We zitten met een heel vervelende situatie:
Een maand geleden krijgen we een bod op ons appartement. Het bod aanvaarden wij en we laten het op papier zetten en ondertekenen (voor bod en aanvaardeing).
De kopers hadden een tolk bij, want spreken gebrekkig Engels. Ze vragen of ze bij het Vlaams Woningfonds mogen lenen en of we op hen willen wachten. Net zoals bij andere kopers voordien antwoorden wij hetzelfde: dit is geen optie voor ons. Ze mogen dat uiteraard aanvragen, maar moeten ook via een bank gaan voor plan B. Geen probleen, want ze konden ver boven het bod lenen zogezegd en op het bod wordt zelfs geen opschortende voorwaarde gezet.
Nu een maand verder en na lang aandringen bij onze notaris om eindelijk de compromis te tekenen vragen ze 8 weken, vanaf de compromis, opschortende voorwaarde om een lening bij het Vlaams woningfonds te bekomen. Wij geven door dat 3 weken het maximum is dat we nog willen wachten, want hebben al veel tijd verloren.
Maar ze houden voet bij stuk. Mijn notaris zegt ook dat bij een Vlaams woningfonds er een schatter langskomt. En als hij de woning lager inschat de verkoop niet doorgaat.
De notaris laat ook weten dat als we niet akkoord gaan het een procedure slag wordt die heel lang kan aanslepen en in die periode mogen wij het appartement niet verkopen. We zitten met een zware overbruggingskrediet...
Mijn notaris stelt voor om hen 4-5 weken opschortende voorwaarde te geven. Hij zal dat voorleggen aan hun notaris. Wij gaan hier uiteindelijk mee akkoord.
Maar als ze toch 8 weken vragen heb ik zin om voet bij stuk te houden. Want voor hetzelfde geld zeggen ze binnen 8 weken dat ze de lening toch niet krijgen of schat de schatter het lager in en kunnen we terug van 0 beginnen. Anderzijds moeten we hen mogelijks voor de rechter slepen, kunnen we maanden lang niet verkopen en kunnen zij de schadevergoeding mogelijks niet betalen.
Een beetje een venting my frustration post/vraag om raad.
Een maand geleden krijgen we een bod op ons appartement. Het bod aanvaarden wij en we laten het op papier zetten en ondertekenen (voor bod en aanvaardeing).
De kopers hadden een tolk bij, want spreken gebrekkig Engels. Ze vragen of ze bij het Vlaams Woningfonds mogen lenen en of we op hen willen wachten. Net zoals bij andere kopers voordien antwoorden wij hetzelfde: dit is geen optie voor ons. Ze mogen dat uiteraard aanvragen, maar moeten ook via een bank gaan voor plan B. Geen probleen, want ze konden ver boven het bod lenen zogezegd en op het bod wordt zelfs geen opschortende voorwaarde gezet.
Nu een maand verder en na lang aandringen bij onze notaris om eindelijk de compromis te tekenen vragen ze 8 weken, vanaf de compromis, opschortende voorwaarde om een lening bij het Vlaams woningfonds te bekomen. Wij geven door dat 3 weken het maximum is dat we nog willen wachten, want hebben al veel tijd verloren.
Maar ze houden voet bij stuk. Mijn notaris zegt ook dat bij een Vlaams woningfonds er een schatter langskomt. En als hij de woning lager inschat de verkoop niet doorgaat.
De notaris laat ook weten dat als we niet akkoord gaan het een procedure slag wordt die heel lang kan aanslepen en in die periode mogen wij het appartement niet verkopen. We zitten met een zware overbruggingskrediet...
Mijn notaris stelt voor om hen 4-5 weken opschortende voorwaarde te geven. Hij zal dat voorleggen aan hun notaris. Wij gaan hier uiteindelijk mee akkoord.
Maar als ze toch 8 weken vragen heb ik zin om voet bij stuk te houden. Want voor hetzelfde geld zeggen ze binnen 8 weken dat ze de lening toch niet krijgen of schat de schatter het lager in en kunnen we terug van 0 beginnen. Anderzijds moeten we hen mogelijks voor de rechter slepen, kunnen we maanden lang niet verkopen en kunnen zij de schadevergoeding mogelijks niet betalen.
Een beetje een venting my frustration post/vraag om raad.