In 1972 verscheen de eerste uitgave van Mazinger Z, een manga van de intussen legendarische mangaka Go Nagai. Met deze reeks zou hij tot een van de grondleggers van het mecha-genre uitgroeien. Het succes van de manga zorgde ook voor enkele spin-offs, waaronder Grendizer dat drie jaar later ten tonele verscheen. Op ongeveer hetzelfde moment kon je ook een animeserie van Grendizer op het kleine scherm ontdekken en deze serie was buiten Japan ook bijzonder populair in Frankrijk, Spanje, Italië en zelfs Saudi-Arabië. Begin volgend jaar krijgt deze anime trouwens een reboot met Grendizer U.
Hoewel computerspeladaptaties van manga- en anime-reeksen meestal gedaan worden door de Japanners zelf, was het initieel een verrassing voor mij om te ontdekken dat UFO Robot Grendizer: The Feast of the Wolves
werd ontwikkeld door de relatief jonge Franse studio Endroad en uitgegeven door Microids. Maar gezien de populariteit van deze anime-reeks destijds in Frankrijk, is het niet geheel verwonderlijk dat de Fransen achter videogames gebaseerd op De Smurfen, Kuifje, XIII en Marsupilami zich geworpen hebben op deze adaptatie. Zelf ben ik niet zo bekend met de serie, maar ik ben wel een grote mecha-liefhebber dus was ik wel benieuwd naar het eindresultaat en om te ontdekken of de Fransen zich kunnen meten aan de Japanners.
Doorheen het spel zal je voornamelijk als Daisuke spelen, maar af en toe mag je ook het luchtruim onveilig maken als Koji. De gameplay van UFO Robot Grendizer: The Feast of The Wolves combineert namelijk drie verschillende genres. Eerst en vooral zal je in semi-open levels rondlopen met Grendizer terwijl je verschillende missies probeert te vervullen, robots en aliens in elkaar slaat en tal van andere zijactiviteiten voltooit. Deze activiteiten en collectibles zijn in elk gebied nagenoeg hetzelfde: vernietig een aantal vijandelijke basissen, vind legendarische schatkisten, bezoek alle points of interest, ... De manier waarop je in het verhaal vordert is steeds hetzelfde trouwens. Elk gebied heeft een vijftal missies om te voltooien en daarna mag je het opnemen tegen een van de Flying Beast Saucers, de bazen in het spel die tevens ook het hoogtepunt zijn. Daartussen krijg je ook steeds één of twee vlieglevels voorgeschoteld.
Deze vlieglevels hebben twee verschillende vormen. Wanneer je met Spazer vliegt, dan krijg je een soort van rail shooter voorgeschoteld, terwijl je bij de levels waarin je de TFO (Terrestrian Flying Object) bestuurt als Koji getrakteerd wordt op rasechte shmup-levels waarbij de laserstralen je om de oren vliegen. Gelukkig zijn deze levels niet zo moeilijk zoals in bijvoorbeeld in Raiden, R-Type of Gradius. Grendizer richt zicht naast de nostalgische zielen ook duidelijk op een jonger publiek. Dit is met andere woorden ook niet het meest uitdagende spel en wordt er slechts één moeilijkheidsgraad aangeboden. In de achttal uren die ik nodig had om het spel uit te spelen, kon ik het aantal Game Over-schermen op één hand tellen. En jawel, je hebt dat goed gelezen: héél lang zal dit spel je ook niet bezighouden.
De technische problemen kunnen de makers hopelijk nog gladstrijken, want dit was duidelijk wel een passieproject voor hen. Dit merk je aan het oog voor detail en de manier waarop ze de serie proberen te eren met bijvoorbeeld de 2D-portretten tijdens dialoogscènes. Maar met de verder matige graphics, de repetitieve gameplay en de steeds herhalende muziek die na enkele uren zijn charme verliest zullen we het helaas moeten doen. Waar ik me ook aan stoorde, waren de Engelstalige voice-overs. Waarom, in godsnaam, klinken er in een Frans spel gebaseerd op een Japanse anime enkele personages alsof ze uit Texas komen? Om nog maar te zwijgen van de tenenkrommende manier waarop een aantal Japanse namen worden uitgesproken. Het zou geweldig geweest zijn mochten de makers een Japanse voice-over voorzien hebben. Voor jongere spelers werd er gelukkig wel gedacht aan Nederlandstalige ondertitels, maar een Nederlandstalige voice-over is helaas ook afwezig.
Hoewel computerspeladaptaties van manga- en anime-reeksen meestal gedaan worden door de Japanners zelf, was het initieel een verrassing voor mij om te ontdekken dat UFO Robot Grendizer: The Feast of the Wolves
Grendizer, Go!
Grendizer volgt het verhaal van Daisuke Umon, de alias van Duke Fleed, een prins van de planeet Fleed die naar de aarde is gevlucht nadat zijn wereld werd verwoest door het leger van de planeet Vega. King Vega heeft echter ook zijn ogen gezet op onze aardbol en stuurt zijn leger onder leiding van Commander Blaki. Omdat Daisuke wil voorkomen dat de aarde hetzelfde lot is beschoren, neemt hij opnieuw de mantel van Duke Fleed op en kruipt hij achter het stuur van de legendarische robot Grendizer en de vliegende schotel Spazer. Gelukkig staat hij er deze keer niet alleen voor, want hij kan deze keer rekenen op de hulp van Koji Kabuto, een enthousiaste leerjongen die zijn eigen ruimteschip bestuurt.Doorheen het spel zal je voornamelijk als Daisuke spelen, maar af en toe mag je ook het luchtruim onveilig maken als Koji. De gameplay van UFO Robot Grendizer: The Feast of The Wolves combineert namelijk drie verschillende genres. Eerst en vooral zal je in semi-open levels rondlopen met Grendizer terwijl je verschillende missies probeert te vervullen, robots en aliens in elkaar slaat en tal van andere zijactiviteiten voltooit. Deze activiteiten en collectibles zijn in elk gebied nagenoeg hetzelfde: vernietig een aantal vijandelijke basissen, vind legendarische schatkisten, bezoek alle points of interest, ... De manier waarop je in het verhaal vordert is steeds hetzelfde trouwens. Elk gebied heeft een vijftal missies om te voltooien en daarna mag je het opnemen tegen een van de Flying Beast Saucers, de bazen in het spel die tevens ook het hoogtepunt zijn. Daartussen krijg je ook steeds één of twee vlieglevels voorgeschoteld.
Grendizer richt zicht naast de nostalgische zielen ook duidelijk op een jonger publiek.
Deze vlieglevels hebben twee verschillende vormen. Wanneer je met Spazer vliegt, dan krijg je een soort van rail shooter voorgeschoteld, terwijl je bij de levels waarin je de TFO (Terrestrian Flying Object) bestuurt als Koji getrakteerd wordt op rasechte shmup-levels waarbij de laserstralen je om de oren vliegen. Gelukkig zijn deze levels niet zo moeilijk zoals in bijvoorbeeld in Raiden, R-Type of Gradius. Grendizer richt zicht naast de nostalgische zielen ook duidelijk op een jonger publiek. Dit is met andere woorden ook niet het meest uitdagende spel en wordt er slechts één moeilijkheidsgraad aangeboden. In de achttal uren die ik nodig had om het spel uit te spelen, kon ik het aantal Game Over-schermen op één hand tellen. En jawel, je hebt dat goed gelezen: héél lang zal dit spel je ook niet bezighouden.
Teleurstellende ervaring
Niet dat dit laatste heel erg is, want naast de repetitiviteit gooit het spel nog een hele hoop bugs en andere technische problemen naar je om de pret helaas te bederven. Ik heb het hierbij niet enkel over frame drops, traag ladende textures of clipping issues waarbij vijanden in het decor kunnen verdwijnen als je ze aanvalt. Naar het einde van het spel toe heb ik zelfs enkele game breaking bugs gehad, zoals een cutscene die start en het scherm dat plots zwart wordt. Het enige dat hierbij hielp, was het spel afsluiten en opnieuw opstarten. Maar hierdoor werd deze cutscene niet meer gestart en was er geen manier om verder te spelen en ik een vorige savegame moest laden en het gebied volledig kon herspelen. Helaas was dit niet de enige zware bug waarmee ik werd geconfronteerd tijdens mijn playthrough, maar wel de ergste.De technische problemen kunnen de makers hopelijk nog gladstrijken, want dit was duidelijk wel een passieproject voor hen. Dit merk je aan het oog voor detail en de manier waarop ze de serie proberen te eren met bijvoorbeeld de 2D-portretten tijdens dialoogscènes. Maar met de verder matige graphics, de repetitieve gameplay en de steeds herhalende muziek die na enkele uren zijn charme verliest zullen we het helaas moeten doen. Waar ik me ook aan stoorde, waren de Engelstalige voice-overs. Waarom, in godsnaam, klinken er in een Frans spel gebaseerd op een Japanse anime enkele personages alsof ze uit Texas komen? Om nog maar te zwijgen van de tenenkrommende manier waarop een aantal Japanse namen worden uitgesproken. Het zou geweldig geweest zijn mochten de makers een Japanse voice-over voorzien hebben. Voor jongere spelers werd er gelukkig wel gedacht aan Nederlandstalige ondertitels, maar een Nederlandstalige voice-over is helaas ook afwezig.
Conclusie
Met UFO Robot Grendizer: The Feast of the Wolves proberen Microids en Endroad een liefdevol eerbetoon te brengen aan de legendarische manga en anime van Go Nagai. Helaas slaan ze net iets teveel de bal mis door het repetitieve karakter van het spel, maar vooral ook door de algemene kwaliteit van het spel. Ondanks enkele leuke baasgevechten en de combinatie van drie genres, blinkt Grendizer nergens in uit en wordt het bovendien geplaagd door technische problemen en matige graphics.
Pro
- Leuke baasgevechten
- Drie speelstijlen
Con
- Repetitief
- Korte speelduur
- Heel wat technische problemen
- Matige graphics
- Wisselvallige voice-overs
4
Over
Beschikbaar vanaf
14 november 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Action
Ontwikkelaar
- Endroad
Uitgever
- Microids
