Bullshit die je enkel hoort van mensen die niet in Gent wonen. Je kan nog steeds perfect rechtstreeks van uw dorp in Limburg of West-Vlaanderen helemaal tot knal in het centrum van Gent rijden met de auto in één van de vele parkings.
Enkel het doorgaand sluipverkeer door de stad werd aangepakt.
Dat is vast heel lastig, zo met de auto de stadsring moeten nemen i.p.v. door het centrum. Hopelijk heeft niemand een spierverrekking opgelopen van op het gaspedaal te moeten duwen.
1) De grootste schade die werd aangericht was de oppositie (lees: N-VA) die het continue giftige narratief in de wereld pompte dat "Gent niet meer bereikbaar is!" om zichzelf te profileren als de conservatieve, stoere auto-partij. Elke buitenstaander (tot en met mijn eigen ouders) had een irrationele schrik opgelopen om nog met de auto naar Gent te komen.
Tot je gewoon eens uw auto nam. Dan kom je Gent binnenrijden, volg je gewoon de (sporadisch gewijzigde) verkeersborden. En... bleek er niets aan de hand te zijn.
Het gespuide gif van de N-VA was zo intens en hardnekkig dat de stad tot op vandaag blijkbaar nog steeds met een imagoprobleem kampt, terwijl er helemaal niets aan de hand is. Dat erkent intussen zelfs Anneleen Van Bossuyt (N-VA) zelf.:
Degoutante streken van de oppositie die de stad kapot maken.
2) Heel veel zelfstandigen die het sowieso lastig hadden (door Corona, door e-commerce, of gewoon door slecht hun bedrijf te runnen) hadden plots een makkelijke zondebok gevonden. Plots was elk faillissement in de Gentse binnenstad de schuld van "het circulatieplan", stevig geholpen door het narratief van de N-VA.
In geen enkel van die schreeuwerige krantenartikels stond een onderbouwing van die loze uitspraken van die groep gefrustreerde failliete ondernemers. Maar het valse narratief van de oppositie leek bewaarheid te worden, en de twee leugens versterkten elkaar in een negatieve spiraal tot een self-fullfilling prophecy. Al heb ik het idee dat we er bijna vanaf zijn. Op nog enkele mensen van populistisch-rechts allooi die van buiten Gent komen en willen bashen.
En met dit antwoord heb ik al mijn Deel I neergeschreven van waarom ik zo van deze stad hou. Hier durven we tegen de stroom invaren, als we ervan overtuigd zijn dat het anders en beter kan. Hier is nog plaats voor positief idealisme én tonen we dat het werkt. Filip Watteeuw is het type politieke leider die we ook dringend nodig hebben in de nationale politiek door zijn lef om onpopulaire maatregelen te durven nemen in het maatschappelijk belang.
Het aantal fietsverplaatsingen is samen met de leefbaarheid van de stad spectaculair gestegen. Gent fungeert momenteel als schoolvoorbeeld voor de broodnodige
modal shift in steden over heel de wereld, waar het circulatieplan slechts een deel van uitmaakt.
Pubergedachten... 
) Toen kwam ik er ook veel vaker omdat ik er dichte familie had wonen.
Een openlucht drum & bass feest in het Citadelpark. Enzovoort.
