Het openingsshot begint met een extreme close-up van een oncomfortabel ogende bank achteraan in een reisbus. De camera zoomt uit tot een beeld van een met blauwe plekken bedekte jongeman die met zijn bezwete hoofd tegen het venster ligt te slapen. Op dat moment weten we nog niet dat dit Mikey Saber is, een ietwat uitgespeelde porno-acteur die het het glamoureuze Los Angeles en het nabijgelegen eroticaparadijs van de San Fernando Valley heeft achterlaten om terug te keren naar zijn geboorteplek: het onopmerkelijke, industriële stadje Texas City, Texas. We hebben ook nog niet ondervonden dat hij een egocentrische luilak is die iedereen rondom hem gebruikt voor zijn eigen doeleinden. Maar wanneer hij enkele seconden later wakker schiet, de eerste strofe van *NSYNC’s tijdloze klassieker Bye Bye Bye op de geluidsband klinkt en de enigmatische titel “Red Rocket” op het scherm verschijnt, weten we alleszins wel dat we in goede handen zijn.
De spreekwoordelijke handen zijn die van Sean Baker, de regisseur die in 2015 wereldwijd op menig filmfestival ogen deed opslaan met Tangerine, een drama over een transgender prostituee en haar pooier in Los Angeles. Deze film nam hij helemaal op met een iPhone. Daarna volgde met The Florida Project, over een “exotische” danseres die samen met haar moeder in armoede leeft in een motel vlakbij Disney World. De moteleigenaar werd gespeeld door Willem Dafoe, wiens prestatie de film een Oscarnominatie opleverde. Voor de meeste regisseurs zou een dergelijke doorbraak een weg naar grootschaligere en vaak ook meer commerciële producties plaveien. Maar dat is buiten Sean Baker gerekend, want Red Rocket is minstens even diep geworteld in de Amerikaanse indiescene als zijn vorige werk. Baker wil niets te maken hebben met de grote studio’s die het Amerikaanse filmlandschap in een wurggreep houden. Hij draaide zijn film op locatie om een realistische sfeer op te wekken en werkte vaak met non-professionele acteurs om zo naturalistisch mogelijke prestaties te bekomen. Maar de meest opvallende keuze die hij maakte, en zeker ook de meest gewaagde, was wellicht het casten van Simon Rex in de hoofdrol.
The great manipulator
Tot de release van Red Rocket was Rex een door Hollywood en het filmminnend publiek vergeten acteur. Zijn acteercarrière bereikte een hoogtepunt toen hij het scherm deelde met Charlie Sheen in Scary Movie 3, en in latere jaren legde hij zich aan het rappen onder de artiestennaam Dirt Nasty. Niet de meest illustere loopbaan dus, maar Simon Rex is wel iemand die weet hoe het voelt om door de showbizz de rug toegekeerd te krijgen. De rol van Mikey Saber was voor hem een unieke kans, een mogelijk start van een meer respectabele filmografie, en hij heeft die kans niet laten liggen. Integendeel, zijn enthousiasme vertaalt zich in een energieke performance vol uitstekende gestiek en een spervuur aan dialoog die je aan het lachen zet en haast doet vergeten wat voor een manipulatieve zak Saber is. Zijn schtick lijkt in ieder geval wel te werken naar anderen toe. Na de busrit uit de openingsgeneriek wordt het duidelijk dat hij geen thuis heeft in Texas City en onderdak zoekt bij de echtgenote die hij verliet (maar waarschijnlijk te lui was om van te scheiden.) Ondanks haar onwilligheid om hem in het huis te laten, paait hij haar met beloftes om een job te vinden en mee te helpen met het huishouden.
Het duurt echter niet lang voordat Saber de zoektocht naar werk opgeeft. Hij zoekt zijn oude contacten weer op en begint drugs te dealen in de straten van Texas City om aan zijn vrouw te bewijzen dat hij wel degelijk geld kan verdienen en dus toch iets waard is. Wanneer zij traag maar zeker haar hart opent voor Saber, valt hij hals over kop voor Strawberry, een jonge serveerster in een donutrestaurant. Er wordt heen en weer geflirt, er volgen dates, en ondanks het opmerkelijke leeftijdsverschil lijkt er zelfs sprake te zijn van liefde. Maar het verloop van hun affaire maakt het verhaal van Red Rocket heel wat complexer. Want het is niet zozeer de moraliteit van de relatie die in vraag wordt gesteld, noch het feit dat deze zich aan de rand van het strafbare bevindt, maar wel dat Saber in Strawberry zijn gulden ticket ziet voor een glorieuze comeback: hij wil haar namelijk klaarstomen voor een carrière als zijn co-ster in de pornografie. Er lijkt geen einde te komen aan Sabers zelfzuchtige spel van leugens en manipulatie, en toch is zijn personage zo fascinerend dat je aan het scherm gekluisterd blijft, in afwachting van het onvermijdelijke moment wanneer hij er zelf het slachtoffer van zal worden.
Sociaal realisme en maatschappijkritiek
Met Red Rocket zetten Sean Baker en zijn vaste scenarist Chris Bergoch hun traditie van het vertellen van verhalen over gewone Amerikanen die aan de rand van de samenleving wonen en onderbelicht blijven in hedendaagse cinema voort. Achter het drama van Mike Saber dat zich op de voorgrond afspeelt, worden de sociale en economische realiteiten van zijn leefwereld uitstekend weergegeven. Het merendeel van de film speelt zich af in de huizen en achtertuinen van minder bemiddelde Texanen, maar af en toe werpt de film een blik op de meer welgestelde gemeenschappen in diezelfde stad. Gemotiveerd door de plot, maar tegelijkertijd ook los van het verhaal van de film, vatten deze momenten in een zeer korte tijdspanne de grote kloof tussen arm en rijk. Red Rocket speelt zich af in 2016, en er zijn doorheen de film geregeld toespraken van toenmalig presidentskandidaat Donald Trump te zien of te horen. Opmerkelijk is dat deze tv-fragmenten niet gebruikt worden om grote politieke statements te maken; het is net de banaliteit ervan die een objectief inzicht geeft in het alledaagse leven van red state America, wat zelden gebeurt in de gemiddelde Hollywoodfilm. Zo gaat Sean Baker tewerk: hij toont zijn personages en hun milieu voor wat ze zijn, met gebreken en al, zonder er een oordeel over te vellen
De spreekwoordelijke handen zijn die van Sean Baker, de regisseur die in 2015 wereldwijd op menig filmfestival ogen deed opslaan met Tangerine, een drama over een transgender prostituee en haar pooier in Los Angeles. Deze film nam hij helemaal op met een iPhone. Daarna volgde met The Florida Project, over een “exotische” danseres die samen met haar moeder in armoede leeft in een motel vlakbij Disney World. De moteleigenaar werd gespeeld door Willem Dafoe, wiens prestatie de film een Oscarnominatie opleverde. Voor de meeste regisseurs zou een dergelijke doorbraak een weg naar grootschaligere en vaak ook meer commerciële producties plaveien. Maar dat is buiten Sean Baker gerekend, want Red Rocket is minstens even diep geworteld in de Amerikaanse indiescene als zijn vorige werk. Baker wil niets te maken hebben met de grote studio’s die het Amerikaanse filmlandschap in een wurggreep houden. Hij draaide zijn film op locatie om een realistische sfeer op te wekken en werkte vaak met non-professionele acteurs om zo naturalistisch mogelijke prestaties te bekomen. Maar de meest opvallende keuze die hij maakte, en zeker ook de meest gewaagde, was wellicht het casten van Simon Rex in de hoofdrol.
The great manipulator
Tot de release van Red Rocket was Rex een door Hollywood en het filmminnend publiek vergeten acteur. Zijn acteercarrière bereikte een hoogtepunt toen hij het scherm deelde met Charlie Sheen in Scary Movie 3, en in latere jaren legde hij zich aan het rappen onder de artiestennaam Dirt Nasty. Niet de meest illustere loopbaan dus, maar Simon Rex is wel iemand die weet hoe het voelt om door de showbizz de rug toegekeerd te krijgen. De rol van Mikey Saber was voor hem een unieke kans, een mogelijk start van een meer respectabele filmografie, en hij heeft die kans niet laten liggen. Integendeel, zijn enthousiasme vertaalt zich in een energieke performance vol uitstekende gestiek en een spervuur aan dialoog die je aan het lachen zet en haast doet vergeten wat voor een manipulatieve zak Saber is. Zijn schtick lijkt in ieder geval wel te werken naar anderen toe. Na de busrit uit de openingsgeneriek wordt het duidelijk dat hij geen thuis heeft in Texas City en onderdak zoekt bij de echtgenote die hij verliet (maar waarschijnlijk te lui was om van te scheiden.) Ondanks haar onwilligheid om hem in het huis te laten, paait hij haar met beloftes om een job te vinden en mee te helpen met het huishouden.
Simon Rex is iemand die weet hoe het voelt om door de showbizz de rug toegekeerd te krijgen. De rol van Mikey Saber was voor hem een unieke kans, een mogelijk start van een meer respectabele filmografie, en hij heeft die kans niet laten liggen.
Het duurt echter niet lang voordat Saber de zoektocht naar werk opgeeft. Hij zoekt zijn oude contacten weer op en begint drugs te dealen in de straten van Texas City om aan zijn vrouw te bewijzen dat hij wel degelijk geld kan verdienen en dus toch iets waard is. Wanneer zij traag maar zeker haar hart opent voor Saber, valt hij hals over kop voor Strawberry, een jonge serveerster in een donutrestaurant. Er wordt heen en weer geflirt, er volgen dates, en ondanks het opmerkelijke leeftijdsverschil lijkt er zelfs sprake te zijn van liefde. Maar het verloop van hun affaire maakt het verhaal van Red Rocket heel wat complexer. Want het is niet zozeer de moraliteit van de relatie die in vraag wordt gesteld, noch het feit dat deze zich aan de rand van het strafbare bevindt, maar wel dat Saber in Strawberry zijn gulden ticket ziet voor een glorieuze comeback: hij wil haar namelijk klaarstomen voor een carrière als zijn co-ster in de pornografie. Er lijkt geen einde te komen aan Sabers zelfzuchtige spel van leugens en manipulatie, en toch is zijn personage zo fascinerend dat je aan het scherm gekluisterd blijft, in afwachting van het onvermijdelijke moment wanneer hij er zelf het slachtoffer van zal worden.
Sociaal realisme en maatschappijkritiek
Met Red Rocket zetten Sean Baker en zijn vaste scenarist Chris Bergoch hun traditie van het vertellen van verhalen over gewone Amerikanen die aan de rand van de samenleving wonen en onderbelicht blijven in hedendaagse cinema voort. Achter het drama van Mike Saber dat zich op de voorgrond afspeelt, worden de sociale en economische realiteiten van zijn leefwereld uitstekend weergegeven. Het merendeel van de film speelt zich af in de huizen en achtertuinen van minder bemiddelde Texanen, maar af en toe werpt de film een blik op de meer welgestelde gemeenschappen in diezelfde stad. Gemotiveerd door de plot, maar tegelijkertijd ook los van het verhaal van de film, vatten deze momenten in een zeer korte tijdspanne de grote kloof tussen arm en rijk. Red Rocket speelt zich af in 2016, en er zijn doorheen de film geregeld toespraken van toenmalig presidentskandidaat Donald Trump te zien of te horen. Opmerkelijk is dat deze tv-fragmenten niet gebruikt worden om grote politieke statements te maken; het is net de banaliteit ervan die een objectief inzicht geeft in het alledaagse leven van red state America, wat zelden gebeurt in de gemiddelde Hollywoodfilm. Zo gaat Sean Baker tewerk: hij toont zijn personages en hun milieu voor wat ze zijn, met gebreken en al, zonder er een oordeel over te vellen
Conclusie
Red Rocket slaagt erin om een uniek verhaal te vertellen zonder te vervallen in de clichés van de mainstream narratieve film. De personages zijn goed geschreven, de vertolkingen (door zowel de professionele als non-professionele acteurs) zijn overtuigend, en ondanks de zware thema’s die worden aangehaald, is de film gemakkelijk te verteren.
Pro
- Boeiend hoofdpersonage
- Realistische setting
- Relevante socio-economische thematiek
Con
- Verhaalontwikkelingen soms nogal plots
8.5
Over deze film
Beschikbaar vanaf
24 september 2022
Genre
- Drama
- Komedie
Speelduur
134 minuten
Regie
Sean Baker
Cast
Simon Rex, Suzanna Son, Bree Elrod, Brenda Deiss
Uitgever
Please Release Me
