Outside van Bowie en Ragged Glory van Neil Young staan niet in de lijst. Waardeloos!
Is uiteraard meer clickbait dan iets anders tegenwoordig (die Top 10 is something else...). Weet ook niet goed in welke thread deze te plaatsen, gezien zowat alle grote genres de revue passeren.
Het heeft geen nut om je druk te maken in die rankings, dus ik ga er niet teveel op ingaan. Persoonlijk: qua electronica enkele bizarre keuzes. Autechre's Amber is nog niet echt full-Autechre. Ze hadden beter Tri Repetae genomen. Blue Lines over Mezzanine is fout imo, maar die eerste heeft wel nog grote fans. Token DnB album is Roni Size geworden, maar ze hadden beter Guy Called Gerald genomen. Wat een classic, die laatste. Wel blij met Drexciya include uiteraard gezien mijn AOTW.
Nu, meer on-topic hier: ik heb de publicatie van de lijst als aanzet genomen om eindelijk eens in Modest Mouse te duiken. Da's ook weer zo'n naam die vrij essentieel blijkt te zijn, maar waar ik tot nu nog niet echt veel actieve moeite in heb gestoken. Ondertussen Lonesome Crowded West, Moon & Antarctica en Good News for People [...] een eerste keer beluisterd. Duidelijke evolutie van meer punky weerbarstige indie-rock naar een toch iets toegankelijker geluid, in overeenstemming met hun overstap naar major label Epic. Het lijkt me inderdaad een band waarmee je een hele tijd kan leven. Eerste indruk hier is misschien niet geheel overweldigend omdat ik ondertussen bekend ben met vele gelijkaardige bands qua gitaargeluid.. Maar het intrigeert wel, dus weer een (gedeeltelijke) discografie om de komende weken naar terug te komen.
j/k, morgen eens grondiger overlopen.