Eind september verscheen Infinity Strash: Dragon Quest The Adventure of Dai, een nieuwe spin-off in de Dragon Quest-franchise die gebaseerd is op de manga en anime Dragon Quest: The Adventure of Dai. De manga verscheen voor het eerst in 1989 en Dragon Quest-bedenker Yuji Hori schakelde Riku Sanjo is als schrijver en Koji Inada als tekenaar. Dat Akira Toriyama niet bij het project werd betrokken is een opvallende keuze, want het brein achter Dragon Ball verzorgde wel de artwork van de videospellen. Toch is de invloed van Toriyama en Hori voelbaar doorheen het hele avontuur van Dai.
Hoewel Infinity Strash: Dragon Quest The Adventure of Dai geen klassiek Dragon Quest-spel is, bevat het spel veel ingrediënten die je als fan van de reeks zal herkennen. Zo volgt het verhaal Dai, een jonge held die afstamt van een legendarische orde genaamd de Dragon Knights en die voorbestemd is om de Demon King te verslaan. Gelukkig raakt hij bevriend met andere personages die hem zullen bijstaan in zijn queeste, maar voordat Dai het kan opnemen tegen de Demon King Vearn zullen ze de zes officieren van zijn demonisch leger moeten verslaan. Gezien dit een Dragon Quest-spel is, bestaat dit leger vooral uit bekende monsters zoals Slimes, skeletten, Drackies, Dancing flames, mummies of Scarewolves.
Waar het spel wel probeert te diversifiëren is in de manier waarop je jouw personage sterker maakt. Zij zullen enerzijds op de klassieke manier ervaringspunten verzamelen en levelen. Anderzijds zal je ook de individuele skills moeten levelen, en dus kiezen in welke skills je jouw zuurverdiende resources zal steken, en introduceert Infinity Strash ook het concept van Memory Bonds. Dit zijn een soort van kaarten die je vrijspeelt doorheen het spel en die je kan verzamelen, maar belangrijker ook toewijst aan je personages om hen te versterken. Deze Memory Bonds zijn gebaseerd op belangrijke momenten uit de manga en hebben ook steeds een bepaalde zeldzaamheid en een kwaliteit. Een zilveren kaart zal je dus makkelijker verzamelen en is zwakker dan een gouden kaart bijvoorbeeld. Deze kaarten kan je vervolgens ook upgraden om de stat boosts die ze geven te vergroten. Zo krijg je niet enkel een manier om je personages sterker te maken, maar ook aan te passen naar gelang de situatie vereist.
Daarnaast zal je ook nog de Challenge-modus vrijspelen eens je het verhaal hebt voltooid. De modus is in essentie een bossrush-modus die je toelaat om aangepaste en sterkere varianten van de bazen uit het verhaal één na één te verslaan. De gewone bazen bieden op de normale moeilijkheidsgraad al een mooie uitdaging en hier wordt er dus nog een schepje bovenop gedaan. Om deze gevechten te voltooien zal je voldoende tijd moeten investeren in het upgraden van je personages, de skills en de Memory Bonds alsook zorgen dat je elk van hen zeer goed onder de knie hebt.
Daarnaast helpt het ook niet dat deze cutscenes bestaan uit statische tekeningen met een filter erover om ze ouder te doen lijken, terwijl je ondertussen de dialogen uit de anime hoort. Het lijkt een mooie (en goedkope) manier om de manga en anime te versmelten, maar wanneer je dan eens een 3D-cutscene te zien krijgt, dan heb je toch het gevoel dat je de rest ook als bewegende animatie wilt zien. Het verhaal op zich is best interessant, maar het enige dat hier werd bewerkstelligd is dat ik liever de anime eens zou bekijken dan al deze ellenlange cutscenes te aanschouwen.
Bovendien zijn de meeste levels die je te spelen krijgt tijdens het verhaal opvulling tussen de meer memorabele baasgevechten, en schotelen ze je niet meer voor dan een gangenpad met als doel "ga van punt A naar B en dood onderweg alle vijanden". Je hebt ook nog zijmissies, die je met plezier zal doen om toch maar wat actie te hebben, maar die eigenlijk niet meer zijn dan een variant hierop en soms ook een tijdslimiet hebben die nauwelijks een uitdaging vormt. De omgevingen zelf ogen ook wat ondermaats aan en zijn in lijn met wat je kan verwachten van een typische mid-budget JRPG. Gezien je nauwelijks aan verkennen toekomt, maakt dit dus weinig uit. Gelukkig zijn de personages en de 3D-cutscenes wel van een hoger niveau waardoor er nog enig visueel genot uit deze titel te halen valt.
Hoewel Infinity Strash: Dragon Quest The Adventure of Dai geen klassiek Dragon Quest-spel is, bevat het spel veel ingrediënten die je als fan van de reeks zal herkennen. Zo volgt het verhaal Dai, een jonge held die afstamt van een legendarische orde genaamd de Dragon Knights en die voorbestemd is om de Demon King te verslaan. Gelukkig raakt hij bevriend met andere personages die hem zullen bijstaan in zijn queeste, maar voordat Dai het kan opnemen tegen de Demon King Vearn zullen ze de zes officieren van zijn demonisch leger moeten verslaan. Gezien dit een Dragon Quest-spel is, bestaat dit leger vooral uit bekende monsters zoals Slimes, skeletten, Drackies, Dancing flames, mummies of Scarewolves.
Fijne gameplay
Gezien dit geen deel is van de hoofdreeks, worden we niet getrakteerd op de klassieke turn-based gameplay om de gevechten tegen al deze baddies te beslechten. In de plaats daarvan krijgen we een vrij conventionele actie-RPG voorgeschoteld waarbij je telkens een van de beschikbare personages bestuurt, bijgestaan door de A.I. die de acties van je teamleden zal uitvoeren. Om te vechten beschik je over een normale aanval en kan je drie skills toewijzen aan de andere actieknoppen. Daarnaast heb je een soort van power up-modus en een ultieme aanval die moeten opladen voor je ze kan gebruiken. Je beschikt ook over de mogelijkheid om aanvallen te ontwijken of te blokkeren, waarbij je de kans hebt om een Perfect Guard of Perfect Dodge uit te voeren. Verder zal je tijdens de baasgevechten ook een soort van Break-systeem zien waarbij je de defensie van de baas moet doorbreken om vervolgens zijn levensbar zwaar te kunnen toetakelen. Al bij al weinig nieuws onder de zon dus, maar gelukkig speelt het spel vlot en heeft elk personage zijn of haar eigen specialiteit. Popp is bijvoorbeeld een magiër die vanop afstand vecht, terwijl Maam eerder de rol van Healer vervult.Waar het spel wel probeert te diversifiëren is in de manier waarop je jouw personage sterker maakt. Zij zullen enerzijds op de klassieke manier ervaringspunten verzamelen en levelen. Anderzijds zal je ook de individuele skills moeten levelen, en dus kiezen in welke skills je jouw zuurverdiende resources zal steken, en introduceert Infinity Strash ook het concept van Memory Bonds. Dit zijn een soort van kaarten die je vrijspeelt doorheen het spel en die je kan verzamelen, maar belangrijker ook toewijst aan je personages om hen te versterken. Deze Memory Bonds zijn gebaseerd op belangrijke momenten uit de manga en hebben ook steeds een bepaalde zeldzaamheid en een kwaliteit. Een zilveren kaart zal je dus makkelijker verzamelen en is zwakker dan een gouden kaart bijvoorbeeld. Deze kaarten kan je vervolgens ook upgraden om de stat boosts die ze geven te vergroten. Zo krijg je niet enkel een manier om je personages sterker te maken, maar ook aan te passen naar gelang de situatie vereist.
Drie in één
De hoofdmoot van het spel is uiteraard het verhaal, maar er zijn nog twee andere modi aanwezig in Infinity Strash. De eerste is de Temple of Recollection, een soort van roguelike-modus waarbij je een dungeon doorloopt die uit verschillende niveaus bestaat. Iedere keer je de tempel betreedt, doe je dit met een team (of één personage) van level één. In totaal zijn er twaalf verdiepingen te doorlopen die elk uit een zestal willekeurige kamers bestaan. Net zoals in Hades, moet je na het voltooien van zo'n kamer een van de twee of drie deuren kiezen die elk hun eigen beloningen geven. Sommige deuren geven ook aan als er een baasgevecht aankomt of wanneer je bijvoorbeeld een schatkamer zal betreden. Naast de roguelike-ervaring, dient de Temple of Recollection vooral om meer Memory Bonds, alsook resources om je skills en Memory Bonds sterker te maken, te verzamelen. Maar het gebrek aan variatie in missies, omgevingen en vijanden maakt deze modus eigenlijk weinig interessant.Daarnaast zal je ook nog de Challenge-modus vrijspelen eens je het verhaal hebt voltooid. De modus is in essentie een bossrush-modus die je toelaat om aangepaste en sterkere varianten van de bazen uit het verhaal één na één te verslaan. De gewone bazen bieden op de normale moeilijkheidsgraad al een mooie uitdaging en hier wordt er dus nog een schepje bovenop gedaan. Om deze gevechten te voltooien zal je voldoende tijd moeten investeren in het upgraden van je personages, de skills en de Memory Bonds alsook zorgen dat je elk van hen zeer goed onder de knie hebt.
Kijk- en leeswerk
Het voordeel van deze twee modi is dat je op zijn minst wel aan het spelen toekomt, want als je in de verhaalmodus duikt, zal je meer naar tussenfilmpjes zitten kijken dan dat je aan het spelen bent. De verhaalmodus is opgedeeld in hoofdstukken en elk hoofdstuk bestaat uit een aantal episodes. Deze episodes kunnen drie vormen aannemen: sommige zijn enkel cutscenes, andere zijn enkel missies en tot slot heb je een combinatie van de twee. Maar het gebeurt meer dan eens dat je bijvoorbeeld drie of vier episodes voorgeschoteld krijgt met enkel cutscenes, waarna je één baasgevecht mag doen, om vervolgens weer getrakteerd te worden op een hoop expositie in de vorm van cutscenes, met heel wat leeswerk als je met de Japanse voice-overs speelt. De verhouding tussen de momenten waarbij je kan spelen en wanneer je gewoon aan het kijken bent, zit dus helemaal scheef in de verhaalmodus.Daarnaast helpt het ook niet dat deze cutscenes bestaan uit statische tekeningen met een filter erover om ze ouder te doen lijken, terwijl je ondertussen de dialogen uit de anime hoort. Het lijkt een mooie (en goedkope) manier om de manga en anime te versmelten, maar wanneer je dan eens een 3D-cutscene te zien krijgt, dan heb je toch het gevoel dat je de rest ook als bewegende animatie wilt zien. Het verhaal op zich is best interessant, maar het enige dat hier werd bewerkstelligd is dat ik liever de anime eens zou bekijken dan al deze ellenlange cutscenes te aanschouwen.
De verhouding tussen de momenten waarbij je kan spelen en wanneer je gewoon aan het kijken bent, zit helemaal scheef in de verhaalmodus.
Bovendien zijn de meeste levels die je te spelen krijgt tijdens het verhaal opvulling tussen de meer memorabele baasgevechten, en schotelen ze je niet meer voor dan een gangenpad met als doel "ga van punt A naar B en dood onderweg alle vijanden". Je hebt ook nog zijmissies, die je met plezier zal doen om toch maar wat actie te hebben, maar die eigenlijk niet meer zijn dan een variant hierop en soms ook een tijdslimiet hebben die nauwelijks een uitdaging vormt. De omgevingen zelf ogen ook wat ondermaats aan en zijn in lijn met wat je kan verwachten van een typische mid-budget JRPG. Gezien je nauwelijks aan verkennen toekomt, maakt dit dus weinig uit. Gelukkig zijn de personages en de 3D-cutscenes wel van een hoger niveau waardoor er nog enig visueel genot uit deze titel te halen valt.
Conclusie
Infinity Strash: Dragon Quest The Adventure of Dai laat je het verhaal van Dai en zijn strijd tegen de Demon King herbeleven in een actie-RPG die te weinig actie en teveel cutscenes bevat. De bossrush- en roguelike-modi lijken in eerste instantie een leuke toevoeging, maar zijn niet interessant genoeg om te blijven boeien. Gelukkig blijft de game trouw aan het bronmateriaal, is het verhaal boeiend en kan het spel uitpakken met een interessant upgradesysteem dankzij de Bond Memory-kaarten.
Pro
- Bond Memory-systeem
- Verhaal en personages
- Interessante baasgevechten
- Trouw aan het bronmateriaal
Con
- Verhouding tussen spelen en kijken
- Gewone levels zijn weinig interessant
- Andere modi naast het verhaal voegen te weinig toe aan de ervaring
6
Over
Beschikbaar vanaf
28 september 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- Action
- RPG
Ontwikkelaar
- Game Studio
- KAI GRAPHICS
- Square Enix
Uitgever
- Square Enix
