Bordspelreview: Stranger Things: Attack of the Mind Flayer

Moet ik de Netflix-serie Stranger Things nog voorstellen of volstaat de titel van het spel om je interesse te wekken in dit nieuwe bordspel? Het vierde seizoen van Stranger Things hebben we al even achter de rug, maar wie herinneringen aan het derde seizoen wil ophalen kan dit voortaan ook doen met de nieuwe telg van Repos Production (Asmodee). Attack of the Mind Flayer staat volledig in het teken van, hoe kan het ook anders, de Mind Flayer. Deze rekruteert een leger aan bezetenen om de aarde aan te vallen en laat het net dit aspect zijn dat zo mooi tot zijn recht komt in het spel. Behalve de Mind Flayer zelf ga je echter niet al teveel lelijks tegenkomen, het is een waar partyspel dat weinig met horror te maken heeft, maar alles met liegen en bedriegen.

In Stranger Things: Attack of the Mind Flayer nemen twee teams het tegen elkaar op: de Gezonden tegen de Bezetenen. Alleen, je weet niet van elkaar wie gezond en wie bezeten is. De Bezetenen proberen de Gezonden voor zich te winnen of ze zelfs volledig uit te schakelen tegen het einde van het spel. De gezonde spelers proberen op hun beurt de aanvallen van de Mind Flayer te weerstaan. Het spel eindigt meteen als er maar één speler meer over is in het spel is of als de trekstapel leeg is. De Bezetenen kunnen dit spel enkel winnen als ze alle andere spelers in bezit konden nemen. De Gezonden winnen als er op zijn minst één iemand gezond is gebleven.

IMG_8872.JPG


There's More to Life Than Stupid Boys

Elke speler kiest een karakter uit Stranger Things. Je hebt de keuze uit Mike, Eleven, Nancy, Dustin, Will, Lucas, Steve, Jonathan, Max en Billy; als promo kreeg ik er Hopper bovenop. Afhankelijk van het aantal spelers neem je het juiste aantal avonturenkaarten. Je geeft één kaart aan elke speler om te bepalen of die Gezond of Bezeten is en iedereen houdt dit verder geheim. Nadien krijg je nog drie kaarten toebedeeld en die vormen je starthand. De overige kaarten worden verdeeld in drie stapels met onder elke stapel een willekeurige vergaderingskaart. De drie stapels worden terug op elkaar gelegd en vormen zo de trekstapel.

In je beurt trek je de bovenste kaart van de stapel en leg je die open voor je neer. Die kaart geef je aan een speler die deze op handen neemt. Wat je in je hand krijgt gaat het verdere verloop van het spel beïnvloeden. Er zijn namelijk drie soorten kaarten: de Wafel-kaart, de Harde Klap-kaart en de Mind Flayer-kaart. Elk hebben ze hun eigen effect op het verloop van het spel. De Mind Flayer-kaart kan ervoor zorgen dat je bezeten geraakt. Met drie Mind Flayer-kaarten in je hand kom je, uiteraard in het geheim, in het kamp van de Bezetenen terecht. Vanaf dan probeer je zelf ook iedere speler bezeten te maken. De tegenhanger van de Mind Flayer -kaart is de Herinnerings-kaart; die neutraliseert een Mind Flayer-kaart. Met twee Mind Flayer-kaarten en één Herinnerings-kaart heb je dus slechts één Mind Flayer-kaart op hand. Echter, eenmaal Bezeten blijf je logischerwijs wel bezeten, ongeacht het aantal Mind Flayer-kaarten dat je later in het spel in je hand hebt.

IMG_8873.jpg


Dude - You Did It! You Won A Fight!

Er zijn ook Harde Klap-kaarten. Heb je er zo drie in je hand, dan lig je meteen uit het spel en draai je je personagetegel naar de donkere zijde. Meestal gebeurt dit pas later in het spel en kijk je vol spanning uit naar het einde. De tegenhanger van de Harde Klap-kaart is de Helpende Hand-kaart, die neutraliseert op zijn beurt een Harde Klap-kaart. De Wafel-kaart doet helemaal niets in het spel zelf, die levert je enkel een punt per wafel op in geval je verschillende potjes na elkaar speelt.

Hier telt echt wel: hoe groter (meer spelers), hoe beter.


Drie keer per spel zorgen de vergaderingskaarten voor een speciale gebeurtenis. Zo kan het zijn dat plots twee spelers van plaats moeten wisselen waardoor ze naast andere spelers komen te zitten. Na het uitvoeren van zo’n gebeurtenis kiezen alle spelers twee van hun handkaarten. Ze geven er eentje aan de persoon rechts van hen en de andere gaat naar de linkse speler. Op die manier verdeel je je handkaarten en heb je het spel wat meer onder controle, tenminste als je al weet wie gezond is en wie bezeten. Het is een ideale manier om ervoor te zorgen dat iemand bezeten geraakt … of net niet, want door een Herinneringskaart (neutraliseert een Mind Flayer-kaart) door te geven kan je dit voorkomen, maar heb je die zelf niet nodig dan?

IMG_8870.JPG


Friends Don't Lie

Aan al wie denkt dit spelmechanisme te herkennen, ja, inderdaad, het is precies zoals Growl. Om het spel nieuw leven in te blazen is het weerwolventhema vervangen door dat van Stranger Things. Wonderbaarlijk werkt dit wel, maar ergens heb je toch het gevoel dat er eender welk thema kon opgekleefd worden. Het artwork laat mij wat op mijn honger zitten, je mag het geenszins vergelijken met de ongelooflijke scenografie die de originele serie rijk is. In tegenstelling tot de illustratie op de personagetegels, die ik prachtig vind, doen de simpele illustraties van een wafel en een VHS-cassette op de kaarten het spel echt wel oneer aan. De insert kan me dan weer wel bekoren.

Stranger Things: Attack of the Mind Flayer is absoluut geen tactisch of diep strategisch spel. Het geluk kan zich namelijk snel tegen je keren en het kan zowaar gebeuren dat je plots met drie Harde Klap-kaarten in je hand zit, waardoor je passief het einde van het spel moet uitzitten. Ook ben je best bestand tegen het take that-aspect (een manoeuvre dat vaak resulteert in een dramatische verandering) in het spel, want de Mind Flayers en Harde Klappen vliegen je om de oren. Het is alleszins een spel met veel interactie, waar liegen en bedriegen hand in hand gaan. Vaak gaat deze Attack of the Mind Flayer niet op tafel komen, maar occasioneel met een grotere groep is hij best te pruimen en voorziet hij ons van alle ingrediënten voor een gezellige spelletjesavond.

Conclusie

Met duidelijke spelregels, een korte setup en een speelduur van zo’n vijftien tot twintig minuten heb je met Stranger Things: Attack of the Mind Flayer wel wat toegankelijks in handen. Giet er ook nog eens een Stranger Things-sausje over en je hebt misschien ook hier een hit te pakken? Met vier of vijf spelers valt hij echter wat dunnetjes uit, maar Attack of the Mind Flayer komt echt wel tot zijn recht met die grotere spelersaantallen. In dat geval kan je dus gerust spreken over: ‘hoe groter, hoe leuker’, want zijn amusementswaarde stijgt recht evenredig met het aantal spelers. Het Stranger Things-thema maakt alles wat toegankelijker, zeker voor groepen die sporadisch eens een spel op tafel gooien. Perfect voor familiefeesten en onder vriendengroepen. Zet de drankjes en hapjes al maar klaar, en een shotje voor wie eerst afvalt.

Pro

  • Korte setup
  • Korte speelduur
  • Eenvoudige regels
  • Partyspel

Con

  • Herspeelbaarheid
  • Geluk
  • Bluffen
7

Over

Uitgever

  1. Asmodee
  2. Repos Production

Designer

Joey Vigour

Aantal spelers

4-10

Tijdsduur

20 minuten
 
Terug
Bovenaan