Ik denk dat ik wel eerlijk mag spreken over dit, dat dit toch niet zo helemaal waar is.
Je hebt verschillende types van mensen die rijk zijn. De ene die nieuw rijk is geworden door risico's en pure chance en dan het graag laat zien en laat rollen, maar op het einde materialistisch rijk is. De andere die door hard werken rijk is geworden, het ook beseft allemaal wat het kost en hoe snel het allemaal kan gedaan zijn. Ik persoonlijk, om met beide voetjes op de grond te staan, ben van het laatste type. Ik kan morgen een Ford GT kopen zonder probleem en elke dag ermee rond rijden, maar ik weet dat op het einde van de rit hoeveel uren in de week ik heb moeten zwoegen en dan vraag ik me af, is dit het dan weer allemaal waard? Andere mensen zeggen van ja doet maar! Je werkt voor iets, maar ik ga eerder denken van goh ja, maar dan is dat weer van de rekening en levert dat wel op? Ben ik het dan niet beu na een week (jup), zou ik het beter weer niet investeren in een appartement? enzovoort.
Ik kan bv. mijn vrouw zo'n handtas van 5000€ niet laten kopen. Ik lig daar dan van wakker als dat in de kast ligt, echter kan ik dan weer eens goed gaan eten in Botanic Antwerp en dan ben ik bv met drie man 1000€ kwijt. Ik begrijp Maes op verschillende vlakken beter dan Michel.
