Hoe oud zijn jullie kinderen?

Hoe oud zijn jullie kinderen?

  • Al gemaakt, maar nog niet geboren

    Stemmen: 15 9,2%
  • 0 jaar

    Stemmen: 22 13,5%
  • 1

    Stemmen: 26 16,0%
  • 2

    Stemmen: 28 17,2%
  • 3

    Stemmen: 20 12,3%
  • 4

    Stemmen: 22 13,5%
  • 5

    Stemmen: 22 13,5%
  • 6

    Stemmen: 18 11,0%
  • 7

    Stemmen: 12 7,4%
  • 8

    Stemmen: 11 6,7%
  • 9

    Stemmen: 11 6,7%
  • 10

    Stemmen: 5 3,1%
  • 11

    Stemmen: 6 3,7%
  • 12

    Stemmen: 8 4,9%
  • 13

    Stemmen: 9 5,5%
  • 14

    Stemmen: 6 3,7%
  • 15-18

    Stemmen: 5 3,1%
  • 18+

    Stemmen: 3 1,8%
  • Ik wil gewoon drukken op een knopje

    Stemmen: 26 16,0%

  • Totaal aantal stemmers
    163
3 en 6.

Er is nog twijfel voor een 3de. Al leunt dat meer naar '2 is genoeg'. Beiden full-time werken en genoeg tijd kunnen vrijmaken voor de kinderen is de grootste reden om het zo te houden.
 
De oudste is vorige maand 2 jaar geworden, en de jongste wordt 3 maanden. Toch wel pittig zo met twee :biglaugh:
 
3 en 6.

Er is nog twijfel voor een 3de. Al leunt dat meer naar '2 is genoeg'. Beiden full-time werken en genoeg tijd kunnen vrijmaken voor de kinderen is de grootste reden om het zo te houden.

Maak nu nog een derde en hij/zij wordt de lieveling van heel het gezin. Ook nog nooit iemand geweten die er achteraf spijt van heeft, integendeel. Die derde maakt het voor mij wel compleet, bij 2 was het toch een beetje te veel "het perfecte gezinnetje"

Vergeet ook niet dat je zelf wat ouder wordt en ondertussen ook pakken ervaringen hebt. Die derde pak je er bijgevolg gewoon bij en met iemand die al 6 jaar en dus serieus van grote broer/zus kan spelen is dat ook een wereld van verschil. Eens uw derde in de "onhebbelijke leeftijd" van 2 jaar is zal die van 6 bijna 10 zijn. Kortom, ne goedkope babysit.

bon, ik breek een lans voor grote gezinnen. Je kan waarschijnlijk tientallen argumenten vinden om het niet te doen ( a la, ik heb nu gezonde kindjes, etc..) maar veelal zijn dat non-argumenten.

Als je twijfelt en uw madam twijfelt, gewoon gaan met die banaan!
 
Stiefdochter van 14 (ik zeg dat erbij want 't is een van de 'oudste' opties die gekozen wordt en ik heb ze niet gemaakt :D).
 
Oudste zoon (06/2009) wordt binnen 2 weken 14, dochter (06/2011) net 12 geworden en jongste zoon (05/2014) maand geleden 9 geworden.


Maak nu nog een derde en hij/zij wordt de lieveling van heel het gezin. Ook nog nooit iemand geweten die er achteraf spijt van heeft, integendeel. Die derde maakt het voor mij wel compleet, bij 2 was het toch een beetje te veel "het perfecte gezinnetje"

Vergeet ook niet dat je zelf wat ouder wordt en ondertussen ook pakken ervaringen hebt. Die derde pak je er bijgevolg gewoon bij en met iemand die al 6 jaar en dus serieus van grote broer/zus kan spelen is dat ook een wereld van verschil. Eens uw derde in de "onhebbelijke leeftijd" van 2 jaar is zal die van 6 bijna 10 zijn. Kortom, ne goedkope babysit.

bon, ik breek een lans voor grote gezinnen. Je kan waarschijnlijk tientallen argumenten vinden om het niet te doen ( a la, ik heb nu gezonde kindjes, etc..) maar veelal zijn dat non-argumenten.

Als je twijfelt en uw madam twijfelt, gewoon gaan met die banaan!
Spijt ga ik het niet noemen. En ik zou ook niet weten welk van de 3 ik niet zou willen gehad hebben. Want ik zie ze alledrie doodgraag.
alhoewel ik ze alledrie geregeld wel eens achter het behang wil plakken

Maar achteraf bekeken had ik het liever bij 2 kinderen gehouden. Vooral voor de financiële en praktische kant. Met 3 kinderen heb je een groter huis nodig (want ik ben van de overtuiging dat ik wil dat elk kind zijn eigen slaapkamer verdient). Ook heb je bij 3 kinderen een grotere auto nodig (de achterbank van een standaard hatchback, sedan, break is gewoon te smal om comfortabel met 3 naast elkaar te zitten, de middelste zitpositie is meestal maar iets "brak"). Voor korte afstanden allemaal goed en wel, maar na een half uur breekt WO III uit op de achterbank in onze Ford Focus.
Ook naar school toe, volgend jaar gaan ze alledrie naar een verschillende school. Jongste nog in de lagere school, en qua middelbaar zit hier in Lokeren de volledige eerste graad op dezelfde campus. Vanaf de 2e graad gaan die naar een andere campus. Ok, ik doe dit mezelf aan, de 2 oudste kunnen perfect met de fiets. Maar ik ben veel te braaf en voer ze met de auto. Ik draag ook nog een stuk trauma mee waardoor ik nooit op m'n gemak ben als ze met de fiets op de baan zijn.

Btw, zowel m'n vrouw als ikzelf komen uit een gezin met 3 kinderen.


Enneuh, binnen 3j is onze oudste zoon even oud als ik was toen ik m'n vrouw leerde kennen... :oops::oops:

Fuck ik word oud...
 
Laatst bewerkt:
Eens uw derde in de "onhebbelijke leeftijd" van 2 jaar is zal die van 6 bijna 10 zijn. Kortom, ne goedkope babysit.
Ik merk ook op dat dit effectief gebeurt bij gezinnen met veel kinderen in mijn omgeving...
Maar is dat niet enorm sneu voor de oudste?
Die krijgt er ineens half gedwongen een pak taken bij terwijl dat kind toch ook liefst een zorgeloze jeugd wil.
 
ik zie daar vooral een zorgreflex in van de oudste. Ik beweer niet dat dat standaard is maar als er 1 iets is dat de oudste wel graag zijn , is het "de oudste zijn" :)
 
Oudste zoon (06/2009) wordt binnen 2 weken 14, dochter (06/2011) net 12 geworden en jongste zoon (05/2014) maand geleden 9 geworden.



Spijt ga ik het niet noemen. En ik zou ook niet weten welk van de 3 ik niet zou willen gehad hebben. Want ik zie ze alledrie doodgraag.
alhoewel ik ze alledrie geregeld wel eens achter het behang wil plakken

Maar achteraf bekeken had ik het liever bij 2 kinderen gehouden. Vooral voor de financiële en praktische kant. Met 3 kinderen heb je een groter huis nodig (want ik ben van de overtuiging dat ik wil dat elk kind zijn eigen slaapkamer verdient). Ook heb je bij 3 kinderen een grotere auto nodig (de achterbank van een standaard hatchback, sedan, break is gewoon te smal om comfortabel met 3 naast elkaar te zitten, de middelste zitpositie is meestal maar iets "brak"). Voor korte afstanden allemaal goed en wel, maar na een half uur breekt WO III uit op de achterbank in onze Ford Focus.
Ook naar school toe, volgend jaar gaan ze alledrie naar een verschillende school. Jongste nog in de lagere school, en qua middelbaar zit hier in Lokeren de volledige eerste graad op dezelfde campus. Vanaf de 2e graad gaan die naar een andere campus. Ok, ik doe dit mezelf aan, de 2 oudste kunnen perfect met de fiets. Maar ik ben veel te braaf en voer ze met de auto. Ik draag ook nog een stuk trauma mee waardoor ik nooit op m'n gemak ben als ze met de fiets op de baan zijn.

Btw, zowel m'n vrouw als ikzelf komen uit een gezin met 3 kinderen.


Enneuh, binnen 3j is onze oudste zoon even oud als ik was toen ik m'n vrouw leerde kennen... :oops::oops:

Fuck ik word oud...
Toch vooral praktische zaken, nee?

- Ieder zijn eigen slaapkamer: Bij ons heeft ieder zijn eigen slaapkamer maar 'tis nu niet dat we in een kast van een huis wonen. Anderzijds ben ik opgegroeid in zo een typische jaren 80 mastodont van een huis maar waar er niet al te veel nagedacht was over de indeling. Resultaat 4 balzalen van kamers maar wel met 4 kinderen dus sliepen er toch twee op 1 kamer.

- auto: in de babyjaren reden we ook rond met een Ford Focus Break. Dat was babystoeltejs en maxi-cosi's er in duwen maar het ging wel. Nu hebben we een grotere auto met een derde zitrij (onder het idee "dan gaan ze elkaar eens gerust laten" maar we komen tot de vaststelling dat naats elkaar of achter elkaar niet al te veel uitmaakt. Lees: ze zitten bij momenten nog altijd op elkaars hoofd te trommelen en waar het vroeger duwen was met de ellebogen zitten ze nu in een kwaad moment te stampen in de rugleuning van die voor hen.

- school: beetje vergelijkbaar. Allemaal op 1 school begonnen maar nu beginnen ze uit te zwermen naar andere scholen. 'tvergt een beetje organisatie maar dat is het eigenlijk altijd al geweest met hobby's edm. Hier beginnen we ze nu wel een beetje los te laten wat het fietsen betreft (enfin, de oudste toch), niet altidj met een even gerust hart maar dat zal er wel bij horen. (ik kan me wel voorstellen dat zelf negatieve ervaringen hebben meegemaakt in deze niet helpt)
 
6, 4 en bijna 3 (op één maand na). Op zich vond ik de stap van 2 naar 3 zo groot. Alleen wel pittig dat ze kort op elkaar gevolgd zijn. Maar dat heeft dan weer zijn voordelen ook.
 
Terug
Bovenaan