Dat zal toch nog een heel lang tijd duren tegendat Starlink en consoorten beschikbaar is voor de arme stakker. :p

Called the “Better Than Nothing Beta” test, according to multiple screenshots of the email seen by CNBC, initial Starlink service is priced at $99 a month – plus a $499 upfront cost to order the Starlink Kit.

En je kan je starlink niet zomaar van plaats veranderen

Can I travel with Starlink, or move it to a different address?
Starlink satellites are scheduled to send internet down to all users within a designated area on the ground. This designated area is referred to as a cell.

Your Starlink is assigned to a single cell. If you move your Starlink outside of its assigned cell, a satellite will not be scheduled to serve your Starlink and you will not receive internet. This is constrained by geometry and is not arbitrary geofencing.


Ik vraag mij ook af hoeveel starlinks je kan hebben in een zone voordat er een bottleneck is. Wat is de capaciteit per satelliet?

Argument van vrij internet is ook snel weg gezien je stalink-modem tot een cel beperkt is dus ze weten perfect in welke regio die zich bevindt. (Dus geoblocking blijft mogelijk)
Eerste punt: je bekijkt de prijs per service, niet per gebruiker. Eén schotel kan meerdere mensen of gezinnen bedienen. Voor een gemeenschap die afgesloten zit van de buitenwereld op vlak van breedbeeld of die nu veel duurder en trager sattelietinternet gebruikt, is dit een complete gamechanger: https://www.teslarati.com/spacex-starlink-helps-native-american-hoh-tribe/

Tweede punt: De starlink-satelietten die momenteel gelanceerd werden in de Beta (op de tien laatste na) communiceren niet met elkaar, maar sturen het signaal van de grond naar de grond. Er is dus overal een grond-station nodig 'in de buurt' (=gebied dat één satelliet op een bepaald moment covert). Vandaar dus dat klanten in de beta vasthangen aan een cel. Nieuwe starlinksattelieten communiceren met elkaar via laser waardoor een vast grondstation in de buurt niet altijd nodig zal zijn. Nu hebben ze er een aantal gelanceerd voor hoge latitudes waar een grondstation niet beschikbaar zal zijn, nu dus met de bedoeling om hun lasertechnologie te testen. https://arstechnica.com/information...rlink-satellites-to-serve-earths-polar-areas/

Derde punt: Starlink is niet bedoeld voor stedelijke gebieden, maar voor de 'laatste 10%', de moeilijkste te bereiken mensen. Daar is de bandbreedte op voorzien.
 
unknown.png


Haha, tzal nog niet zijn. Spectaculair stukje techniek! SN10 when?
 
Misschien was het geen goed idee om grote broer SN10 daar al naast te zetten. Hopelijk is daar niks ingevlogen.

unknown.png


Haha, tzal nog niet zijn. Spectaculair stukje techniek! SN10 when?
't Zal niet meer voor deze maand zijn gok ik. Die moet al zijn pre-flight testen nog doorstaan.
 
Laatst bewerkt:
Motoren defect zeker?
Kvind zo een toestel zonder redundant systems toch altijd maar vies.
Geen capsule die kan wegschieten. Motor failure en je bent er geweest.....
 
De motoren waren niet defect, tijdens de landingburn zwenkte hij te ver door. De tweede motor leek ook niet op tijd aan te schieten. De druk was wél goed dit keer want er was geen groene vlam te zien. Als ze spreken van een heel goede test, met veel data en het bewijs dat ze 100% controle hebben tijdens subsonische re-entry, dan zal het wel een goede test zijn.

Daarom is het ook maar een testvlucht hé. Zoals die daar nu staat het is maar een platen omhulsel met tanks, drie motoren en een paar vleugeltjes. Daar is nu NIETS aan gemaakt voor mensen. Als de techniek op punt staat, zullen ze wel een opzetstukje maken waardoor het veilig is voor mensen. Cfr. Dragon capsule.



Ik begrijp niet goed hoe je dat zelf niet weet als je het een beetje volgt.
 
De motoren waren niet defect, tijdens de landingburn zwenkte hij te ver door. De tweede motor leek ook niet op tijd aan te schieten. De druk was wél goed dit keer want er was geen groene vlam te zien. Als ze spreken van een heel goede test, met veel data en het bewijs dat ze 100% controle hebben tijdens subsonische re-entry, dan zal het wel een goede test zijn.

Daarom is het ook maar een testvlucht hé. Zoals die daar nu staat het is maar een platen omhulsel met tanks, drie motoren en een paar vleugeltjes. Daar is nu NIETS aan gemaakt voor mensen. Als de techniek op punt staat, zullen ze wel een opzetstukje maken waardoor het veilig is voor mensen. Cfr. Dragon capsule.



Ik begrijp niet goed hoe je dat zelf niet weet als je het een beetje volgt.
Wel als de tweede motor niet op tijd in gang schiet lijkt me het toch een motor failure te zijn?
Ik weet dat het gewoon een omhulsel is met 3 motoren onder in deze testfase maar in latere fase gaat spaceship geen abort systems hebben. Als je het een beetje volgt dan weet je dat toch? :thinking:
https://everydayastronaut.com/starship-abort/
Lijkt me anders wel een toffe engineering challenge. Vroeger abortsystems was voor max 4-5 personen. Nu in het slechtste geval 100 personen.
Ik vraag me af hoeveel superdraco's er moeten ingebouwd worden en hoeveel parachutes.....:eek: Dus @vishnusixclix tis niet huspsakadee een opzetstukje maken en problem solved :D
Als we in een latere fase met mensen aan boord ook zo een fout gaan hebben is het game over. Tenzij ze andere redundante systemen inbouwen maar dat weten we nu nog niet.
Misschien dat ze in de moon versie wel iets kunnen implementeren omdat ze daar de vinnen niet gaan installeren. Maar het zal dan zeker niet voor 100 personen vervoer zijn.
 
Laatst bewerkt:
Ik ben niet akkoord en heb de indruk dat je niet door hebt wat het verschil is tussen een test van de techniek met mockup omhulsel en een toestel dat veilig moet zijn voor mensen. Maar ik ga er niet over discussiëren. Het is wel zo simpel , cfr. dragon.
 
Ik ben niet akkoord en heb de indruk dat je niet door hebt wat het verschil is tussen een test van de techniek met mockup omhulsel en een toestel dat veilig moet zijn voor mensen. Maar ik ga er niet over discussiëren. Het is wel zo simpel , cfr. dragon.
Is dat wel realistisch? Als je van Starship het cargo/passagiers gedeelte wil "wegschieten", dat is een enorme massa. Kan me niet voorstellen dat je dit met parachutes kan laten landen. Dan moet je die capsule al propulsief kunnen laten landen of zo. Als ik me niet vergis had de Space Shuttle ook geen escape mechanism (alhoewel daar in het begin wel mee geëxperimenteerd is).
 
Ik ben niet akkoord en heb de indruk dat je niet door hebt wat het verschil is tussen een test van de techniek met mockup omhulsel en een toestel dat veilig moet zijn voor mensen. Maar ik ga er niet over discussiëren. Het is wel zo simpel , cfr. dragon.

Starship gaat geen abort system hebben zoals dragon.
Mss dat de starship het abort system zou kunnen zijn als super heavy failure heeft bij vertrek op aarde.
Landen op mars of de maan is uiteraard nutteloos om dan een abort system te hebben. Terug landen op aarde kan in theorie ook niet omdat starship nu uit 1 systeem bestaat.
Tegen dat er ooit mensen op starship gaan gelanceerd worden gaat dit ruimtetuig wss al ettelijke vluchten op de teller staan hebben.
Nasa kan dan beslissen of het nodig is of niet.

Zeg uiteraard nooit nooit bij elon musk maar van de info dat we nu weten is er geen abort system dat de crew van starship gaat scheiden.
Tis ook onnozel om zo uit de hoogte te doen daarvoor hoor.
 
Laatst bewerkt:
Is dat wel realistisch? Als je van Starship het cargo/passagiers gedeelte wil "wegschieten", dat is een enorme massa. Kan me niet voorstellen dat je dit met parachutes kan laten landen. Dan moet je die capsule al propulsief kunnen laten landen of zo. Als ik me niet vergis had de Space Shuttle ook geen escape mechanism (alhoewel daar in het begin wel mee geëxperimenteerd is).
Er zijn toch wel een paar belangrijke parameters die je in het achterhoofd moet kunnen houden.
Kan je de te redden massa lanceren aan een snelheid die groter is dan de ontploffende raket. Dan denk ik aan hitte, vuur maar ook brokstukken.
100 mensen aan 6g lanceren lijkt me een ingenieursvraagstuk waar momenteel nog geen antwoord op is. Het cargo gedeelte kan je mee laten ontploffen.
De hoofdreden dat space shuttle geen escape mechanism had zijn de solid rocket boosters. Die kan je namelijk enkel maar aan zetten en nooit meer af. Dus bij een event terwijl de SRB's nog draaien heb je veel kans "gekarameliseerd" te worden

n truth, if you had to use them while the solids were there, I don’t believe you would—if you popped out and then went down through the fire trail that’s behind the solids, that you would have ever survived, or if you did, you wouldn't have a parachute, because it would have been burned up in the process. But by the time the solids had burned out, you were up to too high an altitude to use it. ... So I personally didn't feel that the ejection seats were really going to help us out if we really ran into a contingency.[14]
 
De hoofdreden dat space shuttle geen escape mechanism had
De space shuttle had weldegelijk escape mechanismen, maar inderdaad enkel voor gebruik ná ontkoppeling van de SRB's en zelfs dan nog beperkt bruikbaar:

- Columbia en Enterprise hadden initieel schietstoelen. Die heeft men er uit gehaald wegens slechts zeer beperkte tijd van de missie bruikbaar en enkel door crew in het bovendek.
- Via de zijdeur tijdens glijvlucht, mits een telescopische paal.https://spaceflight.nasa.gov/shuttle/reference/shutref/escape/inflight.html

Vóór de Challenger vertrokken de crews ook gewoon in de blauwe overalls, pas hierna zijn de bekende oranje outfits (LES, later opgevolgd door ACES) er gekomen: men heeft vastgesteld dat de crew nog leefde na de explosie (switches die niet op hun checklist-positie stonden), hadden ze toen drukpakken gehad, was een ontsnappingspoging mogelijk geweest.



Uiteindelijk komt het er vooral op neer dat een launch abort mechanisme minder en minder praktisch wordt naarmate de te redden cabine/payload groter wordt.

Soms opperde men wel eens om bij de Space Shuttle het ganse crew compartiment af te stoten, maar dat zou structurele uitdagingen met zich meebrengen en het toestel een pak zwaarder hebben gemaakt (= gereduceerde payload-capaciteit). In de luchtvaart zijn daar maar heel weinig voorbeelden van, net om die redenen (bvb de F-111).
 
De space shuttle had weldegelijk escape mechanismen, maar inderdaad enkel voor gebruik ná ontkoppeling van de SRB's en zelfs dan nog beperkt bruikbaar:

- Columbia en Enterprise hadden initieel schietstoelen. Die heeft men er uit gehaald wegens slechts zeer beperkte tijd van de missie bruikbaar en enkel door crew in het bovendek.
- Via de zijdeur tijdens glijvlucht, mits een telescopische paal.https://spaceflight.nasa.gov/shuttle/reference/shutref/escape/inflight.html

Vóór de Challenger vertrokken de crews ook gewoon in de blauwe overalls, pas hierna zijn de bekende oranje outfits (LES, later opgevolgd door ACES) er gekomen: men heeft vastgesteld dat de crew nog leefde na de explosie (switches die niet op hun checklist-positie stonden), hadden ze toen drukpakken gehad, was een ontsnappingspoging mogelijk geweest.



Uiteindelijk komt het er vooral op neer dat een launch abort mechanisme minder en minder praktisch wordt naarmate de te redden cabine/payload groter wordt.

Soms opperde men wel eens om bij de Space Shuttle het ganse crew compartiment af te stoten, maar dat zou structurele uitdagingen met zich meebrengen en het toestel een pak zwaarder hebben gemaakt (= gereduceerde payload-capaciteit). In de luchtvaart zijn daar maar heel weinig voorbeelden van, net om die redenen (bvb de F-111).
De challenger heeft er bij mij wel ingehakt.
Kdenk dat ik 7 jaar was toen. Ik ga die beelden echt nooit meer vergeten.
Was ook heel wat media aandacht rond omdat ze mensen uit de privé op die vlucht gezet hadden.
 
De challenger heeft er bij mij wel ingehakt.
Kdenk dat ik 7 jaar was toen. Ik ga die beelden echt nooit meer vergeten.
Was ook heel wat media aandacht rond omdat ze mensen uit de privé op die vlucht gezet hadden.

Bij de Challenger liep ik nog niet op deze wereld maar het ongeluk van de Columbia heeft hier toen ook een diepe inpakt gelaten.
 
Terug
Bovenaan