfwits neer te zetten. De 2 centrale figuren - Dracula en Van Helsing - zijn als buitenlanders beiden nauwelijks het Engels machtig, en Bram vond het kennelijk een goed idee om pagina-lange dialogen in gebrekkig pidgin English weer te geven. Om het op z'n Van Helsings te zeggen: A way with words have Bram not.

Het boek geeft wel een accuraat beeld van hoe het moet zijn geweest om als middle class vrouw in Victoriaans London te leven. Het meest schrikwekkende in heel dit boek had niets met Dracula te maken, maar met het feit dat de rol van de vrouw beperkt is tot 1) gehypnotiseerd worden en 2) indruk maken op de heldhaftige mannen door de dienstregeling van elke spoorweg in half Europa vanbuiten te leren.

 

[Conradus]

Ja na Frankenstein is Dracula wel een teleurstelling en slecht verouderd.
Heb ooit wel zijn Lair of the White Wyrm en The Lady in the Shroud gelezen en die vond ik iets beter maar nog steeds niet het niveau van Frankenstein

 

[Avondland]

Ja na Frankenstein is Dracula wel een teleurstelling en slecht verouderd.
Heb ooit wel zijn Lair of the White Wyrm en The Lady in the Shroud gelezen en die vond ik iets beter maar nog steeds niet het niveau van Frankenstein

Frankenstein teleurstellend? Ik vond die subliem.

EDIT: verkeerd gelezen. Nevermind.

 

[Général Zantas]

RJ Barker - Age of Assassins (#1 The Wounded Kingdom) Toevallig op dit boek gestoten omdat ik een mail van Orbit kreeg over ebooks in aanbieding. 1 euro is niet veel geld en dit was een van de betere releases uit 2017 volgens goodreads in het genre. Dit boek deed veel denken aan Robin Hobb en haar Fitz. We volgen een jonge tiener die de kneepjes van het moordenaarsvak leert. De setting is eveneens vooral in een middeleeuws kasteel, en ook hier wordt ons hoofdpersonage voornamelijk beschimpt and uitgelachen omdat hij licht fysiek gehandicapt is. Net zoals bij Hobb is dit geen boek vol met actie, maar wordt er eerder op karakterontwikkeling en -groei gefocused. Weliswaar op een kleinere schaal (het boek is maar de helftin lengte van Hobb's boeken) en minder goed ook. Veel van de support karakters zijn snel vergeetbaar en durven op elkaar te gelijken. De wereld en de achtergrond/context is vrij duister, het is geen gemakkelijke wereld om in te leven. Veel armoede, veel wreedheid en geweld. Maar wel interessant alleszins. Het is vooral een whodunnit in een Fantasy-setting, en het mysterie is geloofwaardig en de gedachtengangen tot de conclusie zitten logisch inelkaar. Ik was geen al te grote fan van de schrijfstijl, 1ste persoon was het probleem niet, maar het was nogal vrij simpele proza en het kwam niet altijd even vloeiend over. Haperde met momenten.Maar goed, het is een debuutroman dus RJ Barker is waarschijnlijk nog op zoek naar zijn beste schrijfstijl en jammer genoeg voor hem heb ik net 2 maanden lang Hobb gelezen dus dat is een vergelijking die je snel verliest. Alleszins goed genoeg om mij het tweede deel te doen kopen via Amazon.