Enira
Well-known member
Je zult zien dat heel veel van die landen dan ook gigantisch net hebben opgebouwd. België scoort daarin slechts zeer matig. Als ge dan ziet dat ge in die landen quasi financieel niet merkt dat ge kinderen gekregen hebt en carrière gewijs hebt ge zero impact.
Doe dat in België, da's een totaal ander verhaal. U werkgever beziet u vies, als ge niet oppast zetten ze u op een hongerloontje dat ge niet tussen uw vier muren wilt buitenkomen omdat 't allemaal veel geld kost. En als ge te lang wegblijft kunde terug vanaf nul opnieuw beginnen op 't werk of zijt ge "die lastige".
Maar oké da's dan weer het kip en het ei verhaal.
Als je ziet hoe sommige jobs er er de dag van vandaag uitzien. Iedereen zou feitelijk moeten kunnen rekenen op het (profylactisch) borstvoedingsverlof en aan 100%. Dat is imo nog wel een zeer acceptabele termijn. Je hebt nu jobs die al hun zwangerschapsverlof moeten opnemen voor de bevalling en dan na de bevalling quasi niks meer hebben. Werpen en terug gaan werken. Als je deze situatie bedoelt, ja daar kan ik je wel in bijstaan. Zeker onder de zes maanden ben je dan inderdaad feitelijk slechts zorg aan het uitbesteden. Dat deze periode volledig zou mogen overbrugd worden zonder negatieve impact, daar ben ik althans fan van.
Maar vanaf dat het kind dingen kan bijleren in die omgeving is het voor mij niet meer "zorg uitbesteden". Créches hebben ook een vorm van verrijking al dan niet in dagvolgorde, gewoontes, werkthema's etc... (althans zou toch best wel zo zijn).
Onze créche had dan ook al een heel voorbereidend traject richting instap/kleuter klas. In't begin kreegt ge dan een bijeen geknepen klomp klei mee naar huis. Knutselwerkje, goed gedaan schatje. Maar 't is niet dat dat daar een fabriekske is met een stapel speelgoed type "trekt u plan", eten en kak opkuisen.
En op de school merken ze beduidend dat kindjes komende van onze créche een pak minder problemen hadden met in te stappen in het kleuterklasje (of instapklas) en sneller weg waren met de dingen die ze op school deden.
Er zullen zeker créches zijn die het stigma van "slechts uitbesteden van zorg" zeker met volle glans verdienen, maar er zijn er ook genoeg die wel proberen om er iets constructiefs van te maken.
Tussen 6 maanden en 2.5 jaar zijn er veel fases. Maar vanaf dat ze kunnen interactie hebben horen ze die imo te hebben. Vooral eerste kinderen, en zeker ook de enkele kinderen. Bij een tweede zal er meer interactie zijn tussen broertjes zusjes etc, maar bij het eerste kind is het voor mij relatief cruciaal dat ze juist wel naar de opvang gaan alvorens dat ze naar school moeten.
Kwestie dat ze al eens geleerd hebben dat een ander kindje bijten uit frustratie niet past, des te vroeger ze zoveel mogelijk van deze materie meekrijgen des te beter. Zo heeft een ander kindje op de gezegende leeftijd van 1.5 jaar geleerd dat het met zijn handen moet afblijven van persoonlijke knuffels en zeker niet moet mee gaan weglopen. (Ons dochter kwam ook relatief blauw terug maar de knuffel bleef bij haar). Créche in paniek natuurlijk dat ze een kindje moesten terug geven met blauwe plekken.
Twee dingen tegelijk, antwoorden op de laatste en wat ik gelezen heb doorheen.
Laatst bewerkt:
, ik zou dan ook vooral zeggen: chapeau op uwen alleenen, da's verdomme veel werk.
