Enira
Well-known member
Werkte je al van thuis pre-corona?
Nooit
Hoeveel werk je nu van thuis?
100%, sinds maart 2020. Ik ben enkel in augustus en juli twee dagen per week terug naar de bureau gekomen.
Hoe bevalt het nu?
Het begint saai en frustrerend te worden.
Enerzijds doordat mijn thuis situatie er totaal niet op voorzien is. Op het werk had ik een docking station met twee schermen. Hier zit ik aan de eettafel zonder enig extra scherm beschikbaar. Gigantisch irritant als ik twee dingen naast elkaar probeer te zetten. Zo had ik in het begin door kolommen die van mijn kleine scherm vielen de verkeerde kortingen toegepast.
50% van mijn stoelen zijn plat gezeten en mijn been begon te slapen (dan toch maar een onhandige lompe bureaustoel aangeschaft).
Tevens heb ik geen enkele ruimte vrij om mij af te zonderen. De dagen wanneer mijn dochter thuis is, zijn letterlijk een hel. Zij is een echt papas kindje en kan mij niet met rust laten en trekt mij om de vijf botten van mijn stoel om naar iets te gaan kijken of een speelgoedje aan te geven. Dan wemelt ze om op mijn schoot te komen zitten en wilt ze mee komen typen. Ik moet mijn vriendin met de klein uit huis jagen wanneer zij thuis is tijdens de werkweek (shiften met weekends). Ga maar naar je ouders of ga wandelen ofzo. Anders geraakt er letterlijk niets af.
Anderzijds merk ik dat door het gemis van de wandelgangen ik niet veel meer oppik van naar waar het bedrijf naartoe gaat, wie met wat bezig is en zit iedereen maar wat inconsistent in zijn hoekje te werken. Je wordt pas zeer laat bij iets bij betrokken, soms wanneer het kalf al half verzopen is, en efficient is het soms toch niet.
Dagelijks wordt er tevens ook de ene na de andere meeting ingeschoten die ook een email had kunnen zijn, of in non covid tijdsperk gewoon 20 minuten iemand die aan je bureau staat. Allemaal back to back zonder enige minuut pauze tussen voor ne keer te gaan pissen. Collega's die dan ook straal agenda's negeren en als een cowboy meetings inschieten zet ik liever op een bootje in het midden van de atlantische oceaan met een pakske beschuiten en een fleske water. Ze weten wel wie ze zijn, van mijn kant regent het dan altijd declines totdat ze een juist tijdsslotje aantikken. Mijn agenda vult zich met niet betekenisvolle meetings, echt werk blijft liggen en als puntje bij paaltje komt ben je aan het einde van de dag gewoonweg gigantisch moe van feitelijk niets te doen.
Zal je thuiswerkgedrag veranderen post-corona?
Ik zou liefst van al twee dagen van thuis werken, wanneer er niemand thuis is en in alle rust.
Gewoon om de reistijd een beetje te compenseren, het is wel handig dat je meteen bij de crèche bent om de klein te gaan afhalen. Wanneer dat de klein naar de crèche en mijn vriendin met de late staat is het aan mij om ze af te halen. Dan ga ik mijn dagen wel zo plannen dat ik dan thuis kan werken. Zit ik rustig en moet het arm schaap niet tot 6u op de crèche haar broekske slijten.
Moest er nu nog iets aan de brakke meeting cultuur gebeuren dan zou ik helemaal blij worden.
Nooit
Hoeveel werk je nu van thuis?
100%, sinds maart 2020. Ik ben enkel in augustus en juli twee dagen per week terug naar de bureau gekomen.
Hoe bevalt het nu?
Het begint saai en frustrerend te worden.
Enerzijds doordat mijn thuis situatie er totaal niet op voorzien is. Op het werk had ik een docking station met twee schermen. Hier zit ik aan de eettafel zonder enig extra scherm beschikbaar. Gigantisch irritant als ik twee dingen naast elkaar probeer te zetten. Zo had ik in het begin door kolommen die van mijn kleine scherm vielen de verkeerde kortingen toegepast.
50% van mijn stoelen zijn plat gezeten en mijn been begon te slapen (dan toch maar een onhandige lompe bureaustoel aangeschaft).
Tevens heb ik geen enkele ruimte vrij om mij af te zonderen. De dagen wanneer mijn dochter thuis is, zijn letterlijk een hel. Zij is een echt papas kindje en kan mij niet met rust laten en trekt mij om de vijf botten van mijn stoel om naar iets te gaan kijken of een speelgoedje aan te geven. Dan wemelt ze om op mijn schoot te komen zitten en wilt ze mee komen typen. Ik moet mijn vriendin met de klein uit huis jagen wanneer zij thuis is tijdens de werkweek (shiften met weekends). Ga maar naar je ouders of ga wandelen ofzo. Anders geraakt er letterlijk niets af.
Anderzijds merk ik dat door het gemis van de wandelgangen ik niet veel meer oppik van naar waar het bedrijf naartoe gaat, wie met wat bezig is en zit iedereen maar wat inconsistent in zijn hoekje te werken. Je wordt pas zeer laat bij iets bij betrokken, soms wanneer het kalf al half verzopen is, en efficient is het soms toch niet.
Dagelijks wordt er tevens ook de ene na de andere meeting ingeschoten die ook een email had kunnen zijn, of in non covid tijdsperk gewoon 20 minuten iemand die aan je bureau staat. Allemaal back to back zonder enige minuut pauze tussen voor ne keer te gaan pissen. Collega's die dan ook straal agenda's negeren en als een cowboy meetings inschieten zet ik liever op een bootje in het midden van de atlantische oceaan met een pakske beschuiten en een fleske water. Ze weten wel wie ze zijn, van mijn kant regent het dan altijd declines totdat ze een juist tijdsslotje aantikken. Mijn agenda vult zich met niet betekenisvolle meetings, echt werk blijft liggen en als puntje bij paaltje komt ben je aan het einde van de dag gewoonweg gigantisch moe van feitelijk niets te doen.
Zal je thuiswerkgedrag veranderen post-corona?
Ik zou liefst van al twee dagen van thuis werken, wanneer er niemand thuis is en in alle rust.
Gewoon om de reistijd een beetje te compenseren, het is wel handig dat je meteen bij de crèche bent om de klein te gaan afhalen. Wanneer dat de klein naar de crèche en mijn vriendin met de late staat is het aan mij om ze af te halen. Dan ga ik mijn dagen wel zo plannen dat ik dan thuis kan werken. Zit ik rustig en moet het arm schaap niet tot 6u op de crèche haar broekske slijten.
Moest er nu nog iets aan de brakke meeting cultuur gebeuren dan zou ik helemaal blij worden.
Laatst bewerkt: