Wat is voor jou een taboe onderwerp, iets waar je niet graag over spreekt of discussieert?
Ik heb niet echt een taboe onderwerp. Ik discussieer graag over alles. Ik doe het echter minder als vroeger omdat het mij tegenwoordig gewoon minder interesseert.
Of in ieder geval er komt mij toch niet direct iets voor het oog.
Draagt dan ook een hakama? Of hoe noemt die broekrok? Altijd jaloers op geweest dat ze dat niet hadden bij mijn gevechtssport vroeger.
Ja een hakama is aanwezig. Vroeger was dat wel ok. Tegenwoordig met die stoma is dat wat irritanter aangezien die riemen en gordels ongeveer in dezelfde zone zitten. Wat het wat ingewikkelder maakt.
Heb ik ook ooit willen doen Aikido maar daar waren toen in de club in Bouwel letterlijk geen kinderen (of zelfs tieners), wel hapkido gedaan daar (ook wel voornamelijk met volwassenen maar bon
) maar daar mee gestopt na de blauwe band omdat er geen enkele competitie bestond en je in feite ook te weinig echt kon 'vechten' met elkaar, heel veel trappen, stoten, grepen, ... geoefend en nen hoop nutteloze Koreaanse woorden maar meh om dan in t beste geval één keer per jaar examen te doen (waar echt quasi iedereen altijd wel slaagde tenzij vanaf zwart als je naar volgende dan wou... . Het meest actiefilm gericht was daar wat technieken om paar stappen op een rechte muur te kunnen zetten met een kick op het einde.
Is Aikido wel meer gericht op competitie/vechten met je tegenstander? Of wat zijn zo de belangrijkste waarden/zaken in de sport? Leeft dat in België wat?
Sowieso doen wij geen competitie. Wij doen wel vrij gevecht, waarbij je dan 1 persoon hebt die moet verdedigen en dat 3 -4 personen dan eender hoe (maar gecontroleerd) mag aanvallen. Soms is dat met wapens (stokken, messen, geweer, katana, ... heck zelfs paraplu's) maar dat is meestal eerder weggelegd voor de hogere gordels of de examens. Maar het is nog altijd dag en nacht verschil tussen zo een oefening en het echte werk...
Het probleem is nu eenmaal dat een groot onderdeel van onze technieken en oefeningen gebaseerd is op controle en een opeenvolging van klemmen, bewegingen, grepen en dergelijke meer. Daarom dat die hakama ook destijds gecreëerd voorzien was (dat je de techniek van uw meester niet zomaar met uw ogen kon stelen) en het zelfs moest zien uit te vogelen op basis van de info die je kreeg.
En zoals altijd als je den idioot wilt uithangen of den type van ik voel toch lekker niets dan is het ofwel zetten wij die greep aan op gevoel en dat is ok ofwel laten we die in hun waan zitten. Aangezien de enige manier om dergelijke types te overreden is ofwel een andere beweging die zij niet verwachten uit te voeren (maar bon, desondanks kun je daarmee iets verzwikken of verkeerd neerkomen waardoor je de lucht uit uw longen geduwd worden) ofwel moeten we gewoon sneller en harder doorgaan en dan breek je iets. Dat maakt het dan ook moeilijk om daarmee competitie te doen. Daarnaast is de wijze hoe je iemand moet benaderen bij elke persoon anders - sommige creperen al als je iemand hun arm nog maar lichtjes achter de rug brengt, de anderen zijn elastieken waarbij je de arm achter iemand zijn rug zet en ze u met een glimlach aankijken, maar pas je dan de richting van uw klem / beweging aan dan zie je die elastieken minder elastiek zijn. Na een tijd voel je dat aan, maar het blijft toch altijd een beetje aftasten. Wat het ook zo moeilijk maakt om het te bemeesteren. Omdat het verschil tussen die persoon voelt niets of die persoon staat op de grond te wenen als een kind een fractie van een milimeter verschil is of kan zijn bij het uitvoeren van de beweging. Of de beweging van vlot naar op een seconde uitgevoerd te hebben.
En laat mij eerlijk zijn dat ik toen ik nog niet zwart was 1 keer gebruikt heb, en ik toen op 1 seconde een medeleerling die mij al een ganse tijd aan het irriteren en uitdagen was op 3 plaatsen zijn arm had gebroken nadat die mij een slag gaf. Ik heb daar toen wel mijn levieten gelezen gekregen
van de clubleiding omdat zij gebeld waren door de school hierover (en een boem straf mogen schrijven van de leerkrachten).
Op het gebied van onze club doen wij het niet slecht zou ik zeggen. Zeker niet bij de kinderen. Bij de groten is het gewoon wat minder. Het is nu eenmaal geen sexy sport zoals braziliaanse jujutsi of taekwondo of judo (waar je wel een vorm van competitie hebt). Bij de kinderen zaten we meestal toch met een groep over de jaren heen die balanceerde tussen de 25 en de 40 kinderen. Maar ja, ik ben op mijn 16de begonnen met kindertraining te geven als hulp. En in 24j leer je wel eens iets
.
Het voornaamste doel achter de sport is eigenlijk om zonder te buigen op uw kracht om uzelf te verdedigen. En als je de Seagal (de vroegere films dan ook eerder) daar een beetje in volgt dan zie je de mogelijkheden ervoor. Niet iedereen heeft het postuur van Rambo of van Terminator.
En het is vooral aandoenlijk wanneer je een groepje kinderen van 6 - 8 jaar zo serieus met elkaar in vrij gevecht zien gaan. Waarbij ze toch hun best proberen te doen maar toch ook niet die persoon proberen te veel pijn te doen.
Leeft die sport. Mwah, volgens mij zien de meeste ouders het eerder als een goedkope vorm van opvang waarbij die kinderen ook nog een beetje weerbaar gemaakt worden en ze zich amuseren. Maar bij de volwassenen is het gewoon enorm moeilijk om mensen daar warm voor te houden. Als je daar met een groepje aan start, dan is dat makkelijker om dat vol te houden dan als je op uw eentje daaraan start. Je mag niet vergeten dat er zoveel leukere dingen te doen zijn op een vrijdag avond na het werk of een zondagmorgen dan naar de club te komen om vb op zondag 1 uur te spenderen aan 1 oefening / basistechniek, te denken dat je het eindelijk beet hebt om het dan de week later opnieuw te proberen en tot de constatatie te komen dat het u toch niet lukt of dat die aha erlebenis die je dacht gehad te hebben, en waarbij het vorige keer zo goed ging, het gewoon niet lukt of gewoon niet lukt zoals jij had gehoopt dat het zou lukken. En ja dat heb ik al veeeeeeel meegemaakt. Dat ik na 30 minuten te oefenen de volledige kliek hoge gordels zonder problemen die oefening kan doen, en dan 1 week later dat ik terug volledig hervallen ben in de routine van de verkeerde beweging te doen en het gewoon niet in te zien dat je die fout van een beweging 2 milimeter verkeerd te doen waardoor die niet meer goed is.
En het andere probleem is dat het geen ubergrote club is waardoor je meestal met dezelfde zult trainen of er gewoon enorm weinig nieuw bloed is waardoor de ene witte gordel weer maar eens met een zwarte gordel moet trainen. En het voor hem/haar aanvoelt alsof ze de enigste is die er niets van kent. En dat werkt dan voor de meesten ook nog eens demotiverend.
Maar ja, is ook logisch natuurlijk. Anders had je geen witte gordel. Maar voor veel mensen kan dat fenomeen wel al eens afschrikwekkend werken.
En daarnaast is het ook een relatief onbekende sport waar toch nog redelijk wat vooroordelen over zijn. Zo het principe van, als je dat doet ben je een vechtersbaas of dat is voor de kneusjes, de echte mannen die doen karate, judo, thaibox of... noem 1 van de andere vechtsporten die een iets straffere "rep" hebben.
.
