Concentratieproblemen - Distracted in a digital world

Vind alle verhalen allemaal erg herkenbaar, en ik denk dat ik ook al verder in het leven had gestaan zonder dit probleem. Ik weet niet of het ADD is, of gewoon een probleem van de huidige tijd.
 
Deze nog eens vanonder het stof halen.

Ik werk nog maar kort van thuis uit, en het is echt een complete ramp. Vorige zaterdag zelfs gewoon nog een uur of 4 gewerkt omdat het schandalig was hoe weinig ik had gedaan doorheen de week.

Zaken die ik wél al heb ondernomen:
- na meer dan 10j zonder, ben ik terug rilatine aan het opbouwen nu.
- op de laptop van het werk open ik enkel werkgerelateerde zaken, nooit anders gewend geweest dus dat kost me geen moeite.
- gsm leg ik 5m verder zodat "snel" gluren minder verleidelijk wordt. Gisteren hem zelfs volledig afgelegd gedurende die paar uur omdat het te erg was. :S
- geen prioriteit omdat dit een interim is die maar tot na de zomer loopt, maar boven zal dus een prikkelarme home-office gemaakt worden, is het niet meer voor mij dan zal de dochter er op termijn wel baat bij hebben.
- combinatie van tijdsgericht maar ook taakgericht werken. Is het een ab-so-lute kutdag op dat vlak, kijk ik niet meer naar de klok maar leg ik mezelf op wat ik MOET afwerken. Merk ik dat ik na 60% van de tijd die ik "moet" werken al aan mijn taak doelstellingen zit, werk ik wel nog door tot de tijd erop zit.
- vanaf volgende week 2x/week naar de werkplaats gaan om daar te gaan werken in hun privé, benieuwd of dat zal helpen of niet.

Vroeger dus nooit problemen mee gehad omdat er veel externe controle was en ik het simpelweg niet vind kunnen in een werkomgeving op je gsm te prutsen. Nu is die externe controle volledig weg en het verschil is enorm frustrerend voor mij.
 
Deze nog eens vanonder het stof halen.

Ik werk nog maar kort van thuis uit, en het is echt een complete ramp. Vorige zaterdag zelfs gewoon nog een uur of 4 gewerkt omdat het schandalig was hoe weinig ik had gedaan doorheen de week.

Zaken die ik wél al heb ondernomen:
- na meer dan 10j zonder, ben ik terug rilatine aan het opbouwen nu.
- op de laptop van het werk open ik enkel werkgerelateerde zaken, nooit anders gewend geweest dus dat kost me geen moeite.
- gsm leg ik 5m verder zodat "snel" gluren minder verleidelijk wordt. Gisteren hem zelfs volledig afgelegd gedurende die paar uur omdat het te erg was. :S
- geen prioriteit omdat dit een interim is die maar tot na de zomer loopt, maar boven zal dus een prikkelarme home-office gemaakt worden, is het niet meer voor mij dan zal de dochter er op termijn wel baat bij hebben.
- combinatie van tijdsgericht maar ook taakgericht werken. Is het een ab-so-lute kutdag op dat vlak, kijk ik niet meer naar de klok maar leg ik mezelf op wat ik MOET afwerken. Merk ik dat ik na 60% van de tijd die ik "moet" werken al aan mijn taak doelstellingen zit, werk ik wel nog door tot de tijd erop zit.
- vanaf volgende week 2x/week naar de werkplaats gaan om daar te gaan werken in hun privé, benieuwd of dat zal helpen of niet.

Vroeger dus nooit problemen mee gehad omdat er veel externe controle was en ik het simpelweg niet vind kunnen in een werkomgeving op je gsm te prutsen. Nu is die externe controle volledig weg en het verschil is enorm frustrerend voor mij.
Ik dacht dat toen je zei dat je thuis te veel afgeleid bent, je het over huishoudelijke taakjes had (afwassen, poetsen, koken, de hond, ...).

Misschien heb ik het compleet fout, maar in je vorige job was je toch ook best veel online overdag? Of was dat dan niet tijdens de werkuren?
 
Ik dacht dat toen je zei dat je thuis te veel afgeleid bent, je het over huishoudelijke taakjes had (afwassen, poetsen, koken, de hond, ...).

Misschien heb ik het compleet fout, maar in je vorige job was je toch ook best veel online overdag? Of was dat dan niet tijdens de werkuren?
Nooit tijdens mijn werkuren idd.


En ik ga dus effectief dingen doen om niet met werk bezig te "moeten" zijn zoals na een half uur de afwas doen, terug naar de computer, na een uur werken met de hond gaan wandelen,... 🙈
 
Amai ik herken mezelf in uw post. Ik zit op mijn werk dit te schrijven dus dat zegt al genoeg zeker? Ik ben een goed jaar geleden denk ik gestart met rilatine maar ik vind eigenlijk dat dat weinig doet. Als ik ze niet genomen heb zal ik dat een beetje merken maar zo hard ook weer niet. Zeker de laatste tijd. Minder slapen sinds we ne kleine hebben zal daar zeker ook mee te maken hebben. En mijn motivatie die al een tijd onder 0 zit.
 
Hier is het compleet hetzelfde liedje (muv opbouwen Rilatine/Concerta waar ik ook toevallig 10 jaar mee gestopt ben).

Mijn andere symptomen van ADD zijn ook vreselijk verergerd het afgelopen afgelopen jaar.
- Mails (half) typen en ze niet verzenden omdat je een seconde afgeleid bent en het dan gewoon vergeet of berichten lezen en gewoon vergeten om te reageren
- Naar de kelder gaan om iets te halen en tot 2 keer toe met iets anders terug boven komen en dan beseffen dat je het item waarvoor je oorspronkelijk ging, vergeten bent
- Iets lezen en het direct vergeten
- Midden in je uitleg vergeten wat je aan het zeggen was
- Me verliezen in futuliteiten, bv. Bij elk formulier dat ik invul, verlies ik mezelf in terminologie en weet ik niet wat bedoeld wordt terwijl het blijkbaar poepsimpel is volgens anderen
- Continu vanalles laten vallen

Ik begin te twijfelen om toch nog eens samen te zitten met de arts hierover, want het begint wel weer extreem te worden tot het niveau dat er heel belangrijke zaken gewoonweg niet geregeld geraken en mensen daarom (compleet te begrijpen) boos worden op mij. :(

Amai ik herken mezelf in uw post. Ik zit op mijn werk dit te schrijven dus dat zegt al genoeg zeker? Ik ben een goed jaar geleden denk ik gestart met rilatine maar ik vind eigenlijk dat dat weinig doet. Als ik ze niet genomen heb zal ik dat een beetje merken maar zo hard ook weer niet. Zeker de laatste tijd. Minder slapen sinds we ne kleine hebben zal daar zeker ook mee te maken hebben. En mijn motivatie die al een tijd onder 0 zit.
Werkt Rilatine ook niet enkel bij 'echte' ADHD doordat het de dopamine afgifte beter reguleert (i.e. als de stimulerende werking je net kalmeert)? Bij mensen die om andere redenen vergeetachtig of snel afgeleid zijn, werkt het volgens mij net niet.
 
Laatst bewerkt:
Wat rilatine betreft moet de dosis natuurlijk ook goed zitten, wat in overleg met een arts bepaald moet worden inderdaad.

Mijn werk zelf doe ik heel graag en toen ik na 2 weken terugkoppelde kreeg ik te horen dat ik bijna het dubbele doe én goed doe van wat ze hadden verwacht, dus op dat vlak zit ik HEEL goed. Als ik dus voor mezelf een resultaatsdoel stel, doe ik nog steeds meer dan wat ze eigenlijk verwacht hebben. Alleen ben ik perfectionistisch dus erger me ook dood als ik een dossier terug open en daar dan typfouten etc in zie staan bvb.

Ik ben al blij dat ik effectief de ruimte krijg om te experimenteren wat wel en niet werkt, wat in 2020 voor velen onder jullie waarschijnlijk een complete ramp was. 🙈😥

(Ik moet nog 45minuten werken vandaag en heb nu net pauze genomen van het gras afrijden om te duiden hoe erg het is. 😭)
 
Ik heb binnenkort een afspraak met een neuropsycholoog voor mijn concentratieproblemen.

Op het werk viel ik de laatste tijd door de mand omdat ik bepaalde simpele zaken precies niet kon onthouden omdat ik teveel mijn focus verloor tijdens de uitleg ervan.
 
Ik heb binnenkort een afspraak met een neuropsycholoog voor mijn concentratieproblemen.

Op het werk viel ik de laatste tijd door de mand omdat ik bepaalde simpele zaken precies niet kon onthouden omdat ik teveel mijn focus verloor tijdens de uitleg ervan.
Hopelijk komt er iets uit waar je wat aan hebt!

(En ivm rilatine: dit werkt bij 70% van de ADHD'ers, 30% is just screwed. 🙈)
 
Hopelijk komt er iets uit waar je wat aan hebt!

(En ivm rilatine: dit werkt bij 70% van de ADHD'ers, 30% is just screwed. 🙈)
Mijn dokter zei dat ze met rilatine liever niet begon. Heeft dat zoveel bijwerkingen?

Vriend van mij is begonnen met Adderall 6 maanden geleden en die kon bijna wenen door hoeveel beter zijn leven nu is. Vermoed dat dat iets is dat enkel in Amerika gegegeven wordt?
 
1) Ik ben na 10 jaar bewust gestopt met medicatie omdat het zware neveneffecten kan hebben (vooral neerslachtigheid en extreme en onrealistische angsten* bij mij, uiteindelijk ook hoofdpijn). Ik nam sowieso soms tijdelijk geen rilatine omdat het permanent nemen niet echt ideaal is.

Lees vooral zelf de bijwerkingen eens.

*Die angsten zijn geen officiële bijwerking, maar na 8 jaar er zwaar en progressief meer last van gehad te hebben, werd dat extreem veel beter in het jaar nadat ik gestopt was.

2) Adderall is straffer (amfetamine) en niet legaal in de meeste landen in (West-)Europa.
 
Laatst bewerkt:
Mijn dokter zei dat ze met rilatine liever niet begon. Heeft dat zoveel bijwerkingen?
Bij de ene wel, bij de andere niet. Hier voorlopig enkel gebrek aan eetlust en de eerste 3 dagen maagpijn maar ik bouw dus heel traag op. Na 5 dagen 1 pilletje nu naar anderhalf. Als tiener nam ik 2x per dag 3 pilletjes.
Vriend van mij is begonnen met Adderall 6 maanden geleden en die kon bijna wenen door hoeveel beter zijn leven nu is. Vermoed dat dat iets is dat enkel in Amerika gegegeven wordt?

Als het werkt én je hebt geen nevenwerkingen, kan dat zeker het effect zijn.


Ik voelde me vooral "mezelf" niet dus zodra secundair stopte, nam ik enkel in blok/examens nog.
 
Mijn dokter zei dat ze met rilatine liever niet begon. Heeft dat zoveel bijwerkingen?

Vriend van mij is begonnen met Adderall 6 maanden geleden en die kon bijna wenen door hoeveel beter zijn leven nu is. Vermoed dat dat iets is dat enkel in Amerika gegegeven wordt?
Ik kreeg in het begin als ik er 3 pakte hartkloppingen. Mijn dokter was not amused toen ik dat zei. Tegenwoordig is dat voorbij en durf ik er terug 3 pakken op een dag.

Ik zie dat in Adderall onder andere dextroamfetamine zit. Dex wordt hier weldegelijk voorgeschreven. Ik heb mijn dokter vlakaf gevraagd mij dit voor te schrijven maar ze wil niet. 'Dit zit nog dichter bij drugs' zei ze dan. Interesseert mij geen hol, ik wil mij beter voelen.
 
Niemand kan zich 100% focussen op werken tijdens de werkuren.
Het is OK om soms uw gedachten te kunnen verzetten en iets anders te doen wat niet-werkgerelateerd is.

Op kantoor ga ik ook regelmatig wat rondlopen/koffie pakken/langdurig op wc zitten.
 
Niemand kan zich 100% focussen op werken tijdens de werkuren.
Het is OK om soms uw gedachten te kunnen verzetten en iets anders te doen wat niet-werkgerelateerd is.

Op kantoor ga ik ook regelmatig wat rondlopen/koffie pakken/langdurig op wc zitten.
Dat heb ik jaren geleden ookal geleerd. Als ik bvb een elektrische panne op een wagen probeer op te lossen d.m.v. een oscilloscoop,
doe ik digitale metingen op sensoren, actuatoren, can-bus...whatever en dan weet ik met de informatie dat ik gezien heb, de oplossing voorhanden is maar krijg deze niet verwerkt. Dan ga ik effe weg, paar seconden ontspannen, iets totaal anders doen want ik staar me blind op het probleem.
Als ik daarna terug kom heb ik de oplossing zeer snel gevonden.
Ik ben ervan overtuigd als je met enkele willekeurige pauzes werkt, je productiever uw werkdag stopt dan wanneer je aan 1 stuk door werkt.
 
Is dit niet gewoon een probleem van deze tijd?

Er zijn 2 boeken die ik gelezen heb, die me eigenlijk heel wat inzichten hebben gegeven over concentratie en hoe uw dag zo productief mogelijk in te delen.
  • Focus - Mark Tigchelaar
  • Een Einde aan Uitstelgedrag - Petr Ludwig
De eerste geeft inzichten hoe je overleeft in deze tijd met massaal veel afleidingen. En zegt ook dat je als persoon eigenlijk maar erg weinig echte tijd hebt waar je te volle kan focussen. En het is dan ook de bedoeling om je belangrijkste werk van de dag in deze periode te plannen. Het 2e boek gaat over uitstelgedrag, en geeft je methodologieën om je dag op voorhand te plannen en zonder keuzestress af te werken.
 
Is dit niet gewoon een probleem van deze tijd?
Ja, dat denk ik ook. Als ik van mensen hoor dat continu op de gsm zitten of surfen op het internet het voornaamste probleem is, dan is AD(H)D het laatste waar ik aan denk.

Ik geloof ook heel sterk in het aanpassen van je mindset en het creëren van duurzame gewoontes. Dat heeft me op andere vlakken (eten, sporten, routine, ...) heel fel geholpen. Da's een proces wat tijd kost, maar in mijn ogen veel duurzamer is dan medicatie. Ik ben enkele jaren goed geweest met pillen, maar ik wil die rommel niet meer in mijn lichaam.

Ik kan (nog) geen 2 zaken tegelijk onthouden. Mijn strategie is dus om met 1 ding tegelijk bezig te zijn, maar zelfs dan loopt het mis als er plots iets tussenkomt. 😅 En veel mensen (die het 'plotse iets' veroorzaken) hebben het er lastig mee als ik hen afblok tot de taak waar ik mee bezig ben, afgerond is. M'n vriendin heeft gelukkig aangegeven dat ze ook wil meewerken. Een van de eerste stappen is dus ook haar geduld verbeteren -een werkpunt voor haar- zodat ze mij niet meerdere taken tegelijk geeft. Uitgeschreven to-do lists mogen nog wel, liefst zelfs.
 
Ik heb binnenkort een afspraak met een neuropsycholoog voor mijn concentratieproblemen.

Op het werk viel ik de laatste tijd door de mand omdat ik bepaalde simpele zaken precies niet kon onthouden omdat ik teveel mijn focus verloor tijdens de uitleg ervan.
Nadat onze jongste zoon sinds een maand de "stempel" ADHD gekregen heeft heb ik beslist om voor mezelf ook een afspraak te maken bij een neuroloog. Ik ben al 10j of zo aan het twijfelen, maar kheb nu eindelijk de stap gezet.

Van onze jongste wisten we het al langer, maar omdat hij er geen last van had en we van school ook niet echt iets hoorden lieten we het maar zo
Tot een paar maand geleden zijn juf zei dat het echt erg begin te worden. Een half uur doen over 2 simpele rekensommetjes, constant afgeleid zijn, klasgenootjes storen. Tot zelfs midden in een toets beginnen vertellen over va alles en nog wat.
Hij neemt nu zijn medicatie (equasym we 10mg) een maand en is al 3 Avi-leesniveau's omhoog gegaan. De juf zegt ook dat het een wereld van verschil is.

Ik ben bezig een lijstje op te stellen met m'n "klachten/problemen", kaal da hier evt ook eens plaatsen als het af is
 
Laatst bewerkt:
Nadat onze jongste zoon sinds een maand de "stempel" ADHD gekregen heeft heb ik beslist om voor mezelf ook een afspraak te maken bij een neuroloog. Ik ben al 10j of zo aan het twijfelen, maar kheb nu eindelijk de stap gezet.

Van onze jongste wisten we het al langer, maar omdat hij er geen last van had en we van school ook niet echt iets hoorden lieten we het maar zo
Tot een paar maand geleden zijn juf zei dat het echt erg begin te worden. Een half uur doen over 2 simpele rekensommetjes, constant afgeleid zijn, klasgenootjes storen. Tot zelfs midden in een toets beginnen vertellen over va alles en nog wat.
Hij neemt nu zijn medicatie (equasym we 10mg) een maand en is al 3 Avi-leesniveau's omhoog gegaan. De juf zegt ook dat het een wereld van verschil is.

Ik ben bezig een lijstje op te stellen met m'n "klachten/problemen", kaal da hier evt ook eens plaatsen als het af is
Vandaag eerste gesprek en testen bij de neuroloog gedaan.

Na de helft van m'n "klachten/problemen" op te sommen onderbrak hij mij al en zei dat het duidelijk was.

Volgende maand neuropsychologisch onderzoek en erna nog eens terug bij hem om eventuele medicatie te bespreken.

Hij vroeg ook waarom mijn ouders mij als kind nooit hebben laten onderzoeken :unsure:

Kladversie van mijn klachten waarop ik beginnen vertellen ben:
- In mijn hoofd spelen constant liedjes af, of quotes, zinnetjes die blijven herhalen. Nadenken over iets duurt dubbel zo lang omdat ik echt moeite moet doen om dat weg te filteren. Hierdoor geraak ik dikwijls moeilijk in slaap.
- Ik ben in m'n hoofd ook continu met meerdere dingen tegelijk bezig.
- heel slecht korte termijngeheugen.
- Ik kan niet gewoon naar TV kijken. Zit telkens gelijktijdig op m'n gsm op fora te lezen, spelletjes te spelen,... Om dan de film of serie steeds te moeten terugspoelen omdat ik iets gemist heb.
- concentreren is enorm moeilijk. Het minste geluid haalt me volledig uit m'n concentratie en dan duurt het heel lang vooraleer ik de draad terug kan oppikken. Bvb een mail typen en een van de kindjes die me een knuffel geeft. Ik kan dan soms wel eens gepikeerd reageren (vraag maar aan m'n vrouw). Op m'n werk moet ik soms maatregelen treffen voor de veiligheid (een fout kan mensenlevens kosten) en de laatste tijd vertrouw ik mezelf niet meer. Ik kijk alles tegenwoordig minstens 3x na uit schrik dat ik iets vergeten ben.
- school: nooit kunnen studeren. Daardoor ook gezakt van ASO naar TSO en hogeschool niet kunnen afwerken.
- Bijna dagelijks kom ik een ruimte binnen en weet ik totaal niet meer waarom. Bvb naar de berging om de wasmachine te vullen/legen. En dan kom ik terug met een koek of zak chips of zo. En dan een paar uur later valt mijne frank.
- Een boek lezen, hoe graag ik het ook doe, kan ik niet meer. Het laatste boek dat ik gelezen heb was ergens in 2007. Ik begin te lezen en na een paar zinnen dwalen mijn gedachten af. Meestal door een bepaald woord te lezen dat ik daarover begin na te denken. Fysiek lees ik verder maar er komt niets meer binnen. Ik moet elke pagina 5x lezen vooraleer in effectief alles gelezen heb. Er zijn een hoop boeken die ik wil lezen, maar het lukt me gewoon niet. Heel frustrerend.
- Dagdagelijkse taken. Opruimen, vaatwas vullen/legen, was vullen/legen/plooien,... is een complete chaos. Ik begin met 1 ding, passeer iets en doe dat dan om halfweg nog iets anders tegen te komen, enz...
- Ik ben een enorme uitsteller. Ik kan niet productief zijn zonder de stress van "nu moet het echt". Bvb dit lijstje ben ik 2 dagen voor Da afspraak die al ruim een maand vast lag maar aan begonnen.
- Ik moet constant met iets bezig zijn met mijn handen. Altijd heb ik wel een stylo of zo vast. Ik "piets" ook constant aan mijn duimen. Tot bloedens toe.
- Ik ben heel impulsief. Als ik sirenes hoor moet ik gaan kijken. Als m'n vrouw zegt: "ooh, een mooie moto", dan ben ik 5 seconden later al prijzen aan het opzoeken. Terwijl ik nog nooit met een moto, zelfs geen scooter gereden heb.
- Ik heb het moeilijk gewoontes te kweken en te houden. Elk jaar zeg ik: "nu ga ik werk maken om m'n conditie te verbeteren". Om dan 3x te gaan lopen en plots zijn we 4 maand verder.
- Ik heb een heel laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen.
- s'nachts word ik elk uur wakker. Ik draai me om en ben gelukkig direct weer vertrokken.
- Ik kan niet stilzitten. Na een paar minuten moet ik me verzetten.
- Ik heb ook veel last van m'n humeur. Ik word voor het minste kwaad. Extern kan ik me meestal kalm houden, maar intern kook ik dikwijls van woede. Dit gaat meestal even snel weg als dat het opkomt. Maar als ik later terugdenk aan een of ander voorval word ik terug kwaad.
- Soms kan ik in een soort hyperfocus gaan. Waarbij ik met iets bezig ben en me totaal niet bewust ben van m'n omgeving. Dan kan het dat iemand me iets vraagt en ik het totaal niet hoor
- heel veel moeite met namen te onthouden. Of soms op bepaalde woorden te komen.
- Ik ben een enorme overdenker. Elke mail, elk berichtje,... dat ik verstuur heb ik 10x aangepast, opnieuw begonnen, door anderen laten lezen,...
- ik zit constant op m'n gsm te scrollen in zaken die me totaal niet interesseren. Facebook, tiktok, Instagram, 9gag,... Urenlang scrollen om eens 2 dingen tegen te komen waarbij ik eens gniffel.
- ik heb overal lijstjes. Films, series,... die ik wil zien. Games die ik wil spelen. Gerechten, cocktails die ik wil proeven, plaatsen die ik wil bezoeken,... Muziek dat ik wil beluisteren,... Ideeën voor verbouwingen, inrichting,.. Projectjes die ik wil doen, dingen die ik wil aankopen,... Die lijstjes staan ook verspreid. Een whatsapgroep met enkel mezelf in, notes app, sms'jes naar mezelf, enkele txt bestanden op PC, een excell, lijstjes op papier,... En 80% van die dingen weet ik na een tijd niet meer wat het is of waarom ik het genoteerd heb.
- Als ik met de auto rij ben ik soms stukken kwijt. Dat ik plots ergens passeer en me niets herinner van de laatste 5 minuten.
 
Vandaag eerste gesprek en testen bij de neuroloog gedaan.

Na de helft van m'n "klachten/problemen" op te sommen onderbrak hij mij al en zei dat het duidelijk was.

Volgende maand neuropsychologisch onderzoek en erna nog eens terug bij hem om eventuele medicatie te bespreken.

Hij vroeg ook waarom mijn ouders mij als kind nooit hebben laten onderzoeken :unsure:

Kladversie van mijn klachten waarop ik beginnen vertellen ben:
- In mijn hoofd spelen constant liedjes af, of quotes, zinnetjes die blijven herhalen. Nadenken over iets duurt dubbel zo lang omdat ik echt moeite moet doen om dat weg te filteren. Hierdoor geraak ik dikwijls moeilijk in slaap.
- Ik ben in m'n hoofd ook continu met meerdere dingen tegelijk bezig.
- heel slecht korte termijngeheugen.
- Ik kan niet gewoon naar TV kijken. Zit telkens gelijktijdig op m'n gsm op fora te lezen, spelletjes te spelen,... Om dan de film of serie steeds te moeten terugspoelen omdat ik iets gemist heb.
- concentreren is enorm moeilijk. Het minste geluid haalt me volledig uit m'n concentratie en dan duurt het heel lang vooraleer ik de draad terug kan oppikken. Bvb een mail typen en een van de kindjes die me een knuffel geeft. Ik kan dan soms wel eens gepikeerd reageren (vraag maar aan m'n vrouw). Op m'n werk moet ik soms maatregelen treffen voor de veiligheid (een fout kan mensenlevens kosten) en de laatste tijd vertrouw ik mezelf niet meer. Ik kijk alles tegenwoordig minstens 3x na uit schrik dat ik iets vergeten ben.
- school: nooit kunnen studeren. Daardoor ook gezakt van ASO naar TSO en hogeschool niet kunnen afwerken.
- Bijna dagelijks kom ik een ruimte binnen en weet ik totaal niet meer waarom. Bvb naar de berging om de wasmachine te vullen/legen. En dan kom ik terug met een koek of zak chips of zo. En dan een paar uur later valt mijne frank.
- Een boek lezen, hoe graag ik het ook doe, kan ik niet meer. Het laatste boek dat ik gelezen heb was ergens in 2007. Ik begin te lezen en na een paar zinnen dwalen mijn gedachten af. Meestal door een bepaald woord te lezen dat ik daarover begin na te denken. Fysiek lees ik verder maar er komt niets meer binnen. Ik moet elke pagina 5x lezen vooraleer in effectief alles gelezen heb. Er zijn een hoop boeken die ik wil lezen, maar het lukt me gewoon niet. Heel frustrerend.
- Dagdagelijkse taken. Opruimen, vaatwas vullen/legen, was vullen/legen/plooien,... is een complete chaos. Ik begin met 1 ding, passeer iets en doe dat dan om halfweg nog iets anders tegen te komen, enz...
- Ik ben een enorme uitsteller. Ik kan niet productief zijn zonder de stress van "nu moet het echt". Bvb dit lijstje ben ik 2 dagen voor Da afspraak die al ruim een maand vast lag maar aan begonnen.
- Ik moet constant met iets bezig zijn met mijn handen. Altijd heb ik wel een stylo of zo vast. Ik "piets" ook constant aan mijn duimen. Tot bloedens toe.
- Ik ben heel impulsief. Als ik sirenes hoor moet ik gaan kijken. Als m'n vrouw zegt: "ooh, een mooie moto", dan ben ik 5 seconden later al prijzen aan het opzoeken. Terwijl ik nog nooit met een moto, zelfs geen scooter gereden heb.
- Ik heb het moeilijk gewoontes te kweken en te houden. Elk jaar zeg ik: "nu ga ik werk maken om m'n conditie te verbeteren". Om dan 3x te gaan lopen en plots zijn we 4 maand verder.
- Ik heb een heel laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen.
- s'nachts word ik elk uur wakker. Ik draai me om en ben gelukkig direct weer vertrokken.
- Ik kan niet stilzitten. Na een paar minuten moet ik me verzetten.
- Ik heb ook veel last van m'n humeur. Ik word voor het minste kwaad. Extern kan ik me meestal kalm houden, maar intern kook ik dikwijls van woede. Dit gaat meestal even snel weg als dat het opkomt. Maar als ik later terugdenk aan een of ander voorval word ik terug kwaad.
- Soms kan ik in een soort hyperfocus gaan. Waarbij ik met iets bezig ben en me totaal niet bewust ben van m'n omgeving. Dan kan het dat iemand me iets vraagt en ik het totaal niet hoor
- heel veel moeite met namen te onthouden. Of soms op bepaalde woorden te komen.
- Ik ben een enorme overdenker. Elke mail, elk berichtje,... dat ik verstuur heb ik 10x aangepast, opnieuw begonnen, door anderen laten lezen,...
- ik zit constant op m'n gsm te scrollen in zaken die me totaal niet interesseren. Facebook, tiktok, Instagram, 9gag,... Urenlang scrollen om eens 2 dingen tegen te komen waarbij ik eens gniffel.
- ik heb overal lijstjes. Films, series,... die ik wil zien. Games die ik wil spelen. Gerechten, cocktails die ik wil proeven, plaatsen die ik wil bezoeken,... Muziek dat ik wil beluisteren,... Ideeën voor verbouwingen, inrichting,.. Projectjes die ik wil doen, dingen die ik wil aankopen,... Die lijstjes staan ook verspreid. Een whatsapgroep met enkel mezelf in, notes app, sms'jes naar mezelf, enkele txt bestanden op PC, een excell, lijstjes op papier,... En 80% van die dingen weet ik na een tijd niet meer wat het is of waarom ik het genoteerd heb.
- Als ik met de auto rij ben ik soms stukken kwijt. Dat ik plots ergens passeer en me niets herinner van de laatste 5 minuten.
Ik denk dat zo lang je op een bepaalde manier functioneert het gewoon een kwestie is van "Ah maar dat is gewoon moeilijker voor u." Ergens klopt dat natuurlijk ook wel, zeker voor de buitenwereld. En uiteindelijk wordt er dan niets aan gedaan, ook al ben je in realiteit al quality of life verloren. Misschien ben je 'afgezakt' op school, misschien zegt een leerkracht dat een bepaalde richting te hoog is gegrepen voor jou. En voor je het weet heb je kansen weggegeven die je mogelijks had kunnen vrijwaren mits de juiste behandeling.

Met bijna alles wat je opsomt kan ik me identificeren. Ik heb echter naar de buitenwereld toe altijd goed gefunctioneerd. En dus werden er geen vragen over gesteld. En ik wou dat ook niet, want dat kwam voor mij toen neer op in twijfel te worden getrokken. Dat heeft mij echter énorm veel moeite gekost achter de schermen. Ik heb gelukkig uiteindelijk wel een soort balans kunnen vinden. Die is niet permanent, maar ik geraak uiteindelijk wel bijna overal waar ik moet en wil geraken.

Ik kan ook volledig begrijpen dat je zelfbeeld hierdoor schade oploopt. Dit is voor iedereen sowieso een heikel punt, maar als je iets hebt dat jou belemmert en wat op het eerste zicht banaal lijkt is het plots veel gemakkelijker om aan jezelf te twijfelen. Je zal je snel afvragen of je jouw potentie wel hebt kunnen bereiken. En met die redenering zal je al snel negatief over jezelf denken terwijl je in werkelijkheid niets hebt of bent om jezelf over te schamen.

Ik hoop dus van harte dat je medicatie goede resultaten oplevert.
 
Terug
Bovenaan