Vragenvuur Vragenvuur: Sir.Killalot

En ik vind het nog altijd heel jammer dat je het bent afgebold op P&A! Uw afwezigheid is een absolute verarming van de discussies aldaar.

Ik heb op zich geen probleem met de vrijdagse pint, ik bekijk mijn vrouw ook niet scheef als zij 's avonds iets alcoholisch inschenkt voor haarzelf. Maar in het drugsdebat krijg je vaak de "en alcohol dan?" opmerking naar je hoofd geslingerd, in de hoop dat ik dan niet rechtlijnig zou zijn en zo mijn argumentatie de vuilbak in geslingerd kan worden. Nou, niet dus. Alcohol is een harddrug, en hoewel er genoeg mensen zijn die het verantwoord nuttigen, is het risico op kwalijke gevolgen voor de maatschappij voor mij te groot.

Ik heb ooit op een feestje de vraag gekregen hoe ik plezier kan maken zonder alcohol, en dat moet de zieligste vraag zijn die mij ooit is gesteld. Als je enkel plezier kan maken door alcohol of andere drugs te nuttigen, denk ik dat een afspraak met een psycholoog een betere keuze is. Dat wou ik graag antwoorden, maar ik was toen te verbouwereerd om te reageren.

En natuurlijk kan een mens liefde kennen zonder kinderen te hebben. Ik wil gewoon zeggen dat voor mij die liefde voor mijn kinderen van zo'n intensiteit is dat al de rest verbleekt.
Ik heb geen alcohol nodig om me te amuseren maar als ik ergens ben waar al de rest redelijk wat afdrinkt (voetbal bijvoorbeeld) dan haak ik ook af als ik telkens BOB ben.
 
Waarom jaagt ge u vaak zo snel op in P&A? :unsure: :tongue:

Ik heb een heel groot onrechtvaardigheidsgevoel. En heb ook een hekel aan fake news.

En ik heb al drie jaar een waanzinnig slaaptekort :unsure:

Ik heb zelf ook 2 kleine kinderen, 7 (jongen) en 4 (meisje), en ik ben het met je eens dat de liefde daarvoor iets is wat je zonder kinderen onmogelijk kan voelen. Maar heb je ook niet soms de bedenking of het gevoel dat ze je beperken in je vrijheid, je horizon beperkter is, de wereld niet meer aan je voeten ligt net omdat je kinderen en de bijkomende verplichtingen hebt? Die reis naar Japan bv, voelt het voor jou alsof zulke zaken grotendeels verleden tijd zijn?

Ja absoluut. Wie mijn posts in het toevluchtsoord al gelezen heeft, weet dat het hier al niet van een leien dakje gelopen is. Heel erg moeilijke (in)slapers, mijn dochter die al meer dan een jaar permanent zwaar verkouden is, ... Het permanente slaaptekort, de stress, de zorgen, ... zelfs in ideale omstandigheden heb je eigenlijk geen zeggenschap meer over je eigen agenda, maar met die zaken er boven op zitten wij al drie jaar in overlevingsmodus.

Ik zou graag al terug verdere reizen doen, mijn vrouw is daarin nog heel terughoudend. Ik kan me daar erg in frustreren, maar op zich heeft ze gewoon gelijk. De vakanties die we al gedaan hebben, waren de kinderen ziek. Dan ben je op zich wel content dat je gewoon aan de Belgische kust zit en niet ergens in de rimboe ...

Maar ik heb absoluut het gevoel dat mijn leven nu compleet on-hold staat, en ik heb het er heel moeilijk mee dat ik niet echt leuke vooruitzichten heb in de nabije toekomst.

En dan valt de gedachte wel eens dat het toch makkelijker was zonder kinderen, en vraag je je af of je wel gemaakt was voor het ouderschap. Zeker als je andere ouders schijnbaar moeiteloos toch nog werk, vrije tijd en kinderen ziet combineren.

Maar mijn leven zou niet compleet zijn zonder kinderen, en ik zou mijn twee kadees voor geen geld van de wereld willen missen. De dag dat er iets met hen zou gebeuren, spring ik van een brug. Ik zou dat nooit kunnen overleven.
 
Ik heb geen alcohol nodig om me te amuseren maar als ik ergens ben waar al de rest redelijk wat afdrinkt (voetbal bijvoorbeeld) dan haak ik ook af als ik telkens BOB ben.

Ja, dat herken ik. En het is makkelijker om zelf ook losser te komen als heel de groep wat tipsy is, maar op het moment dat de grens van tipsy naar dronken overschreden wordt, is de lol er snel af.

In onze maatschappij wordt er veel te vaak alcohol gedronken met het bewuste doel om (stom)dronken te worden, waarbij veel mensen het feit dat ze een avond niet meer kunnen herinneren, dat ze heel hun wc hebben ondergekotst of een nachtje in de goot hebben geslapen beschouwen als iets om trots over te zijn.

Ik heb jaren meegedraaid in het studentenleven, en ik heb daar te veel talentvolle, slimme jonge mensen hun leven en toekomst zien weggooien aan de drank en groepsdruk.
 
Ik heb een heel groot onrechtvaardigheidsgevoel. En heb ook een hekel aan fake news.

En ik heb al drie jaar een waanzinnig slaaptekort :unsure:



Ja absoluut. Wie mijn posts in het toevluchtsoord al gelezen heeft, weet dat het hier al niet van een leien dakje gelopen is. Heel erg moeilijke (in)slapers, mijn dochter die al meer dan een jaar permanent zwaar verkouden is, ... Het permanente slaaptekort, de stress, de zorgen, ... zelfs in ideale omstandigheden heb je eigenlijk geen zeggenschap meer over je eigen agenda, maar met die zaken er boven op zitten wij al drie jaar in overlevingsmodus.

Ik zou graag al terug verdere reizen doen, mijn vrouw is daarin nog heel terughoudend. Ik kan me daar erg in frustreren, maar op zich heeft ze gewoon gelijk. De vakanties die we al gedaan hebben, waren de kinderen ziek. Dan ben je op zich wel content dat je gewoon aan de Belgische kust zit en niet ergens in de rimboe ...

Maar ik heb absoluut het gevoel dat mijn leven nu compleet on-hold staat, en ik heb het er heel moeilijk mee dat ik niet echt leuke vooruitzichten heb in de nabije toekomst.

En dan valt de gedachte wel eens dat het toch makkelijker was zonder kinderen, en vraag je je af of je wel gemaakt was voor het ouderschap. Zeker als je andere ouders schijnbaar moeiteloos toch nog werk, vrije tijd en kinderen ziet combineren.

Maar mijn leven zou niet compleet zijn zonder kinderen, en ik zou mijn twee kadees voor geen geld van de wereld willen missen. De dag dat er iets met hen zou gebeuren, spring ik van een brug. Ik zou dat nooit kunnen overleven.
Sorry voor de bad vibes. :frown:

Maar ik begrijp je helemaal daarin. Ik stel mij nog bijna dagelijks de vraag of ik het wel goed doe als ouder, waarom daar zoveel stress bij komt kijken, waarom het lijkt alsof dat bij anderen wel vlot gaat en zij wel nog verre reizen maken, hobby's uitoefenen en vrije tijd hebben en bij ons alles in het teken van kinderen, werk en huishouden lijkt te staan. Tot de stress bij ons gewoon teveel werd, met een break tussen mij en en mijn vrouw en bijna echtscheiding tot gevolg.

Maar ondertussen merk ik dat dit gewoon bij veel mensen het geval is, dat je zowat geleefd wordt. En haal ik gewoon veel meer voldoening uit kleine dingen, samen met de kinderen. Nu een goeie wandeling gemaakt en met hen een pannenkoek aan het eten (met nen Brugse Zot bij, ik drink wel vaak graag een goed glas :wink:), kleine dingen die me nu veel meer voldoening schenken dan vroeger.

En eens ze groter zijn komt hopelijk dat verre reizen en die vrije tijd wel terug.

Enkel het vaak gamen mis ik wel, vroeger kon ik een ganse dag mij verliezen in een game, dat zit er gewoon niet meer in.
 
Sorry voor de bad vibes. :frown:

Maar ik begrijp je helemaal daarin. Ik stel mij nog bijna dagelijks de vraag of ik het wel goed doe als ouder, waarom daar zoveel stress bij komt kijken, waarom het lijkt alsof dat bij anderen wel vlot gaat en zij wel nog verre reizen maken, hobby's uitoefenen en vrije tijd hebben en bij ons alles in het teken van kinderen, werk en huishouden lijkt te staan. Tot de stress bij ons gewoon teveel werd, met een break tussen mij en en mijn vrouw en bijna echtscheiding tot gevolg.

Maar ondertussen merk ik dat dit gewoon bij veel mensen het geval is, dat je zowat geleefd wordt. En haal ik gewoon veel meer voldoening uit kleine dingen, samen met de kinderen. Nu een goeie wandeling gemaakt en met hen een pannenkoek aan het eten (met nen Brugse Zot bij, ik drink wel vaak graag een goed glas :wink:), kleine dingen die me nu veel meer voldoening schenken dan vroeger.

En eens ze groter zijn komt hopelijk dat verre reizen en die vrije tijd wel terug.

Enkel het vaak gamen mis ik wel, vroeger kon ik een ganse dag mij verliezen in een game, dat zit er gewoon niet meer in.

Ha, geen probleem. Het helpt wel door gelijkaardige verhalen hier te lezen. Mijn vrouw die had bijvoorbeeld enkel maar positieve verhalen gehoord van collega's en vrienden, terwijl ik al beter voorbereid was op het gegeven dat het niet voor iedereen een ponykamp is. Zij heeft tijdens haar zwangerschapsverlof daar serieus mee geworsteld, maar ja, die hoorde verhalen van vriendinnen die zich zaten te vervelen want hunne kleine sliep al na 2 weken de hele nacht door enzo.

En opnieuw, absoluut geen probleem met eens een goed glas te drinken. Ik heb hier ook altijd drank koud staan voor gasten.
 
Herken je jezelf in je kinderen? Zowel fysiek als karakter.

Wat zou je hen willen meegeven in het leven?

Zou je het moeilijk hebben moesten ze later geschiedenis een kutvak vinden?

Hoh, ze zijn nog heel klein he. Mijn zoon heeft echt het uiterlijk mee van mijn vrouw, mijn dochter heeft meer mee van mij. Qua persoonlijkheid zijn ze beiden zeer verlegen, dat ligt volledig in lijn met de ouders helaas. Ik had gehoopt dat ze wat extraverter zouden zijn dan ons, want ik heb het als introvert op school e.d. niet makkelijk gehad. Mijn bindweefselaandoening is erfelijk, ik hoop van harte dat ze dat niet te veel hebben doorgekregen. Ze zijn nog iets te jong om daarop te testen, maar indien ze het hebben hoop ik wel door er snel bij te zijn ze fysiek goed te kunnen voorbereiden.

Ik hoop hen vooral vriendelijkheid en respect voor iedereen mee te geven.

Ze hoeven later geen geschiedenis gaan studeren, maar ik zou het toch een persoonlijk falen vinden moesten ze niet minstens een beetje interesse in het verleden hebben.
 
Ik zou mezelf eerder omschrijven als progressief dan als links, eigenlijk. Als ik me ergens in een hokje moet plaatsen is dat in het sociaal-liberalisme, maar die stroming wordt helaas niet meer bediend in Vlaanderen/België. Maar vandaar dat ik op zich wel Paarse besturen genegen ben :).

Ik weet niet of dat een standpunt is dat persé geclaimed moet worden door 'rechts', maar ik ben wel zeer rechtlijnig tegen drugs bijvoorbeeld. Een van de weinige vlakken waar ik echt op dezelfde lijn sta als De Wever. Ik herinner me nog altijd een interview met hem waar hij toegaf dat puur rationeel het allicht beter zou zijn om het voorbeeld van een Portugal te volgen, maar dat hij dat ideologisch gewoon niet kan accepteren. Ik snap dat volledig. Rationeel is legaliseren allicht beter, maar ondanks ik dat weet zou ik als politicus zelfs durven pleiten voor een verbod op alcohol.
Ik snap niet waarom legalisatie Europees of globaal enkel rationeel beter is maar gevoelsmatig niet. De 'war on drugs' is verloren. De situatie waar we nu in zitten is dat we sterke criminele netwerken hebben die de productie en verdeling doen, we hebben gebruikers die illegaal bezig zijn (verdoken gebruik, strafbaar gebruik, amper maatschappelijke opvolging, frequenteren in illegal milieus,...), preventie en harm reduction zijn enorm beperkt waardoor heel veel mensen niet weten wat de effecten zijn, wat er gevaarlijk is, waar je rekening mee moet houden (scoor maar eens politiek met preventie, zelfs voor alcohol geraken ze zelden verder dan posters op de autostrade, hell, ze durven niet eens raken aan alcoholverkoop op diezelfde autostrades).

De illegaliteit van drugs zorgt voor enorm veel pijn aan de maatschappij. Het gebruik ga je niet tegengaan, iemand die een pil wil pakken zal een pil pakken. De drooglegging in de VS destijds was ook niet hun beste moment. Je zou mijn inziens beter de vrije keuze geven aan de bevolking en ze leren omgaan met druggebruik (en dat zal veel geld kosten, maar een pak minder dan wat er nu aan repressie wordt gegeven). Gebruikers begeleiden en opvangen i.p.v. te straffen. Producten aanbieden die kwalitatief zijn en waarvan de gebruiker weet wat er in zit. Dat, en bikkelhard zijn voor iedereen die illegaal produceert of verkoopt. My 2 cents, ik drink zelf geen alcohol of gebruik geen illegale drugs. Maar als mede sociaal-liberaal lijkt me dit de beste optie.

Anyway, twee alinea's die heel veel op elkaar smijten, wat kort door de bocht gaan en gelijk wie wil zal hier een quote kunnen uithalen om alles af te breken. Daarom dat ik ook niet op P&A kom. Maar doe zo voort! :unsure:
 
Ik snap niet waarom legalisatie Europees of globaal enkel rationeel beter is maar gevoelsmatig niet. De 'war on drugs' is verloren. De situatie waar we nu in zitten is dat we sterke criminele netwerken hebben die de productie en verdeling doen, we hebben gebruikers die illegaal bezig zijn (verdoken gebruik, strafbaar gebruik, amper maatschappelijke opvolging, frequenteren in illegal milieus,...), preventie en harm reduction zijn enorm beperkt waardoor heel veel mensen niet weten wat de effecten zijn, wat er gevaarlijk is, waar je rekening mee moet houden (scoor maar eens politiek met preventie, zelfs voor alcohol geraken ze zelden verder dan posters op de autostrade, hell, ze durven niet eens raken aan alcoholverkoop op diezelfde autostrades).

De illegaliteit van drugs zorgt voor enorm veel pijn aan de maatschappij. Het gebruik ga je niet tegengaan, iemand die een pil wil pakken zal een pil pakken. De drooglegging in de VS destijds was ook niet hun beste moment. Je zou mijn inziens beter de vrije keuze geven aan de bevolking en ze leren omgaan met druggebruik (en dat zal veel geld kosten, maar een pak minder dan wat er nu aan repressie wordt gegeven). Gebruikers begeleiden en opvangen i.p.v. te straffen. Producten aanbieden die kwalitatief zijn en waarvan de gebruiker weet wat er in zit. Dat, en bikkelhard zijn voor iedereen die illegaal produceert of verkoopt. My 2 cents, ik drink zelf geen alcohol of gebruik geen illegale drugs. Maar als mede sociaal-liberaal lijkt me dit de beste optie.

Anyway, twee alinea's die heel veel op elkaar smijten, wat kort door de bocht gaan en gelijk wie wil zal hier een quote kunnen uithalen om alles af te breken. Daarom dat ik ook niet op P&A kom. Maar doe zo voort! :unsure:

Ik ben het daar allemaal mee eens hoor. Realistisch is dat allicht de beste optie, maar ik vind het jammer dat we moeten legaliseren omdat het een strijd is die we niet kunnen winnen. In mijn ideale wereld zou ik liever een drugsvrije maatschappij zien. Maar utopieën blijven utopieën voor een reden.

En bij deze een warme uitnodiging om toch eens op bezoek te komen op P&A :unsure:
 
Welke BG'ers mogen er aan jouw droomtoog verschijnen met een alcoholvrije pint?

Ooh, da's een gevaarlijke. Straks stel ik mensen teleur.

Maar de twee die meteen in mijn hoofd springen zijn @Nahrtent en @Gavin. En als ik dan verder nadenk ... @JPV, @stungunner, @Loser, @Mulan, @puni en @Tha_nOn mogen zeker ook aanschuiven. En ik vergeet er sowieso een paar (sorry!). Jijzelf ook. Ik denk dat dat wel een interessante avond zou kunnen worden :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Ooh, da's een gevaarlijke. Straks stel ik mensen teleur.

Maar de twee die meteen in mijn hoofd springen zijn @Nahrtent en @Gavin. En als ik dan verder nadenk ... @JPV, @stungunner, @Loser, @Mulan, @puni en @Tha_nOn mogen zeker ook aanschuiven. En ik vergeet er sowieso een paar (sorry!). Jijzelf ook. Ik denk dat dat wel een interessante avond zou kunnen worden :unsure:
Toch slim er nog eentje tussen te steken die ook totaal geen alcohol drinkt! 🥳
 
Zie kijk, nu is @nestorius verdrietig :(
Ge moogt allemaal komen!
Nee, ik doelde eerder op het feit dat ge @Avondland ook wel zou kunnen appreciëren voor een interessante avond. Ik bedoel maar, als iemand zijn nick avondland is dan kan dat toch enkel goeie avonden opleveren? Maar bedankt dat je mij niet wil schofferen. Hoewel ik mij soms oprecht afvraag of wij wel zouden overeen komen, soms heb je standpunten waarvan ik denk: seriously? Om dan op andere vlakken af te komen met standpunten waarvan ik denk, daar kan ik mij vollledig in vinden. Voor mij ben je een van die forumleden waar ik soms kop noch staart aan kan krijgen. Maar langs de andere kant intrigeert mij dat wel een beetje en zorgt het ook voor een verfrissende kijk op bepaalde zaken.
 
Nee, ik doelde eerder op het feit dat ge @Avondland ook wel zou kunnen appreciëren voor een interessante avond. Ik bedoel maar, als iemand zijn nick avondland is dan kan dat toch enkel goeie avonden opleveren? Maar bedankt dat je mij niet wil schofferen. Hoewel ik mij soms oprecht afvraag of wij wel zouden overeen komen, soms heb je standpunten waarvan ik denk: seriously? Om dan op andere vlakken af te komen met standpunten waarvan ik denk, daar kan ik mij vollledig in vinden. Voor mij ben je een van die forumleden waar ik soms kop noch staart aan kan krijgen. Maar langs de andere kant intrigeert mij dat wel een beetje en zorgt het ook voor een verfrissende kijk op bepaalde zaken.

Als we over alles hetzelfde denken, zou het ook maar een saaie avond worden he. Ik ben op zich wel blij dat je me niet meteen ik een hokje kan stoppen, maar ben nu wel benieuwd naar welke standpunten van me die een "seriously" bij je teweegbrengen :unsure:. Enfin, buiten de alcohol dan waarschijnlijk.
 
Als we over alles hetzelfde denken, zou het ook maar een saaie avond worden he. Ik ben op zich wel blij dat je me niet meteen ik een hokje kan stoppen, maar ben nu wel benieuwd naar welke standpunten van me die een "seriously" bij je teweegbrengen :unsure:. Enfin, buiten de alcohol dan waarschijnlijk.
laten we zeggen dat ik soms de indruk heb dat ge wat de naïeve socialist zit (sorry, kan het niet anders verwoorden). Zeker als het gaat over zaken als werklozen. Alhoewel ik u er ook soms van verdenk om bepaalde standpunten harder naar een bepaalde kant te trekken om weerwerk te bieden aan de tegengestelde mening. (Wat geen verwijt is hoor, zelf doe ik het soms ook gewoon om extreme meningen te counteren)
 
Terug
Bovenaan