Concentratieproblemen - Distracted in a digital world

Wat zijn eigenlijk de grote minpunten van Rilatine? Mijn dokter zei dat ze dat echt als last resort wou houden.

Geen eetlust hebben en als het uitgewerkt is heb je dan wel zo een extra boost van energie waardoor je je dan nog minder kan concentreren.

Het is eerder omdat het veel moeilijker gekomen is om het te kunnen voorschrijven (wegens misbruik van studenten) dat ze het als laatste hulpmiddel gebruiken.
 
Wat zijn eigenlijk de grote minpunten van Rilatine? Mijn dokter zei dat ze dat echt als last resort wou houden.
Het is in se een oppeppend middel (ook al reageert iemand met ADHD er niet zo op als in: het zorgt op bepaalde vlakken voor kalmte en structuur in je hoofd) waardoor je op lange termijn onrustig wordt. Het kan je prikkelbaarheid verhogen en het is vaak een katalysator voor reeds aanwezige andere mentale problemen.

Ik heb het 9 jaar genomen, ben ondertussen ook al 9 jaar gestopt, en ik zal het nooit meer nemen, voornamelijk wegens de laatste reden die ik noemde.

En de verminderde eetlust merkte ik ook wel.
 
Geen eetlust hebben en als het uitgewerkt is heb je dan wel zo een extra boost van energie waardoor je je dan nog minder kan concentreren.

Het is eerder omdat het veel moeilijker gekomen is om het te kunnen voorschrijven (wegens misbruik van studenten) dat ze het als laatste hulpmiddel gebruiken.

Het is in se een oppeppend middel (ook al reageert iemand met ADHD er niet zo op als in: het zorgt op bepaalde vlakken voor kalmte en structuur in je hoofd) waardoor je op lange termijn onrustig wordt. Het kan je prikkelbaarheid verhogen en het is vaak een katalysator voor reeds aanwezige andere mentale problemen.

Ik heb het 9 jaar genomen, ben ondertussen ook al 9 jaar gestopt, en ik zal het nooit meer nemen, voornamelijk wegens de laatste reden die ik noemde.
Hm, oke. Het stoort me gewoon zo hard dat ik me nooit nog kan focussen op iets. Echt verschrikkelijk, zelfs tijdens leuke dingen niet.
 
De reden waarom ik er als tiener mee gestopt ben, was dat ik me mezelf niet voelde. Ik functioneerde zonder prima op school, bij mij was het meer om mijn impulsiviteit af te remmen "en me stil te laten zitten".
Maar dat had dus ook een psychologisch effect want de boodschap die ik kreeg was: "we willen je enkel als je niet bent wie je bent". :unsure:

Als volwassene: slaapproblemen, misselijkheid en nu dit jaar dat ik dus geen/nauwelijks effect meer voelde op mijn concentratie.

Vergeet ook niet dat het voor 30% van de gebruikers niet of nauwelijks werkt. Het is dus niet eens zeker dat je er wél baat bij zal hebben.
Maar je moet dus idd eerst de diagnose hebben vooraleer er kan bekeken worden welke Medicatie wel of niet werkt.
 
De reden waarom ik er als tiener mee gestopt ben, was dat ik me mezelf niet voelde. Ik functioneerde zonder prima op school, bij mij was het meer om mijn impulsiviteit af te remmen "en me stil te laten zitten".
Maar dat had dus ook een psychologisch effect want de boodschap die ik kreeg was: "we willen je enkel als je niet bent wie je bent". :unsure:

Als volwassene: slaapproblemen, misselijkheid en nu dit jaar dat ik dus geen/nauwelijks effect meer voelde op mijn concentratie.

Vergeet ook niet dat het voor 30% van de gebruikers niet of nauwelijks werkt. Het is dus niet eens zeker dat je er wél baat bij zal hebben.
Maar je moet dus idd eerst de diagnose hebben vooraleer er kan bekeken worden welke Medicatie wel of niet werkt.

Dat hadden wij als ouders ook toen we het gaven aan onze kinderen. Maar erzonder zat hij nu in het buitengewoon onderwijs en nu haalt hij 80% in het gewoon onderwijs.

Nu ik denk dat hij er ook wel mee gaat stoppen ooit, want ik merk dat hij het nu al vaak met tegenzin neemt.

Ik zit er dan wel mee in dat ze andere dingen gaan proberen. Want ik merk dat er dan wel veel naar cannabis grijpen om die rust in hun hoofd te hebben.
 
Ik ben hier nu constant afgeleid door vliegen rond mijn bureau op 't werk. Dan denk je dat 's morgens verluchten een goed idee is met dit warme weer, maar dan zit het binnen vol rotvliegen.
 
Vandaag eerste gesprek en testen bij de neuroloog gedaan.

Na de helft van m'n "klachten/problemen" op te sommen onderbrak hij mij al en zei dat het duidelijk was.

Volgende maand neuropsychologisch onderzoek en erna nog eens terug bij hem om eventuele medicatie te bespreken.

Hij vroeg ook waarom mijn ouders mij als kind nooit hebben laten onderzoeken :unsure:
Ondertussen al verdere stappen gezet.
Gesprek/testen bij een neuropsycholoog waaronder ook een IQ-test.

Daar eerst kort al m'n "klachten" overlopen, daarna een hele reeks testen gedaan.

Die neuropsycholoog zei na afloop dat ik het heel goed gedaan had. En die zei ook dat als ik in m'n jeugd rilatine (of iets gelijkaardigs) zou genomen hebben, ik gegarandeerd een bachelor diploma zou behaald hebben. (Ik ben na het 4e gezakt van ASO naar TSO).

Woensdag terug naar de neuroloog geweest om de resultaten te krijgen en bespreken en daar dus de diagnose ADHD gekregen.

Mijn IQ is hoog-gemiddeld (113), maar ik ben er eigenlijk vrij zeker van dat dit cijfer lager is dan m'n effectieve IQ door m'n ADHD.
Op het onderdeel dat het meest concentratie vereist scoorde ik 105 wat m'n gemiddelde naar beneden trekt.

Op een bepaald onderdeel wel een heel dom antwoord gegeven:
- Wat is het Kremlin?
- "Euhm, het soort stadhuis van Rusland, waar Putin en zijn gevolg zitten"

Ik heb Equasym voorgeschreven gekregen. Dat is iets a la rilatine met vertraagde afgifte. (Dus niet ineens een hoge piek)
Ik moet het normaal enkel nemen op werkdagen.
Maar gisteren toch al eens eentje genomen, en wat een verschil.

Alles werd plots stil. Het was te vergelijken met dat je al je hele leven in een kamer zit waar zowel links, rechts, boven en onder je iemand heel luide muziek afspeelt (en 4 verschillende liedjes). En die plots allemaal tegelijk stoppen. Zo een bevrijdend gevoel, ik werd er zelfs even emotioneel van.

Ik ben echt opgelucht nu eigenlijk.
Ik voel al gans m'n leven dat er iets "mis" is met mij, en nu heb ik bevestiging.
Dankzij mijn bovengemiddeld IQ heb ik tot nu toe veel kunnen compenseren en ben ik nog goed terecht gekomen. Ik heb een deftige job met een bovengemiddeld loon.

Mijn vrouw heeft tegelijk ook dezelfde testen laten doen en bij haar is er ook sprake van ADHD, zij het in een mindere vorm. Zij heeft rilatine voorgeschreven gekregen. Enkel te gebruiken in drukke momenten op het werk. Maar net zoals ik heeft ze er al eentje genomen als test en ze is letterlijk beginnen Wenen. Zelfde effect als bij mij, plots alles stil, de constante hoofdpijn die ze al jarenlang heeft was plots volledig weg. Al was die al geminderd sinds haar diagnose van diabetes een paar weken geleden en bijhorende dieet en medicatie.



Zoals in een tijd geleden wel al vermeld heb heeft onze jongste zoon ook ADHD. Hij is een typisch hyperactief kind. Zijn IQ was 116.

Onze oudste zoon had in het 1e leerjaar problemen met zijn fijne motoriek en zijn uitspraak. Die heeft toen ook een IQ-test gedaan en dat was toen 122. (Met een groot verschil tussen verbaal (101) en performaal (129)).
Bij hem herken ik enorm veel van mezelf op die leeftijd, daarom ook voor hem een afspraak gemaakt bij de neuroloog want ik ben er zeker van dat hij ook ADHD heeft. Maar dan niet de hyperactieve variant zoals onze jongsten. Zijn schoolresultaten lijden er onder, ik wil hem de kansen en opties kunnen geven die ik mislopen heb.


Het meest hilarische aan alles vind ik de reactie van iedereen.

"Maar Waelvis, gij ADHD??? Gij zijt de rustigste, kalmste mens die ik ken!"

Dus het is niet omdat je geen hyperactief stuiterkonijn zijt da ge geen ADHD kunt hebben e.
 
"Maar Waelvis, gij ADHD??? Gij zijt de rustigste, kalmste mens die ik ken!"

Dus het is niet omdat je geen hyperactief stuiterkonijn zijt da ge geen ADHD kunt hebben e.
Gefeliciteerd dat je eindelijk het gevoel hebt vooruit te kunnen! :support:

Hier was het de andere versie, ik heb het impulsief-hyperactieve type dus ik kreeg: "ADHD? Gij? Maar gij zijt zo ne goeie student?" Het ergste was in het 5de secundair toen een leerkracht (duidelijk ook de slimste van den hoop) vroeg of ik dan ook buitengewoon onderwijs had gedaan? Ja... Vraag dat anders aan de primus van de klas die geen gedragsstoornissen heeft... 🙄
 
Het meest hilarische aan alles vind ik de reactie van iedereen.

"Maar Waelvis, gij ADHD??? Gij zijt de rustigste, kalmste mens die ik ken!"

Dus het is niet omdat je geen hyperactief stuiterkonijn zijt da ge geen ADHD kunt hebben e.
Zot hé? Mijn vriend is ook heel rustig en mijn ex met ADHD was ook heel rustig, tot op het slome af zelfs (die kon zo enorm lang doen over iets vertellen). Zeker bij mijn ex voelde ik me een hyperkonijn terwijl ik juist heel rustig was.

Maar de hyperactiviteit zit bij volwassenen vaak eerder in het hoofd. Als volwassene ga je ook niet zo rap ambetant doen tijdens een meeting (want je hebt geleerd dat dat niet beleefd is) of in een boom kruipen natuurlijk. Maar soms heeft mijn vriend een idee en dan moet dat NU. Of hij gaat boodschappen doen, ik vraag hem om een bak glas mee te doen of een envelop voor de mutualiteit en dan is hij al helemaal in de war want néé, nu, boodschappen, geen tijd om twee meter terug te lopen voor die envelop! Voor hem is dat allemaal vréselijk tijdverlies terwijl ik denk lol, pak gewoon die envelop aan, ge staat er al langer over te zagen dan je over die 2 meter zou gedaan hebben? 😂 Dan kan hij wel heel hyper en zenuwachtig overkomen. Of alles wat hem oeverloos verveelt. Dan doen we een uitstapje naar 't stad, zijn stiefdochter en ik zitten naar wat prutsdingen in de Veritas te kijken en hij staat daar alsof we daar al 45 minuten binnen zitten, "kom je dan?", haha.

Ook het té rustige was een kenmerk van de ADHD. Totaal geblokkeerd urenlang zitten spelletjes spelen op je gsm terwijl je éigenlijk iets wou doen... Ah ja, je wou je bankrekening checken, maar er stond een notification van een nieuwe mail, je hebt die gelezen en de drie andere en dan automatisch een spelletje geopend en oei nu is het ineens 2 uur later? :thinking: Of je bedenken dat je iets moet doen, en dan keilang denken over hoe je het gaat doen, het overzicht niet kunnen vatten en daarom maar vast zitten in een soort wachtmodus.

Allemaal ADHD, terwjil dat voor een buitenstaander een doodrustige mens op een stoel is.
 
@Waelvis hoe komt het eigenlijk dat je bij een neuroloog terechtgekomen bent? Ik had ook de lokale dienst neurologie gecontacteerd met oog op een eventuele test maar die stuurden me door naar de psychiatrie. Toch iets waar ik me niet echt helemaal oke bij voel :unsure:
Blij dat je de juiste hulp gekregen hebt trouwens :)
 
@Waelvis hoe komt het eigenlijk dat je bij een neuroloog terechtgekomen bent? Ik had ook de lokale dienst neurologie gecontacteerd met oog op een eventuele test maar die stuurden me door naar de psychiatrie. Toch iets waar ik me niet echt helemaal oke bij voel :unsure:
Blij dat je de juiste hulp gekregen hebt trouwens :)
Normaal is het idd een psychiater, maar zelfs niet elke psychiater zal de testen afnemen. Neuropsychiater kan ook. Een doorsnee neuroloog zal dan weer nooit testen op ad(h)d.

Soms wordt het testen zelf doorgeschoven naar een psycholoog omdat een goeie testing wel wat tijd vraagt. Maar een psycholoog mag geen diagnose stellen. Dus geeft de psycholoog dan zijn/haar bevindingen door aan de psychiater of neuropsychiater die daar netjes zijn/haar krabbel onder zet et voila, je hebt een diagnose en dan kan de behandeling worden besproken. Veelal medicatie, al dan niet gecombineerd met therapie .
 
Laatst bewerkt:
@Waelvis hoe komt het eigenlijk dat je bij een neuroloog terechtgekomen bent? Ik had ook de lokale dienst neurologie gecontacteerd met oog op een eventuele test maar die stuurden me door naar de psychiatrie. Toch iets waar ik me niet echt helemaal oke bij voel :unsure:
Blij dat je de juiste hulp gekregen hebt trouwens :)
Ben je effectief op consultatie geweest bij een neuroloog, of hebben ze je direct naar de psychiatrie doorverwezen op basis van het telefoongesprek waarbij je een afspraak wou maken?

Want aan de hand van je klachten/problemen/... kan het idd zijn dat je wordt doorverwezen naar een psychiater ipv direct te testen voor adhd. (Wat niet wil zeggen dat ze die testen niet nadien nog kunnen inplannen)





Alles IVM mijn diagnose staat hier wel ergens op dit forum verspreid..

Int kort:

Onze jongste zoon is het typevoorbeeld van een ADHD'er. Enorm hyperactief (zie filmpje, toen was hij 2j), kan nergens zijn aandacht op houden tenzij het hem zo hard interesseert dat hij in hyperfocus gaat (waarbij hij soms in z'n broek plaste).
Vorig schooljaar werden we door de school aangesproken dat er problemen begonnen te komen in de klas. Tijdens toetsen begon hij te babbelen tegen klasgenootjes, stoorde constant de les,... Er zit totaal geen kwaad in Da kind, liefste kind ooit. En alles dat hij deed was uit interesse of om mee te willen werken.

We zijn dan met hem naar de huisarts geweest en die heeft ons doorverwezen naar een neuroloog. Daar op consultatie geweest en die heeft ons doorverwezen naar een neuropsycholoog. Daar een hoop testen gedaan, een tijdje later terug naar de neuroloog en daar de bevestiging gekregen en medicatie voorgeschreven gekregen.

Na 1 maand doe medicatie te nemen is hij op school direct 3 avi leesniveau's gestegen. Van de juf toen ook gehoord dat het in de klas een wereld van verschil was.



Tijdens die gesprekken vond ik van mezelf dat veel van de zaken die naar boven kwamen op mij ook van toepassing waren.
Ik heb daar een tijdje over getwijfeld, maar toch de stap gezet om ook een afspraak te maken bij een neuroloog. (Was dezelfde dienst, maar andere neuroloog).
Op basis van het eerste gesprek was het voor die neuroloog al direct vrij duidelijk.
Die heeft me dan ook naar de neuropsycholoog gestuurd voor allerhande testen. Daarna terug op consultatie bij die neuroloog en daar dus de diagnose gekregen.




@glashelder ik moet mijn medicatie normaal enkel nemen op dagen dat ik moet werken. Ik had ze een maar dagen thuis genomen om het effect te testen en of ik geen last had van bijwerkingen.
Zondag geen pilletje genomen en het verschil was immens. Ik viel plots terug in slaap terwijl ik naar TV keek, heb zelfs 2u in de zetel liggen slapen en ik liep, volgens m'n huisgenoten, gepikeerder rond.
 
Slaap is toch iets raar soms. Ik merkte dat ik op't vliegtuig zat in te dommelen terwijl ik zat te gamen op mijn switch, maar dan wanneer ik mij dan verveel dan lukt het niet om te slapen!
Maar wanneer ge dan te hard opgaat in een spel , dan lukt het ook niet om te slapen. Dan zou ge kunnen blijven doorgamen tot een stuk in de nacht zonder enig besef van tijd.

Ik kan dat eigenlijk ook wel hebben, dat wanneer ik een slechte dag heb op't werk (slechte concentratie), ik mij begin te vervelen en rond te lopen, en ik pas rustig word wanneer ik mij wel kan concentreren. Van langdurige meetings word ik ook nerveus. Of van mensen die een uitleg geven die te lang duurt.
 
Laatst bewerkt:
Mijn dokter heeft me nu ook doorverwezen naar een psychiater omdat hij vermoed dat ik ADD heb.
Kan ik een afspraak maken bij eender welke psychiater eigenlijk? Of moet ik iemand zoeken die gespecialiseerd is in ADD/ADHD?
 
Terug
Bovenaan