Je gaat heel gemakkelijk voorbij aan het feit dat die "identiteit" bepaalde waarden en gedachten met zich meebrengt, van pakweg Brusselse leerlingen die nul komma nul respect hebben voor vrouwelijke leerkrachten of vrouwen in het straatbeeld tot jongeren die volleerde terroristen worden en honderden onschuldigen doden. Speelt socio-economische status mee in dat verhaal? Ongetwijfeld, maar een radicale religie zoals de Islam daarbij vrijpleiten is gewoon absurd als je de rechtstreekse impact daarvan ziet. Je mag je dan ook afvragen waarom je vergelijkbaar wangedrag niet ziet van mensen, zowel met of zonder migratie-achtergrond, in een vergelijkbare socio-economische situatie.
Dat je mijn standpunt reduceert tot "Islam = barbaars" maakt eigenlijk dat ik nog maar bitter weinig zin heb om dit debat te voeren.
Maar ja, ik zie de Islam wel als een religie die incompatibel is met het moderne Europa, die een nodeloos risico en geen meerwaarde vormt en waarvan de aanhangers beter hun heil zoeken in landen waar de Islam reeds dominant is, in plaats van toe te laten dat de situatie hier nog verder escaleert en Europa nog verder Islamiseert.
Keynote: wij leven in het hier en nu, van radicale katholieken in de Middeleeuwen heb ik in het hier en nu weinig last. Als je met een tijdmachine vluchtelingen uit de Middeleeuwen zou willen gaan opvangen en die houden even radicaal vast aan hun overtuigingen zou ik overigens ook tegen een dergelijke migratie zijn. Maar gelukkig is tijdsreizen fictie.
De vergelijking is bovendien ook intellectueel oneerlijk als je de religieuze geschriften erbij haalde. Een christen die oorlog voerde en ongelovigen doodde zal dat héél moeilijk hebben kunnen rechtvaardigen met behulp van het voorbeeld van Jezus als sleutelfiguur in het christelijke geloof. De religieuze oorlog is echter één van de kernwaarden van de Islam, en Mohammed gaf zélf het voorbeeld. Recent in Brussel werden we daar nog eens aan herinnerd tijdens een pro-Palestijnse betoging: “
Khaybar, oh Joden, het leger van Mohammed keert terug”.
Dat de Islam ooit een gouden periode gekend heeft toen de religie minder radicaal was, of dat het leven beter was in Iran en Afghanistan toen de radicale Islam daar niet de boventoon voerde, is goed en wel, maar dat pleit de religie andermaal niet vrij. De meerwaarde van een gematigde vorm van die religie in deze moderne tijden, terwijl ze als kiembodem voor extremen blijft bestaan, ontgaat me ook volledig.