Burengeschil gedeelde omheining

Guazala

Well-known member
We zitten met een geschil met onze buren omwille van de gedeelde omheining.

Een korte situatieschets:
De relatie met de buren is op z’n zachtst gezegd wankel. Incidentjes stapelen zich al een tijdje op. Er is een voorval geweest met een opgehoogde muur achteraan de (rij)huizen, waarbij het bovenste deel aan haar kant door ons opnieuw bezet moest worden. Ze wilde dan heel haar muur herdoen, waardoor het uiteraard complexer werd. Een bevriende plakker zou dat werk komen doen aan een redelijke prijs en dan heeft ze het zo lastig gemaakt om een afspraak te maken, dat die gast uiteindelijk heeft opgegeven. Uiteindelijk (na meerdere door haar afgewezen mogelijke afspraakdata over een half jaar tijd) hebben wij haar dan het bedrag overgeschreven voor het bovenste deel op basis van die offerte (1/4deterwijl het maar 1/6de deel muur was) en is die muur nooit beplakt geraakt.
Andere disputen gingen altijd over hun beplanting die tot half onze tuin groeit en die ze weigerden te onderhouden. Waardoor hier het gras afrijden meer tijd vergde om hun planten te snoeien om dat zelfs maar te kunnen doen, dan het gras afrijden zelf.

Tijdens de zomer vroeg ze een onderhoud. Ze wilde haar tuin volledig laten aanleggen, maar daarvoor was passage door onze tuin nodig. (Hier is er achteraan een doorgang naar een zijstraat, terwijl hun tuin volledig ingesloten is). Daarvoor diende onze haag achteraan verwijderd te worden. Omdat we het verleden wilden laten voor wat het was, heeft ze die doorgang gekregen. In ruil zou achteraan onze tuin een kluwen aan van haar zijde overgegroeide (!) woekerende klimop eindelijk verwijderd worden, zou onze stapel tuinafval mee verwijderd worden en zou zij de kost dragen van de compostbak die we daar in de plaats zouden zetten. Die composthoop moest toch weg voor hun doorgang, dus in realiteit kregen we een 100 euro voor 4 weken overlast: voornamelijk vreemd volk in de tuin, met een achtergevel beneden aan ons huis volledig in glas en met wel wat inkijk dus)
Er werd een overeenkomst opgemaakt dat alles hersteld zou worden zoals het was en dat achteraan een hek zou worden gezet zodat er niet constant inkijk was in onze living, dit in bijzijn van de tuinaannemer.

Uiteindelijk zijn de werken gestart zonder verwittigen en vooraleer de overeenkomst effectief ondertekend was, zaten ze op dag 1 hier al op het terras terwijl gezegd was dat dat zeker niet nodig ging zijn, stond er geen afsluiting en lag onze haag uit de grond op een hoop gegooid, ipv elders herplant zoals afgesproken. We hebben dat vriendelijk gemeld en gevraagd op voorhand te laten weten als er doorgang vooraan nodig was. De haag is blijven liggen, nog regelmatig zat er werkvolk vooraan in onze tuin zonder verwittigen, maar stond achteraan wel een afsluitscherm. Maar je wil niet weer ruzie...
Die haag is nu terug geplant in heel slechte staat, schraal en dor ipv mooi vol zoals ze stond, planten op ongelijke afstand van elkaar en 7 ipv 10 planten. We beroepen ons op de overeenkomst die uiteindelijk wel getekend werd om herstel te eisen. Voorlopig zonder resultaat.

Mijn eigenlijke vraag:

Bij de buren hun tuinwerken is de gemeenschappelijke afsluiting beschadigd. Er staat hier eerst een stuk muur vast aan de woningen, dan langs de terassen een schutting en dan een lage draad voor de overige 60m tot achteraan de tuinen.
De eerste 20 tal meter draad zijn beschadigd geraakt bij de werken. Er stond daar riet naast, hun riet aan hun kant, en waarschijnlijk waren de betonplaten volledig omworteld en zijn die gesneuveld bij het uitgraven.
Nu echter ipv dat te herstellen zijn we op een dag thuis gekomen en stond daar een houten schutting. Volgens de buurvrouw zonder haar medeweten door de aannemer gezet.... Maar zij vindt dat wij dat beter moeten vinden. Echter is die schutting in ander hout, een andere kleur en met volledig andere palen dan het stuk ervoor. Dat trekt dus nergens op. En in tegenstelling tot haar willen wij daar geen haag naast zetten, waardoor dit onzichtbaar wordt. Eerst was ze ook gewoon boven de scheef getrokken oude betonplaten gezet. Die zijn dan uiteindelijk toch uitgegraven, maar nu staat die schutting 30cm boven de grond.

Wij zijn het hier uiteraard niet mee eens. En desnoods zal dit via de vrederechter moeten.

Nu was ik al eens gaan opzoeken wat de wetgeving hierover is en ben ik uitgekomen bij 2 artikels uit het burgerlijk wetboek.


4 FEBRUARI 2020. - BURGERLIJK WETBOEK - BOEK 3 : " Goederen​

Art 3.110
Art. 3.110. Algemene bevoegdheden op een gemene <afsluiting>
Elkeen maakt gebruik en heeft het genot van de gemene <afsluiting> overeenkomstig de bestemming ervan en zonder afbreuk te doen aan de rechten van de andere. Hij kan alleen alle daden van bewaring of van tijdelijk beheer verrichten.
In de verhoudingen tussen mede-eigenaars is voor de andere daden van beheer en de daden van beschikking over de <afsluiting> de toestemming van beide eigenaars vereist, tenzij indien de rechter oordeelt dat een weigering rechtsmisbruik zou uitmaken. Wat het gebruik en genot betreft, kunnen de mede-eigenaars evenwel onderling handelen alsof zij alleen eigenaar zijn van hun zijde van de <afsluiting> indien zij handelen met inachtneming van de bestemming van de <afsluiting> en zonder afbreuk te doen aan de rechten van de andere

Art 3.112
Art. 3.112. Verplichtingen van de mede-eigenaars en afstand
De herstellingen tot onderhoud en de grove herstellingen in de zin van de artikelen 3.153 en 3.154, evenals de heropbouw van een gemene <afsluiting> zijn ten laste van de mede-eigenaars, elk naar verhouding tot hun rechten, behalve indien zij uitsluitend aan één van hen zijn te wijten.
Behalve indien een mede-eigenaar de gemene <afsluiting> daadwerkelijk blijft gebruiken of de beschadigingen heeft veroorzaakt, kan hij zich bevrijden van de verplichting om bij te dragen aan de grove herstellingen of de heropbouw door zijn recht van mandeligheid af te staan aan de andere mede-eigenaar, niettegenstaande artikel 3.17, tweede lid. Die laatste kan, als hij zulks verkiest, de verwijdering van de <afsluiting> voor gezamenlijke rekening eisen.

Uit deze 2 artikels leidt ik af dat zij sowieso die omheining moet herstellen, gezien dit uitsluitend aan haar te wijten is. Ze is stuk gegaan bij haar werken en dat omdat haar riet niet ingebetonneerd zat.
Maar gezien ze enkel daden van bewaring of tijdelijk beheer mag verrichten zonder overleg, had ze enkel die omheining mogen herstellen. Voor de vervanging met een andere omheining had zij eerst met ons moeten overleggen en hadden wij inspraak moeten krijgen.

Momenteel hebben we laten weten dat we ons bij die omheining willen neerleggen, maar dat ze dan wel correct geplaatst moet zijn, dus zonder een gat van 30cm eronder, met nieuwe betonplaten. We hebben geen zin om daar binnen de kortste tijd met onderkruipende begroeiing te zitten en een verzakte schutting. Als dat niet kan, moet ze weg en moeten ze de draad herstellen zoals hij was.
Dat lijkt me verre van onredelijk. Maar zij lijkt dat zo niet te zien...

Uiteraard is de bedoeling om dat nog onderling geregeld te krijgen, maar we gaan ons ook niet neerleggen bij hoe het nu is, omdat we dat volgens mevr mooier moeten vinden. Dus een beetje op de hoogte zijn van hoe dat wettelijk ineens zit, gaat zekerniet slecht zijn.
 
We zitten met een geschil met onze buren omwille van de gedeelde omheining.

Een korte situatieschets:
De relatie met de buren is op z’n zachtst gezegd wankel. Incidentjes stapelen zich al een tijdje op. Er is een voorval geweest met een opgehoogde muur achteraan de (rij)huizen, waarbij het bovenste deel aan haar kant door ons opnieuw bezet moest worden. Ze wilde dan heel haar muur herdoen, waardoor het uiteraard complexer werd. Een bevriende plakker zou dat werk komen doen aan een redelijke prijs en dan heeft ze het zo lastig gemaakt om een afspraak te maken, dat die gast uiteindelijk heeft opgegeven. Uiteindelijk (na meerdere door haar afgewezen mogelijke afspraakdata over een half jaar tijd) hebben wij haar dan het bedrag overgeschreven voor het bovenste deel op basis van die offerte (1/4deterwijl het maar 1/6de deel muur was) en is die muur nooit beplakt geraakt.
Andere disputen gingen altijd over hun beplanting die tot half onze tuin groeit en die ze weigerden te onderhouden. Waardoor hier het gras afrijden meer tijd vergde om hun planten te snoeien om dat zelfs maar te kunnen doen, dan het gras afrijden zelf.

Tijdens de zomer vroeg ze een onderhoud. Ze wilde haar tuin volledig laten aanleggen, maar daarvoor was passage door onze tuin nodig. (Hier is er achteraan een doorgang naar een zijstraat, terwijl hun tuin volledig ingesloten is). Daarvoor diende onze haag achteraan verwijderd te worden. Omdat we het verleden wilden laten voor wat het was, heeft ze die doorgang gekregen. In ruil zou achteraan onze tuin een kluwen aan van haar zijde overgegroeide (!) woekerende klimop eindelijk verwijderd worden, zou onze stapel tuinafval mee verwijderd worden en zou zij de kost dragen van de compostbak die we daar in de plaats zouden zetten. Die composthoop moest toch weg voor hun doorgang, dus in realiteit kregen we een 100 euro voor 4 weken overlast: voornamelijk vreemd volk in de tuin, met een achtergevel beneden aan ons huis volledig in glas en met wel wat inkijk dus)
Er werd een overeenkomst opgemaakt dat alles hersteld zou worden zoals het was en dat achteraan een hek zou worden gezet zodat er niet constant inkijk was in onze living, dit in bijzijn van de tuinaannemer.

Uiteindelijk zijn de werken gestart zonder verwittigen en vooraleer de overeenkomst effectief ondertekend was, zaten ze op dag 1 hier al op het terras terwijl gezegd was dat dat zeker niet nodig ging zijn, stond er geen afsluiting en lag onze haag uit de grond op een hoop gegooid, ipv elders herplant zoals afgesproken. We hebben dat vriendelijk gemeld en gevraagd op voorhand te laten weten als er doorgang vooraan nodig was. De haag is blijven liggen, nog regelmatig zat er werkvolk vooraan in onze tuin zonder verwittigen, maar stond achteraan wel een afsluitscherm. Maar je wil niet weer ruzie...
Die haag is nu terug geplant in heel slechte staat, schraal en dor ipv mooi vol zoals ze stond, planten op ongelijke afstand van elkaar en 7 ipv 10 planten. We beroepen ons op de overeenkomst die uiteindelijk wel getekend werd om herstel te eisen. Voorlopig zonder resultaat.

Mijn eigenlijke vraag:

Bij de buren hun tuinwerken is de gemeenschappelijke afsluiting beschadigd. Er staat hier eerst een stuk muur vast aan de woningen, dan langs de terassen een schutting en dan een lage draad voor de overige 60m tot achteraan de tuinen.
De eerste 20 tal meter draad zijn beschadigd geraakt bij de werken. Er stond daar riet naast, hun riet aan hun kant, en waarschijnlijk waren de betonplaten volledig omworteld en zijn die gesneuveld bij het uitgraven.
Nu echter ipv dat te herstellen zijn we op een dag thuis gekomen en stond daar een houten schutting. Volgens de buurvrouw zonder haar medeweten door de aannemer gezet.... Maar zij vindt dat wij dat beter moeten vinden. Echter is die schutting in ander hout, een andere kleur en met volledig andere palen dan het stuk ervoor. Dat trekt dus nergens op. En in tegenstelling tot haar willen wij daar geen haag naast zetten, waardoor dit onzichtbaar wordt. Eerst was ze ook gewoon boven de scheef getrokken oude betonplaten gezet. Die zijn dan uiteindelijk toch uitgegraven, maar nu staat die schutting 30cm boven de grond.

Wij zijn het hier uiteraard niet mee eens. En desnoods zal dit via de vrederechter moeten.

Nu was ik al eens gaan opzoeken wat de wetgeving hierover is en ben ik uitgekomen bij 2 artikels uit het burgerlijk wetboek.


4 FEBRUARI 2020. - BURGERLIJK WETBOEK - BOEK 3 : " Goederen​

Art 3.110
Art. 3.110. Algemene bevoegdheden op een gemene <afsluiting>
Elkeen maakt gebruik en heeft het genot van de gemene <afsluiting> overeenkomstig de bestemming ervan en zonder afbreuk te doen aan de rechten van de andere. Hij kan alleen alle daden van bewaring of van tijdelijk beheer verrichten.
In de verhoudingen tussen mede-eigenaars is voor de andere daden van beheer en de daden van beschikking over de <afsluiting> de toestemming van beide eigenaars vereist, tenzij indien de rechter oordeelt dat een weigering rechtsmisbruik zou uitmaken. Wat het gebruik en genot betreft, kunnen de mede-eigenaars evenwel onderling handelen alsof zij alleen eigenaar zijn van hun zijde van de <afsluiting> indien zij handelen met inachtneming van de bestemming van de <afsluiting> en zonder afbreuk te doen aan de rechten van de andere

Art 3.112
Art. 3.112. Verplichtingen van de mede-eigenaars en afstand
De herstellingen tot onderhoud en de grove herstellingen in de zin van de artikelen 3.153 en 3.154, evenals de heropbouw van een gemene <afsluiting> zijn ten laste van de mede-eigenaars, elk naar verhouding tot hun rechten, behalve indien zij uitsluitend aan één van hen zijn te wijten.
Behalve indien een mede-eigenaar de gemene <afsluiting> daadwerkelijk blijft gebruiken of de beschadigingen heeft veroorzaakt, kan hij zich bevrijden van de verplichting om bij te dragen aan de grove herstellingen of de heropbouw door zijn recht van mandeligheid af te staan aan de andere mede-eigenaar, niettegenstaande artikel 3.17, tweede lid. Die laatste kan, als hij zulks verkiest, de verwijdering van de <afsluiting> voor gezamenlijke rekening eisen.

Uit deze 2 artikels leidt ik af dat zij sowieso die omheining moet herstellen, gezien dit uitsluitend aan haar te wijten is. Ze is stuk gegaan bij haar werken en dat omdat haar riet niet ingebetonneerd zat.
Maar gezien ze enkel daden van bewaring of tijdelijk beheer mag verrichten zonder overleg, had ze enkel die omheining mogen herstellen. Voor de vervanging met een andere omheining had zij eerst met ons moeten overleggen en hadden wij inspraak moeten krijgen.

Momenteel hebben we laten weten dat we ons bij die omheining willen neerleggen, maar dat ze dan wel correct geplaatst moet zijn, dus zonder een gat van 30cm eronder, met nieuwe betonplaten. We hebben geen zin om daar binnen de kortste tijd met onderkruipende begroeiing te zitten en een verzakte schutting. Als dat niet kan, moet ze weg en moeten ze de draad herstellen zoals hij was.
Dat lijkt me verre van onredelijk. Maar zij lijkt dat zo niet te zien...

Uiteraard is de bedoeling om dat nog onderling geregeld te krijgen, maar we gaan ons ook niet neerleggen bij hoe het nu is, omdat we dat volgens mevr mooier moeten vinden. Dus een beetje op de hoogte zijn van hoe dat wettelijk ineens zit, gaat zekerniet slecht zijn.
Ik raad u aan plat op uw buik te gaan liggen en zelf voor een oplossing te zorgen.
Jurdisch is dit een lijdensweg om nog maar te zwijgen van de eeuwige ambras met uw buren.
Ja, het zal u geld kosten en nee, het is niet fair.

Als je toch wil doorzetten probeer dan eerst tot een oplossing te komen via burenbemiddeling/remediering (meeste steden bieden dit).


Als het juridisch gaat aanpakken ga ge veel miserie hebben en nog meer in de toekomst met uw buren ook al ben je in uw recht.
 
Beetje laat en je koopt er niks meer voor, maar ik had die werken niet via mijn tuin laten gebeuren. Desnoods gingen ze maar door haar huis.

Zelfde probleem gehad, even discussie over gehad met de achterburen, jammer en pijnlijk maar nu staat er een draad en hoor of zie ik ze nietmeer.
Het loopt toch altijd uit op miserie, hoe goed jou bedoelingen ook zijn
 
Eigenlijk zijn we gewoon op zoek naar wat bevestiging rond de gevonden wetteksten. Is het enkel maar dat of zijn er nog artikels die we niet zijn tegengekomen? Want die zijn zo onduidelijk geschreven dat ik er beetje wantrouwen in heb vooraleer we haar met die teksten gaan confronteren om haar te laten merken dat het ons menens is.

Burenbemiddeling is geen optie, die wimpelt die gewoon af. Andere buren hebben daar ooit ook eens een poging met gedaan. Da´s vrijblijvend he, je kan een persoon niet verplichten daarin mee te werken.

Bij een voorgaand dispuut stonden we al op de rand van er gewoon een advocaat op te zetten en heb me toen ook al ingehouden. In het verleden ben ik al meer dan genoeg inschikkelijk geweest dat ik nu niet van plan ben los te laten. Ze denkt al lang genoeg dat ze boven alles staat.
Wat er in de toekomst volgt qua burenrelatie trek ik me geen #@L meer van aan.
 
Ik zou opteren om wat advies te vragen aan een advocaat met wat ervaring in de materie, die gaat jullie daar veel beter mee kunnen helpen.
 
Eigenlijk zijn we gewoon op zoek naar wat bevestiging rond de gevonden wetteksten. Is het enkel maar dat of zijn er nog artikels die we niet zijn tegengekomen? Want die zijn zo onduidelijk geschreven dat ik er beetje wantrouwen in heb vooraleer we haar met die teksten gaan confronteren om haar te laten merken dat het ons menens is.

Burenbemiddeling is geen optie, die wimpelt die gewoon af. Andere buren hebben daar ooit ook eens een poging met gedaan. Da´s vrijblijvend he, je kan een persoon niet verplichten daarin mee te werken.

Bij een voorgaand dispuut stonden we al op de rand van er gewoon een advocaat op te zetten en heb me toen ook al ingehouden. In het verleden ben ik al meer dan genoeg inschikkelijk geweest dat ik nu niet van plan ben los te laten. Ze denkt al lang genoeg dat ze boven alles staat.
Wat er in de toekomst volgt qua burenrelatie trek ik me geen #@L meer van aan.
Die kunnen u het leven zuur maken....
 
Probleem is dat je je broek veel te ver hebt laten zaken voor haar en nu denkt ze dat ze met alles weg kan geraken.

In uw geval zou ik zoveel mogelijk bewijslast verzamelen van gemaakte afspraken, foto's voor en na en dit allemaal mooi in een document zetten. Breng haar op de hoogte dat je eerst dit onderling met haar wil oplossen. Maar heel grote kans dat ze dat niet wil (waarom zou ze, je hebt je broek al afgedaan...).
Laat haar weten dat als jullie onderling er niet uit geraken je dit voor het gerecht zal brengen. En dat kan je perfect zelf voor het vredegerecht mits wat opzoekwerk en voorbereiding.

Als dat niet helpt, zijn er minder koosjere manieren om dit op te lossen, maar daar ga ik hier niet over uitweiden. 😆
 
Probleem is dat je je broek veel te ver hebt laten zaken voor haar en nu denkt ze dat ze met alles weg kan geraken.

In uw geval zou ik zoveel mogelijk bewijslast verzamelen van gemaakte afspraken, foto's voor en na en dit allemaal mooi in een document zetten. Breng haar op de hoogte dat je eerst dit onderling met haar wil oplossen. Maar heel grote kans dat ze dat niet wil (waarom zou ze, je hebt je broek al afgedaan...).
Laat haar weten dat als jullie onderling er niet uit geraken je dit voor het gerecht zal brengen. En dat kan je perfect zelf voor het vredegerecht mits wat opzoekwerk en voorbereiding.

Dat eerste klopt, vrees ik. Maar eens is natuurlijk die keer te veel.
En dat wil dan ook zeggen dat de burenrelatie nu toch definitief afgeschreven is. Dus dat is al geen reden meer om het niet te doen.

De logische stappen lijken me nu om eerst gewoon via mail binnen een bepaalde termijn een oplossing te eisen.
Daarna een herhaling, maar aangetekend en met verwijzing naar de wettelijke basis.
(Maar daarvoor zou ik liefst zeker zijn, dat ik die correct heb.)

Daarna denk ik dat een procedure tot verzoening bij het vredegerecht de logische stap is.
Gezien het naleven van een overeenkomst en niet zomaar schuttingen neerplanten op een scheidingslijn nu niet de meest complexe materie is, denk ik dat we dat inderdaad gewoon zelf kunnen.
 
Alle begrip voor jullie standpunt, maar mij zou het echt die energie niet waard zijn. Heel dat gedoe, documenteren, haar confronteren, brieven schrijven, naar de rechtbank gaan,.. Voor wat? Tis nie dat die ooit haar fout gaat inzien ofzo. En dat gaat ook nog eens lang kunnen duren als ge met zulke procedures begint, zeker als ze dan ook nog eens in beroep gaat tegen een eventuele uitspraak. Ik zou het gewoon zelf fixen.

Ik heb ooit een rechtszaak gehad met een ex-huisbaas. Die wou de volledige waarborg vr huurschade, maar dat was niet terecht. Twee jaar later n verzoeningspoging, voor de vrederechter, uitspraak, beroep en opnieuw uitspraak kreeg k idd gelijk. De waarborg was 1600€, mijn advocaatkosten uiteindelijk €3000. Ik had het dus eigenlijk beter zo gelaten.
 
Alle begrip voor jullie standpunt, maar mij zou het echt die energie niet waard zijn. Heel dat gedoe, documenteren, haar confronteren, brieven schrijven, naar de rechtbank gaan,.. Voor wat? Tis nie dat die ooit haar fout gaat inzien ofzo. En dat gaat ook nog eens lang kunnen duren als ge met zulke procedures begint, zeker als ze dan ook nog eens in beroep gaat tegen een eventuele uitspraak. Ik zou het gewoon zelf fixen.

Ik heb ooit een rechtszaak gehad met een ex-huisbaas. Die wou de volledige waarborg vr huurschade, maar dat was niet terecht. Twee jaar later n verzoeningspoging, voor de vrederechter, uitspraak, beroep en opnieuw uitspraak kreeg k idd gelijk. De waarborg was 1600€, mijn advocaatkosten uiteindelijk €3000. Ik had het dus eigenlijk beter zo gelaten.
er klopt hier iets niet: beroep bij vrederechter kan pas voor geschillen > 2000 euro (vroeger 1860 euro).
 
er klopt hier iets niet: beroep bij vrederechter kan pas voor geschillen > 2000 euro (vroeger 1860 euro).
Ik weet de exacte bedragen niet meer maar hij vroeg uiteindelijk meer dan de waarborg dus zal wel boven de 2000 geweest zijn. Het hoogst haalbare voor mij was de waarborg terug krijgen.
 
Die rechtsplegingsvergoeding is altijd veel minder dan waarover het gaat. Die bedragen zijn online te vinden. Ik weet het niet vanbuiten maar als het gaat over een schadegeval van €5000 zal dat maar €850 zijn ofzo.


edit even opgezocht bv

Van € 2.500 tot € 5.000€ 975 gemiddeld€ 562 min€ 2.250 max
 
Zoals ik zei, de exacte bedragen weet ik niet meer maar ik was alleszins meer geld kwijt dan als k hem de waarborg had laten houden. En daar bovenop gedurende die hele procedure stress en gedoe want je bent daar toch mee bezig. Is het dan die stress waard om uiteindelijk te zeggen nah ik heb gelijk gekregen.
 
Alle begrip voor jullie standpunt, maar mij zou het echt die energie niet waard zijn. Heel dat gedoe, documenteren, haar confronteren, brieven schrijven, naar de rechtbank gaan,.. Voor wat? Tis nie dat die ooit haar fout gaat inzien ofzo. En dat gaat ook nog eens lang kunnen duren als ge met zulke procedures begint, zeker als ze dan ook nog eens in beroep gaat tegen een eventuele uitspraak. Ik zou het gewoon zelf fixen.

Ik heb ooit een rechtszaak gehad met een ex-huisbaas. Die wou de volledige waarborg vr huurschade, maar dat was niet terecht. Twee jaar later n verzoeningspoging, voor de vrederechter, uitspraak, beroep en opnieuw uitspraak kreeg k idd gelijk. De waarborg was 1600€, mijn advocaatkosten uiteindelijk €3000. Ik had het dus eigenlijk beter zo gelaten.
Eigenlijk is er dan wel iets mis met het systeem, als de kosten om gerechtigheid te krijgen hoger zijn dan het onrecht dat je is aangedaan. Je kan dan wel zeggen, voor zo "weinig" moet je dan maar niet naar de rechtbank trekken, maar open je dan niet de deuren voor bijvoorbeeld alle huisbazen om dit zo te doen? Ah ja, want ze gaan het toch zo laten...
 
Bemiddelingspoging bij de vrederechter geen alternatief?

Kan je (normaal kosteloos) al afstemmen wat daar de uitkomst zou zijn, en als buur niet meewerkt/moeilijk doet zal dit normaal wel meegenomen worden in het dossier...
 
Eigenlijk is er dan wel iets mis met het systeem, als de kosten om gerechtigheid te krijgen hoger zijn dan het onrecht dat je is aangedaan. Je kan dan wel zeggen, voor zo "weinig" moet je dan maar niet naar de rechtbank trekken, maar open je dan niet de deuren voor bijvoorbeeld alle huisbazen om dit zo te doen? Ah ja, want ze gaan het toch zo laten...

Op de schaal van onrecht in de maatschappij komt dat verhaal in OP nog niet voorbij de komma van de nul procent. Het gerecht is gelimiteerd in tijd en mankracht. Het is dus wel logisch dat er een zekere instapkost is.

Het argument dat dit deuren opent voor huisbazen ivm. warborg vind ik ook maar generaliserend hoor. Het doet me denken aan het Ethics without God debat.
Waarom zouden huisbazen hier geen misbruik van maken? Misschien omdat veel mensen proberen naar eer en geweten te handelen.
 
Zoals ik zei, de exacte bedragen weet ik niet meer maar ik was alleszins meer geld kwijt dan als k hem de waarborg had laten houden. En daar bovenop gedurende die hele procedure stress en gedoe want je bent daar toch mee bezig. Is het dan die stress waard om uiteindelijk te zeggen nah ik heb gelijk gekregen.
Ja in mijn optiek wel, het gaat erom om een punt te maken en vasthouden aan je principes.
Met de ingesteldheid van 'laissez faire' en ik ga het erbij laten want het haalt toch niets uit, wordt de straffeloosheid gewoon erger.
Als je dit soort figuren carte blanche geeft en ze zien dat niemand ze maar een stok in de weg legt, gaan ze gewoon verder doen en wordt het meestal zelfs erger.
Ook als je gaat verhuizen bijvoorbeeld, de volgende heeft het dan weer hangen.

En als je een beetje snugger bent, kan je dit gewoon zelf voorbereiden en je zaak voorbrengen voor de de vrederechter. Dan hoef je zelfs geen financieel verlies te lijden door advocaatkosten.
Je gaat er wel wat tijd en moeite in moeten steken, maar voor mij is dat het dubbel en dik waard om gerechtigheid te verkrijgen.
 
Bemiddelingspoging bij de vrederechter geen alternatief?

Kan je (normaal kosteloos) al afstemmen wat daar de uitkomst zou zijn, en als buur niet meewerkt/moeilijk doet zal dit normaal wel meegenomen worden in het dossier...

Dat is inderdaad de eerste stap die ik zou nemen. Burenbemiddeling van de stad bestaat ook, maar we weten dat andere buren dat al geprobeerd hebben en ze dat flagrant weigeren.

Op de schaal van onrecht in de maatschappij komt dat verhaal in OP nog niet voorbij de komma van de nul procent. Het gerecht is gelimiteerd in tijd en mankracht. Het is dus wel logisch dat er een zekere instapkost is.

Het argument dat dit deuren opent voor huisbazen ivm. warborg vind ik ook maar generaliserend hoor. Het doet me denken aan het Ethics without God debat.
Waarom zouden huisbazen hier geen misbruik van maken? Misschien omdat veel mensen proberen naar eer en geweten te handelen.

Ik ben mij daar van bewust en gebruik dat zelf als argument om hier thuis ene wat kalm te houden. 😀
Anderzijds woon ik hier nu 6 jaar (hij al richting 40 jaar) en is dit voor mij al de 2de keer dat er zo een situatie is. Door altijd de goede buur proberen te zijn, denkt zij duidelijk dat ze kan doen wat ze wil. Dus het lijkt me wel tijd om dat gevoel van onschendbaarheid eens aan te pakken, of we maken dit proces binnen 2 jaar weer door en dan enkele jaren later weer.


Voorlopig wachten we even af. Ze heeft gezegd dat ze het met haar tuinaannemer gaat bekijken. Dus zullen we haar maar even tijd geven. Ik verwacht er wel niets van, maar als we voor die bemiddeling gaan, kunnen we haar best wel eerst de kans geven, lijkt me.
Ik vermoed, als je wat tussen de lijnen leest, dat ze ook in onmin ligt met haar tuinaannemer ondertussen, dus dat daar geen oplossing gaat komen.
 
Terug
Bovenaan