Zoon met mentale problemen wordt binnenkort 18. Wat met zeggenschap?

Uit de opmerkingen die ik hier krijg, lijkt het erop als we gewoon zageventen van ouders zijn, maar hij komt met meer weg dan de gegemiddelde puber
Je maakt zowat dezelfde (denk)fout die ik gisteren ook gemaakt heb (en die veel mensen maken).

1. Iedereen hier heeft erg veel begrip voor uw situatie maar vergeet anderzijds ook niet dat er hier mensen posten of mee lezen die eveneens ADD en / of ADHD en / of PTSS .. hebben .. die lezen uw post ook en associëren zichzelf met uw zoon.
2. Uw zoon post hier niet (denk ik?) en dus kunnen wij alleen uw visie lezen van de situatie. Uw zoon zijn visie / mening lezen wij niet. Automatisch gaan mensen dan pogen om vanuit uw standpunt ook het standpunt van uw zoon te verkrijgen. U gaat dan uw posts af en toe moeten verduidelijken (wat jij nu effectief doet). Zodat wij een beter beeld van de situatie kunnen vormen.

Wij kennen als leek de volledige situatie niet he. Wij doen ook maar een poging tussen de lijnen te lezen en we doen ons best u raad te geven. Maar wij doen dit met de middelen en de info die we van u krijgen en zoiets is nooit een gemakkelijke oefening. (en soms ook iets erg delicaat)
 
Misverstandje even uit de wereld helpen. Over die 20 euro in de MC Do hebben we hem niet aangesproken. We stoorden ons eerder aan het feit dat hij ons een half uur ervoor belde, en dat zijn mama hem vertelde dat ze verse lasagna had gemaakt. En dat hij dan naar de fastfood gaat en dan een uur later geen honger heeft en ons laat zitten met het eten. Ook hier hebben we hem echter niets over gezegd.

Uit de opmerkingen die ik hier krijg, lijkt het erop als we gewoon zageventen van ouders zijn, maar hij komt met meer weg dan de gemiddelde puber. Het idee van "ik ben vroeger ook puber geweest" is geen vrijbrief om te doen en te laten waar men goesting in heeft.

ADD is geopperd door de therapeuten, omdat hij steeds meer bepaalde dingen maar half of niet afwerkt. Maar dat moet nog verder onderzocht worden.

Voorlopige diagnoses : PTSS, PLE's ( geen idee wat dit juist betekent, maar heeft iets met zijn waanvoorstellingen te maken ) en bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling. ADD is nog niet gediagnosticeerd maar wel al al eens aangehaald.

En die kerel is bijna 18 opmerking? Hij mag dan 18 worden, maar in zijn gedrag en attitude is hij echt soms nog een kleiner kind ( vandaar "bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling.) Vandaar onze zorgen wat er met hem gaat gebeuren als hij effectief 18 wordt.
Volgende week hebben we een gesprek met onze therapeut hierover.
We kunnen hier enkel reageren op wat je schrijft hé. Ik denk niet dat de rode lijn van al de antwoorden is dat jullie zageventen zijn, maar het klopt ook gewoon dat we hier een kant horen van een situatie die waarschijnlijk al even voor frustraties zorgt.

Mijn algemene indruk is gewoon dat het misschien voor beide partijen niet slecht zou zijn als je hem op bepaalde vlakken wat minder probeert te managen. Dat wil niet zeggen dat je hem maar 100% zijn zin moet laten doen, maar een geval van "choose your battles". Minder energie steken in zaken die er eigenlijk weinig toe doen, en hem aanspreken op wat belangrijk is.

Het bespreken met een therapeut lijkt me al een goede stap.
 
Misverstandje even uit de wereld helpen. Over die 20 euro in de MC Do hebben we hem niet aangesproken. We stoorden ons eerder aan het feit dat hij ons een half uur ervoor belde, en dat zijn mama hem vertelde dat ze verse lasagna had gemaakt. En dat hij dan naar de fastfood gaat en dan een uur later geen honger heeft en ons laat zitten met het eten. Ook hier hebben we hem echter niets over gezegd.

Uit de opmerkingen die ik hier krijg, lijkt het erop als we gewoon zageventen van ouders zijn, maar hij komt met meer weg dan de gemiddelde puber. Het idee van "ik ben vroeger ook puber geweest" is geen vrijbrief om te doen en te laten waar men goesting in heeft.

ADD is geopperd door de therapeuten, omdat hij steeds meer bepaalde dingen maar half of niet afwerkt. Maar dat moet nog verder onderzocht worden.

Voorlopige diagnoses : PTSS, PLE's ( geen idee wat dit juist betekent, maar heeft iets met zijn waanvoorstellingen te maken ) en bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling. ADD is nog niet gediagnosticeerd maar wel al al eens aangehaald.

En die kerel is bijna 18 opmerking? Hij mag dan 18 worden, maar in zijn gedrag en attitude is hij echt soms nog een kleiner kind ( vandaar "bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling.) Vandaar onze zorgen wat er met hem gaat gebeuren als hij effectief 18 wordt.
Volgende week hebben we een gesprek met onze therapeut hierover.
Het kan zijn dat je én strenger kan zijn én minder kan micromanagen.
Je kan streng zijn maar toch ook vertrouwen geven.
 
Terug
Bovenaan