Ik vind het hier allemaal toch allemaal heel erg kort door de bocht hoor. Dat je met 3 uur wiskunde geen ideale voorbereiding hebt en dat je serieus u best zal moeten doen, dat staat natuurlijk vast. Met die achtergrond zal je zeker in het eerste jaar dubbel zo hard moeten studeren als studenten uit meer wiskundige richtingen, en je moet realistisch zijn, je slaagkansen zijn jammer genoeg best laag.
Echter vind ik het serieus kort door de bocht om op voorhand de handdoek in de ring te gooien. Toen ik uit het middelbaar kwam, begon er iemand van mijn jaar uit wetenschappen - talen met drie uur wiskunde ook aan industrieel ingenieur, samen met klasgenoten van mij uit latijn-wiskunde en anderen uit wetenschappen - wiskunde. Ik moet toegeven, achter de rug van diene jongen deed iedereen er een beetje lacherig over en zei iedereen "diene gaat dat nooit kunnen". En oké, hij had altijd serieus wat herexamens en hij heeft er 5 jaar over gedaan in plaats van 4 jaar, maar hij is er wél geraakt. Sterker nog: doordat hij doorheen zijn bachelor zo veel doorzettingsvermogen heeft "gekweekt", heeft hij in zijn masterjaar een serieus chique job in een spin-off van een professor gekregen. Kijk, je moet er natuurlijk van bewust zijn dat dit succesverhaal zeer zeldzaam is en dat er waarschijnlijk honderden studenten uit een 3-uurs richting zijn geweest die het niet gehaald hebben, maar het zou zonde zijn moest jij het wel kunnen halen maar het nu niet zou proberen omdat de cijfers tegen je spreken. Maar of je het kan en of je de juiste motivatie en werkethiek hebt, dat kan alleen maar jij weten. Wij kunnen hier alleen maar zwaaien met slaagcijfers en verhalen vertellen van mensen die het geprobeerd hebben voor u en het wel/niet gehaald hebben. Daarenboven, en ik vind het zelf heel jammer/oneerlijk dat ik dit moet zeggen, maar we moeten ook eerlijk zijn dat in het onderwijssysteem van vandaag het mogelijk is vakken ettelijke keren opnieuw te doen en er een aantal jaar langer over te doen.
Uiteindelijk wat ik u probeer te zeggen is dat je vooral realistisch moet zijn en dat je moet weten waaraan je begint. Weet dat je aan iets gaat beginnen waarvoor je serieus zal moeten werken en weet dat dan nog de kansen klein zijn, maar weet ook dat als het niet lukt, dat absoluut geen schande is en dat er niets mis is met proberen te kijken waar je grenzen liggen. Er zijn genoeg studenten die eens een jaar of zelfs twee jaar proberen en dan alsnog iets anders doen, uiteindelijk zou het zonde zijn dat je later spijt hebt dat je het nooit hebt geprobeerd omdat een paar mensen op een forum (en waarschijnlijk ook leerkrachten, familie, vrienden,...) zeiden dat het niet ging lukken.
.
