Ik heb een heel groot onrechtvaardigheidsgevoel. En heb ook een hekel aan fake news.
En ik heb al drie jaar een waanzinnig slaaptekort
Ja absoluut. Wie mijn posts in het toevluchtsoord al gelezen heeft, weet dat het hier al niet van een leien dakje gelopen is. Heel erg moeilijke (in)slapers, mijn dochter die al meer dan een jaar permanent zwaar verkouden is, ... Het permanente slaaptekort, de stress, de zorgen, ... zelfs in ideale omstandigheden heb je eigenlijk geen zeggenschap meer over je eigen agenda, maar met die zaken er boven op zitten wij al drie jaar in overlevingsmodus.
Ik zou graag al terug verdere reizen doen, mijn vrouw is daarin nog heel terughoudend. Ik kan me daar erg in frustreren, maar op zich heeft ze gewoon gelijk. De vakanties die we al gedaan hebben, waren de kinderen ziek. Dan ben je op zich wel content dat je gewoon aan de Belgische kust zit en niet ergens in de rimboe ...
Maar ik heb absoluut het gevoel dat mijn leven nu compleet on-hold staat, en ik heb het er heel moeilijk mee dat ik niet echt leuke vooruitzichten heb in de nabije toekomst.
En dan valt de gedachte wel eens dat het toch makkelijker was zonder kinderen, en vraag je je af of je wel gemaakt was voor het ouderschap. Zeker als je andere ouders schijnbaar moeiteloos toch nog werk, vrije tijd en kinderen ziet combineren.
Maar mijn leven zou niet compleet zijn zonder kinderen, en ik zou mijn twee kadees voor geen geld van de wereld willen missen. De dag dat er iets met hen zou gebeuren, spring ik van een brug. Ik zou dat nooit kunnen overleven.