Het veranderen (verhogen) van intonatie en kortere woorden, wat je automatisch doet, is wel positief. Maar in de derde persoon spreken is niet direct standaard. Je doet het uiteraard wel als je iets uitlegt (mama gaat dit doen want blabla) maar normaal gezien toch niet consequent. Ik kan me ook niet herinneren dat ik mijn kinderen aansprek in de derde persoon (dus wel over mezelf soms wat minderde over tijd, niet over hen)Nee mensen hebben de neiging om hun taal helemaal te veranderen als ze tegen kinderen praten. Maar je praat best gewoon zoals je tegen volwassenen zou praten...