Storm Ciarán raast door Europa

Het is gewoon absurd om op een moment dat er wordt opgeroepen om op te passen in parken en bossen een hoop kinderen rond bomen te laten spelen. Een tak die een volwassene een goede slag geeft kan voor een kind dodelijk zijn.
 
Dat plein is echt wel een gigantische open vlakte, daar kon zeker gespeeld worden.
Ze toelaten om aan de bomengrens te spelen was de grote fout.
 
Ik dacht dat ze zeiden dat het voor Limburg ook nog wel zou meevallen.

Moet zeggen dat het hier allang zofel niemeer is geweest.
Hier viel het heel de dag goed mee vond ik (wel wat bomen om gewaaid op enkele plaatsen hier in de buurt).
Maar vanavond was het hier op zijn felst, tussen 19 en 21 uur, daarna is het terug geminderd.
 
Kind van 5 overleden door een vallende tak omdat de speelpleinwerking gewoon buiten doorging. Hoe, in hemelsnaam, vond iemand dat een goed idee?

Volledig akkoord met de kritiek op de verantwoordelijken van die speelpleinwerking. Die moeten de reflex hebben om kinderen (die zo'n inschatting nog niet kunnen maken) tegen zichzelf te beschermen.

Maar als liberaal vind ik de kritiek op overheden à la "waarom hebben ze de parken niet afgesloten? hé? he?!", vind ik echt tenenkrullend en één van de zovele onrustwekkende symptomen van onze overdreven veiligheidscultuur en de juridisering van onze maatschappij. Ik heb het hierna dus louter over over jammere ongevallen zoals de dood van de Duitse vrouw in het citadelpark.

Overdreven veiligheidscultuur. Je merkt het overal. We kunnen als maatschappij blijkbaar geen enkel risico nog aanvaarden. We beschouwen mensen louter als hersenloze poppetjes die niet zelf kunnen nadenken, maar alleen instructies van bovenaf kunnen opvolgen. Mensen moeten bepamperd worden door vadertje staat die wel even zal zeggen wat het beste is voor ons. Dus alles moet dicht, alles gesloten, verboden si, verboden la. Terwijl alles een afweging is: risicoreductie staat altijd gelijk aan vrijheidsreductie. Maar die afweging wordt zelfs niet meer gemaakt, risicoreductie wordt quasi absoluut. Over de andere kant van de medaille wordt met geen woord gerept. Waarom eigenlijk niet?
Daarenboven mag je niet de spiraal onderschatten waarin je terechtkomt met de maatschappij: ga je je als overheid gedragen als een bepamperende vadertje staat, dan passen de mensen hun gedrag aan, aan deze nieuwe realiteit. Waar mensen vroeger eerder zeiden: "Man, dat was een stomme beslissing van mij, hoe is dat nu mogelijk dat ik dat niet inzag?", gaan ze nu eerder denken: "Wat?! De overheid laat mij hier zomaar lopen, en niemand die mij hiervoor waarschuwt?! Niemand houdt mij hier tegen in zo'n gevaarlijke situatie?!". En dan komen we naadloos bij het volgende puntje.

Juridisering. De eerste woorden van het VTM-journaal, vrij vertaald: er is een dode gevallen door de natuur. En vervolgens naadloos -> OP WIE KUNNEN WE HIER DE SCHULD STEKEN?
KMI met de handjes in de lucht: "Ja, we hebben code geel aangekondigd maar toch nog tijdig naar code oranje overgegaan!"
Stad Gent met de handjes in de lucht: "Ja maar, het was eerst code geel en toen het code oranje werd, was het al te laat om het park af te sluiten!"
Journalist: "Ah ja? Antwerpen had toch wél de parken afgesloten, zelfs bij code geel, waarom stad Gent dan niet? hé? hé?!"
Enzovoort.
Gevolg: op korte termijn gaan advocaten hier weer goed hun boterham aan verdienen. En op lange termijn:
- zal geen enkele stad het nog aandurven om zijn parken open te houden bij de minste wind
- het KMI bij de minste twijfel een zwaardere kleurencode geven. Gevolg op korte termijn: meer "vals alarm". Gevolg op lange termijn: relatieve verslapping van de aandacht bij uitgeven van een code. Code-inflatie.
- Agentschap Wegen en Verkeer schiet al in een kramp en is bezig met grote stukken bomenrijen te kortwieken, dit zal nog meer het geval worden. Langs sommige nieuwe autostrades staan al geen bomen meer. Men zou maar eens aansprakelijk kunnen gesteld worden.
- Enzovoort.
En bij elk individueel incident, wordt de veiligheidsriem een trapje harder aangetrokken.

Ik merk dat op mijn werk ook. Iedereen denkt louter nog in termen van juridische aansprakelijkheid. Bij het minste gaan overal de paraplu'tjes open. Dat ondermijnt vertrouwen. Dat zorgt voor slechte sfeer. Zorgt voor stress. Vrijheidsbeperking. Gebrek aan werkvreugde. Enzovoort.

Dus proficiat maatschappij, u heeft x doden en gewonden per jaar uitgespaard door de overdreven veiligheidscultuur. Alleen jammer dat er voor die x doden en gewonden, er 10*x depressies, burnouts, ... optreden waarvan we impact nauwelijks kunnen overschatten.
 
Laatst bewerkt:
Volledig akkoord met de kritiek op de verantwoordelijken van die speelpleinwerking. Die moeten de reflex hebben om kinderen (die zo'n inschatting nog niet kunnen maken) tegen zichzelf te beschermen.

Maar als liberaal vind ik de kritiek op overheden à la "waarom hebben ze de parken niet afgesloten? hé? he?!", vind ik echt tenenkrullend en één van de zovele onrustwekkende symptomen van onze overdreven veiligheidscultuur en de juridisering van onze maatschappij. Ik heb het hierna dus louter over over jammere ongevallen zoals de dood van de Duitse vrouw in het citadelpark.

Overdreven veiligheidscultuur. Je merkt het overal. We kunnen als maatschappij blijkbaar geen enkel risico nog aanvaarden. We beschouwen mensen louter als hersenloze poppetjes die niet zelf kunnen nadenken, maar alleen instructies van bovenaf kunnen opvolgen. Mensen moeten bepamperd worden door vadertje staat die wel even zal zeggen wat het beste is voor ons. Dus alles moet dicht, alles gesloten, verboden si, verboden la. Terwijl alles een afweging is: risicoreductie staat altijd gelijk aan vrijheidsreductie. Maar die afweging wordt zelfs niet meer gemaakt, risicoreductie wordt quasi absoluut. Over de andere kant van de medaille wordt met geen woord gerept. Waarom eigenlijk niet?
Daarenboven mag je niet de spiraal onderschatten waarin je terechtkomt met de maatschappij: ga je je als overheid gedragen als een bepamperende vadertje staat, dan passen de mensen hun gedrag aan, aan deze nieuwe realiteit. Waar mensen vroeger eerder zeiden: "Man, dat was een stomme beslissing van mij, hoe is dat nu mogelijk dat ik dat niet inzag?", gaan ze nu eerder denken: "Wat?! De overheid laat mij hier zomaar lopen, en niemand die mij hiervoor waarschuwt?! Niemand houdt mij hier tegen in zo'n gevaarlijke situatie?!". En dan komen we naadloos bij het volgende puntje.

Juridisering. De eerste woorden van het VTM-journaal, vrij vertaald: er is een dode gevallen door de natuur. En vervolgens naadloos -> OP WIE KUNNEN WE HIER DE SCHULD STEKEN?
KMI met de handjes in de lucht: "Ja, we hebben code geel aangekondigd maar toch nog tijdig naar code oranje overgegaan!"
Stad Gent met de handjes in de lucht: "Ja maar, het was eerst code geel en toen het code oranje werd, was het al te laat om het park af te sluiten!"
Journalist: "Ah ja? Antwerpen had toch wél de parken afgesloten, zelfs bij code geel, waarom stad Gent dan niet? hé? hé?!"
Enzovoort.
Gevolg: op korte termijn gaan advocaten hier weer goed hun boterham aan verdienen. En op lange termijn:
- zal geen enkele stad het nog aandurven om zijn parken open te houden bij de minste wind
- het KMI bij de minste twijfel een zwaardere kleurencode geven. Gevolg op korte termijn: meer "vals alarm". Gevolg op lange termijn: relatieve verslapping van de aandacht bij uitgeven van een code. Code-inflatie.
- Agentschap Wegen en Verkeer schiet al in een kramp en is bezig met grote stukken bomenrijen te kortwieken, dit zal nog meer het geval worden. Langs sommige nieuwe autostrades staan al geen bomen meer. Men zou maar eens aansprakelijk kunnen gesteld worden.
- Enzovoort.
En bij elk individueel incident, wordt de veiligheidsriem een trapje harder aangetrokken.

Ik merk dat op mijn werk ook. Iedereen denkt louter nog in termen van juridische aansprakelijkheid. Bij het minste gaan overal de paraplu'tjes open. Dat ondermijnt vertrouwen. Dat zorgt voor slechte sfeer. Zorgt voor stress. Vrijheidsbeperking. Gebrek aan werkvreugde. Enzovoort.

Dus proficiat maatschappij, u heeft x doden en gewonden per jaar uitgespaard door de overdreven veiligheidscultuur. Alleen jammer dat er voor die x doden en gewonden, er 10*x depressies, burnouts, ... optreden waarvan we impact nauwelijks kunnen overschatten.

Oh boy, mijn voorspelling komt sneller uit dan verwacht.

Nu vraagt de pers zich al af of Gent geen "bomenprobleem" heeft. Moet er nog zand zijn?

Na de twee dodelijke slachtoffers: heeft Gent een bomenprobleem? “Helemaal veilig zal een park nooit zijn”

 
Volledig akkoord met de kritiek op de verantwoordelijken van die speelpleinwerking. Die moeten de reflex hebben om kinderen (die zo'n inschatting nog niet kunnen maken) tegen zichzelf te beschermen.

Maar als liberaal vind ik de kritiek op overheden à la "waarom hebben ze de parken niet afgesloten? hé? he?!", vind ik echt tenenkrullend en één van de zovele onrustwekkende symptomen van onze overdreven veiligheidscultuur en de juridisering van onze maatschappij. Ik heb het hierna dus louter over over jammere ongevallen zoals de dood van de Duitse vrouw in het citadelpark.

Ik zag kelners hun terras buitenzetten.
Mensen hun PMD zak buitenzetten.
Dan heb je er die gaan wandelen in een park terwijl je ziet dat de bomen compleet ombuigen.
Speelpleinwerking tijdens een heftige storm.


Niemand wil nog nadenken precies. Iemand anders moet dat doen. Puur verstand op 0.
 
Dat plein is echt wel een gigantische open vlakte, daar kon zeker gespeeld worden.
Ze toelaten om aan de bomengrens te spelen was de grote fout.
Naar wat ik gehoord heb ging het spelen door op de open vlakte.
Na het speeluurtje ging men braaf in een rij terug naar binnen. Tijdens het naar binnengaan is het blijkbaar fout gelopen: Toen is er een zware tak afgebroken en op het kind gevallen.
 
Naar wat ik gehoord heb ging het spelen door op de open vlakte.
Na het speeluurtje ging men braaf in een rij terug naar binnen. Tijdens het naar binnengaan is het blijkbaar fout gelopen: Toen is er een zware tak afgebroken en op het kind gevallen.
Dat moet nogal een rij zijn geweest want als ik dat filmpje bekijk staan die bomen niet aan een gebouw.
 
Ik zag kelners hun terras buitenzetten.
Mensen hun PMD zak buitenzetten.
Dan heb je er die gaan wandelen in een park terwijl je ziet dat de bomen compleet ombuigen.
Speelpleinwerking tijdens een heftige storm.


Niemand wil nog nadenken precies. Iemand anders moet dat doen. Puur verstand op 0.
En dan vraag ik mij af: kunnen die PMD zakken geen week of 2 wachten?
Of volgen de meeste mensen het weerbericht niet?
Kinderen laten buiten spelen op zich is meestal wel ok, zolang je die kinderen weghoudt van bomen. Natuurlijk bij echt zwaar stormweer (120-130km/u) is dat ook niet meer aan te raden. Wij speelden ook buiten bij stormweer in onze tijd en dat was plezant toen.
 

Als ik die foto zie is het precies of die boom in twee gescheurd is. Zelfs een volwasse heeft geen schijn van kans alsdat "juist" neerkomt
 
Dat is toch gewoon dom... Als werkgever kan je dat nu niet maken om je mensen te laten werken bij zulke windstoten.
Net zoals wandelen in het Citadelpark bij zulk weer, sowieso zijn de meeste parken al afgezet ... Maar dan zijn er dan nog die blijkbaar alle borden en waarschuwingen negeren.


Het is toch niet de eerste keer dat bij zo een nieuwbouw met een plat dak een heel dak gaat vliegen. Dat lijkt mij toch een constructiefout. Wellicht werkt men ook met lichte materialen? Niet met zwaardere dakpannen gelijk vroeger.
Ik zie niets wegwaaien van ballast, is dat niet standaard dan? Hier ligt er overal kiezel als ballast...
 
Hier lag gisteren heel de straat vol met vuilbakken die weggevlogen waren. Er lag hier zelfs eentje van een huis van 200m verder. :hurrr:
 
Naar wat ik gehoord heb ging het spelen door op de open vlakte.
Na het speeluurtje ging men braaf in een rij terug naar binnen. Tijdens het naar binnengaan is het blijkbaar fout gelopen: Toen is er een zware tak afgebroken en op het kind gevallen.

Dat kan wel want de lokalen zijn inderdaad aan de kant van de speeltuin en dan moet je een lang stuk onder de bomen.
 
Terug
Bovenaan