Heb jij een lief?

[coldplayke]

Ik denk dat je het hier opsomt. Ik vind dat ik geduld heb maar het wordt niet gezien. En hij denkt geduld te hebben maar het heeft grenzen en blijkbaar zijn die grenzen bereikt.

Hoe oud zijn jullie?

 

[Lint]

@Organza, allereerst wil ik even meedoen met @Strijkijzer en @PolletPoulet_OG hun reacties op uw post:
... ...
Dat gezegd zijnde zijn er altijd 2 kanten, en het zou met niet verbazen dat hij dezelfde gedachten heeft t.o.v. jou?


Ten tweede vind ik @Mulan wel wat slimme dingen zeggen:

Kortom: je wil dat hij zijn denkpatroon verandert en hij hetzelfde van jou.
Zolang je gefocust bent op wat de ander beter hoort te doen, zonder ZELF veranderingen te maken WAAR DE ANDER IETS AAN HEEFT, zijn jullie niet bepaald aan trouwen toe.... Want beide voelen jullie zich tekort gedaan door de ander en die irritatie zal enkel groter worden.

Je best doen om a/b/c te veranderen heeft weinig zin als de ander die inspanning niet ziet of als een verbetering ervaart. Als jullie ècht een kans willen maken, zal je echt wel externe hulp nodig hebben.

Ik ben niet helemaal akkoord met de "echt wel externe hulp nodig hebben" (dat kan, en daar is niks mis mee, maar het is imo fout om dat zo stellig te beweren op basis van 3 posts). Maar ik denk wel dat ze de nagel op de kop slaat ... het draait om wat structurele zaken (denkpatroon) en jullie voelen je beide tekort gedaan ... al dan niet terecht.


Hij lijkt zich (opeens?) te storen aan zaken die nogal ingebed in jouw persoonlijkheid zitten (veel praten, geen zorgen attitude). Dit kunnen toch geen nieuwe zaken zijn voor hem? Is het mogelijks gevolg van 1 jaar corona op elkander lip te zitten?
En dan vraag ik me af hoe lang jullie al samen zijn, wanneer jullie "hevige verliefdheid" is gepasseerd, en of jullie niet te snel schakelen met trouwen. Misschien eerst die "hevige verliefdheid" fase laten passeren, de roze bril droppen, en eens goed elkaar bekijken of jullie wel matchen.
En dit lukt enkel met deftig & open communicatie, al dan niet met externe hulp als jullie dat nooit geleerd hebben.

 

[Deleted member 1888]

ik ben zelf een echte babbeltrien (nog iets dat hij vindt dat ik moet minderen) terwijl hij eerder een rustiger type is. Maar zich opwinden om kleine dingen kan hij als de beste. Dingen waarbij ik bvb niet eens zou stilstaan of wel een opmerking bij zou geven, maar zonder meer. Ik ga daar niet aan vasthouden.

ik vind dat ook flauw. Ook al is het niet de eerste keer dat hij dat zegt, ik weet dat en probeer eraan te werken maar ja, soms floept er al eens iets rapper uit en dan is het weer alsof ik dat de hele tijd doe en “ja maar het is niet de eerste keer en ik vind dit echt irritant” als reactie krijg. Ik snap ook gewoon niet dat iemand zwaar ambetant kan worden door zoiets. En ik wou dat het een grap was maar dit scenario heeft zich dus eergisteren voorgedaan.

Kan het zijn dat uw partner een perfectionist is? Is dit de eerste keer in jullie relatie dat hij stress heeft? Hoe goed ging hij om met eerdere stress?

Het maakt eigenlijk niet uit wat het onderwerp is. Zolang er stress is en je niet kunt omgaan met stress komen pietluttige zaken naar boven via 1001 stomme onderwerpen. Je moet dus eerder kijken naar het onderliggende probleem. Professionele hulp lijkt me wel aan te raden.

 

[IggaR]

ik ben zelf een echte babbeltrien (nog iets dat hij vindt dat ik moet minderen) terwijl hij eerder een rustiger type is. Maar zich opwinden om kleine dingen kan hij als de beste. Dingen waarbij ik bvb niet eens zou stilstaan of wel een opmerking bij zou geven, maar zonder meer. Ik ga daar niet aan vasthouden.

ik vind dat ook flauw. Ook al is het niet de eerste keer dat hij dat zegt, ik weet dat en probeer eraan te werken maar ja, soms floept er al eens iets rapper uit en dan is het weer alsof ik dat de hele tijd doe en “ja maar het is niet de eerste keer en ik vind dit echt irritant” als reactie krijg. Ik snap ook gewoon niet dat iemand zwaar ambetant kan worden door zoiets. En ik wou dat het een grap was maar dit scenario heeft zich dus eergisteren voorgedaan.

Onderschat het verschil tussen "babbelen" en "communiceren" niet.
Het lijkt mij ook dat hij wat koudwatervrees krijgt. Plots wordt alles echter door die nakende trouw en hij stelt waarschijnlijk even alles in vraag.
Op zich niets mis mee, maar de manier waarop duidelijk wel.
Van buitenaf klinkt het als "projectie". Hij ergert zich aan zichzelf, maar verhaalt het op jouw gedrag.

Ik zit ook in een relatie waar m'n partner meer een "plots komt er iets uit, al dan niet ontploft het en dan is het weer weg" is en ikzelf ben ook eerder een "trage/lange denker" die hem veel meer aantrekt. Maar we praten daar veel over en er is aan weerszijden begrip voor de ander z'n denkpatroon en dat helpt enorm.

Wees zeker niet bang van professionele hulp.
Relatietherapie moet je niet zien als "laatste redmiddel", maar eerder is een indexatie van jullie relatie en beiden goed doen nadenken over de toekomst.

Gaan praten met iemand (kan een psycholoog zijn, maar even goed goede vriend of ouders) voor hem kan ook wel louterend werken denk ik. Zeker in deze corona tijden kunnen kleine zaken die thuis gebeuren plots een heel prominente rol in je leven innemen, puur ze es uitspreken en horen van een ander "maar dat is toch niet zo erg" kan ook deugd doen.

 

[Deleted member 1888]

Dag iedereen,

Ik heb drie jaar een relatie en in maart heeft mijn vriend me ten huwelijk gevraagd. Wij zouden in augustus trouwen.
Hij stelt op dit moment onze hele relatie in vraag omdat we te veel van elkaar verschillen. Hij bespreekt graag elk detail dat hem niet aanstaat, ik ben van mening dat je soms gewoon moet doorbijten omdat niet iedereen perfect is. En dingen die het niet waard zijn om ruzie over te maken moet je ook geen aandacht aan besteden. Hij ziet het als: onze relatie kan je precies niets schelen en je maakt je nooit ergens druk om, je bent te laks en denkt dat het altijd goed komt. Ik ben gewoon zo en vermijd ook graag discussies als het kan, maar het werkt blijkbaar averechts. Ik zie hem enorm graag en wil natuurlijk niet dat dit eindigt. Wat kan ik doen om hem van zijn twijfels te “verlossen”?

Ik vind dit toch wel raar. Je vermijdt discussies als het kan, maar je ziet jezelf als een "babbeltrien"? Een babbeltrien gaat de discussies toch niet uit de weg? Integendeel die praat juist té veel. Of doe je dit nu de laatste tijd bewust om ruzie te vermijden?

 

[Noscoped420]

Ondertussen 8 maanden single, ging eigenlijk verrassend goed gezien ik de gedumpte was ( nooit gedacht als iemand die 10 jaar lang met borderline heeft geworsteld ) al vang ik mezelf weer meer en meer in een net waar ik weer steeds vaker terug denk aan hoe slecht het ervoor was, omwille van hoe het momenteel weer is.

Ik heb een geweldige tijd van 5 jaar gehad met mijn vorige vriendin maar dan eigenlijk de 10 jaar daarvoor was niets anders dan fails, heartbreaks, sissers, whatever you wanna call it.
En nu ik mezelf s'nachts weer stilaan jaloers terug vind op degene die momenteel wel iemand hebben moet ik tegelijk ook terug denken aan slechte momenten die ik had voor de voorbije 5 jaar, dus voor 2015.

Eigenlijk moet ik gewoon opletten dat ik me weer niet nacht na nacht ga afvragen waar het uiteindelijk fout liep, of wat er in die 10 jaar ervoor is gebeurd of waarom mijn bed leeg is, you know just things that keep you up till morning light.
Gelukkig vanaf volgende week rijschool dus dan moet de focus bril weer even op en de oogjes toch tegen middernacht dicht, tis nie veel maar het is een doel.

en aangezien het na 4 is : “From midnight to 4: 00 AM is the loneliest time in the world. Because for those of us too sad to sleep, the only thing we have to look at is an empty bed, and the only thing we have to think of is every single person who didn't want to fill it tonight.”

 

[Pinkman]

Mensen, ik moet eventjes iets kwijt. Ik zit momenteel vrij diep op emotioneel vlak.

Sinds begin vorige maand ben/was ik samen met mijn vriendin. Wij kennen elkaar via het werk en konden eigenlijk al vrij snel goed met elkaar opschieten. Dat is dan een tijd verder gegaan via sms/messenger en op den duur was het wel duidelijk dat we allebei een boontje voor elkaar hadden. Uiteindelijk hebben we begin vorige maand gekust en zijn/waren we samen sindsdien.

In het begin ging het goed, het was natuurlijk nog pril en dergelijke, maar dan was ik op een avond (mijn verjaardag) bij haar en is zij eigenlijk slachtoffer geworden van een gasexplosie. Ik heb dit van dichtbij meegemaakt, maar alleen zij raakte gewond. Meerdere tweedegraads brandwonden over haar voeten/armen en eerstegraads in haar gezicht.

Sindsdien is het jammer genoeg bergaf beginnen gaan. Wij hoorden en zagen elkaar nog wel, maar onze gesprekken werden korter en saaier. En dan vorige week woensdag mocht ze naar huis en had ik haar gevraagd of ik haar 's avonds na m'n werk nog kon bellen, maar daar heb ik geen antwoord op gehad en daarna heb ik haar zelfs twee dagen niet meer gehoord.

Ik heb toen vrijdag gevraagd om eens af te spreken omdat ik voelde dat er iets scheelde en ze bevestigde dat er inderdaad iets scheelde. Gisteren had ze gestuurd of ik kon afkomen en toen vertelde ze mij dat ze vond dat ze we te snel zijn samen gegaan en ze even (of definitief?) een stap terug wil doen. Ze zei dat er wel iets was, maar ze ook iets 'miste'. Ze zei ook dat het totaal niet aan mij lag, want ik heb een heel weekend nagedacht over wat ik eventueel verkeerd zou gedaan hebben of gezegd. Ik ben natuurlijk erg bezorgd geweest sinds die explosie en dergelijke, dat ik haar misschien te veel heb willen horen, maar ze zei dat het aan haar lag. Dat ze eerst honderd procent zeker wil zijn vooraleer ze er echt voor wil gaan, omdat ze in het verleden die fout te vaak heeft gemaakt.

Uiteindelijk was het wel een goed gesprek en weet ik nu wel wat er scheelde, maar na een nachtje slapen heeft het toch de nodige onzekerheid met zich meegebracht. Ze zei dat we zeker nog zouden sturen en afspreken, maar ik weet eigenlijk niet goed hoe ik dit moet interpreteren. Ik ben namelijk bang dat het gewoon definitief is... Ik voel mij op dit moment ook gewoon gedumpt, ik heb de hele dag met tranen op 't werk gestaan en echt een absolute rotdag achter de rug. Ik slaap ook al dagen heel slecht omdat ik dagenlang heb liggen piekeren, mijn eetlust is ook compleet weg. Ik ben een beetje bang dat ze mij gewoon valse hoop heeft gegeven...

Wat zouden jullie nu doen in mijn situatie? Mochten er vragen zijn over eventuele onduidelijkheden wil ik deze gerust verder verhelderen.

Alvast bedankt alleszins.

 

[PolletPoulet_OG]

It's over dude.

Haar gerust laten, niet alleen voor haar, maar ook voor uzelf.

 

[Avondland]

It's over dude.

Haar gerust laten, niet alleen voor haar, maar ook voor uzelf.

Hoe hard het ook klinkt, want dat is niet wat je wil doen in een situatie waarin de verliefdheid het verstand overspoelt, is dit een goede raadgeving. Ruimte geven en berusting proberen te vinden in de mogelijkheid dat het niets gaat worden. Probeer zeker niet teveel in haar plaats te denken hoe zij zich voelt en wat zij over jou denkt, want je brein gaat talloze scenario's bedenken die almaar gekker kunnen worden. Voor jou is het anderzijds wel belangrijk om een gevoel van "closure" te krijgen. Je moet duidelijkheid krijgen in je situatie. Laat je niet aan het lijntje houden.

 

[Mulan]

Klinkt voor mij als ofwel bindingsangst ofwel de lieve, zachte manier om gedumpt te worden.
Ik zie helaas ook heel weinig "hoop" op een goed einde...

 

[Pinkman]

It's over dude.

Haar gerust laten, niet alleen voor haar, maar ook voor uzelf.

Hoe hard het ook klinkt, want dat is niet wat je wil doen in een situatie waarin de verliefdheid het verstand overspoelt, is dit een goede raadgeving. Ruimte geven en berusting proberen te vinden in de mogelijkheid dat het niets gaat worden. Probeer zeker niet teveel in haar plaats te denken hoe zij zich voelt en wat zij over jou denkt, want je brein gaat talloze scenario's bedenken die almaar gekker kunnen worden. Voor jou is het anderzijds wel belangrijk om een gevoel van "closure" te krijgen. Je moet duidelijkheid krijgen in je situatie. Laat je niet aan het lijntje houden.

Klinkt voor mij als ofwel bindingsangst ofwel de lieve, zachte manier om gedumpt te worden.
Ik zie helaas ook heel weinig "hoop" op een goed einde...

En uit wat leiden jullie dat dan precies af? Gewoon even tegen verduidelijking. Ik heb/had namelijk een beetje hetzelfde gevoel als ik mijn verstand aanspreek, maar ik zocht een beetje een bevestiging van mensen hier. Echter stel ik mij de vraag waarom je dan niet gewoon zegt: "Kijk, ik ga gewoon straight to the point zijn en voor mij stopt het hier."

Ik heb hier gisteren ook geschreven dat ze mij zeker nog zou sturen en nog met mij wou afspreken, want zoals ik al zei: Ze vond dat we te vroeg zijn samen gegaan en ze wil mij eerst nog beter leren kennen omdat ze deze keer zeker wil zijn van haar beslissing en niet dezelfde fouten wil maken als uit het verleden.

En guess what? Vandaag heeft ze mij gestuurd uit haar eigen en hebben we toch al een veel beter gesprek gehad dan de laatste tijd. Maar goed, wat moet ik hier nu van denken? Op dat vlak heeft ze wel haar woord gehouden. Ik ga natuurlijk er niet te veel hoop op vestigen, maar 't is toch apart.

 

[PolletPoulet_OG]

De meeste durven niet zeggen waar het echt op staat, om de ander niet te kwetsen. Vooral om een relatie te eindigen draaien er veel nogal rond de pot. Al die squatch van het ligt niet aan jou het ligt aan mij zever is gewoon een mooie verbloeming van: voor mij werkt deze shizzle niet.

We zouden natuurlijk mis kunnen zijn. Maar ik betwijfel dat ten zeerste. Je doet met de raad van vreemde mensen op het internet wat je zelf wil uiteraard. Weet gewoon dat wij geen emotionele connectie hebben en dan verwijs ik terug naar het eerste zinnetje... Dat wij gewoon wel zeggen waar we denken dat het om draait.

Yeah it sucks en al, maar wat ge beschrijft is echt textbook, ik wil u dumpen maar niet kwetsen. Guess what, dat gaat niet

 

[Pinkman]

De meeste durven niet zeggen waar het echt op staat, om de ander niet te kwetsen. Vooral om een relatie te eindigen draaien er veel nogal rond de pot. Al die squatch van het ligt niet aan jou het ligt aan mij zever is gewoon een mooie verbloeming van: voor mij werkt deze shizzle niet.

We zouden natuurlijk mis kunnen zijn. Maar ik betwijfel dat ten zeerste. Je doet met de raad van vreemde mensen op het internet wat je zelf wil uiteraard. Weet gewoon dat wij geen emotionele connectie hebben en dan verwijs ik terug naar het eerste zinnetje... Dat wij gewoon wel zeggen waar we denken dat het om draait.

Yeah it sucks en al, maar wat ge beschrijft is echt textbook, ik wil u dumpen maar niet kwetsen. Guess what, dat gaat niet

Ik ga hier echt volledig mee akkoord hoor, maar hoe verklaar je dan het feit dat ze mij al na amper twee dagen terug stuurt uit haar eigen? Dat is 't geen wat ik op dit moment nog niet kan plaatsen. Ik heb dit ook nog niet meegemaakt. Ik heb in het verleden al exen gedumpt en ben zelf gedumpt geweest, maar dat was telkens met een vrij pijnlijke, maar duidelijk boodschap. Dit is dubbel.

Ik ging haar sowieso niet meer als eerste sturen om mezelf niet meer te kwellen en ik had voor mezelf ook uitgemaakt: Ik wacht nog even af en als ik er niks meer van hoor dan weet ik dat het loze woorden en valse hoop waren en dan is dat zeer pijnlijk, maar tegelijk ook zeer duidelijk. Het feit dat ze me nu gestuurd heeft is dan weer compleet het tegenovergestelde. Hoopgevend en onduidelijk.

 

[Green Mamba]

Hoopgevend en onduidelijkheid. Niet meteen factoren voor een goede start. Je moet het voor jezelf maar bepalen, maar ik zou er nu mee kappen en mijn hengel terug in de vijver gooien..

 

[Deleted member 95]

Vijf Euro op "Kunnen we niet gewoon vrienden zijn?" binnen de week.

 

[PolletPoulet_OG]

Vijf Euro op "Kunnen we niet gewoon vrienden zijn?" binnen de week.

Gij smijt wel met uw 5 euro's en weddenschappen de laatste tijd he. Gokprobleempje aan het ontwikkelen?

 

[Deleted member 95]

Gij smijt wel met uw 5 euro's en weddenschappen de laatste tijd he. Gokprobleempje aan het ontwikkelen?

Gewoon lowkey mijn rijkdom aan't etaleren voor de wuvvekes hé.

 

[Mulan]

Ik ga hier echt volledig mee akkoord hoor, maar hoe verklaar je dan het feit dat ze mij al na amper twee dagen terug stuurt uit haar eigen? Dat is 't geen wat ik op dit moment nog niet kan plaatsen. Ik heb dit ook nog niet meegemaakt. Ik heb in het verleden al exen gedumpt en ben zelf gedumpt geweest, maar dat was telkens met een vrij pijnlijke, maar duidelijk boodschap. Dit is dubbel.

Ik ging haar sowieso niet meer als eerste sturen om mezelf niet meer te kwellen en ik had voor mezelf ook uitgemaakt: Ik wacht nog even af en als ik er niks meer van hoor dan weet ik dat het loze woorden en valse hoop waren en dan is dat zeer pijnlijk, maar tegelijk ook zeer duidelijk. Het feit dat ze me nu gestuurd heeft is dan weer compleet het tegenovergestelde. Hoopgevend en onduidelijk.

Helemaal eens met Pollet!

Waarop ik mij baseer? Op wat ik zelf nog deed in het verleden.

En verder afspreken is OOK een manier, zeker in geval van bindingsangst, om te toetsen voor haar of ze nu wel of niet de juiste beslissing aan het maken is,vooraleer ze het laat uitbloeden.
Contact houden is vanuit die optiek meer sussen van eigen schuldgevoel dan een ander hoofdstuk in jullie relatie.
Wil je duidelijkheid? Vraag het haar rechtstreeks op de man af: "zie jij echt een toekomst met mij, of probeer je mij op een vriendelijke manier te dumpen, want ik word gek van die onzekerheid!"

 

[Biljart]

Ik ga hier echt volledig mee akkoord hoor, maar hoe verklaar je dan het feit dat ze mij al na amper twee dagen terug stuurt uit haar eigen? Dat is 't geen wat ik op dit moment nog niet kan plaatsen.

- omdat ze zich verveelde ?
- omdat ze wou testen hoe snel je reageerde en indien snel, je nog beschikbaar bent als back-up?
- omdat de ander die reeds in het spel is, afhaakte ?

maar: misschien voelt ze zich gewoon heel onzeker door haar brandwonden en wil ze daarom geen man(nen) aan haar lijf? Kan ook.

Leg er bij neer, grote kans dat je het nooit zal weten.

 

[Heroixx]

De hamvraag is misschien: was het voor haar wel een relatie? Of heb jij dit zelf geconcludeerd? Misschien was het voor haar eerder iets in de zin van "we zien wel waar dit naartoe gaat".

Vaak is het idd gewoon rond de pot draaien en niet durven zeggen waar het op staat.