Honden

[Vinceness]

Opstart van traject 2 bij gedragsdierenarts 2 om hopelijk onze Aussie een beetje rust te bezorgen in huis. Ze is nu twee jaar bij ons en bezoek is quasi onmogelijk (grommen, blaffen, tot 10 uur lang als het moet), met haar wandelen heeft weinig nut (host van A naar B zonder te snuffen of te ontspannen), ze reageert op alles van passage op straat, de oprit, de tuin, ... Het begint te wegen op de andere twee honden, hopelijk haalt het deze keer wel iets uit.

Er werd ons ook terloops gezegd dat we voor onszelf een deadline van ongeveer een jaar moeten stellen en als er dan geen significante verbeteringen zijn, dat we misschien moeten evalueren of haar gebrek aan levenskwaliteit en effect op de roedel het nog kan verantwoorden om haar in leven te laten.

 

[enthaw]

Mijn 2de Aussie ( Blue merle / bijna 6 maand) is nu een dikke 3 maand bij ons en al bij al verloopt alles wel goed met onze Red Merle.
Hij is wel enorm verbaal en zeer gericht op aandacht ; compleet anders dan de Red.

Langs de andere kant , kan je enorm goed met hem trainen en wandelen omdat hij zich vooral focust op zijn baasje.
Er zijn wel momenten dat je hem bij manier van spreken de nek kan omdraaien omdat hij zo verbaal is

Het zijn wel 2 reu's bij mekaar, dat levert soms wat wilde gevechten op.
Ook vooral omdat de kleinste nogal jaloers is op (Pixel ) de Red merle.

Nu is het vooral die puberteit doorkomen ..

View this post on Instagram

A post shared

 

[Tanuki_]

Mijn 2de Aussie ( Blue merle / bijna 6 maand) is nu een dikke 3 maand bij ons en al bij al verloopt alles wel goed met onze Red Merle.
Hij is wel enorm verbaal en zeer gericht op aandacht ; compleet anders dan de Red.

Langs de andere kant , kan je enorm goed met hem trainen en wandelen omdat hij zich vooral focust op zijn baasje.
Er zijn wel momenten dat je hem bij manier van spreken de nek kan omdraaien omdat hij zo verbaal is

Het zijn wel 2 reu's bij mekaar, dat levert soms wat wilde gevechten op.
Ook vooral omdat de kleinste nogal jaloers is op (Pixel ) de Red merle.

Nu is het vooral die puberteit doorkomen ..

View this post on Instagram

A post shared

Mooie beestjes!

 

[glashelder]

Opstart van traject 2 bij gedragsdierenarts 2 om hopelijk onze Aussie een beetje rust te bezorgen in huis. Ze is nu twee jaar bij ons en bezoek is quasi onmogelijk (grommen, blaffen, tot 10 uur lang als het moet), met haar wandelen heeft weinig nut (host van A naar B zonder te snuffen of te ontspannen), ze reageert op alles van passage op straat, de oprit, de tuin, ... Het begint te wegen op de andere twee honden, hopelijk haalt het deze keer wel iets uit.

Er werd ons ook terloops gezegd dat we voor onszelf een deadline van ongeveer een jaar moeten stellen en als er dan geen significante verbeteringen zijn, dat we misschien moeten evalueren of haar gebrek aan levenskwaliteit en effect op de roedel het nog kan verantwoorden om haar in leven te laten.

Werk je ermee?

 

[Vinceness]

Werk je ermee?

Wat bedoel je concreet met "werken"?

We deden er vroeger vanalles mee, hopeloos op zoek naar iets waar ze "voldoening" uit kon halen, maar de gedragsdierenarts heeft ons ook gezegd dat dat momenteel weinig zin heeft, dat de prioriteit eerst moet liggen op haar emmer leegkrijgen ipv nog meer prikkels en spannende situaties te introduceren. Het plan is om later iets à la mantrailing met haar te doen, maar eerst moet ze dus gewoon kunnen recupereren.

 

[BearPils]

Ik zie op onze hondenschool de laatste tijd wel vaker aussies. Door hun looks een zeer populair ras tegenwoordig, maar niet de meest eenvoudige honden op in huis te halen.
Wat @glashelder bedoeld (correct me if I'm wrong) is iets van sport of andere activiteit waarbij de hond moet nadenken. Een Aussie is een herder die gekweekt is om vee te drijven en daarbij zelf probleemoplossend te werken. Kortom een hond die mentale uitdagingen nodig heeft. Als je die uitdagingen niet geeft dan zal de hond zelf wel iets bedenken.
Lange wandelingen zijn leuk en goed maar bieden niet de nodige mentale uitdaging voor een ras zoals de Aussie.
Je kan klein beginnen met het aanleren van (circus-)trucjes en denkspelletjes voor thuis. Later kan je dat dan uitbreiden naar activiteiten buitenshuis.

 

[Vinceness]

Ik vermoed ook dat hij zoiets bedoelde. Ik wijd hier eigenlijk niet te graag over uit op het internet, maar ga nu toch eventjes wat meer in detail gaan omdat er heel wat nuance over de problematiek verloren gaat precies.

- Het is niet onze eerste Aussie, en zeker niet onze eerste hond. We kennen het ras, weten dat ze mentale uitdaging nodig hebben, maar veel mensen vergeten ook met Aussies dat ze moeten aangeleerd worden om rust te vinden, omdat ze dit uit hun eigen natuur te weinig doen. Dat is ook waarom mensen dit geen "makkelijk" ras vinden, dat vergeten ze vaak en dan heb je een hyper hond in huis
- Losstaand daarvan, is dat niet het probleem. We doen met onze honden detectie, hoopers, agility, rally obedience, mushing, trucjes, snuffelspelletjes, ... afhankelijk van wat ze leuk vinden, dus op de momenten waarop ze kunnen/mogen/willen geprikkeld worden, gebeurt dat zeker op de correcte manieren.
- Een hond die moeite heeft met prikkels verwerken en continu overprikkeld loopt, moet je niet nog meer gaan prikkelen. Haar probleem is niet het kanaliseren van energie, haar probleem is het verwerken en tot rust komen. En dit van het moment dat ze wakker wordt tot het moment dat ze gaat slapen. Onze hond krijgt op regelmatige tijdstippen "paniekaanvallen" waar ze een paar minuten compleet onbereikbaar is en gewoon op de grond zit te rillen. Zelfs op compleet stille momenten waar er niks gebeurt, kan ze volledig over de rooie gaan omdat ze denkt dat er iets is, gewoon omdat haar emmer eigenlijk continu vol zit en op randje overlopen staat.
- Zeer belangrijk; opletten met die (goedbedoelde) tips op internet à la "doe eens dat of heb je dit al geprobeerd". Dit is een proces waar wij al 2 jaar intensief mee bezig zijn, waar wij continu compenseren en managen om het voor onze hond leefbaar te houden tot op het punt waar het zelfs een impact heeft op ons sociaal leven, we gaan naar een gedragsdierenarts én gedragstherapeut die ons continu begeleiden. Ik snap dat het allemaal goed bedoeld is, maar op die manier banaliseer je een situatie waar je eigenlijk geen zicht op hebt tot je met de hond in kwestie samenleeft. Onze hond is niet druk, onze hond is gedragsgestoord. Dan werken die huis-tuin-en-keukentrucjes niet meer, helaas.

Kort samengevat: ik weet dat het allemaal goed bedoeld is, maar ik kwam hier eigenlijk gewoon eens zagen over hoe kut de situatie is en verwacht niet hier tips te vinden die het probleem gaan oplossen door mensen die nog nooit een uur met mijn hond in dezelfde ruimte hebben doorgebracht

 

[exCite]

Onze 2de is nu een 2 jaar bij ons, podenco teefje van (geschat) een jaar of 9 ondertussen (even oud als onze andere) en jongens toch, ik had mij geen betere hond kunnen voorstellen om er bij te hebben. Die 2 spelen niet echt zot hard met elkaar, maar die appreciëren elkaar wel duidelijk en als er eentje mee moet naar de dierenarts zie je ook direct dat ze elkaar missen.

Voor de rest is ze dan ook nog eens superlief naar andere mensen en onze kinderen, schot in de roos dus.

 

[BearPils]

Ik vermoed ook dat hij zoiets bedoelde. Ik wijd hier eigenlijk niet te graag over uit op het internet, maar ga nu toch eventjes wat meer in detail gaan omdat er heel wat nuance over de problematiek verloren gaat precies.

- Het is niet onze eerste Aussie, en zeker niet onze eerste hond. We kennen het ras, weten dat ze mentale uitdaging nodig hebben, maar veel mensen vergeten ook met Aussies dat ze moeten aangeleerd worden om rust te vinden, omdat ze dit uit hun eigen natuur te weinig doen. Dat is ook waarom mensen dit geen "makkelijk" ras vinden, dat vergeten ze vaak en dan heb je een hyper hond in huis
- Losstaand daarvan, is dat niet het probleem. We doen met onze honden detectie, hoopers, agility, rally obedience, mushing, trucjes, snuffelspelletjes, ... afhankelijk van wat ze leuk vinden, dus op de momenten waarop ze kunnen/mogen/willen geprikkeld worden, gebeurt dat zeker op de correcte manieren.
- Een hond die moeite heeft met prikkels verwerken en continu overprikkeld loopt, moet je niet nog meer gaan prikkelen. Haar probleem is niet het kanaliseren van energie, haar probleem is het verwerken en tot rust komen. En dit van het moment dat ze wakker wordt tot het moment dat ze gaat slapen. Onze hond krijgt op regelmatige tijdstippen "paniekaanvallen" waar ze een paar minuten compleet onbereikbaar is en gewoon op de grond zit te rillen. Zelfs op compleet stille momenten waar er niks gebeurt, kan ze volledig over de rooie gaan omdat ze denkt dat er iets is, gewoon omdat haar emmer eigenlijk continu vol zit en op randje overlopen staat.
- Zeer belangrijk; opletten met die (goedbedoelde) tips op internet à la "doe eens dat of heb je dit al geprobeerd". Dit is een proces waar wij al 2 jaar intensief mee bezig zijn, waar wij continu compenseren en managen om het voor onze hond leefbaar te houden tot op het punt waar het zelfs een impact heeft op ons sociaal leven, we gaan naar een gedragsdierenarts én gedragstherapeut die ons continu begeleiden. Ik snap dat het allemaal goed bedoeld is, maar op die manier banaliseer je een situatie waar je eigenlijk geen zicht op hebt tot je met de hond in kwestie samenleeft. Onze hond is niet druk, onze hond is gedragsgestoord. Dan werken die huis-tuin-en-keukentrucjes niet meer, helaas.

Kort samengevat: ik weet dat het allemaal goed bedoeld is, maar ik kwam hier eigenlijk gewoon eens zagen over hoe kut de situatie is en verwacht niet hier tips te vinden die het probleem gaan oplossen door mensen die nog nooit een uur met mijn hond in dezelfde ruimte hebben doorgebracht

Dat is inderdaad al een heel ander verhaal.
Ik geef zelf les op een hondenschool en heb meerdere Aussies rondlopen.
Voor het overgrote deel van die honden is het vaak een kwestie van de juiste balans tussen mentale prikkels krijgen en die rust vinden. Dan werken die kleine dingen vaak goed wanneer ze worden uitgevoerd.

Moeilijkere gevallen verwijs ik liever ook door naar een gedragstherapeut. Die kunnen individueel (en in de thuissituatie) werken. Ik ben in ieder geval blij dat je zo veel tijd en moeite steekt in jouw hond. Ik ken er genoeg die na een half jaar herplaatst moeten worden omdat die schattige pup toch wel wat meer werk is dan twee keer per dag een blokje rond te doen.

 

[Vinceness]

Ik ben in ieder geval blij dat je zo veel tijd en moeite steekt in jouw hond. Ik ken er genoeg die na een half jaar herplaatst moeten worden omdat die schattige pup toch wel wat meer werk is dan twee keer per dag een blokje rond te doen.

Eerlijk - het is zéér dubbel. Er is ons al duidelijk gemaakt dat herplaatsing geen optie is omdat ze zich niet kunnen inbeelden dat iemand meer zou compenseren dan wij, maar dat wil dus ook zeggen dat de verpletterende verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat het opgelost raakt op een of andere manier bij ons ligt. Als ze een spuitje zal moeten krijgen, wat we niet hopen voor alle duidelijkheid, gaat het toch altijd wat aanvoelen alsof wij gefaald hebben.

Dusja, dikke pluim voor ons, maar de gevolgen en beslissingen zijn ook integraal voor ons om te dragen.

 

[glashelder]

Ik vermoed ook dat hij zoiets bedoelde. Ik wijd hier eigenlijk niet te graag over uit op het internet, maar ga nu toch eventjes wat meer in detail gaan omdat er heel wat nuance over de problematiek verloren gaat precies.

- Het is niet onze eerste Aussie, en zeker niet onze eerste hond. We kennen het ras, weten dat ze mentale uitdaging nodig hebben, maar veel mensen vergeten ook met Aussies dat ze moeten aangeleerd worden om rust te vinden, omdat ze dit uit hun eigen natuur te weinig doen. Dat is ook waarom mensen dit geen "makkelijk" ras vinden, dat vergeten ze vaak en dan heb je een hyper hond in huis
- Losstaand daarvan, is dat niet het probleem. We doen met onze honden detectie, hoopers, agility, rally obedience, mushing, trucjes, snuffelspelletjes, ... afhankelijk van wat ze leuk vinden, dus op de momenten waarop ze kunnen/mogen/willen geprikkeld worden, gebeurt dat zeker op de correcte manieren.
- Een hond die moeite heeft met prikkels verwerken en continu overprikkeld loopt, moet je niet nog meer gaan prikkelen. Haar probleem is niet het kanaliseren van energie, haar probleem is het verwerken en tot rust komen. En dit van het moment dat ze wakker wordt tot het moment dat ze gaat slapen. Onze hond krijgt op regelmatige tijdstippen "paniekaanvallen" waar ze een paar minuten compleet onbereikbaar is en gewoon op de grond zit te rillen. Zelfs op compleet stille momenten waar er niks gebeurt, kan ze volledig over de rooie gaan omdat ze denkt dat er iets is, gewoon omdat haar emmer eigenlijk continu vol zit en op randje overlopen staat.
- Zeer belangrijk; opletten met die (goedbedoelde) tips op internet à la "doe eens dat of heb je dit al geprobeerd". Dit is een proces waar wij al 2 jaar intensief mee bezig zijn, waar wij continu compenseren en managen om het voor onze hond leefbaar te houden tot op het punt waar het zelfs een impact heeft op ons sociaal leven, we gaan naar een gedragsdierenarts én gedragstherapeut die ons continu begeleiden. Ik snap dat het allemaal goed bedoeld is, maar op die manier banaliseer je een situatie waar je eigenlijk geen zicht op hebt tot je met de hond in kwestie samenleeft. Onze hond is niet druk, onze hond is gedragsgestoord. Dan werken die huis-tuin-en-keukentrucjes niet meer, helaas.

Kort samengevat: ik weet dat het allemaal goed bedoeld is, maar ik kwam hier eigenlijk gewoon eens zagen over hoe kut de situatie is en verwacht niet hier tips te vinden die het probleem gaan oplossen door mensen die nog nooit een uur met mijn hond in dezelfde ruimte hebben doorgebracht

Ja maar dat kan ik allemaal niet afleiden uit uw post hé Voor hetzelfde geld waren jullie een gezin die niets kent van Aussies en waar de hond effectief de muren oploopt omdat er niks mee gedaan wordt en dan is "werken jullie ermee" wel een goeie eerste vraag hé.

Maar ik hoop dat er een oplossing komt.

 

[makila]

Mechelse herder valt baasjes aan

En de reden achter de aanval is?

Een hond die zijn eigen baasjes aanvalt, heeft meestal een ernstige ziekte (verblind door de pijn) of is gewoon niet goed opgevoed.
Psychopaten onder honden bestaan weldegelijk, maar dit is extreem zeldzaam en 99.99% is de reden elders te zoeken.

Een beetje jammer dat dit hondenras op deze manier negatief in de publiciteit komt.

 

[Pinkman]

Mechelse herder valt baasjes aan

En de reden achter de aanval is?

Een hond die zijn eigen baasjes aanvalt, heeft meestal een ernstige ziekte (verblind door de pijn) of is gewoon niet goed opgevoed.
Psychopaten onder honden bestaan weldegelijk, maar dit is extreem zeldzaam en 99.99% is de reden elders te zoeken.

Een beetje jammer dat dit hondenras op deze manier negatief in de publiciteit komt.

Gisteren al gelezen. Jammer dat we maar een half verhaal te horen krijgen.

Dat de hond zogezegd "vanuit het niets" aangevallen heeft maak je mij niet wijs, maar bon. De aanleiding zal niet men gaan vertellen aan de krant uiteraard.

En uiteraard wordt het hondje meteen ingeslapen.

 

[BearPils]

Een vriendin van mij heeft zoiets voorgehad met jaar Shiba. Sowieso niet het makkelijkste ras maar wel een braaf hondje. Op een dag begon die agressief te doen naar haar en haar kinderen. Bij de dierenarts laten onderzoeken, daar bleek hij een hersentumor te hebben die dit veroorzaakte... Uiteindelijk heeft ze hem loeten laten inslapen.

 

[iamhollywood]

Opstart van traject 2 bij gedragsdierenarts 2 om hopelijk onze Aussie een beetje rust te bezorgen in huis. Ze is nu twee jaar bij ons en bezoek is quasi onmogelijk (grommen, blaffen, tot 10 uur lang als het moet), met haar wandelen heeft weinig nut (host van A naar B zonder te snuffen of te ontspannen), ze reageert op alles van passage op straat, de oprit, de tuin, ... Het begint te wegen op de andere twee honden, hopelijk haalt het deze keer wel iets uit.

Er werd ons ook terloops gezegd dat we voor onszelf een deadline van ongeveer een jaar moeten stellen en als er dan geen significante verbeteringen zijn, dat we misschien moeten evalueren of haar gebrek aan levenskwaliteit en effect op de roedel het nog kan verantwoorden om haar in leven te laten.

Wij hebben ook 2 gedragstherapeuten gehad. Heeft ons bakken geld gekost en in the end stonden we verder dan ooit: onze hond had effectief een ander hondje op wandeling gebeten en sindsdien was zijn reactie op andere honden des te feller. Wij hebben zelf heel onze tuin met houten platen moeten afzetten omdat hij door de omheiningdraad door de hond van de buren aanviel, een hondje met wie hij is opgegroeid en nooit eerder problemen gehad heeft.

Hij is 3 weken op een interne training geweest bij Motico. Bijna niet te geloven maar onze hond loopt rustig en zelfverzekerd los met andere honden. Vindt het jammer dat ik hier geen foto’s/filmpjes kan uploaden want heb paar foto’s waar ik instant gelukkig van word. Filmpjes van speelplezier met 2 andere honden op open weide tijdens gezamenlijke wandeling en foto’s waarop die na het speeluurtje tegen de 2 andere hondjes aan ligt te bekomen . Wetende dat die vroeger zelf niet wou spelen, die liep (voor zijn agressie) gewoon weg van andere honden.

Ik heb echt spijt dat ik niet sneller hun organisatie ontmoet heb. Ik ben ervan overtuigd dat onze hond vandaag zoveel gelukkiger is dan die voorbije 2 jaar met angstproblemen. Zijn stress is weg. Door die stress trok hij aan de lijn, blafte hij non-stop in de tuin op elke mogelijke voorbij wandelende hond. Dat is allemaal voorbij. Dat maakt dat wij eindelijk ook met plezier met onze hond gaan wandelen wat het voor hem des te aangenamer maakt! Wij kunnen hem vandaag op wandelwegen zelf gewoon los laten, als ik hem roep komt hij terug en gaat hij mooi voor mijn voeten liggen.

Je kan er evenzeer terecht voor privélessen. Kan goed zijn dat je met enkele sessies geholpen bent. Daarnaast hebben ze ook groepstrainingen zoals bij de hondenschool.

 

[Tanuki_]

Hoe dikwijls wassen jullie je hond(en?)

Spoiler: Hier wanneer ze in kak hebben liggen rollen bijvoorbeeld

 

[Dr. Sheldon Cooper]

Hoe dikwijls wassen jullie je hond(en?)

Spoiler: Hier wanneer ze in kak hebben liggen rollen bijvoorbeeld

Mijn Husky echt nooit. Ene keer gedaan als pup toen hij zich idd liggen rollen had in stront.
Maar was echt een drama, grote paniek.

Wat de mijne nu de laatste tijd doet: Ik laat hem soms zwemmen met de honden van mijn ouders in een meertje.
Maar die weet precies met zichzelf geen blijf waardoor die dan ja... echt doorbijten durf ik het niet noemen maar die wordt helemaal wild en gaat dan in de staart of in de bil gaan bijten. Heel vreemd. Zodanig blij dat hij dat uitwerkt op die manier? Hij doet het iig niet omdat hij kwaad is ofzo. Als we de leiband pakken om te gaan wandelen durft hij dat soms ook doen.

 

[Mulan]

Als ze graag zwemmen: nooit.

Maar de mijne zwemt niet graag én rolt niet in stront: 2x per jaar als zijn vacht echt vettig voelt.

Bij modder etc: handdoek natmaken, poten/buik afvegen en de rest likt hij dan proper.

 

[nixie]

Mechelse herder valt baasjes aan

En de reden achter de aanval is?

Een hond die zijn eigen baasjes aanvalt, heeft meestal een ernstige ziekte (verblind door de pijn) of is gewoon niet goed opgevoed.
Psychopaten onder honden bestaan weldegelijk, maar dit is extreem zeldzaam en 99.99% is de reden elders te zoeken.

Een beetje jammer dat dit hondenras op deze manier negatief in de publiciteit komt.

laatste zin va het artikel zegt ook alles.

"Het zou niet de eerste keer geweest zijn dat hij iemand aanviel."

 

[BearPils]

Hier ook enkel als het nodig is...
Maar ze zwemmen beide graag dus meestal los ik het zo op.
Gek genoeg is de grootste waterrat totaal niet zot van de douchesproeier.
Om het droogproces te versnellen hebben we badjassen van microvezel die veel vocht opnemen.
Zoiets dus:

Wat de mijne nu de laatste tijd doet: Ik laat hem soms zwemmen met de honden van mijn ouders in een meertje.
Maar die weet precies met zichzelf geen blijf waardoor die dan ja... echt doorbijten durf ik het niet noemen maar die wordt helemaal wild en gaat dan in de staart of in de bil gaan bijten. Heel vreemd. Zodanig blij dat hij dat uitwerkt op die manier? Hij doet het iig niet omdat hij kwaad is ofzo. Als we de leiband pakken om te gaan wandelen durft hij dat soms ook doen.

Zoiets is typisch gedrag van een hond die zoals je zelf al aangeeft geen blijf weet met zijn energie. Tijdens agility bijvoorbeeld doen sommige honden dat ook wel eens als ze nog niet goed weten wat ze moeten doen. Ik laat de mensen daar altijd op spreken aangezien dat wel pijnlijk kan zijn ondanks dat de hond nooit echt doorbijt.
Iets van zacht(er) speeltje om zich op uit te werken kan wel helpen als hij daarin geïnteresseerd is en dat lukt met andere honden in de buurt.