Niet zagen. Spel is nog niet eens uit... 2-3 weken na release kunt ge't op bv Bol wss al 15 tot 20 euro goedkoper fysiek kopen. Like a dragon : IW (55 ipv 70 euro) en Persona 3 Reload (49 ipv 70 euro) heb ik daar ook niet de volle prijs betaald wat ze digitaal durven vragen op de PSN Store (daar koop ik alleen maar tijdens sales en dan ook voor games waar ik geen fysieke kopie voor wil).Dat spel staat wel hoog geprijsd overal.. 70 euro en meer zelfs.. pffff
Kopen, spelen en verkopen of wachten als ge het te veel vind.
Snap niet waarom in 2024 er nog steeds gezucht wordt op een release prijs van €70. Wa kunt ge tegenwoordig nog doen met €70...
Als ge er 30/40 uur op speelt denk ik dat het entertainment gewijs een van de beste aankopen is daje kunt doen voor die prijs/tijd.
SkyRed7
Active member
Ik heb deze volledig met 1 hand gespeeldWat ik van de demo heb kunnen spelen zag er al goed uit! Wegens blessure is het wel niet handig met een controller voorlopig.
Misschien toch maar op release of kort erna kopen.
En wat is de review van iemand met één hand?Ik heb deze volledig met 1 hand gespeeld
Michster
Well-known member
Ik snap de gedeeltelijke vergelijkingen met Sekiro/nier automata/Bayonetta wel, maar mensen die het opnieuw een souls-like willen noemen, zijn toch aan het overdrijven.
Enerzijds hebt ge de flashy hack&slash combat van Nier automata met skilltrees die sleutelpunten die ze richten op perfect dodges en counter-attacks.
Anderzijds hebben vijanden een stance-meter gelijk in Sekiro, maar het is te zien hoe diep/deftig die uitgewerkt in de volledige game.
Grootste minpunten in mijn ogen na het spelen van de demo:
-> post-apocalyptische wereld levels in de stijl van Nier Automata: afgebrokkelde steden met overwoekerend groen her en der. Niet bijster interessant visueel
-> de Engelstalige VA... voorlopig niet overtuigd. Koreaans klonk wel deftig
-> in performance mode vind ik dat de visuals wel een grote hit nemen qua resolutie.
-> ontwerp van monsters is weinig/niet origineel
Enerzijds hebt ge de flashy hack&slash combat van Nier automata met skilltrees die sleutelpunten die ze richten op perfect dodges en counter-attacks.
Anderzijds hebben vijanden een stance-meter gelijk in Sekiro, maar het is te zien hoe diep/deftig die uitgewerkt in de volledige game.
Grootste minpunten in mijn ogen na het spelen van de demo:
-> post-apocalyptische wereld levels in de stijl van Nier Automata: afgebrokkelde steden met overwoekerend groen her en der. Niet bijster interessant visueel
-> de Engelstalige VA... voorlopig niet overtuigd. Koreaans klonk wel deftig
-> in performance mode vind ik dat de visuals wel een grote hit nemen qua resolutie.
-> ontwerp van monsters is weinig/niet origineel
kimme1975
Well-known member
Zagen? Ik stel gewoon vast pippo. En ja ik vind dat hoog geprijsd. Dat is mijn mening erover
Eten
Agreed.
Het zijn sales op psn. Voor dat geld hebt ge wel een hele hoop andere games.
Visueel vind ik het geheel er maar simpel uitzien. Zeer degelijke geanimeerd maar als de achtergrond karton is /care.
Bradhadair
Member
Voor mij is die zin al tegenstrijdig, aangezien ik Sekiro op zich al een souls-like vind...
Ook even online gaan kijken, aangezien Soulsbornes niet mijn ding zijn, dus waarschijnlijk diepere zaken mis, maar ook daar niet wijzer geworden dan "afhankelijk van wat je als de core elements van soulsborne beschouwt is Sekiro wel of geen deel van het genre".
Zal iets zijn zoals ik bij TRPG's en JRPG's ook nog intern verschillen zie binnen de genres, waar niet-fans die ook vaak samen duwen in de één groep.
Toch ook maar voor een paar dagen
Ja dat is uiteraard waar, in sales of als je een tijdje wacht worden games relatief snel goedkoper en heb je nog meer value. Daarom dat ik ook zei, je kan altijd wachten en dit binnen een paar maand kopen. Maar als het iets is dat je echt day one wilt vind ik dat nu ook niet de slechte aankoop voor een hele tijd entertainment.
Ja visuel vond ik het ook niet altijd mindblowing, de intro was dat wel het eerste echte level minder. Maar zeker niks slecht m, ben benieuwd.
Jeezes... had ook maar mijn mening gegeven... en ja, mensen zagen rap terwijl daar geen reden voor bestaat als ge geduld hebt en prijsdalingen afwacht. Also, direct op de man spelen, tof. Heb u geen woordjes genoemd he. Peace and love bro.
Laatst bewerkt:
Het lijkt het meest op Sekiro qua combat, maar niet per se qua moeilijkheid. Het is snel en veel dogen, deflecten en vooral snel snel snel kloppen en slaan.
Net zoals ik Rise of the Ronin geen Soulslike vind, vind ik dit er ook geen. Het spel leent hier en daar misschien kleine aspecten net zoals Ronin dat ook doet maar dat maakt het geen Soulslike.
Beide games hebben om te beginnen een difficulty keuze waarbij 'normal''vrij eenvoudig voelde op het eerste zicht en je nog eens extra kan zakken. Beide games zijn dus vrij toegankelijk voor iedereen om te spelen.
Als we dan kijken daar de gelijkenissen tussen deze games en de souls games, dan gaat het meer om kleine zaken zoals:
- het gebruik van bonfires ( checkpoints die vijanden respawnen ) maar in Ronin is dit eigenlijk niet meer dan gewoon een fast travel punt 90% van de tijd. En in Stellar Blade is me opgevallen dat er zelf checkpoints zijn tussen de kampen/bonfires door. Dus dat maakt het ook nog eens toegangkelijker.
- de games hebben 'uitdagende' bossfights al vind ik deze van niveau meer gewoon zoals de gemiddelde action game en niet op niveau van een soulslike tenzij je ze misschien op hard speelt, maar dat is wat het dus net ook geen soulslike maakt.. het feit dat die keuzes er zijn en het dus ook heel simpel kan gemaakt worden. Of gaan we DMC games ook soulslikes beginnen noemen?
- Je zou kunnen zeggen dat de combat ook zeer Soulslike is, maar dat is van de pot gerukt en is eigenlijk gewoon een action game... In het geval met Stellar Blade vind ik de game veel meer lijken op Nier of zelf gewoon Metal Gear Rising... Wat ook uitdagend kon zijn met grote boss fights en difficulty keuzes en checkpoint systemen.
Er wordt veel te vaal geroepen dat games soulslikes zijn terwijl dat vaak gewoon action of action adventure games zijn met soms al dan niet een iets meer uitdagende insteek.
kimme1975
Well-known member
Geen probleem zand erover.. mijn excuses.
Bradhadair
Member
Dark Souls is natuurlijk op zich dan ook een action RPG met enkele kleine eigenheden, en waar ga je net de grens leggen? ER zal altijd een overgangsgebied zijn...Het lijkt het meest op Sekiro qua combat, maar niet per se qua moeilijkheid. Het is snel en veel dogen, deflecten en vooral snel snel snel kloppen en slaan.
Net zoals ik Rise of the Ronin geen Soulslike vind, vind ik dit er ook geen. Het spel leent hier en daar misschien kleine aspecten net zoals Ronin dat ook doet maar dat maakt het geen Soulslike.
Beide games hebben om te beginnen een difficulty keuze waarbij 'normal''vrij eenvoudig voelde op het eerste zicht en je nog eens extra kan zakken. Beide games zijn dus vrij toegankelijk voor iedereen om te spelen.
Als we dan kijken daar de gelijkenissen tussen deze games en de souls games, dan gaat het meer om kleine zaken zoals:
- het gebruik van bonfires ( checkpoints die vijanden respawnen ) maar in Ronin is dit eigenlijk niet meer dan gewoon een fast travel punt 90% van de tijd. En in Stellar Blade is me opgevallen dat er zelf checkpoints zijn tussen de kampen/bonfires door. Dus dat maakt het ook nog eens toegangkelijker.
- de games hebben 'uitdagende' bossfights al vind ik deze van niveau meer gewoon zoals de gemiddelde action game en niet op niveau van een soulslike tenzij je ze misschien op hard speelt, maar dat is wat het dus net ook geen soulslike maakt.. het feit dat die keuzes er zijn en het dus ook heel simpel kan gemaakt worden. Of gaan we DMC games ook soulslikes beginnen noemen?
- Je zou kunnen zeggen dat de combat ook zeer Soulslike is, maar dat is van de pot gerukt en is eigenlijk gewoon een action game... In het geval met Stellar Blade vind ik de game veel meer lijken op Nier of zelf gewoon Metal Gear Rising... Wat ook uitdagend kon zijn met grote boss fights en difficulty keuzes en checkpoint systemen.
Er wordt veel te vaal geroepen dat games soulslikes zijn terwijl dat vaak gewoon action of action adventure games zijn met soms al dan niet een iets meer uitdagende insteek.
Je haalt het afwezig zijn van een moeilijkheidsgraad aan... maar daar waren ook net veel voorgangers, en die werden niet als revolutionair gezien.
Ook de respawnende vijanden en beperkte savelocaties zijn niet nieuw, eerder geherintroduceerd.
Zelfs de tactische combat is niet helemaal nieuw, maar die was toch net iets revolutionairder had ik de indruk.
En het is de unieke combinatie van de verschillende aspecten waardoor het er een nieuw subgenre is gedefinieerd. Vraag is hoeveel boxjes je moet aantikken om het zo te mogen noemen... en om jouw woorden te gebruiken wordt er dan veel te vaak geroepen dat het geen soulslike is wanneer er een boxje niet (voldoende) wordt afgevinkt (bv die discussies of Sekiro een Soklsborne is of niet).
Als ik alleen naar de combat kijk (wat ook het aspect is waar ik zei dat ik daar minder soulslike in wou, voor de rest geen klachten over de game), die voelt voor mij toch heel anders aan dan een Nier, DmC of Bayonetta (daarmee vergeleken is dit toch niet snel snel snel slaan). Daar zie ik net wel die aspecten in die meer richting soulsbornes gaan (niet zeer soulslike, maar teveel die richting uit voor mij). Niet dat dat de volledige game soulslike maakt voor mij (want dan was ik waarschijnlijk ook geen fan geweest van de rest van de gameplay), maar zeggen dat de combat te ver richting soulsbornes gaat is dan toch de beste manier om dat binnen actiegames eenvoudig te beschrijven zodat mensen snappen waar het over gaat.
kaydoh
Well-known member
Denk dat ge gene fan zijt van Souls zeker he?
Ik kan hier eigenlijk heel simpel op antwoorden. Ik vind "Soulslike" een van de domste termen die er is
Want dat ik eigenlijk geen genre aan zich naar mijn mening, mensen labelen graag alles omdat ze dan denken beter te weten wat ze gaan krijgen.
Het label soulslike was in het begin enkel en alleen een referentie van moeilijkheid, punishment on death en vaak bonfires. Maar met de jaren zijn er als maar meer en meer en meer en meer zaken bijgekomen die een game nu een "Soulslike" maken als het ergens één of een paar van die zaken ook in zijn game heeft. Bij elke game dat fromsoft maakt nu veranderd die formule ook precies alsof het ergens een eeuwig kneedbaar genre is.
De 3 Souls game, Bloodborne en Demon's Souls hebben gewoon een heel unieke en gelijkaardige stijl waarin gewoon een heel herkenbare formule zit dat een soort huismerk is van Fromsoft. Sekiro bijvoorbeeld vind ik daar zelf al niet echt meer 100% in passen want dat spel is gewoon te anders, maar je ziet en voelt nog altijd wel dat het een echte fromsoft game is. Maar is dat hetzelfde genre game?? Naar mijn menig niet, de focus van dat spel is anders ondanks dat het ook veel gelijkenissen heeft. Maar again mensen willen altijd alles een naam geven.
In het geval van MetroidVania wat ook een genre is gebaseerd op hoe bepaalde games spelen en werken is gaat dat veel beter op omdat daar de aspecten van het genre gewoon veel duidelijker zijn. Al merk je ook daar dat die term ook al eens random aan een game gegeven wordt waarvan ik denk "for real, gaan we dit nu ook al een metroidvania noemen?" Ik denk maar aan de eerste Jedi game op PS4 dat was een Soulslike metroidvania Star Wars game. Iedere keer als ik daar aan denk moet ik opnieuw lachen.
Veel van de aspecten van de echte Souls games zijn zelf niet eens uniek of nieuw, het is zoals je zelf zegt " de combinatie van zaken en de bepaalde feel en sfeer van de games" dat maakt de Souls games wat ze zijn en niet per se het hebben van bonfires... Mario en Sonic hadden ook bonfires als het ware. Als je een checkpoint pakt in die games en je sterft keer je terug naar die vlag en komen alle vijanden terug. Was Demon's Souls dan een Mario of Sonic Like?
Alles komt echt neer op "het kind moet een naam hebben". En in de media verkoopt het goed en trekt het veel aandacht als iets gelinkt kan worden aan de grote naam DARK SOULS!!! Dus de term Soulsike wordt graag vanaf het minimaal mogelijk is gebruikt, want olalala mensen gaan kijken!!!
In the end is DS, BB, ER, Sekiro, .... gewoon een action RPG met een specifieke formule die zelf niet in elk spel hetzelfde is. Er zijn uiteraard wel games die veel dichter in de buurt komen waarvan ik denk sure dat kan je nog linken... Zoals Lies of P, Lords of the fallen, Thymesia en er zijn er nog wel een paar.
Maar games zoals Ronin, Staller Blade en veel andere games zelf Nioh en WoLong zitten echt ver van die specifieke feeling en formule. Nioh vind ik echt zijn eigen identiteit en het gaan sowieso wel inspiratie gevonden hebben zoals veel games altijd overal inspiratie halen. Maar de core gameplay en sfeer/stijl en zelf pacing is zo anders dat dit echt compleet zijn eigen ding is. En dat is iets positiefs, waarom zou je zelf een copycat willen zijn en als label een genre krijgen dat letterlijk zegt je hebt een spel gemaakt dat hetzelfde is als...
Denk dat de combat dan misschien nog niet 100% klikte. Die perfect dodge of blink mechanic waarbij je rond de vijanden zoeft en slagen geeft om dan een special te gebruiken met al het vuurwerk dat er bij komt kijken om dan weer wat parries te flitsen en weer te springen en kloppen.
Ik weet niet welke Souls game gij gespeeld hebt, maar da was dan toch ook op Speed x3. Het is uiteraard niet letterlijk DMC of Bayonetta, maar het is wel een zeer fast paced combat systeem dat meer richting die action games gaat dan richting de trage Souls combat. Sekiro heeft ook meer dat hogere tempo door het niet hebben van stamina en de grapling hook. Maar zoals ik hiernet al zei, voor mij ligt Sekiro ook af ver van de standaard Souls formule.
Waarom moet je dat ook zo perfect kunnen pinpointen naar iets? Er is toch een demo? Je speelt en voelt toch zelf is het leuk of niet, is het te traag, te snel, te makkelijk, te moeilijk... whatever. Het kan helpen om te zeggen het spel speelt meer in de stijl van Sekiro dan in die van DS1, maar zeggen tis meer een Soulslike is echt heel vaag en zegt echt niks want dat kan heel veel betekenen en vaak klopt het zelf voor den helft van den tijd niet.
