Sporten of niet

Sport jij?


  • Totaal aantal stemmers
    182
Mijn moeder is beginnen wandelen aan 55 jaar, er lopen verschillende gepensioneerden rond op de fitness die duidelijk geen leven vol sport achter de rug hebben, zwemmen is ook zo eentje die veel mensen recreatief beginnen doen op latere leeftijd,...
 
"healthspan" (wat is daar het juiste Ned. woord voor? :))
Levensverwachting


Maar de uitspraak was "na 20-30 jaar is het lichaam van een niet-sporter in veel betere staat". Dat betwijfel ik gewoon, omdat ik denk dat zo'n topsporter ondanks allerhande slijtage wel nog mobieler zal zijn en in betere conditie zal verkeren op hoge leeftijd, vergeleken met iemand die niets heeft gedaan.
En er is zeker een verschil van sport tot sport denk ik.
Er is indeed een verschil in welke sport, maar ook in de begeleiding die ge bij die sport krijgt.
En in België is imo veel te weinig deftige begeleiding voor sportende jongeren.


sgsg.jpg
Bullshido? :unsure:
 
Hangt toch echt van sport tot sport af en wat uw doelen zijn.

Als je op uw 40ste wilt gaan turnen, moet je niet verwachten dat je hetzelfde zal kunnen als iemand van 16jaar.

Of als je met gevechtsport begint moet je niet verwachten dat je je kunt meten met een jongere die het al jaren doet.

Bij sommige sporten is kan ook zijn dat je nooit de reflexen zal hebben, omdat je er later mee begonnen bent en die je die achterstand niet meer kunt wegwerken.

Anderzijds als je enkel sport om op hoog niveau mee te kunnen, vrees ik dat je je motivatie snel zal kwijt geraken.
Probleem is vooral dat je op uw sterkste bent rond uw 28ste ongeveer.
Daarna neemt uw potentieel af naarmate je ouder wordt. Dus als jij van een inactieve 40 jaar in actie schiet dan zal het ten eerste al even duren voor je iet of wat belastbaarheid hebt opgebouwd. Je kan niet op een basis terugvallen dus die moet je volledig opbouwen.
Ik heb het over fysieke sporten dan uiteraard.

En wat je doelen zijn? Ik denk dat iedereen zijn doel in sport wel is om beter te worden? Of een bepaalde doel na te streven?
Dat doel of hoe goed om is of kan worden is sterk afhankelijk van persoon tot persoon.
Het is vaak een gebrek aan doel dat ervoor zorgt dat men stopt met sporten. Of het niet meer kunnen halen van een bepaald niveau.
 
Is juist omgekeerd. Lopen zorgt voor een hogere botdichtheid wat osteoporose tegen gaat.

Lopen zorgt wel dat je sneller rimpels krijgt. :oi22:
Dat het voor hogere botdichtheid zorgt is waar (maar daar staat het echt niet alleen in), maar lopen is wel een tamelijk 'slechte' sport als het op belasting van de gewrichten aankomt. Het zal qua calorieverbranding en 'cardiovasculaire training' één van de meest efficiënte sporten zijn, maar dat is het dan ook. Ik loop meerdere loopwedstrijden (genre ten miles, marathon van brussel) op een jaar, maar buiten dat loop ik eigenlijk quasi nooit. Als ik cardio doe is het bijna altijd roeien, crosstrainer of fietsen/spinning. Een orgasme voor de knieën is dat.
 
Ik sport omdat ik het graag doe, omdat het gezond is en omdat ik, in de periode dat ik actief sport, iets vrijer mag zijn met de calorie inname. Ik ga akkoord met de stelling dat "ik kan eten wat ik wil" overdreven is en zo bezie ik het ook niet. Maar in de periode dat ik heel actief fietste, kon ik zonder problemen in het weekend enkele donkere biertjes achterover slagen en af en toe eens een taartje binnenslaan.

Sinds 2 jaar weer een kind, en helaas een vrouw die het niet apprecieert dat ik langer dan een uur weg ben en zij voor twee kinderen moet zorgen, waaronder dus een kleintje die continue aandacht vereist. Dus vooral lopen, kortere afstanden, en dat gaat dan in vlagen afhankelijk van weer, tijd, etc. Sinds paar weken niet meer aan het lopen, maar vervangen door veel wandelen (5-10 km per dag).
Ik hoop volgende zomer weer actief te kunnen gaan fietsen, wat ik toch nog altijd veel liever doe dan lopen.
 
Het is wel zo dat je best voor je 40ste toch in actie schiet.
Want vanaf een bepaalde leeftijd heb je een achterstand opgebouwd die nog moeilijk tot niet weg te werken valt.
Ja dat lijkt me logisch. Hoe ouder, hoe rustiger je het zal moeten aanpakken. Je zal ook nooit een bepaald niveau meer halen. Maar, 't is nooit te laat.

Mijn moeder deed niets van sport. Is beginnen lopen op 50 jarige leeftijd. Een combinatie van wandelen en korte stukken lopen om een basis te vormen. Heel traag opbouwen om blessures te vermijden. Na 1,5 jaar heeft ze de Strong Viking run uitgelopen.

Zwemmen is ook een goede sport om er op latere leeftijd wat beweging in te krijgen.
 
Ik mis nog 'voor het sociaal contact' of iets dergelijks in de poll. Ik doe graag teamsporten omwille van de sport zelf maar ook alles wat er rond hangt, de derde helft dus met andere woorden.
Ik zou het moeilijk kunnen opbrengen om individueel te sporten. Helaas is sinds de corona de samenleving nóg individualistischer geworden en hebben vele clubs meer moeite om spelers/vrijwilligers te vinden. Net zoals de jeugdbewegingen is het toch iets wat leven en ontmoetingen brengt in het gemiddelde dorp.
Meerdere 30+ leeftijdsgenoten zijn al gestopt omwille van gezinsprioriteiten, het doet enigszins deugd om vast te stellen dat ik conditioneel nog goed sta in vergelijking met hen :coolbrows:
 
Levensverwachting

Is dat niet "lifespan"? ;D

Mijn doel is mijn "healthspan" (de periode van gezond te zijn) te verlengen/maximaliseren.

Dat mijn lifespan (levensverwachting) langer wordt, is prima. Maar indien ik van mijn 75 tot 85 zou leiden aan Alzheimer of dementie, hoeft mijn lifespan niet noodzakelijk te worden verlengd. :)
 
  • Leuk
Waarderingen: Lint
Ja dat lijkt me logisch. Hoe ouder, hoe rustiger je het zal moeten aanpakken. Je zal ook nooit een bepaald niveau meer halen. Maar, 't is nooit te laat.

Mijn moeder deed niets van sport. Is beginnen lopen op 50 jarige leeftijd. Een combinatie van wandelen en korte stukken lopen om een basis te vormen. Heel traag opbouwen om blessures te vermijden. Na 1,5 jaar heeft ze de Strong Viking run uitgelopen.

Zwemmen is ook een goede sport om er op latere leeftijd wat beweging in te krijgen.

Dit.

Wetenschappelijk onderzoek laat daar geen enkele twijfel over bestaan.

Je bent nooit te oud om met krachttraining (of cardio) te beginnen.

Ze hebben dat o.a. getest bij 70, 80 en 90plussers en de positieve gevolgen op talloze gezondheidsindicatoren waren na 3 - 6 maanden telkens verbluffend.
 
Is dat niet "lifespan"? ;D

Mijn doel is mijn "healthspan" (de periode van gezond te zijn) te verlengen/maximaliseren.

Dat mijn lifespan (levensverwachting) langer wordt, is prima. Maar indien ik van mijn 75 tot 85 zou leiden aan Alzheimer of dementie, hoeft mijn lifespan niet noodzakelijk te worden verlengd. :)
Ah, ik denk dat daar niet echt 1 woord voor is. "Gezonde levensduur" ofzo?

Taalpuristen @recipe4hate of @Loser weten het misschien.
 
Ah, ik denk dat daar niet echt 1 woord voor is. "Gezonde levensduur" ofzo?

Taalpuristen @recipe4hate of @Loser weten het misschien.
Dat heet de Levensverwachting Zonder Beperkingen, of gezonde levensjaren (en 'gezonde levensverwachting').
Bij pandemieën kan er bijvoorbeeld worden gekeken naar "verloren gezonde levensjaren" om te beslissen wie wel of niet wordt behandeld en met welke prioriteit. Niet dat we ooit in zo'n hypothetische situatie zouden terechtkomen natuurlijk.

(en taalpurist is een lelijk scheldwoord)
 
Er is indeed een verschil in welke sport, maar ook in de begeleiding die ge bij die sport krijgt.
En in België is imo veel te weinig deftige begeleiding voor sportende jongeren.
Algemeen hebben we hier een België een nogal beperkte begeleiding voor sporters denk ik. Er is een nogal stevige cutoff tussen "je bent goed genoeg om steun te krijgen van BLOSO" en "trek uw plan", terwijl je volgens mij eerst door de 2de categorie moet ploeteren voor je in die eerste raakt. En in die "ploetercategorie" moet je het dan zelf maar flikken, en het geluk hebben bij een goede coach en begeleiding uit te komen. Als je als "jong talent" in een minder goede club begint, met een coach die graag wat wil uitblinken op regionaal niveau, wordt dat talent al snel opgebrand denk ik.

Nu goed, ergens snap ik die Belgische visie wel, waar sporten als een hobby wordt bekeken, en wil ik zeker niet naar het "sport über alles"-idee van de VS, waar de football-coach de bestbetaalde persoon aan de universiteit is. Maar dan moeten we misschien eerlijk zijn met onszelf en ons niet afvragen waarom het aantal medailles op pakweg de OS tegenvalt.

In het powerlifting ken ik wel een paar mensen met talent die ook op EK's en WK's meedoen. Ik heb veel van deze zaken eerder van horen zeggen echter, dus pak er de zak zout bij, maar op een bepaald moment zouden die voor sponsoring door BLOSO eerst 2 internationale medailles moeten halen in een jaar. Dat is wel een serieuze opgave, gezien tussen nationaal en internationaal niveau ongeveer een oceaan aan niveauverschil zit. Ondertussen train je dan maar in combinatie met een job, met een EK in Zweden en een WK in Zuid-Afrika of de VS, dat je zelf kan betalen, net zoals al de rest. Kennelijk was ADEPS, de Waalse tegenhanger een pak eenvoudiger te overtuigen om sponsoring te geven. Goed, het is "maar" powerlifting, maar ik vermoed dat voor sporten die niet voetbal, wielrennen, of tennis zijn, soortgelijke zaken gelden.

Anderzijds heb je dan het systeem voor dopingcontroles waar je kennelijk al snel op "hoog niveau" meedoet. Ik heb in 2016 eenmaal aan het WEC meegedaan (Western European Championships). Oorspronkelijk in het leven geroepen om de (gedopeerde) Oost-Europeanen buiten te houden naar verluidt, nu een beetje een internationale wedstrijd waaraan je veel makkelijker kan meedoen dan het EK. Ik heb daar bijlange geen potten gebroken. Enkele weken later kreeg ik een brief van NADO Vlaanderen dat ik vanaf dan geacht werd mijn whereabouts in te vullen, zodat ik op elk moment kon gecontroleerd worden op doping. Ik heb met die mensen een discussie gehad omdat ik toen in de VS ging werken, en ik het sowieso belachelijk vond dat ik, als hobbyist, whereabouts moest doorgeven (als je daar 3 keer niet op te vinden bent gaat men ervan uit dat je een overtreding begaat). Uiteindelijk bleek mijn argumentatie overtuigend, en gaf men toe dat er iemand een beetje voortvarend was geweest.
 
Laatst bewerkt:
Sinds 2 jaar weer een kind, en helaas een vrouw die het niet apprecieert dat ik langer dan een uur weg ben en zij voor twee kinderen moet zorgen,

Dat hoor je wel vaker dat een kind zeer nefast is voor uw eigen vrije tijd.
Maar volgens mij is het wel belangrijk dat je toch de balans probeert te behouden, alles opzij zetten voor de kids is een scenario wat vroeg en laat voor problemen zal zorgen.
Volgens mij ook tevens de reden waarom mensen kiezen om geen kinderen te nemen :p
 
Ik doe al meer dan 25 jaar krachttraining, ben nu 45 en buiten blessures in beide schouders, hoop ik toch dat ik het nog lang kan blijven doen, uiteraard niet meer met zotte gewichten zoals vroeger, maar mag toch niet klagen. 't Is een beetje een verslaving.
 
Ik zie heel veel leeftijdsgenoten 30ers die niet sporten (of misschien 2 keer per maand uit schuldgevoel eens gaan joggen ). Het valt mij ook op dat iedereen van die niet-sporters quasi een pens heeft, zelf jonge 20-ers. Dunne benen, dunne armen, dus eigenlijk een slanke bouw maar dan die uitstekende vetbuik. In die groep merk ik ook het vaakst opgevers, m.a.w. starten met een sport en na een paar keer de brui er aan geven.

Het grote probleem is dat veel mensen tegenwoordig weinig karakter hebben om het sporten vol te houden en gewoon meteen aan de apero beginnen zonder te bewegen. Veel mensen kunnen amper deftig wandelen, het is volgens mij echt dramatisch gesteld met de fysiek van veel Belgen.

De juiste mindset krijgen om de combinatie sport - gezonde voeding - gezonde levensstijl aan te kweken vergt tijd en doorzetting.

Hoeveel mensen ik niet naar Tillegem bos zie gaan,parkeren, 200 m stappen naar de Tea-room en op het terras apero slurpen, of met de auto naar de brasserie, zichzelf volvreten en nadien met de auto naar huis. Het is niet moeilijk dat 50% overgewicht heeft. Een groot deel van de mensen beweegt te weinig en eet ongezond.


Sporten vraagt doorzetting, zowel mentaal als fysiek.De opstart van elke sport is de eerste 20 minuten lastig. Het is soms koud, soms wind, soms regen, soms te warm, of je bent moe. Eens je door die opstart bent wordt het leuk. Het wordt nog leuker als je nadien een douche neemt en het voldaan gevoel krijgt.

Sporten en eten wat je wil is ook sterk overdreven. Om een apero met wat hapjes te verbranden (pakweg 500-1000Kcal) zal je al gauw 2 uur mogen sporten.

Slechte voeding zal invloed hebben op je sportprestaties en neemt zelf je energie weg. Het is ook niet de bedoeling om elke sportsessie af te sluiten met 5 duvels. Zelf heb ik wat troep uit mijn voedingspatroon geschrapt en beperk ik de apero's tot 1-2x/week. Ook de chips,koeken, cola, boterkoeken,brood,boter, kaas, speculoospasta al 2 maand geschrapt. Ik geniet nu meer van die ene apero met deftige wijn, dan vroeger die doordeweekse pilsmomenten met kommetje chips.

Ik heb ook de drang gekregen om de uitspattingen te compenseren met een sportsessie...
 
Dat hoor je wel vaker dat een kind zeer nefast is voor uw eigen vrije tijd.
Euhm, d'oh?
Maar volgens mij is het wel belangrijk dat je toch de balans probeert te behouden, alles opzij zetten voor de kids is een scenario wat vroeg en laat voor problemen zal zorgen.
Volgens mij ook tevens de reden waarom mensen kiezen om geen kinderen te nemen :p
Ik denk dat kinderen als hoofdprioriteit wel redelijk correct is eigenlijk hoor. Dat je "iets" zal moeten opgeven lijkt me dan ook een goed uitgangspunt, al trekt dat zich op termijn ook wel wat recht.

Ik zie heel veel leeftijdsgenoten 30ers die niet sporten (of misschien 2 keer per maand uit schuldgevoel eens gaan joggen ). Het valt mij ook op dat iedereen van die niet-sporters quasi een pens heeft, zelf jonge 20-ers. Dunne benen, dunne armen, dus eigenlijk een slanke bouw maar dan die uitstekende vetbuik. In die groep merk ik ook het vaakst opgevers, m.a.w. starten met een sport en na een paar keer de brui er aan geven.
Het lijkt me nogal logisch dat mensen die niet sportief zijn het meeste problemen hebben met een sport te starten. Bij zowat elke sport moet je het toch even doen voor het leuk wordt, als je dan niet beschikt over een basis aan conditie, kracht, behendigheid (proprioceptie?) en misschien nog wat extra lichaamsgewicht meedraagt, gecombineerd met slechtere recuperatie door de leeftijd, wordt de barrière gewoon hoger.

Dat lijkt me ook niks van "tegenwoordig", ik denk dat het % mensen die inzitten met hun algemene gezondheid niet gedaald zal zijn de laatste 30 jaar.
 
Terug
Bovenaan