De verhouding personeel/bewoner is veel hoger, er zijn aangepaste activiteiten en er is véél meer eigenlijke zorg. Een gewoon rusthuis is eigenlijk meer "wonen in een all-inclusive hotel", waarbij de bewoner nog een grote graad van autonomie krijgt (en nodig heeft), en er sporadische hulp is waar dat nodig is. Het is meer assistentie dan hulp, omdat er nog een graad van "eigen inzet" door de bewoner nodig is.
Een voorbeeld van een centrum specifiek voor dementie is bvb De Bijster in Essen.
Dementie is een ziekte die op het brein inwerkt, maar aangezien het brein alles aanstuurt, zijn de effecten daarvan wijdverspreid, dus ook fysiek. Je kunt een absolute beer van een vent zijn, maar als de eigenlijke aansturing wegvalt, teer je ook gewoon weg. Mensen sterven vaak niet door de dementie zelf, maar door de randverschijnselen die te erg worden, zoals ondervoeding (door apathie of omdat ze fysiek niet meer kunnen slikken), longontstekingen (door lagere weerstand of het verslikken), ...
