Waarom? Het komt altijd op hetzelfde neer toch? Hoe minder overheidsinmenging, hoe beter, en ik ben tegen van die overdreven zware straffen.
Moet je er nog een hebben?
ULB-studente verkracht, verdachte pas vrij
- Onderwerp starter 808 State
- Startdatum
Moet je er nog een hebben?
Het gaat hier om een verkrachting door iemand die er ook al een moord op heeft zitten. Niet over Rudy die wat vuurwerk heeft afgestoken.
Omdat je aandringt (en ik spreek me NIET uit over deze zaak)
- Iemand die vanavond door een donker steegje loopt, en een toevallige vrouw die passeert een half uur lang verkracht op de meest gruwelijke manieren, het filmt en daarna op internet zet
- iemand die vanavond te veel zuipt, en het meisje met wie hij al 7 keer een date gehad heeft (en op de vorige date met seksuele betrekkingen) dwingt tot seks terwijl dat meisje zegt dat ze het niet wil omdat ze niet zeker is over de relatie.
1 =/= 2
Als je dat niet wil inzien, heb je én contactlenzen, én een bril én een vergrootglas nodig.
Het punt is net dat je bij een harde aanpak ontelbare uitzonderingen zal moeten voorzien die je harde aanpak terug "zacht" (zoals nu) zouden maken in de praktijk.
Ik zie best een verschil, ik zeg alleen dat het op dat punt niet meer uitmaakt.
Iemand die 3 mensen vermoordt heeft ook minder schade aangericht dan iemand die er 30 vermoordt. Je kan die laatste 10 keer vaker levenslang geven, maar in de praktijk maakt dat geen verschil.
Dronken zijn noch het feit dat er tijdens een vorige date seks was zijn verzachtende omstandigheden. Het enige "vervelende" is dat je in dat in jouw eerste voorbeeld inderdaad hard geweld zal hebben en dat er in dat tweede voorbeeld "zachte dwang" kan zijn, waarbij er géén geweld gebruikt wordt, en het woord tegen woord wordt... zoals ik al zei: dan gaat de dader noodgedwongen vrijuit, hoe graag je het slachtoffer misschien ook wilt geloven.
Ik zie in de praktijk toch genoeg voorbeelden waar de aanpak te soft was, de zaak Van Espen is hier al als voorbeeld gegeven.
Dat doet hier helemaal niet ter zake, niemand maar dan ook niemand die hier pleit voor de harde aanpak, die het omgekeerde daarvan heeft beweerd.
Maar de dader bij deze feiten, waarbij er géén twijfel meer is? Enkeltje richting een zeer lange gevangenisstraf en mocht hij het wél gehad hebben: dan sowieso nu géén verblijfsvergunning meer en het land uitzetten zonder nog maar een seconde in vrijheid door dit land te wandelen.
Overigens mocht hij een Belg zijn: hij kreeg levenslang onder voorwaarden. Die link naar de Finse open gevangenissen die hier werd gepost, vermelde dit immers als een optie daar voor zware criminelen: levenslang maar zonder einddatum, en dan na 14 jaar terug vrij maar bij de minste misstap terug de (gesloten) cel in.
JanusDR
Well-known member
Bwa, het geeft op zijn minst een indicatie dat er de volgende keer gemakkelijker een perceptie van toestemming zou kunnen zijn...?
Trouwens terzijde, maar onder verkrachting wordt juridisch bv. ook een vinger in het oor of een teen in de neus begrepen.
Een vrouw een tik op de poep geven, is aanranding.
Maar dat weten we toch uiteindelijk niet.
Stel dat bij de huidige aanpak er 200 zijn die niet hervallen, en die ene wel.
Dan staat iedereen te roepen als die ene een verkrachting pleegt: DAT MOEST DE EERSTE KEER AL LEVENSLANG DE BAK IN ZIJN EN ZIJN BALLEN AFGESNEDEN.
Maar dan wordt gemakshalve uiteraard vergeten dat dit ook voor die 200 andere geldt, die eigenlijk niet zouden hervallen.
De vraag wordt dan eerder: heb je een voorkeur voor 200 man zonder reden 10 jaar extra in de gevangenis, waarmee je dan 1 verkrachting voorkomt, of het alternatief?
En daarover kan stevig gediscussieerd worden, me dunkt (en met de cijfers geschoven)
Laatst bewerkt:
marcel
Well-known member
schaf de gevangenissen dan maar af. er is altijd wel érgens "een minste twijfel". zelfs als er DNA-sporen etc zijn. elk stukje bewijs, elke verklaring, elk verslag is maar 1 stukje in een grote puzzel die gelegd moet worden tijdens het onderzoek. het aantal puzzels waar geen enkel stukje op het einde ontbreekt, en waar ze allemaal op de juiste plaats liggen is miniem.
natuurlijk heb je vaak genoeg informatie om iemand te verdelen, maar 100% zeker, zonder enige twijfel over eender wat? ben je eigenlijk nooit.
Oké, wil je muggenziften over uitzonderingen: iemand die ongewenst zijn vinger in de neus van of de teen in het oor van een man of vrouw steekt, die mag ervan af komen met een tik in de vingers (al zou ik gewoon hopen dat diens slachtoffer hem een goede pets in het gezicht geeft), maar dat is andermaal naast de kwestie.Bwa, het geeft op zijn minst een indicatie dat er de volgende keer gemakkelijker een perceptie van toestemming zou kunnen zijn...?
Trouwens terzijde, maar onder verkrachting wordt juridisch bv. ook een vinger in het oor of een teen in de neus begrepen.
Een vrouw een tik op de poep geven, is aanranding.
Maar dat weten we toch uiteindelijk niet.
Stel dat bij de huidige aanpak er 200 zijn die niet hervallen, en die ene wel.
Dan staat iedereen te roepen als die ene een verkrachting pleegt: DAT MOEST DE EERSTE KEER AL LEVENSLANG DE BAK IN ZIJN EN ZIJN BALLEN AFGESNEDEN.
Maar dan wordt gemakshalve uiteraard vergeten dat dit ook voor die 200 andere geldt, die eigenlijk niet zouden hervallen.
De vraag wordt dan eerder: heb je een voorkeur voor 200 man zonder reden 10 jaar extra in de gevangenis, waarmee je dan 1 verkrachting voorkomt, of het alternatief?
En daarover kan stevig gediscussieerd worden, me dunkt (en met de cijfers geschoven)
Bij 0,5% recidive à la 1 op 200 wil ik nog wel eens babbelen over te harde straffen en te weinig tweede kansen, en zelfs dan zal ik nog denken aan dat potentiële nieuwe onschuldige slachtoffer.
Als ik echter cijfers lees van 5 à 15% recidive binnen de 5 jaar (één google zoektocht: bron), maak er dan gerust een karikatuur van: maar smijt er dan maar meer levenslang de cel in, dat is een prijs die ik eigenlijk niet aanvaardbaar vind als er nog genoeg alternatieve straffen kunnen worden uitgedacht. Verplichte chemische castratie bijvoorbeeld.
Dat werkt ook maar in specifieke gevallen en dus niet altijd. Sommige mannen die chemisch gecastreerd zijn, hervallen gewoon en worden weer opgepakt wegens verkrachting (meestal dan met de vingers of met voorwerpen).
Elk geval is anders en het is niet zo eenvoudig om een correcte strafmaat te bepalen.
Maar goed, zoals je zelf zegt: Dit is maar 'een voorbeeld'.
Zubrowka
Well-known member
Of die andere zaak waarbij een man vermoord in zijn auto werd teruggevonden, bleek de huurder te zijn die zijn afspraken niet was afgekomen en hem al jaren lag te bedreigen.. uiteindelijk lees je dat die moordenaar dan 1 jaar werd vrijgelaten... god mag weten waarom.. degoutant.. ook natuurlijk in Brussel
Silence
Well-known member
Voor iemand die een vrouw verkracht en iemand de kop inslaat en overgiet met een bijtende vloeistof lijkt het me nog wel menselijk als je hem met 1 pijnloze kogel afmaakt
Général Zantas
Well-known member
Dat is een mythe. Doodstraf blijkt in Westerse landen waar die bestaat, duurder te zijn dan levenslang.
Even terzijde.
Het ergste is dat je dit soort zaken leest, en het eerst niet kan geloven... dan nadenkt: ah, ja, Belgische "justitie" dus dat kan wél, je gaat het opzoeken en het is ook effectief zo:
Vrijheid wenkt voor “Monster van Brussel”: man die op zijn 19de al drie mensen had gedood, krijgt nieuwe kans
De tot levenslang veroordeelde Junior Pashi Kabunda (32) krijgt een nieuwe kans. Maandag volgt allicht een cruciale horde richting vrijheid. Dertien jaar nadat hij zijn eigen dochtertje, de grootmoeder van zijn vriendin én een pianist om het leven bracht, wil “het Monster van Brussel” een...
www.nieuwsblad.be
Drievoudige moordenaar, 'het monster van Brussel', kan mogelijk vrijkomen
Junior Pashi Kabunda, die zijn dochter, de grootmoeder van zijn vriendin en een pianist vermoordde, zou maandag na dertien jaar gevangenis vrijgelaten kunnen worden.
Ik kende deze feiten niet maar eigenlijk is er maar één woord voor zo'n man: een monster. Niet alleen zomaar 3 moorden dan nog, maar eerst een roofmoord op die pianist, waarvoor hij dan als minderjarige naar een instelling mocht (16 jaar op 't moment van de feiten en bijna 1 jaar later gearresteerd, dat is oud genoeg nochtans voor de echte gevangenis voor zo'n feiten denk ik dan), waarna hij op een "vrij weekend" ook nog eerst z'n schoonmoeder verkracht, z'n ex-vrouw/partner ook geprobeerd te vermogen, en inderdaad nog het walgelijkst van alles z'n babydochter ook.
Als zo iemand vrij kan komen, dan is er géén justitie meer nodig in België eigenlijk. Levenslang zou in deze nog geen 14 jaar zijn dus. Ook weer typisch Belgisch dat alleen de zwaarste straf telt bij zo'n feiten, eigenlijk zouden we hier à la de V.S. de verschillende straffen moeten optellen vanwege de aard van de feiten.
Ik vind van niet, zeker niet als de "dader" zelf onsamenhangende verhalen en leugens heeft verteld enz. Dat is zijn eigen risico dat hij nam dan. Had ie maar vanaf het begin een waterdicht en waarheidsgetrouw verhaal moeten vertellen. Als je gokt kan je winnen maar ook verliezen.
Wat is dat voor zever.
Beste @Five-seveN , kan je mij eens vertellen wat jij aan het doen was op 17 april 2018 om kwart na 6 's avonds?
Een voorbeeld van zo'n rechtzaak is de parachutemoord. Die is opgesloten, niet omdat ze zeker wisten dat zij het gedaan had, maar omdat ze niemand anders konden vinden die het gedaan zou kunnen hebben. Dat is echt de omgekeerde wereld en had nooit zo uitgesproken mogen worden.
Nee want dat weet ik niet meer en dat kan je ook niet verwachten van een mens. Dat is geen onsamenhangend verhaal van mij en dat is ook geen leugen van mij. Ik denk ook niet dat Clottemans in haar politieverslag moest getuigen over random gebeurtenissen 5 jaar geleden?
Als een verdachte betrapt wordt op het moedwillig fabriceren van leugens om zijn zaak er beter te doen uit komen, wel dan heeft die verdachte dus een gokje genomen om het voor hem in de goede richting te laten uitdraaien, als hij dat gokje dan verliest dan moet hij niet verschieten dat het nog slechter voor hem uitdraait dan wanneer hij niet zou gelogen gehad hebben.
De parachutemoord daar is ook veel over gediscussieerd dat het echt te weinig bewijs zou zijn ja dan nee. Dat had beide kanten kunnen uit gaan. Als de veroordeelde daar meer moedwillige leugens had begaan dan ze nu had gedaan, dan was er waarschijnlijk minder discussie over geweest.
Laatst bewerkt: