Filmfestival Oostende kan terugkijken op een geslaagde editie met een groot aanbod aan prachtige en ontroerende films. Tijdens het festival werden er tal van bekendheden gehuldigd. Zo kregen Natali Broods, Dominique Deruddere, Thekla Reuten, François Beukelaers, Geraldine Chaplin en Lubna Azabal een ster met hun naam op de zeedijk van Oostende. Elke avond waren er ook heel wat bekende gezichten te spotten op de rode loper; ze werden telkens enthousiast onthaald door het publiek en Natali Broods, de Master van het festival.
Het filmfestival opende met de wereldpremière van The Chapel, de nieuwste film van Dominique Deruddere, waarvan de review hier binnenkort te lezen is. Met meer dan zeventig avant-premières en in totaal honderdenacht films was het een uitgebreid programma. Het filmfestival is ook meer dan enkel films: er vonden tal van evenementen plaats, waaronder De Jamies – de awardshow voor Vlaamse online videomakers, waarvan onder andere Jonatan Medart, Acid, Clémentine Caron, Afro Belg, Average Rob en fictiereeks 2DEZIT in de prijzen vielen. Traditiegetrouw sloot het filmfestival af met de uitreiking van de Ensors – tweeëntwintig stuks in totaal. De film Close van Lukas Dhont ging naar huis met zes Ensors. Ook Zillion en de tv-reeks Roomies wonnen meerdere Ensors.
Enkele films van mijn selectie uit het prachtige aanbod
All the Beauty and the Bloodshed
Deze indrukwekkende documentaire gaat over de carrière van Nan Goldin en haar strijd tegen de Sackler familie – zij zijn aansprakelijk voor hun rol in de opiatencrisis. All the Beauty and the Bloodshed schetst een onthutsend portret over haar leven, waarbij enerzijds haar foto’s en anderzijds haar activisme belicht worden. Beide aspecten zijn vloeiend samengebracht en vormen een boeiend verhaal over kunst, het eren van de doden, strijdkracht en verloren herinneringen.
The Kings of the World
Een tragisch verhaal over vijf dakloze jongeren die opgroeien in de straten van Medellín en proberen te overleven in een wrede wereld. Wanneer één van hen een officieel document krijgt waarin staat dat hij de wettige eigenaar is van het stuk land van zijn overleden grootmoeder, reist hij samen met zijn vier vrienden naar het dorp om het stuk grond op te eisen. De prachtige beelden van de uitgestrekte landschappen van Columbia, gecombineerd met de hardheid waarmee de jongens te maken krijgen, maakt deze film confronterend maar ook ontroerend en mooi.
Beautiful Beings
Guðmundur Arnar Guðmundsson brengt met Beautiful Beings een realistische kijk op het gemarginaliseerde leven van enkele IJslandse jongeren. Het verhaal volgt Addi, een tienerjongen die het buitenbeentje Balli opneemt in zijn groep vrienden. De jongens hebben weinig om handen en al snel vertonen ze agressief gedrag en laten ze zich gaan in buitensporige drinkpartijen… tot ze op een dag in een levensbedreigende situatie terechtkomen. Deze film heeft een uitzonderlijk sterke cast en een erg sterk verhaal.
No Bears
De Iraanse dramafilm No Bears werd geschreven en geproduceerd door Jafar Panahi. De film werd in het geheim opgenomen in Iran en niet lang na de voltooiing werd Panahi in Iran veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. In de film speelt Panahi zichzelf. Hij huurt in Turkije, vlakbij de grens, een huis om zijn nieuwe film te regisseren. Deze film wordt opgenomen in Iran en Panahi houdt toezicht op de productie via zijn laptop en zijn mobiel. Hij mag zelf de grens niet over omdat hij dan gearresteerd kan worden. In juli 2022 belandde hij toch in de gevangenis en tijdens de vertoning van deze film zat Panahi nog steeds vast. Enkele dagen later werd hij toch voorlopig vrijgelaten.
Dalva
Emmanuelle Nicot brengt met haar langspeelfilmdebuut een gedurfd portret over een twaalfjarig meisje dat te maken heeft met de gevolgen van seksueel misbruik door haar vader. Het verhaal wordt verteld uit het perspectief van Dalva. Zij gelooft dat haar relatie met haar vader echte liefde is en houdt koppig vol dat ze het slachtoffer is van het rechtsysteem dat hen uit elkaar wil drijven. Terwijl ze in de jeugdopvang begeleid wordt, probeert haar mentor haar de verwrongen lessen af te leren die haar vader haar heeft opgedrongen. Het kan voor de kijker een schokkende ervaring zijn, maar deze film is vooral een emotioneel, eerlijk verhaal, dat inzicht biedt in het leven van dit jonge meisje.
Het filmfestival opende met de wereldpremière van The Chapel, de nieuwste film van Dominique Deruddere, waarvan de review hier binnenkort te lezen is. Met meer dan zeventig avant-premières en in totaal honderdenacht films was het een uitgebreid programma. Het filmfestival is ook meer dan enkel films: er vonden tal van evenementen plaats, waaronder De Jamies – de awardshow voor Vlaamse online videomakers, waarvan onder andere Jonatan Medart, Acid, Clémentine Caron, Afro Belg, Average Rob en fictiereeks 2DEZIT in de prijzen vielen. Traditiegetrouw sloot het filmfestival af met de uitreiking van de Ensors – tweeëntwintig stuks in totaal. De film Close van Lukas Dhont ging naar huis met zes Ensors. Ook Zillion en de tv-reeks Roomies wonnen meerdere Ensors.
Enkele films van mijn selectie uit het prachtige aanbod
All the Beauty and the Bloodshed
Deze indrukwekkende documentaire gaat over de carrière van Nan Goldin en haar strijd tegen de Sackler familie – zij zijn aansprakelijk voor hun rol in de opiatencrisis. All the Beauty and the Bloodshed schetst een onthutsend portret over haar leven, waarbij enerzijds haar foto’s en anderzijds haar activisme belicht worden. Beide aspecten zijn vloeiend samengebracht en vormen een boeiend verhaal over kunst, het eren van de doden, strijdkracht en verloren herinneringen.
The Kings of the World
Een tragisch verhaal over vijf dakloze jongeren die opgroeien in de straten van Medellín en proberen te overleven in een wrede wereld. Wanneer één van hen een officieel document krijgt waarin staat dat hij de wettige eigenaar is van het stuk land van zijn overleden grootmoeder, reist hij samen met zijn vier vrienden naar het dorp om het stuk grond op te eisen. De prachtige beelden van de uitgestrekte landschappen van Columbia, gecombineerd met de hardheid waarmee de jongens te maken krijgen, maakt deze film confronterend maar ook ontroerend en mooi.
Beautiful Beings
Guðmundur Arnar Guðmundsson brengt met Beautiful Beings een realistische kijk op het gemarginaliseerde leven van enkele IJslandse jongeren. Het verhaal volgt Addi, een tienerjongen die het buitenbeentje Balli opneemt in zijn groep vrienden. De jongens hebben weinig om handen en al snel vertonen ze agressief gedrag en laten ze zich gaan in buitensporige drinkpartijen… tot ze op een dag in een levensbedreigende situatie terechtkomen. Deze film heeft een uitzonderlijk sterke cast en een erg sterk verhaal.
No Bears
De Iraanse dramafilm No Bears werd geschreven en geproduceerd door Jafar Panahi. De film werd in het geheim opgenomen in Iran en niet lang na de voltooiing werd Panahi in Iran veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. In de film speelt Panahi zichzelf. Hij huurt in Turkije, vlakbij de grens, een huis om zijn nieuwe film te regisseren. Deze film wordt opgenomen in Iran en Panahi houdt toezicht op de productie via zijn laptop en zijn mobiel. Hij mag zelf de grens niet over omdat hij dan gearresteerd kan worden. In juli 2022 belandde hij toch in de gevangenis en tijdens de vertoning van deze film zat Panahi nog steeds vast. Enkele dagen later werd hij toch voorlopig vrijgelaten.
Dalva
Emmanuelle Nicot brengt met haar langspeelfilmdebuut een gedurfd portret over een twaalfjarig meisje dat te maken heeft met de gevolgen van seksueel misbruik door haar vader. Het verhaal wordt verteld uit het perspectief van Dalva. Zij gelooft dat haar relatie met haar vader echte liefde is en houdt koppig vol dat ze het slachtoffer is van het rechtsysteem dat hen uit elkaar wil drijven. Terwijl ze in de jeugdopvang begeleid wordt, probeert haar mentor haar de verwrongen lessen af te leren die haar vader haar heeft opgedrongen. Het kan voor de kijker een schokkende ervaring zijn, maar deze film is vooral een emotioneel, eerlijk verhaal, dat inzicht biedt in het leven van dit jonge meisje.
