Goh ik kan me er wel in vinden als mensen The Apartment een komedie noemen, gewoon een trieste, donkere en sardonische. De basis is behoorlijk deprimerend maar er valt nog genoeg te lachen om het ook komisch te noemen. Ik plaats The Apartment bovenaan mijn lijstje omdat Wilder hier de perfecte balans vond tussen lichte humor en donker drama, iets dat hij wel vaker probeert te doen in z'n werk (en vaak met sterke resultaten). Eigenlijk doet het me een beetje denken aan Dr. Strangelove, waar een zeer serieus gegeven een grappige film oplevert.
Ik heb gisteren Irma La Douce gezien, de andere collaboratie tussen Wilder, Lemmon en Maclaine. Die haalt zeker niet het niveau van de betere films van Wilder, maar er was nog wel voldoende dat het de moeite waard maakte, zelfs een mindere Wilder is nog aardig te bekijken. Lemmon en Maclaine hadden ook hier weer goeie chemie, er zaten goeie gags in en ik kon ook het kleurrijk design van de rosse Parijse buurt wel pruimen. Maar het verhaal nam nogal dwaze bochten en de film duurde te lang. Achteraf las ik dat dit normaal een musical moest zijn maar dat Wilder geen zin had in het filmen van muzikale nummers. Dat is er wel wat aan te zien.