Neen, maar het gaat toch om prioriteiten?
Het gaat hier om een zenuw die aan het ontsteken is, waarvan de pijn moet onderdrukt worden met constante pijnstilling. Dat is het equivalent van een klant bij wie de productie enkel nog verder kan door de rammelende machine met plakband bij elkaar te houden. Ik kan mij niet inbeelden dat ik tegen dergelijke klanten zou kunnen zeggen: "Ah meneer de klant, het eerste vrije momentje in onze agenda is binnen een week of 5. Op dag x, op uur y. Te nemen of te laten."
Ze zouden mij zien afkomen, ik denk dat ze mij door de telefoon trekken. En dan gaat dan over een onnozele machine. Niet over uw bloedeigen lichaam.
En zelfs nog gegeven het feit dat er een numerus clausus is, is het daarnaast ook nog een pure kwestie van planning. Wanneer je ziet dat vrij dringende zaken consistent 5 weken vertraging beginnen krijgen, dan antecipeer je daar toch op door gewoon wat meer vrije ruimte in uw agenda te bouwen voor dringende gevallen?
Ja, ok, met het risico dat er in een kalmere periode eens een gat in uw agenda zal zitten van een uur. En daar knelt het schoentje waarschijnlijk. Dat verloren niet-factureerbaar uurtje moet ten allen tijde vermeden worden, zelfs als dat betekent dat je patiënten met zenuwpijn 5 weken moet laten wachten.
Wel, gezien ik geen last had voor ik naar de tandarts ging, was de kans toch reëel dat ik nu 5 dagen later ook nog geen last zou gehad hebben. Zou wel wreed toevallig geweest zijn.
Maar met uw "wat als" scenario gaan we weer tot de essentie: dokters hebben de luxe om zich altijd te verschuilen achter het menselijk lichaam die geen exacte wetenschap is. Waardoor ze de facto geen verantwoordelijkheid dragen.
Bedankt voor de tip!