Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Heb eerste boek gelezen en met momenten echt genieten, maar ook wel vaak momenten dat ik mij moest sleuren om het boek terug open te doen en verder te lezen. Ik kan er mijn vinger niet op leggen want al bij al goed boek. Misschien het feit dat er redelijk veel personages zijn die kris-kras door elkaar gebruikt worden, Chinese namen hebben en dat mijn brein om een of andere reden het moeilijk had karakters te vormen en te onthouden wie wie was. Daarvoor is een TV-serie wel beter.
Da's grappig, want ik had 'm in twee dagen uit omdat ik zo geobsedeerd was. Terwijl ik normaal vaak maanden doe over een boek. Ik was getipt door Lieven Scheire in de Nerdland-postcast, daar hadden ze een-twee jaar geleden een hele aflevering geweid aan het boek omdat er zoveel coole wetenschappelijke dingen inzaten. Die oprechte interesse in de wetenschappelijkheid van een aantal zaken mis ik wil wat in de serie.
Het eerste en tweede boek vond ik redelijk interessant maar deel drie raad ik niet aan. In 1 was de wetenschap inderdaad zeer tof, maar later krijgt het teveel een deus ex machina gehalte.
Liu haalt voor mij het niveau van een Herbert nooit. Daarvoor zijn de personages die hij schrijft ook echt niet memorabel genoeg.
Totaal ander subgenre ook, toch? De boeken van Herbert bevatten veel meer spiritualiteit, mystiek, geworteld in de hippiebeweging van de jaren 60, en neigt veel meer naar fantasy. Cixin Liu ligt veel dichter bij de 'harde scifi' van Arthur C Clarke. Het gaat nu eenmaal veel minder over de personages dan over de ideeën.
Ik heb het eerste boek anderhalf jaar geleden gelezen en kon me ook maar vaag de personages herinneren. Het zijn vooral de indrukwekkende wetenschappelijke snoepjes die zo memorabel zijn.
De effecten van de drie zonnen, de boot die in stukken gesneden wordt, de ontvouwing van het atoom, de menselijke computer... De personages zijn er om ons doorheen het mysterie en het spektakel te sleuren, niet om te schitteren met een dramatische karakterboog.
Heb gisteren het seizoen uitgekeken. Er zaten al wat zaken in die niet in het eerste boek aan bod komen, dus het kon me nog wat verrassen.
Ik vind het een goeie zet om te proberen de personages meer diepgang te geven in de reeks, wegens het gebrek eraan in het boek, maar 't is wel wat hit & miss. En qua plot stoorde ik me eigenlijk aan dezelfde dingen als toen ik het boek aan 't lezen was.
De dingen:
- Het wordt er zo vaak ingewreven hoe technologisch superieur de San-ti zijn. Ze hebben dankzij hun sophons basically de hele planeet in hun greep. Ze kunnen in principe het complete informatienetwerk lamleggen, controle nemen over voertuigen, de wereld in complete chaos storten, etc. Dat wordt in de serie ook allemaal letterlijk in beeld gebracht. Maar toch is het blijkbaar nodig om 'spelletjes' te spelen en een netwerk op te bouwen met volgelingen, die iets TE graag moorden gaan plegen in naam van hun Lord.
Wanneer ze eigenlijk zelfs niet hoeven te communiceren met wie ze naar eigen zeggen als 'bugs' beschouwen. Dat zijn contradicties die er bij mij niet goed ingaan.
- 'All eggs in one basket' moet zowat het moto zijn van de wetenschappers: Dit is ons enige plan, en om het te doen lukken moeten volgende bijna onmogelijke zaken allemaal 100% werken. Dit komt goed!
Ze nemen ook hun veronderstellingen steeds meteen als waarheid.
- Alleen in de serie: Het is me toch wat TE toevallig dat het close vriendengroepje van wetenschappers allemaal de grootste rollen spelen in het redden van de soort. Dat hadden ze makkelijk beter kunnen aanpakken. Maar ze hebben hier duidelijk gekozen om meer in te spelen op de 'emotionele banden' van de hoofdpersonages.
- Ik denk/dacht te vaak: But....why?
En het antwoord is eigenlijk gewoon: We (schrijvers/producers) hebben wat drama en plot nodig om die coole sci-fi stuff te kunnen vertellen. Moet dat drama en plot logisch in elkaar zitten? Bwa, da's bijzaak.
- Als ze volgend seizoen meer de focus gaan leggen op de menselijke strijd onderling als gevolg van San-ti manipulatie, want daar lijkt het toch naartoe te gaan, dan haak ik wsl af.
Positief: Jin, Ye, Da Shi en Wade vind ik in de reeks deftige personages die ook goed gebracht worden.
Totaal ander subgenre ook, toch? De boeken van Herbert bevatten veel meer spiritualiteit, mystiek, geworteld in de hippiebeweging van de jaren 60, en neigt veel meer naar fantasy. Cixin Liu ligt veel dichter bij de 'harde scifi' van Arthur C Clarke. Het gaat nu eenmaal veel minder over de personages dan over de ideeën.
Ik heb het eerste boek anderhalf jaar geleden gelezen en kon me ook maar vaag de personages herinneren. Het zijn vooral de indrukwekkende wetenschappelijke snoepjes die zo memorabel zijn.
De effecten van de drie zonnen, de boot die in stukken gesneden wordt, de ontvouwing van het atoom, de menselijke computer... De personages zijn er om ons doorheen het mysterie en het spektakel te sleuren, niet om te schitteren met een dramatische karakterboog.
Zeer sterk begonnen vond ik. Zoals wel vaker is er veel kruid verschoten in de eerste aflevering.
Probleem met dit soort verhalen is dat het als productie uit Engeland onmogelijk geloofwaardig te brengen is. Alsof een Brits team soloslim kan spelen met nucleaire wapens in de ruimte. It just doesn't make sense.
Ik ben mentaal afgehaakt na de scène met de boot. Het idee van de technologie erachter vind ik interessant (maar al eerder gedaan) maar toen de cast naar de beelden stond te kijken alsof het een herhaling van Thuis was, terwijl die boot vol kinderen zat. It just doesn't make sense.
Zeer sterk begonnen vond ik. Zoals wel vaker is er veel kruid verschoten in de eerste aflevering.
Probleem met dit soort verhalen is dat het als productie uit Engeland onmogelijk geloofwaardig te brengen is. Alsof een Brits team soloslim kan spelen met nucleaire wapens in de ruimte. It just doesn't make sense.
Ik ben mentaal afgehaakt na de scène met de boot. Het idee van de technologie erachter vind ik interessant (maar al eerder gedaan) maar toen de cast naar de beelden stond te kijken alsof het een herhaling van Thuis was, terwijl die boot vol kinderen zat. It just doesn't make sense.
vooral het feit dat de opties special forces (want bloedbad) en een raket (risico dat de datadisk geraakt wordt) niet weerhouden werden, maar men vervolgens het ganse schip én iedereen aan boord gaat desintegreren had ik moeite mee. Het risico dat de disk vernietigd werd, leek mij nu niet veel kleiner, integendeel.
ik denk dat het idee was dat de filamenten een harde schijf zo perfect zouden snijden dat de data erop nog makkelijk recupereerbaar zou zijn
Exacte citaat uit boek:
“What if the equipment storing Trisolaran data, such as hard drives and optical disks, is also sliced?”
“That doesn’t seem likely.”
“Even if they were sliced,” a computer expert said, “it’s not a big deal. The filaments are extremely sharp, and the cut surfaces would be very smooth. Given that premise, whether it’s hard drives, optical disks, or integrated circuit storage, we could recover the vast majority of the data.”
ik denk dat het idee was dat de filamenten een harde schijf zo perfect zouden snijden dat de data erop nog makkelijk recupereerbaar zou zijn
Exacte citaat uit boek:
“What if the equipment storing Trisolaran data, such as hard drives and optical disks, is also sliced?”
“That doesn’t seem likely.”
“Even if they were sliced,” a computer expert said, “it’s not a big deal. The filaments are extremely sharp, and the cut surfaces would be very smooth. Given that premise, whether it’s hard drives, optical disks, or integrated circuit storage, we could recover the vast majority of the data.”
Maar dat is wel iets dat dan in de serie niet goed naar boven komt. Want die bedenking heb ik mij toch ook gemaakt. Je kan natuurlijk niet alles tonen in een serie gebasseerd op een boek, maar dit voelde wel aan als een plothole.
Oh maar als je begint na te denken zijn er nog veel meer plotholes hoor.
Waarom snijden de filamenten niet die palen waaraan ze vastgemaakt werden? (in het boek is er een uitleg over hoe die palen ook met nanomateriaal behandeld werden)
Waarom is één Britse vriendengroep zo centraal in een zaak van wereldbelang? (in het boek bestaat die vriendengroep helemaal niet)
Waarom inviteren ze iemand nog nadat ze haar vriend vermoord hebben? Denken ze werkelijk dat ze haar zo kunnen overtuigen van hun goeie bedoelingen?
Waarom vertellen de San Ti aanhangers hun motivatie over het tegenhouden van de wetenschap zomaar? In het boek is die gerecupereerde data een compleet verhaal over de San Ti zelf. Maar om dat in serievorm te gieten zou je dus effectieve scenes op hun planeet met hun echte uiterlijk moeten opnemen. Dan is het een pak simpeler in de serie om Katana-vrouw het gewoon aan de menselijke hoofdpersonages te laten zeggen.
Ook gisteren uit gekeken. Ik vond dan weer de eerste afleveringen maar povertjes. Naar het einde toe vond ik het veel beter worden. Minder Auggie en gerook waren daar wel handig in.
Heel leuk verhaal. Maar als ik dan hoor dat de personages solo slim waren van de makers, dan hadden ze dat wel veel beter kunnen doen imo.
Tempo lag voor mij wel iets te hoog, er zijn een aantal zaken die ik niet begreep en plot holes vond (zoals in deze thread ook al aangegeven), en pas duidelijk worden na wat lezen op fora
Totaal ander subgenre ook, toch? De boeken van Herbert bevatten veel meer spiritualiteit, mystiek, geworteld in de hippiebeweging van de jaren 60, en neigt veel meer naar fantasy. Cixin Liu ligt veel dichter bij de 'harde scifi' van Arthur C Clarke. Het gaat nu eenmaal veel minder over de personages dan over de ideeën.
Ik heb het eerste boek anderhalf jaar geleden gelezen en kon me ook maar vaag de personages herinneren. Het zijn vooral de indrukwekkende wetenschappelijke snoepjes die zo memorabel zijn.
De effecten van de drie zonnen, de boot die in stukken gesneden wordt, de ontvouwing van het atoom, de menselijke computer... De personages zijn er om ons doorheen het mysterie en het spektakel te sleuren, niet om te schitteren met een dramatische karakterboog.
Leuk maar niet top. Het prikkelde me genoeg om de serie op korte tijd uit te kijken. Maar tegelijkertijd moet ik vaststellen dat het niet echt een diepe indruk heeft nagelaten. Het beste aan de serie zijn de SF concepten die de grond van het verhaal vormen. Maar de personages, dialogen en acties zijn toch maar allemaal matig. De totale miscast van Eiza Gonzalez als Auggie helpt ook niet natuurlijk.
Jammer genoeg ook exact mijn mening. De basis zit sowieso goed maar de aankleding laat te wensen over. Het boek weet een veel beklijvendere sfeer neer te zetten. Waar dit best entertained is waardoor je het vlot weg kijkt graaft het zich niet echt in.
