Het percentage ouders dat hun kinderen zo'n pot geld
kan toestoppen, zal zeer klein zijn. Het is tegelijkertijd ook de meest overschatte vorm van ouderlijke steun.
De grootste duw in de rug van je kinderen die het verschil kan maken, is er geen van financiële aard, maar opvoedkundig.
Give a man a fish and you feed him for a day. Teach a man to fish and you feed him for a lifetime
Deels verloopt dat automatisch. Als kind wil je dezelfde levensstandaard aanhouden als de omgeving waarin je opgegroeid bent. Dat is een referentiepunt dat je ambities qua studies en sparen mee zal sturen want je wil er niet op achteruit gaan.
En aangezien de financiële intelligentie van je kind op school totaal niet ontwikkeld wordt (ze daar alleen maar klaargestoomd worden voor de typische werknemersfunctie in de maatschappij), is het best dat je je kinderen leert omgaan met geld. Het gezelschapsspel Monopolie is daarvoor ideaal.
Ik heb nooit een som geld toegestopt gekregen. Maar als 10 jarige manneke droeg mijn vader al het zakgeld dat ik in mijn spaarvarken gespaard had af naar de bank om daarmee kasbons (in de tijd dat dit nog opbracht) te kopen nadat hij mij uitgelegd had hoeveel dan in waarde zou stijgen. Ik wist dat als ik 2.000 BEF bijeengespaard had, dat dan telkens 1 nieuwe kasbon was.
Ooit zijn mijn ouders wel uitgevlogen dat ik overdreef. Ik had op mijn 16de zakgeld meegekregen had voor een schooltrip naar Frankrijk om rond te komen. 'En, zijt ge daarmee toegekomen?' Toen bleek dat ik met meer geld terug kwam dan ze mij meegegeven hadden want ik had het geld dat ik aan een klasgenoot uitgeleend had om sigaretten te kunnen kopen met intrest geïnd.